مقررات استخدامي شركتهاي دولتي

ماده 11 - شركت مكلف است بر اساس اهميت وظايف و مسئوليتها و شرايط احراز كليه مشاغل مستمر خود را طبقه بندي و ارزيابي كند و به گروه هاي مربوط تخصيص دهد.
تبصره 1 - طرح طبقه بندي مشاغل كه شامل دستورالعمل ارزيابي مشاغل و همچنين دستورالعمل اجرايي طرح و شرح وظايف و شرايط احراز طبقات مشاغل و فهرست تخصيص طبقات مشاغل به گروه ها مي باشد پس از تاييد سازمان امور اداري و استخدامي كشور قابل اجرا مي باشد.
تبصره 2 - در مواردي كه ضرورت ايجاب كند كه شرح وظايف و شرايط احراز طبقات مشاغل اصلاح شود، مشاغل تغيير يافته و همچنين مشاغل مستمر جديد به ترتيب مندرج در تبصره (1) اين ماده ارزيابي و به گروه هاي مربوط تخصيص مي يابد.
ماده 12 - به منظور ايجاد هماهنگي در سطح پرداختي ها به مستخدمين شركتهاي دولتي سازمان امور اداري و استخدامي كشور با همكاري نماينده مجمع عمومي شركت مطالعات لازم را انجام داده و پيشنهادهاي خود را در مورد ميزان حقوق و مزاياي متصديان مشاغل مذكور در تبصره ماده 2 و همچنين حداقل و حداكثر مبلغ قابل پرداخت به متصديان رشته هاي مشاغل به شوراي حقوق و دستمزد موضوع تبصره ماده 33 قانون استخدام كشوري تسليم مي كند.
تصميمات شوراي حقوق و دستمزد براي شركت لازم الاجرا است .
ماده 13 - جدول حقوق ماهانه مستخدمين شركت همان جدول حقوق موضوع ماده 32 قانون استخدام كشوري و ضريب ريالي مربوط و تغييرات و اصلاحات بعدي آن خواهد بود.
تبصره - حقوق ماهانه متصديان مشاغل مذكور در تبصره ماده 2 كه به طور موظف و تمام وقت در شركت انجام وظيفه مي كنند بر اساس جدول حقوق موضوع اين ماده توسط شوراي حقوق و دستمزد تعيين مي شود.
ماده 14 - در صورتي كه نوع كار و وظايف و مسئوليتهاي مشاغل شركت و همچنين شرايط بازار كار اقتضا كند كه مبلغي علاوه بر حقوق به شاغلين آن مشاغل پرداخت شود اين مبلغ به عنوان مزاياي شغل پرداخت خواهد شد.
برقراري مزاياي شغل به مستخدمين شاغل شركت با در نظر گرفتن سطح حقوق و مزايا در مشاغل مشابه فعاليتهاي بازرگاني يا كشاورزي يا صنعتي در بخش عمومي و خصوصي و با توجه به موضوع و نحوه فعاليت شركت به موجب طرح يا جدولي خواهد بود كه از طرف شركت پيشنهاد و حسب مورد به تصويب مجمع عمومي يا شورا خواهد رسيد.
تبصره - مجموع حقوق و مزاياي شغل از ميزان حداكثر تعيين شده براي مشاغل همان رشته توسط شوراي حقوق و دستمزد تجاوز نمي كند. تعيين مزاياي شغل بيشتر براي برخي از مشاغل با تصويب شوراي حقوق و دستمزد خواهد بود.
ماده 15 - كساني كه به استخدام شركت در مي آيند در پايه يك گروه شغلي مربوط قرار مي گيرند و مي توانند با رعايت شرايط مذكور در اين مقررات تا آخرين پايه گروه مربوط ترفيع يابند.
ماده 16 - در صورت رضايت بخش بودن خدمات هر يك از مستخدمين ، شركت مي تواند در ازا هر دو سال خدمت يك پايه ترفيع به آنان اعطا كند.
تبصره - اعطاي دو پايه به جاي يك پايه به مستخدم در قبال خدمات برجسته و همچنين اشتغال در نقاطي كه مستلزم اعطاي پايه به مدتي كمتر از
دو سال است تابع ضوابط مقرر در مورد مستخدمين رسمي مشمول قانون استخدام كشوري خواهد بود.
ماده 17 - ارتقا مستخدم از يك گروه به گروه بالاتر با رعايت شرايط زير خواهد بود:
الف - در گروه جديد شغل بدون متصدي وجود داشته باشد.
ب - شرايط احراز شغل گروه جديد را دارا باشد.
تبصره - مستخدمي كه ارتقا گروه مي يابد در پايه اي از گروه جديد قرار خواهد گرفت كه حقوق آن پايه با تقريب اضافي به حقوق دو پايه بالاتر از حقوق پايه اي كه مستخدم در گروه قبلي دارا بوده است نزديكتر باشد.
در صورتي كه مستخدم در پايه ماقبل آخر يا آخرين پايه گروه شغل خود باشد و ارتقا گروه يابد دو پايه در گروه جديد بعد از پايه اي كه حقوق آن با تقريب اضافي به حقوق پايه گروه قبلي نزديكتر است اعطا مي شود.
