آشنايي با دهه فجر انقلاب اسلامي

انقلاب اسلامي ايران در 22 بهمن سال 1357 به پيروزي رسيد و مردم انقلابي، اداره حكومت كشور را به دست گرفتند.

سال 1357 در حالي آغاز شد كه صداي مهيب انفجار خشم مردم كه از 19 دي سال 1356 در قم آغاز شده بود از تبريز، يزد، جهرم، كازرون، تهران، اصفهان، شيراز، مشهد، رفسنجان، همدان، نجف‌آباد و ساير شهرهاي ايران به گوش شاه و آمريكا مي‌رسيد.

امام خميني(ره) با آنكه از ايران دور بودند حوادث انقلاب را روز به روز هدايت مي‌كردند. پيام‌ها و اعلاميه‌ها و مصاحبه‌هاي امام پي در پي از نجف مي‌رسيد و بلافاصله به صورت‌هاي مختلف اعلاميه و نوار تكثير مي‌شد و در اختيار مردم قرارمي گرفت.

امام، مردم را به سرنگوني رژيم شاه دعوت مي‌كردند و از توطئه‌هايي كه ممكن بود انقلاب را به انحراف بكشاند، آگاه مي‌ساختند.

رمضان سال 1357

روز عيد فطر مردم در بسياري از شهرهاي ايران پس از نماز باشكوه عيد عليه رژيم تظاهرات كردند. در اين ميان با شكوه‌تر از همه، تظاهرات عظيم ميليوني مردم تهران بود كه از صبح تا ساعت 4 بعداز ظهر ادامه داشت و از نظر كثرت جمعيت و وحدت كلمه مردم و مخالفت صريح با شاه تا آن زمان بي نظير بود و رژيم را به شدت وحشت‌زده كرد.

روز پنجشنبه 16 شهريور شاهد حضور يكپارچه زنان مسلمان بوديم كه با پوشش اسلامي و شعارهاي پر شور و كوبنده خود شكوه و معناي خاصي به تظاهرات داده بودند.

حضور زنان در راهپيمايي نشانه آن بود كه رژيم شاه در همه كوشش‌هايي كه براي جدا ساختن آنان از دين و روحانيت كرده بود شكست خورده و از جمله شعارهاي مردم در اين تظاهرات: «استقلال آزاداي جمهوري اسلامي» و «الله اكبر خميني رهبر» بود.

مردم هنگام عبور از كنار كاميون‌هاي ارتشي به سوي آنها گل پرتاب مي‌كردند و فرياد مي زدند: «برادر ارتشي چرا برادر كشي» اين شعار، رژيم را كه مي‌خواست از ارتش براي سركوبي ملت استفاده كند سخت عصباني مي‌كرد.

17شهريور سال 1357

در راهپيمايي روز پنجشنبه 16 شهريور مردم اعلام كردند كه فردا صبح دوباره از ميدان شهدا حركت خواهند كرد.

در نخستين ساعات صبح روز جمعه 17 شهريور راديو اعلاميه دولت را كه خبر از برقراري حكومت نظامي در تهران و 11 شهر ديگر ايران مي‌داد، با لحني تهديدآميز به تكرار قرائت كرد و از مردم خواست كه در خيابان‌ها و معابر اجتماع نكنند و به خانه‌هاي خود بازگردند، اما مردم تهران در آن روز در برابر گلوله‌هاي دژخيمان ايستادند و فرياد الله اكبر، خميني رهبر و مرگ بر شاه سردادند.

مزدوران شاه، زنان و مردان مسلمان و دلير را به گلوله بستند. هيچ كس به درستي نمي‌داند كه در آن روز چند هزار نفر از مردم تهران به شهادت رسيدند، آنقدر مسلم بود كه از صبح تا عصر محلات جنوبي تهران پر از كاميون‌هاي نيروهاي مسلح شاه و آكنده از صداي رگبار تير و آمبولانس‌ها و بيمارستان‌ها نيز مملو از شهيدان و مجروحان بود.

تعداد زيادي از زنان و دختران جوان نيز در ميان شهيدان وجود داشتند و چادرهاي سياهشان به خون پيكرشان آغشته بود.

17 شهريور و روز تجلي ايمان و اراده ملت و روز حماسه و فداكاري و روز افتخار اسلام و مسلمين شد و به صورت نقطه عطفي در تاريخ انقلاب درآمد.

آغاز ماه محرم

ماه محرم نزديك بود و همه مي‌دانستند كه با طلوع اين ماه خيزش و جهش جديدي در انقلاب پيدا خواهد شد.

امام خميني چكيده فرهنگ اسلامي و جامعه شناس واقعي جامعه ايران بودند، ظرفيت انقلاب محرم را خوب مي‌شناختند. اين بود كه چند روز قبل از ماه محرم با پيامي فصيح كه از آن عطر كلام حق به مشام مي‌رسيد، دل‌ها را متوجه كربلاي حسيني كردند و فرمودند:

با حلول ماه محرم، ماه حماسه و شجاعت و فداكاري آغاز شد. ماهي كه خون بر شمشير پيروز شد. ماهي كه قدرت حق، باطل را تا ابد محكوم و داغ باطله را بر جبهه ستمكاران و حكومت‌هاي شيطاني زد.

