وداع با ماه رمضان

رفت از دست من اخر رمضان من نفهمیدم و او رفت چسان

سپری شد سحر و افطارش نرود از دل من اثارش

اه ماه رمضان یادت خوش نشوی در دلم هرگز خامش

کاش هرشب شب زیبایت بود لحظه لحظه به دلم جایت بود

کاش دائم تو کنارم بودی در همه عمر تو یارم بودی

کاش بودی همه ی زندگیم عزّت و ابرو و بندگیم

بهترین ماه تو در دل بودی در بر دوست تو منزل بودی

می روی و دل من می گیرد ماه من بی تو دلم می میرد

پیش معبود وساطت کردی پهن تو خوان عبادت کردی

با تو اوقات خوشی داشت دلم بذر خوبی ز تو می کاشت دلم

رمضان بی تو دلم تنگ شود می روی و دل من سنگ شود

رمضان جای تو خالیست مرو بی تو در دل چه ملالیست مرو

سحر و روزه و افطارت کو؟ خود بگو با دل من یارت کو؟

رمضان با گل نرگس رفتی؟! ماندم و بی کسی و بدبختی!

رمضان این دل من می سوزد دل من دیده به در می دوزد

رمضان یک خبر از یار بده بر دلم مژده ی دلدار بده

رمضان صاحبم از من راضیست؟ یا که از روزه ی من ناراضیست؟

خدمت یار سلامم برسان درد و دلها و کلامم برسان

گو به مهدی دل من قابل کن فیض دیدار رخت شامل کن

وداع. مي روم خسته و افسرده و زار سوي منزلگه ويرانه خويش به خدا مي برم از شهر شما

ستوده - شعر وداع با ماه مبارک رمضان - قرآن معجزه جاویدان - ستوده

پایگاه اشعار آئینی - شعر وداع با ماه رمضان - ثامن تم; آر اس اس; تماس با ما; موضوعات

شعر و ادبیات - وداع - نامی که مرده است بر روی لبانم مرده است این نام سالهاست.

اشعار غریب - شعر وداع از (غریب) - گزیده ای از اشعار مذهبی شعرای ایران زمین و مطالب مذهبی فارسی

شعر و شاعری - وداع با ماه رمضان - سرنوشت دین و دنیای همه .هست در دست علی و فاطمه

اشعار وداع با ماه رمضان - علی اکبر شــــــعر و مدح ائـــــمه

برچسب :
شعر وداع