ماده 18 - در صورت ضرورت و با رضايت مستخدم مي توان شغلي در گروه پائين تر به او ارجاع كرد، در اين صورت مستخدم در پايه اي از گروه جديد قرار مي گيرد كه در گروه قبلي داشته است ولي تفاوت حقوق پايه گروه قبلي را به اضافه ترفيعات گروه جديد به شرط آنكه مجموع آن از آخرين پايه بالاترين گروهي كه داشته است تجاوز نكند دريافت خواهد كرد، و در تعيين حقوق آمادگي به خدمت و حقوق بازنشستگي و وظيفه او مبناي محاسبه قرار مي گيرد و در صورت عدم قبول چنين شغلي مستخدم آماده به خدمت خواهد شد.
ارتقا گروه مجدد مستخدمي كه به ترتيب فوق در گروه پائين تر منصوب مي شود تا بالاترين گروهي كه قبلا دارا بوده است مجاز مي باشد و در اين صورت در پايه اي از گروه بالاتر قرار مي گيرد كه در گروه پائين تر داشته است و تفاوت حاصل از ارتقا گروه او بابت تفاوت حقوق مذكور در فوق محسوب خواهد شد.
ماده 19 - در صورتي كه مستخدم شركت علاوه بر ساعات اداري انجام وظيفه كند فوق العاده اضافه كار كه ميزان آن معادل (160)/(1) حقوق و مزاياي شغل ماهانه ضرب در ساعات كار اضافي است به او پرداخت مي شود. انجام اضافه كار بايستي با اجازه قبلي مقامات مجاز شركت باشد و به يك نفر در يك ماه بيش از شصت ساعت فوق العاده اضافه كار پرداخت نخواهد شد.
تبصره - هر گاه در شروط خاص و براي مدت محدود مستخدم علاوه بر ميزان مقرر در اين ماده اضافه كار نمايد با تصويب هيات مديره شركت مي توان حداكثر تا چهار ساعت در روز فوق العاده اضافه كار به او پرداخت نمود.
ماده 20 - برقراري فوق العاده روزانه ، بدي آب و هوا، محروميت از تسهيلات زندگي ، محل خدمت ، خارج از كشور، كسر صندوق و تضمين همچنين پرداخت هزينه هاي رفت و برگشت ، سفر و نقل مكان به مستخدمين شركت بر اساس مقررات مورد عمل مستخدمين رسمي مشمول قانون استخدام كشوري خواهد بود.
ماده 21 - شركت مي تواند در صورت وجود اعتبار به هر يك از مستخدمين شاغل شركت حداكثر معادل يك ماه حقوق و مزاياي شغل در پايان هر سال به عنوان عيدي به تناسب مدتي كه در آن سال خدمت كرده اند پرداخت كند.
ماده 22 - هر گاه مستخدمي خدمت برجسته انجام دهد و يا لياقت فوق العاده اي ابراز نمايد كه منجر به صرفه جويي و يا جلوگيري از ضرر و يا
باعث پيشرفت سريع كار و يا افزايش توليد و يا افزايش درآمد شركت شود، شركت مي تواند در هر سال حداكثر معادل يك ماه حقوق و مزاياي شغل به عنوان پاداش به او پرداخت كند ولي با تصويب مجمع عمومي يا شورا تا دو برابر مجموع حقوق و مزاياي شغل يك ماه به چنين مستخدمي قابل پرداخت خواهد بود.
ماده 23 - مستخدمين رسمي موضوع مواد 143 و 144 قانون استخدام كشوري بر اساس مواد مذكور در اين ماده و تبصره هاي آن حقوق و مزاياي خود را طبق اين مقررات منحصرا از بودجه شركت دريافت خواهند كرد.
فصل چهارم - رفاه مستخدمين
ماده 24 - مستخدمين شركت سالي يك ماه به تناسب مدت خدمت حق مرخصي با استفاده از حقوق و مزاياي شغل و فوق العاده هاي بدي آب و هوا، محروميت از تسهيلات زندگي ، محل خدمت ، خارج از كشور و تضمين را خواهند داشت .
ماده 25 - مستخدمين شركت در صورت ابتلا به بيماريهايي كه مانع از انجام خدمت باشد از مرخصي استعلاجي استفاده خواهند كرد.
تبصره - جز در موارد بيماريهاي صعب العلاج حداكثر مدت استفاده از مرخصي استعلاجي چهار ماه در سال خواهد بود.
ماده 26 - مستخدم مي تواند با موافقت شركت از مرخصي بدون حقوق استفاده كند.
تبصره 1 - حداكثر مدتي كه مستخدم شركت در طول خدمت خود مي تواند از مرخصي بدون حقوق استفاده كند سه سال خواهد بود.
ولي براي ادامه تحصيلات عالي تخصصي در رشته مربوط به شغل مستخدم حداكثر اين مرخصي با تصويب مجمع عمومي يا شورا تا دو سال ديگر قابل تمديد خواهد بود.
تبصره 2 - مدت مرخصي بدون حقوق جزو سابقه خدمت مستخدم محسوب نمي شود. حفظ شغل مستخدمي كه از مرخصي بدون حقوق استفاده مي كند الزامي نيست و در صورتي كه پس از پايان مرخصي شغلي براي ارجاع به مستخدم مذكور موجود نباشد شركت مي تواند او را آماده به خدمت كند.