ماهي كه به نسل‌ها در طول تاريخ راه پيروزي خون بر سرنيزه را آموخت. ماهي كه شكست ابرقدرت‌ها را در مقابل كلمه حق به ثبت رساند. ماهي كه امام مسلمين راه مبارزه با ستمكاران را به ما آموخت.

راهپيمايی تاسوعا و عاشورا

نهضت امام خميني از آغاز متكي و مبتني بر نهضت امام حسين (ع) بود. واقعه 15 خرداد سال 1342 هجري شمسي در ماه محرم و 2 روز پس از عاشورا واقع شده بود.

اين‌بار هم تاسوعا و عاشوراي ديگري پس از 15 سال فرا رسيده و ملت آماده بود تا با شعار كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا، حماسه عاشورا را بار ديگر در برابر يزيد زمان تكرار كند.

اعلام تشكيل شوراي انقلاب
روز 23 دي ماه در اجتماع عظيمي كه مردم به مناسبت گشايش دانشگاه تهران برپا كرده بودند، پيامي از امام خميني(ره) قرائت شد كه در آن رسماً تشكيل شوراي انقلاب اعلام شده بود.

در قسمتي از اين پيام آمده بود:

«به موجب حق شرعي و بر اساس اعتماد اكثريت قاطع مردم ايران كه نسبت به اينجانب ابراز شده است، در جهت تحقق اهداف اسلامي ملت شورايي به نام شوراي انقلاب اسلامي مركب از افراد باصلاحيت و مسلمان و متعهد مورد وثوق موقتاً تعيين شده و شروع به كار خواهند كرد.

اين شورا موظف به امور معين و مشخصي شده است كه از آن جمله مأموريت دارد تا شرايط تأسيس دولت انتقالي را مورد بررسي و مطالعه قرار دهد و مقدمات اوليه آن را فراهم سازد. دولت موقت در اولين فرصت كه مناسب و صلاح دانسته شود به ملت معرفي و شروع به كار خواهد نمود.»

اين نخستين‌بار بود كه رسماً از سوي رهبر انقلاب تشكيلات و برنامه‌هاي آينده حكومت اسلامي اعلام مي‌شد. اين خبر در داخل و خارج از كشور انعكاس وسيعي يافت و به مردم كه پيروزي را نزديك مي‌ديدند، دلگرمي بيشتري بخشيد و در كنار مبارزات ويرانگر، نشانه‌هاي حركتي سازنده را براي آينده انقلاب آشكار كرد.

فرار شاه

نزديك به 10 روز پس از نخست وزيري بختيار، شاه با تشكيل شوراي سلطنت در 26 دي ماه 57 از كشور خارج شد.

فرار شاه نخستين قدم در راه پيروزي بود. مردم توانسته بودند طاغوت پر نخوت زمانه را كه 37 سال غاصبانه و به زور بر مال آنها حكومت كرده بود، مجبور به فرار كنند. شادي و شعف مردم پس از شنيدن خبر فرار شاه ديدني بود و خاطره آن روز هرگز از ذهن ملت فراموش نمي‌شود.

بازگشت امام خمينی به وطن

سرانجام صبح روز 12 بهمن 1357 بود كه رهبر انقلاب به روي پله‌هاي هواپيما ظاهر گرديدند.

جمعيت انبوهي كه به استقبال رهبر خود رفته بودند در فرودگاه و در طول مسير آن تا بهشت زهرا در طرفين خيابان ساعت‌ها به انتظار نشسته بودند تا حتي يك لحظه از نزديك چهره نوراني رهبر دور از وطن خويش را ببينند.

همه شهر گلباران و چراغاني بود. خنده از لب‌هاي هيچكس دور نمي‌شد. ميليون‌ها انسان كه از سراسر ايران براي ديدار امام خميني (ره) به تهران آمده بودند در انتظار بودند.

عده‌اي نيز در شهرستان‌ها دقيقه شماري مي‌كردند. در فرودگاه عده‌اي از علما و ياران ديرين امام خميني (ره) به استقبلال آمده بودند.

امام خميني (ره) قصد داشتند ابتدا در دانشگاه تهران چند دقيقه صحبت كنند، اما فشار جمعيت به حدي بود كه اين كار غيرممكن مي‌نمود، لذا مستقيماً به بهشت زهرا تغيير مسير دادند و اين خود نمايانگر احترام و ارزشي است كه امام خميني (ره) قلباً به شهيدان و راه آنها دارند كه به جاي رفتن به هر محل ديگر بهشت زهرا را پس از 15 سال دوري از وطن جهت سخنراني انتخاب مي‌كنند.

مقصد امام خميني (ره) در بهشت زهرا مزار شهداي گلگون كفن 17 شهريور بود.

اعلام تشکيل دولت موقت

امام پس از بازگشت از بهشت زهرا در يك اقامتگاه ساده در جنوب شهر منزل گزيدند.

