امامزاده محوری

تقریباً 15 سال قبل که مهندس فخری و مشاور و آدمهای ریز و درشتش در شهرداری بودند این فکر در بیدگل تکرار شد که آران بسیار تند در حال پیشرفت است. آن روزها دانشگاه پیام نور و دانشگاه علمی – کاربردی تاسیس شده بود و خیابانهای اطراف محمد هلال به سرعت در حال تغییر و پیشرفت بود. شکست هایی که بیدگلی ها با هدایت شورای مساجد در 2 انتخابات اول و دوم شوراها خوردند این یاس و ناامیدی و تلاش برای یافتن دلایل را بیشتر می کرد. یکی از صحبتهای آن روز بیدگل آن بود که آرانی ها چون یک امامزاده مطرح دارند و شبهای جمعه مرده و زنده شان یک جایند پیشرفت می کنند. اما بیدگل یک امامزاده ی محوری ندارد. آدمهایی که این حرف را می زدند گویا در عمرشان از آران و بیدگل فراتر نرفته بودند و بر اساس یک مثال قانون می ساختند. آنها نمی دانستند که ممکن است این قاعده در آران صادق باشد اما آیا پیشرفت اصفهان ،تبریز ، کیش ، توکیو ، لندن و صدها شهر دیگر هم بر همین اساس است.<?xml:namespace prefix = o />

به هر حال این آدمها در بیدگل به دنبال امامزاده ای محوری بودند. بهترین مکان شاهزاده هادی بود. این امامزاده در مرکز بیدگل بود . آرامگاه بسیاری از بزرگان و سرداران شهید در آن قرار داشت. اما این بقعه ساختمان ، گلدسته و هیات امنایی تاریخی داشت و نمی شد آن را به نحو دلخواه تغییر داد. آنها می دانستند که آرانی ها از واژه ی هلال فرزند بلافصل حضرت علی استفاده می کنند. همان روزها یک روحانی بیدگلی مدعی شد کرد که شاهزاده هاشم هم فرزند حضرت علی است. بنابراین این امامزاده مورد توجه قرار گرفت. آنها برای آنکه دقیقاً پا در جای پای آرانی ها بگذارند و خدای ناکرده از توسعه عقب نمانند به سراغ روز مخصوص زیارتی امامزاده هلال یعنی 21 رمضان رفتند و اعلام کردند از قضا همین روز، روز زیارتی شاهزاده هاشم فرزند بلافصل حضرت علی است. از 15 ماه رمضان با زدن پرده های مختلف و دعوت از هیاتهای کاشان در پی رونق این امامزاده بودند.

چندی بعد اهالی سلمقان که خود را مهمترین محله ی بیدگل می دانستند و موفق شده بودند با تخریب بافت تاریخی چند محله خیابان واصف را به خویش خاتمه دهند برای آنکه جایگاه محله ی خود را ارتقا دهند به سراغ امامزاده محمد آمدند و برای آنکه سخنی تازه داشته باشند نام هفت امامزاده را جایگزین نام قبلی کردند و برای آنکه خدای ناکرده از شاهزاده هاشم کم نیاورند شروع به ساخت ساختمانی عظیم تر کردند.

مدتی مردم سرگرم ساخت این بنا بودند که عقلهای سرشار از هوش شان کشف کرد که این امامزاده به دلایلی مانند قرار گرفتن در انتهای شهر و نگرش محله ای سازندگان نمی تواند باعث توسعه ی بیدگل شود . علاوه بر این نمایش مراسم تاسوعا و عاشورا و نماز جماعت محمد هلال ضرورت یافتن امامزاده ای محوری را بیشتر می نمود. بنابراین به سراغ امامزاده قاسم آمدند . امامزاده قاسم در ابتدای شهر و بین دو خیابان جدید و قدیم به سمت کاشان بود. و البته آرانی ها هم برای تولیت آن بی رغبت نبودند و این می توانست در تحریک عواطف مفید باشد.اما نام امامزاده قاسم تودل برو نبود . نامش را باب المراد گذاشتند و برای آنکه بتواند اثری ویژه باشد و در خبرها شهره شود طرح ساخت بزرگترین گنبد خاورمیانه را طرح و در حال اجرا کردن آن هستند.

بسیاری می پرسند نظر اساسی شما راجع بع ساختمان و گنبد شاهزاده قاسم چیست؟! به نظر من اگر با توجه به احترام به یک امامزاده و نیازهای زائران در پی ساخت و ساز باشیم این ساختمان و گنبد بزرگ است و باید به مسائلی دیگر توجه شود. اما اگر هدف رقابت با سایر امامزاده ها ی شهرستان است این گنبد متناسب با نیاز و ساختن بزرگتر آن مانعی ندارد.

و اما چند سوال:

آیا ساختن گنبدها و گلدسته های بزرگ باعث توسعه می شود. آیا اگر آران هیچ امامزاده ای نداشت درهای توسعه به رویش بسته می شد؟ شهرهایی که امامزاده ندارند و مردمانش شبهای جمعه به قبرستان نمی روند چگونه توسعه می یابند؟

متن بالا را بخوانید و بررسی کنید هدف اصلی این اقدامات گسترش دین و اعتقادات است یا دعواها و تعصبات محلی؟

امامزاده محوری

مطالب مشابه :

اصفهان و كاشان، دو شهر نمونه گردشگری

امامزاده محوری

شهرک صنعتی

کاروانسرای مرنجاب آران و بیدگل

نمایی از دماوند در کویر

احمد رضا سعیدی

دانشگاه علمی کاربردی در کنکور کاردانی به کارشناسی

حضور عباسعلی منصوری در ششمین هم اندیشی فرهیختگان آران و بیدگل