ماده 27 - استفاده از مرخصيهاي موضوع مواد 24 و 25 و 26 اين مقررات بر اساس آيين نامه مورد عمل درباره مستخدمين رسمي مشمول قانون استخدام كشوري خواهد بود.
ماده 28 - در صورتي كه مستخدم فوت شود و استحقاق مرخصي داشته باشد حداكثر چهار ماه حقوق و مزاياي شغل او بابت مرخصي استحقاقي به وراث قانوني وي پرداخت مي شود.
ماده 29 - شركت به طرق مقتضي در تامين شروط بهداشتي و ايمني و ايجاد محيط مناسب كار و همچنين كمك به امور تعاوني و رفاه مستخدمين خود اقدامات لازم را به عمل خواهد آورد.
نحوه اجراي مفاد اين ماده به موجب طرحي خواهد بود كه با توجه به مقررات مربوط به تصويب مجمع عمومي يا شوراي شركت مي رسد.
فصل پنجم - بازنشستگي و وظيفه
ماده 30 - مستخدمين فعلي شركت كه طبق مقررات استخدامي قبلي مشمول مقررات بازنشستگي و وظيفه خاص مي باشند مشمول مقررات بازنشستگي و وظيفه اين فصل نخواهند بود.
شركتهاي مربوط مكلفند ظرف يك سال از تاريخ تصويب اين مقررات به منظور متعادل ساختن ميزان كسور يا تعهدات ناشي از مقررات بازنشستگي و وظيفه شركت طرح لازم را در مورد بازنشستگي و وظيفه مستخدمين خود كه در تاريخ تصويب اين مقررات در خدمت دارند تهيه و با رعايت تبصره ماده 112 قانون استخدام كشوري از طريق سازمان امور اداري و استخدامي كشور براي تصويب هيات وزيران پيشنهاد كنند و تا زماني كه طرح مذكور به تصويب نرسيده است حقوق بازنشستگي و وظيفه مستخدمين موضوع اين ماده بر اساس مقررات استخدامي سابق محاسبه و برقرار مي گردد.
ماده 31 - مستخدمين مشمول قانون بيمه هاي اجتماعي از شمول مقررات اين فصل خارج هستند.
اين گونه مستخدمين در صورت تغيير وضع استخدامي نيز كماكان تابع مقررات قانون مذكور خواهند بود.
ماده 32 - مستخدمين فعلي شركتهايي كه به موجب قرارداد خاص بين شركت و سازمان بيمه هاي اجتماعي از لحاظ بازنشستگي و از كار افتادگي و فوت از مقررات قانون بيمه هاي اجتماعي استفاده مي نمايند مشمول مقررات اين فصل نيستند و تا زماني كه قرارداد مزبور لغو نشده است تابع مقررات قرارداد مذكور خواهند بود.
شركتهايي كه چنين قراردادهايي با سازمان بيمه هاي اجتماعي دارند ظرف سه ماه از تاريخ تصويب اين مقررات با تصويب شوراي عالي تامين اجتماعي به منظور انطباق با ضوابط قانون حمايت كارمندان در برابر اثرات ناشي از پيري و از كار افتادگي و فوت در قرارداد مذكور تجديد نظر خواهند كرد.
ماده 33 - مستخدمين فعلي شركتهايي كه قبل از تاريخ 31/3/1345 در استخدام شركت بوده اند و در تاريخ تصويب اين مقررات فاقد مقررات بازنشستگي و وظيفه مي باشند از شمول مقررات بازنشستگي و وظيفه اين فصل خارج هستند.
مستخدمين موضوع اين ماده از لحاظ بازنشستگي و وظيفه با رعايت مفاد قسمتهاي زير تابع مقررات قانون استخدام كشوري و تغييرات و اصلاحات بعدي آن خواهند بود.
1 - از تاريخ تصويب اين مقررات حساب خاصي در صندوق بازنشستگي كشوري ايجاد مي شود و شركت مكلف است كسور مربوط به سهم مستخدم را به موجب مقررات بازنشستگي قانون استخدام كشوري از حقوق و مزاياي مستخدم برداشت نموده و پس از اضافه كردن كسور مربوط به سهم شركت به اين حساب واريز كند. وجوهي كه از اين حساب قابل برداشت خواهد بود منحصرا عبارت از حقوق بازنشستگي و وظيفه مستخدمين موضوع اين ماده و استرداد كسور بازنشستگي سهم مستخدم در موارد معافيت از خدمت طبق تبصره هاي 2 و 3 ماده 63 و قبول
استعفاي چنين مستخدمي به موجب ماده 65 اين مقررات مي باشد.
2 - در صورت عدم كفايت وجوه حساب مذكور در اين ماده دولت مكلف است كمبود آن را در بودجه كل كشور تامين و پرداخت كند.
3 - تا زماني كه وضع مستخدمين موضوع اين ماده با اين مقررات تطبيق نيافته است حقوق بازنشستگي و وظيفه آنان بر مبناي آخرين حقوق دريافتي قبل از تاريخ تصويب اين مقررات كه در هر حال از ميزان حقوق بازنشستگي و وظيفه موضوع اين فصل تجاوز نخواهد كرد احتساب مي شود و پس از تطبيق ، حقوق گروه مربوط ملاك محاسبه خواهد بود.