پس از ورود امام، سيل جمعيت بي‌وقفه براي ديدار در جريان بود. مردم اندك اندك با مقدماتي كه براي ورود امام و استقبال از ايشان ترتيب داده بودند آمادگي تشكيلاتي پيدا مي‌كردند.

در روزهاي 15 تا 22 بهمن در كشور 2 دولت وجود داشت، يكي دولت موقت انقلاب اسلامي كه مشروعيت و قانوني بودن خود را از حكم امام بدست آورده و مورد تأييد همه ملت بود و ديگري دولت بختيار كه مردم و كارمندان انقلابي ادارات حتي اجازه نداده بودند وزيران كابينه او به داخل ساختمان وزارتخانه‌ها وارد شوند.[روز‌هاي انقلاب به روايت بانو خانم]

واقعه نيروی هوايی

مردم دسته دسته به ديدن امام مي‌رفتند. ايران يكپارچه در جوش و خروش بود. همه چيز خبر از يك تحول سريع قريب الوقوع مي‌داد.

روز جمعه 20 بهمن، شب هنگام ناگهان صداي الله اكبر مردم از بام‌ها برخاست. خبر رسيد كه لشگر گارد شاهنشاهي به تعدادي از افراد نيروي هوايي كه به انقلاب پيوسته‌اند حمله و تيراندازي كرده است.

مردم از همه جا به طرف پادگان نيروي هوايي شتافتند. درگيري و اجتماع مردم تا صبح به طول انجاميد. افراد نيروي هوايي با مشاهده امت حزب الله جان بر كف درهاي پادگان را به روي مردم گشودند. درهاي اسلحه خانه شكسته شد و مردم مسلح شدند.

اعلام حکومت نظامی

با مسلح شدن مردم، شهر به حالت جنگي درآمد. ساعت 2 بعد از ظهر روز شنبه 21 بهمن راديو كه در اشغال نظاميان بود اعلام كرد كه از ساعت 4 بعد از ظهر حكومت نظامي برقرار است و احدي حق عبور و حضور در معابر را ندارد.

معلوم بود كه آمريكا مي‌خواهد آخرين حربه خود را به كار برد. ساعت‌هاي تعيين سرنوشت فرا رسيده بود. همه منتظر بودند ببينند امام در برابر اين تهديد جدي چه عكس‌العملي نشان مي‌دهد.

اندكي قبل از آغاز حكومت نظامي اعلاميه امام كه در آن حكومت نظامي را لغو كرده بود در شهر دست به دست و دهان به دهان منتشر شد. امام فرموده بودند:

«... اعلاميه امروز حكومت نظامي خدعه و خلاف شرع است و مردم به هيچ وجه به آن اعتنا نكنند. برادران و خواهران عزيزم هراس به دل خود راه ندهيد كه به خواست خداوند تعالي حق پيروز است ....»

مردم يكپارچه به خيابان‌ها آمدند، جمعيت در همه‌جا موج مي‌ز‌د، حكومت نظامي شكست خورد و درگيري بين مردمي كه مسلح شده بودند و نيروهايي كه از ارتش به مردم پيوسته بودند با تانك‌ها و قواي گارد و بعضي مراكز نظامي و كلانتري‌ها آغاز شد.

پيروزي انقلاب اسلامي در 22 بهمن سال 1357

انقلاب اسلامي ايران 22 بهمن سال 1357 به پيروزي رسيد و مردم انقلابي، اداره حكومت كشور را به دست گرفتند.

پس از پيروزي انقلاب، ايران از نظر اوضاع و احوال داخلي عرصه حوادث تاريخي و مهم بي‌شمار و از نظر مسائل بين‌المللي كانون توجه سياستمداران و عموم مردم جهان شد. اين انقلاب نهضت مستقلي بود و با تأثيري كه بر مستضعفان و مخصوصاً مسلمانان جهان به جا نهاده بود كاخ‌هاي مستكبران را به لرزه افكنده بود.

به همين جهت از آغاز، آماج دشمني و توطئه ابرقدرت‌ها شد. در سال‌هاي پس از پيروزي انقلاب كميت و كيفيت حوادث كشور به اندازه‌اي فراوان و مهم بوده است كه سال‌هاي پيش از پيروزي انقلاب اسلامي و حتي سال 1357 در مقايسه با آن بسيار آرام و كم حادثه است.

آشنايي با دهه فجر انقلاب اسلامي

مطالب مشابه :

فیش حقوقی فرهنگیان

آدرس سایت دانشگاهای پیام نور

شهر محل صدور كد ملي

آشنايي با دهه فجر انقلاب اسلامي

خبری خوش برای شاغلین مقطع ابتدایی

دریافت کد منطقه آموزش و پرورش جهت ثبت نام در کنکور سوابق تحصیلی

چگونگی احتساب حقوق و مزایای کارمندان دولت

اسامی ۳۲۰۰ نفر از آزادگان سراسر کشور موافق عزل مادامیون و فروش اموال منتشر می شود

آدرس ونلفن فروشگاههای اتکا

مکانهای توزیع کارت آزمون کنکور 86 در سراسر کشور