سازمان امور اداري و استخدامي كشور عهده دار وظايف مربوط به بازنشستگي و وظيفه مستخدمين موضوع اين ماده است .
ماده 34 - مستخدمين مشمول مقررات اين فصل عبارتند از:
الف - مستخدمين شركت كه در تاريخ تصويب اين مقررات مشمول مقررات بازنشستگي و وظيفه خاصي نبوده و پس از تاريخ 31/3/1345 تا زمان تصويب اين مقررات به استخدام شركت پذيرفته شده اند.
ب - مستخدميني كه از تاريخ تصويب اين مقررات به استخدام شركت در مي آيند اعم از اينكه شركت متبوع آنها مقررات خاص بازنشستگي داشته يا نداشته باشد.
ماده 35 - صندوق بازنشستگي و وظيفه مستخدمين شركتهاي دولتي كه در اين مقررات صندوق بازنشستگي ناميده مي شود بر اساس قانون حمايت كارمندان در برابر اثرات ناشي از پيري و از كار افتادگي و فوت مصوب اسفند 1349 و مقررات اين فصل وابسته به سازمان امور اداري و استخدامي كشور زير نظر شوراي صندوق مركب از وزير دارايي - وزير كار و امور اجتماعي و دبير كل سازمان امور اداري و استخدامي كشور يا معاونان آنها ايجاد مي شود.
اساسنامه صندوق بازنشستگي به وسيله سازمان امور اداري و استخدامي كشور تهيه و به تصويب هيات وزيران خواهد رسيد.
ماده 36 - شركت موظف است هر ماه هفت درصد از حقوق هر يك از مستخدمين خود را كه مشمول مقررات اين فصل هستند بابت كسور بازنشستگي سهم مستخدم كسر كرده و پس از افزودن چهارده درصد حقوق آنان بابت سهم شركت مجموع آن را به صندوق بازنشستگي پرداخت كند.
نحوه بهره برداري و استفاده از وجوه كسور بازنشستگي به موجب آيين نامه اي است كه به تصويب كميسيونهاي مربوط مجلسين خواهد رسيد.
تبصره - منظور از حقوق از لحاظ اجراي مقررات اين فصل جمع مبلغي است كه طبق اين مقررات تحت عنوان حقوق و مزاياي شغل و مزاياي موقت شغل يا تفاوت تطبيق مزايا به مستخدم پرداخت مي شود و تا زماني كه وضع استخدامي مستخدمين شركت بر اساس اين مقررات تطبيق نيافته است مجموع حقوق و مزايايي كه مستخدمين به موجب مقررات استخدامي سابق به طور مستمر به اعتبار شغل محوله دريافت مي دارند ماخذ احتساب كسور بازنشستگي و حقوق بازنشستگي و وظيفه موضوع اين مقررات خواهد بود و در هر حال نسبت به مبلغ زائد بر چهل هزار ريال در ماه كسوري پرداخت نمي شود.
ماده 37 - حقوق بازنشستگي با تحقق يافتن شروط زير برقرار مي شود:
الف - مستخدم لااقل ده سال تمام كسور بازنشستگي مقرر را پرداخت كرده باشد و يا پرداخت آن را طبق اين مقررات تعهد كرده باشد.
ب - سن مستخدم مرد به شصت سال تمام و سن مستخدم زن به پنجاه و پنج سال تمام رسيده باشد.
ماده 38 - ملاك تشخيص سن مستخدميني كه در تاريخ تصويب اين مقررات در خدمت شركت هستند شناسنامه اي است كه در تاريخ مذكور در دست دارند و در مورد مستخدميني كه بعد از تصويب اين مقررات به استخدام شركت پذيرفته مي شوند شناسنامه اي است كه در بدو استخدام ارائه خواهند داد در صورتي كه ماه تولد در شناسنامه قيد نشده باشد اول مهر ماه سال تولد ملاك محاسبه خواهد بود.
ماده 39 - حقوق بازنشستگي عبارت از (40)/(1) متوسط حقوق ضرب در سنوات پرداخت كسور بازنشستگي است كه در هر حال از (5)/(4) متوسط حقوق تجاوز نخواهد كرد.
تبصره - متوسط حقوق عبارت از معدل حقوق آخرين سالي است كه بر مبناي آن كسور بازنشستگي پرداخت شده باشد.
ماده 40 - در صورتي كه مستخدم شركت با داشتن شروط زير:
الف - مستخدم زن با بيست و پنج سال سابقه خدمت و حداقل پنجاه سال تمام سن .
ب - مستخدم مرد با سي سال سابقه خدمت و حداقل پنجاه و پنج سال تمام سن .
تقاضاي بازنشستگي كند شركت مكلف به قبول آن است ولي برقراري حقوق بازنشستگي و پرداخت آن از تاريخي خواهد بود كه مستخدم شروط مذكور در ماده 37 را داشته باشد.
تبصره - مستخدمين موضوع اين ماده در صورتي كه واجد شرط بند الف ماده 37 باشند و قبل از رسيدن به سن مقرر در بند (ب ) ماده مذكور از كار افتاده شوند بلافاصله از حقوق وظيفه ازكارافتادگي استفاده خواهند كرد.
ماده 41 - شركت مي تواند آن عده از مستخدمين خود را كه واجد شروط مذكور در ماده 37 اين مقررات باشند بازنشسته كند.
ماده 42 - شركت مكلف است مستخدميني را كه شصت و پنج سال تمام سن دارند بازنشسته كند.
تبصره - در صورتي كه برقراري و پرداخت حقوق بازنشستگي به مستخدمي كه طبق اين ماده بازنشسته مي شود به علت عدم تحقق شروط مذكور در بند الف ماده 37 ميسر نباشد، شركت با او طبق ماده 64 اين مقررات رفتار خواهد كرد و صندوق بازنشستگي نيز مكلف است وجوه بازنشستگي مربوط به او را اعم از سهم شركت و سهم مستخدم به اضافه 6% بهره مركب سالانه به طور يكجا به وي پرداخت كند.
ماده 43 - به منظور احتساب سابقه خدمت مستخدمين موضوع بند الف ماده 34 كه مايل باشند خدمات گذشته آنان از تاريخ 31/3/1345 تا تاريخ تصويب اين مقررات از لحاظ بازنشستگي و وظيفه محسوب شود و از مزاياي مقررات اين فصل استفاده كنند كسور بازنشستگي اعم از سهم مستخدم و سهم شركت به ترتيب مقرر در ماده 36 بر اساس آخرين حقوق دريافتي مستخدم پرداخت خواهد شد.
تبصره 1 - شركت و مستخدم مي توانند كسور بازنشستگي سهم خود را حداكثر در 60 ماه متوالي از تاريخي كه صندوق بازنشستگي اعلام مي كند به اقساط پرداخت كنند.
هر گاه مستخدمي كه از بابت پرداخت كسور بازنشستگي سنوات خدمت احتساب شده قبلي يا خدمت وظيفه عمومي بدهكار است فوت شود، شركت و بازماندگان او از پرداخت بقيه اقساط مربوط معاف خواهند بود.
تبصره 2 - سابقه خدمت قابل احتساب موضوع اين ماده خدمتي است كه مستخدم در شركت يا وزارتخانه ها و موسسات دولتي به موجب احكام صادره قبلي انجام داده باشد. همچنين مدت خدمت زير پرچم جزو سابقه خدمت قابل احتساب خواهد بود.
ماده 44 - حقوق ماه اول مستخدميني كه دوره آزمايشي را طي كرده و به استخدام قطعي شركت پذيرفته شوند و همچنين هر نوع اضافه حقوق ماه اول اين گونه مستخدمين به صندوق بازنشستگي پرداخت مي شود.
ماده 45 - در صورتي كه مستخدم به علل غير ناشي از كار، ازكارافتاده شناخته شود ماهانه (40)/(1) متوسط حقوق ضرب در سنوات پرداخت كسور مزبور را به عنوان حقوق وظيفه ازكارافتادگي دريافت خواهد داشت و اين حقوق از حداكثر حقوق بازنشستگي مقرر در ماده 39 تجاوز نخواهد كرد و در صورتي كه سنوات پرداخت كسور بازنشستگي مستخدم كمتر از پانزده سال باشد پانزده سال تمام محسوب خواهد شد.
ماده 46 - در صورتي كه مستخدم به علت حادثه ناشي از كار يا به سبب انجام وظيفه ازكارافتاده شناخته شود بدون رعايت سنوات پرداخت كسور
بازنشستگي حداكثر حقوق بازنشستگي مقرر در ماده 39 به عنوان حقوق وظيفه ازكارافتادگي درباره وي برقرار مي گردد.
ماده 47 - در صورتي كه مستخدم بازنشسته يا ازكارافتاده فوت شود حقوق وظيفه بازماندگان او بر طبق شروط زير برقرار مي شود:
الف - عيال دائمي متوفي تا زماني كه شوهر اختيار نكرده است .
ب - شوهر در صورتي كه عليل و ازكارافتاده و تحت كفالت عيال متوفاي خود بوده باشد.
ج - فرزندان متوفي تا پايان بيست سالگي و در صورت ادامه تحصيل در موسسات رسمي عالي علمي تا پايان بيست و پنج سالگي (در مورد دختران مشروط بر اينكه شوهر هم نداشته باشند).
د - فرزندان عليل يا ناقص العضو مستخدم متوفي كه ازكارافتاده باشند مادام العمر.
ه - والدين مستخدم متوفي مشروط بر اينكه تحت تكفل متوفي بوده و سن پدر 60 سال تمام و سن مادر 55 سال تمام يا بيشتر باشد و يا از كارافتاده باشند.
تبصره - مجموع حقوق وظيفه بازماندگان معادل (5)/(4) حقوق بازنشستگي يا حقوق وظيفه ازكارافتادگي مستخدم متوفي است كه به تساوي بين بازماندگان واجد شروط تقسيم مي شود و در صورت قطع سهم هر يك از بازماندگان سهم قطع شده به تساوي به سهم ساير بازماندگان افزوده خواهد شد ولي هر گاه بازمانده واجد شرط مستخدم متوفي منحصر به فرد باشد سهم او معادل نصف ميزان مقرر در اين تبصره خواهد بود.
ماده 48 - چنانچه مستخدم قبل از برقراري حقوق بازنشستگي يا حقوق وظيفه ازكارافتادگي فوت شود حقوق وظيفه بازماندگان وي بر مبناي (5)/(4) حقوق بازنشستگي استحقاقي مستخدم متوفي به ترتيب مقرر در ماده 47 برقرار مي شود در اين مورد سنوات پرداخت كسور بازنشستگي مستخدم در صورتي كه از 15 سال كمتر باشد 15 سال تمام منظور خواهد شد.
ماده 49 - هر گاه مستخدم به علت حادثه ناشي از كار يا به سبب انجام وظيفه فوت شود حقوق وظيفه بازماندگان او بر مبناي (5)/(4) حقوق وظيفه اي كه طبق ماده 46 به مستخدم متوفي تعلق مي گرفته است به ترتيب مقرر در ماده 47 برقرار مي شود.
ماده 50 - در مورد ازكارافتادگي و فوت هر گاه سنوات پرداخت كسور بازنشستگي مستخدم كمتر از سه سال باشد متوسط حقوق مدتي كه مستخدم كسور بازنشستگي را پرداخت كرده است ملاك محاسبه قرار خواهد گرفت .
ماده 51 - ازكارافتادگي موضوع مقررات اين فصل عبارت از عدم توانايي كامل و دائمي شخص به انجام دادن اموري كه متعارفا به آن اشتغال داشته است مي باشد. تشخيص ازكارافتادگي و سبب آن و همچنين تشخيص اينكه فوت مستخدم به علت حادثه ناشي از كار يا به سبب انجام وظيفه بوده است با شركت مربوط و تاييد صندوق بازنشستگي خواهد بود. در صورت بروز اختلاف بين شركت و صندوق بازنشستگي موضوع در شوراي سازمان امور اداري و استخدامي كشور مطرح خواهد شد، و راي شوراي مذكور قاطع است .
ماده 52 - در صورت دريافت هر گونه وجهي از وجوه عمومي كشور در قبال خدمت مستمر، اخذ حقوق وظيفه ممنوع است .
ماده 53 - دريافت بيش از يك حقوق بازنشستگي براي ايام واحد خدمت دولتي و همچنين دريافت بيش از يك حقوق وظيفه يا يك حقوق وظيفه و حقوق بازنشستگي تواما از صندوق بازنشستگي وزارتخانه ها و موسسات دولتي و شهرداريها و موسسات تابعه و وابسته به آنها و انجمنهاي بهداري و سازمانهايي كه جنبه محلي داشته و هزينه هاي آنها از درآمدهاي خاص محلي تامين مي شود ممنوع است . مستخدمي كه مستحق دريافت بيش از يك حقوق وظيفه و يا يك حقوق وظيفه و حقوق بازنشستگي باشد در استفاده از هر يك از آنها مخير است .
ماده 54 - اشتغال موقت بازنشستگان در شركتهاي مشمول اين مقررات موجب قطع حقوق بازنشستگي آنان در مدت اشتغال خواهد شد ولي در هر حال اشتغال كساني كه بيش از 65 سال تمام دارند ممنوع است .
ماده 55 - هر گاه مستخدمي كه طبق اين مقررات از حقوق بازنشستگي يا حقوق وظيفه ازكارافتادگي استفاده مي كند در مدت يك سال حقوق بازنشستگي يا وظيفه خود را مطالبه نكند عائله او در صورتي كه طبق شرايط ماده 47 مشمول دريافت حقوق وظيفه باشند حق دارند موقتا حقوق وظيفه مقرر خود را تقاضا و دريافت كنند اگر بعدا معلوم شود مستخدم مذكور فوت شده حقوق وظيفه موقت از تاريخ فوت به طور دائم برقرار مي شود و در صورتي كه معلوم گردد در حال حيات است وضع حقوقي او به حالت اول اعاده مي گردد.
تبصره - منظور از عائله مذكور در اين مقررات افرادي است كه طبق ماده 47 و با رعايت شروط مقرر در آن از حقوق وظيفه استفاده خواهند كرد.
ماده 56 - توقيف حقوق بازنشستگي يا وظيفه در قبال مطالبات دولت يا محكوميت حقوقي يا عناوين ديگر از اين قبيل فقط تا ميزان يك چهارم حقوق بازنشستگي يا وظيفه مجاز است .
ماده 57 - ترك تابعيت موجب قطع حقوق بازنشستگي و حقوق وظيفه خواهد بود و در مورد مستخدم بازنشسته يا از كارافتاده اي كه ترك تابعيت كند با عائله او طبق ماده 55 رفتار مي شود.
ماده 58 - در صورتي كه خدمت مستخدم در شركت قطع شود و مقررات موسسه جديد محل خدمت او اجازه دهد بنا به درخواست مستخدم صندوق بازنشستگي مكلف است كسور بازنشستگي مربوط به او را اعم از سهم شركت و سهم مستخدم با احتساب 6% بهره مركب سالانه به صندوق مربوط به موسسه جديد انتقال دهد.
ماده 59 - هر گاه خدمت مستخدم در شركت قطع شود و از شمول اين مقررات خارج گردد اگر سابقه پرداخت كسور بازنشستگي او پنج سال يا كمتر باشد كسور بازنشستگي پرداختي سهم او به اضافه 6% بهره مركب سالانه و اگر بيش از پنج سال و كمتر از ده سال تمام سابقه پرداخت كسور بازنشستگي داشته باشد كسور بازنشستگي پرداختي سهم او و نصف كسور بازنشستگي پرداختي سهم شركت به اضافه 6% بهره مركب سالانه پس از رسيدن به سن 60 سالگي در مورد مرد و 55 سالگي در مورد زن پرداخت مي شود و در صورتي كه قبل از رسيدن به سنين مذكور
ازكارافتاده يا فوت شود وجوه مزبور بلافاصله به او يا بازماندگان او بر حسب مورد پرداخت خواهد شد.
ماده 60 - صندوق بازنشستگي موظف است لااقل هر سه سال يك بار وضع مالي صندوق را از نظر تطبيق كسور بازنشستگي دريافتي با تعهدات صندوق در مورد حقوق بازنشستگي و وظيفه بر اساس محاسبات فني مورد بررسي قرار دهد و نتيجه را به شوراي صندوق گزارش كند.
ماده 61 - ميزان حقوق بازنشستگي و وظيفه موضوع اين مقررات هر سه سال يك بار با توجه به تغييرات شاخص هزينه زندگي از طرف شوراي صندوق مورد بررسي قرار خواهد گرفت در صورتي كه شاخص هزينه زندگي طي مدت مزبور پنج درصد يا بيشتر افزايش يافته باشد شوراي صندوق به منظور افزايش ميزان حقوق بازنشستگي و وظيفه به تناسب اين افزايش بر طبق مقررات مربوط اقدام لازم به عمل خواهد آورد.
فصل ششم - پايان خدمت
ماده 62 - در صورتي كه به تشخيص مجمع عمومي تقليل فعاليت شركت يا استفاده از روشهاي فني و اداري جديد ايجاب كند كه مشاغل مستمر شركت محدود شود و اين محدوديت منجر به حذف مشاغل مستمر در شركت شود و شغلي براي ارجاع به متصديان اين قبيل مشاغل موجود نباشد مستخدمين مشاغل مذكور به حال آماده به خدمت در مي آيند.
تبصره - شركت مكلف است فهرست مستخدمين آماده به خدمت خود را با ذكر مشخصات آنان از طريق سازمان امور اداري و استخدامي كشور به كليه شركت هاي دولتي مشمول اين مقررات اعلام دارد و تا زماني كه مستخدم آماده به خدمت در اختيار دارد براي تصدي مشاغلي كه جديدا ايجاد مي شود و يا بدون متصدي است از مستخدمين مزبور استفاده نمايد و در صورتي مجاز به استخدام جديد است كه يا مستخدم آماده به خدمت واجد شروط نداشته باشد يا نتواند از مستخدمين آماده به خدمت واجد شروط در ساير شركت هاي دولتي استفاده كند.
ماده 63 - به مستخدمين شركت كه به حال آماده به خدمت در مي آيند تا مدت شش ماه تمام حقوق گروه و پايه مربوط و به مدت شش ماه ديگر نصف مبلغ مزبور پرداخت خواهد شد.
تبصره 1 - در مورد مستخدميني كه قبل از تطبيق وضع استخدامي آنان با اين مقررات آماده به خدمت شوند آخرين حقوق كه طبق مقررات استخدامي سابق دريافت مي كرده اند ملاك تعيين حقوق آمادگي به خدمت خواهد بود.
تبصره 2 - شركت مكلف است در صورتي كه نتواند در مدت يك سال دوران آمادگي به خدمت شغلي به مستخدمين آماده به خدمت ارجاع كند يا امكان انتقال آنان به ساير شركتهاي دولتي فراهم نشود، اگر شروط بازنشسته شدن با دريافت حقوق بازنشستگي را طبق مقررات مربوط دارا باشند آنان را بازنشسته كند و در غير اين صورت از خدمت معاف نمايد.
تبصره 3 - هر گاه شركت منحل شود و امكان انتقال مستخدمين آن به ساير شركتهاي دولتي يا بازنشسته نمودن آنها يا پرداخت حقوق بازنشستگي طبق مقررات مربوط ميسر نباشد مستخدمين مذكور از خدمت معاف و حقوق دوران آمادگي به خدمت موضوع اين ماده به طور يكجا به آنان پرداخت خواهد شد.
ماده 64 - به مستخدمي كه طبق تبصره هاي 2 و 3 ماده 63 از خدمت شركت معاف مي شود مبلغي معادل يك ماه آخرين حقوق ماهانه در ازا هر يك سال خدمت در شركت به عنوان فوق العاده پايان خدمت به علاوه حقوق و مزاياي شغل مرخصي استحقاقي استفاده نشده بر مبناي دريافتي قبل از آمادگي به خدمت پرداخت خواهد شد.
در احتساب سالهاي خدمت موضوع اين ماده كسر دوازده ماه خدمت يك سال تمام محاسبه خواهد شد.
تبصره 1 - در صورتي كه سابقه خدمت مستخدم موضوع اين ماده در شركت كمتر از سه سال باشد سه سال تمام محسوب مي شود.
تبصره 2 - مستخدمي كه به علل غير ناشي از كار ازكارافتاده شناخته شده يا فوت شود در صورتي كه شخصا يا بازماندگان او طبق مقررات بازنشستگي مربوط استحقاق دريافت مستمري يا حقوق بازنشستگي و وظيفه را نداشته باشند مشمول مفاد اين ماده و تبصره 1 آن خواهند بود.
ماده 65 - مستخدم شركت مي تواند با اعلام قبلي از خدمت شركت استعفا كند مدت اعلام قبلي براي قبول استعفاي مستخدم با توجه به شغلي كه به او ارجاع شده است توسط شركت تعيين مي شود كه در هر حال از سه ماه بيشتر نخواهد بود مگر در مورد متصديان برخي از مشاغل تخصصي و مسئولان واحدهاي شركت كه ممكن است با تصويب هيات مديره مدت اعلام قبلي قبول استعفا حداكثر تا شش ماه تعيين شود.
در هيچ مورد استعفاي مستخدم رافع تعهدات او در برابر شركت نخواهد بود. استعفا از تاريخي تحقق مي يابد كه شركت كتبا با آن موافقت كند.
مستخدمي كه استعفا داده است موظف است در مدت مقرر اعلام قبلي در محل خدمت خود حاضر شود و در پايان اين مدت استعفاي او قبول شده تلقي مي گردد. به مستخدمي كه طبق مقررات فوق مستعفي شناخته شود حقوق و مزاياي شغل مرخصي استحقاقي استفاده نشده حداكثر به مدت چهار ماه پرداخت مي شود و استخدام مجدد او در صورت احتياج در شركت هاي دولتي بلامانع خواهد بود و هر گاه مستخدمي كه استعفا داده است در مدت مقرر اعلام قبلي در محل خدمت خود حاضر نشود ترك خدمت محسوب و با او طبق ماده 66 اين مقررات رفتار مي شود.
ماده 66 - در صورتي كه مستخدم شركت مدت 15 روز بدون اطلاع و عذر موجه در محل خدمت خود حاضر نشود از تاريخ ترك خدمت از خدمت شركت اخراج مي شود و استخدام مجدد او به هر عنوان در شركت ممنوع است .
تبصره 1 - هر گاه چنين مستخدمي شروط بازنشسته شدن را طبق مقررات مربوط دارا باشد در آن صورت بازنشسته خواهد شد.
تبصره 2 - هر گاه مستخدم مذكور در اين ماده مدعي شود به عللي كه خارج از حدود قدرت و اختيار او بوده نتوانسته است در محل خدمت حاضر شود و يا عدم حضور خود را اطلاع دهد و ادعاي او مورد قبول شركت قرار نگيرد مي تواند شكايت خود را به ضميمه مدارك مورد استناد به دادگاه اداري شركت تسليم كند. دادگاه اداري مكلف است در اسرع وقت به شكايت مزبور رسيدگي و حكم مقتضي صادر كند و در صورتي كه حكم دادگاه اداري حاكي از موجه بودن عذر مشاراليه باشد به خدمت مراجعت و حقوق غيبت به او پرداخت خواهد شد و اگر شغل او به ديگري داده شده باشد حكم مزبور لغو مي شود و مستخدم بر حسب مورد از تاريخي كه اخراج يا بازنشسته شده آماده به خدمت محسوب و مانند
مستخدم آماده به خدمت با او رفتار مي شود. حكم دادگاه بدوي در اين مورد اگر بر رد شكايت صادر شده باشد ظرف يك ماه از تاريخ ابلاغ قابل رسيدگي پژوهشي در دادگاه تجديد نظر اداري خواهد بود و حكم دادگاه تجديد نظر اداري در اين مورد قطعي است .
فصل هفتم - مقررات مختلف
ماده 67 - مستخدمين مشمول اين مقررات مي توانند در مورد تضييع حقوق استخدامي خود به شوراي سازمان امور اداري و استخدامي كشور شكايت كنند.
تبصره - هر گاه راي به نفع مستخدم شاكي صادر شود در مورد شركت مربوط قطعي و لازم الاجرا است و هر گاه شاكي به راي صادر معترض باشد مي تواند ظرف ده روز از تاريخ ابلاغ راي به شوراي دولتي و در غياب شوراي دولتي به ديوان عالي كشور شكايت كند.
ماده 68 - مستخدمين شركت مكلفند در ساعات كار تعيين شده از طرف شركت در محل خدمت خود حضور يافته و وظايف محوله را انجام دهند. مقررات مربوط به حضور و غياب مستخدمين شركت توسط شركت تعيين خواهد شد.
ماده 69 - پرداخت حقوق و فوق العاده ها و هزينه هاي مذكور در اين مقررات در مقابل انجام كار است .
ماده 70 - مستخدم شركت از هر نوع عملي كه موجب ايجاد وقفه در انجام وظايف و تعهدات شركت شود ممنوع است .
ماده 71 - انواع مجازاتهاي اداري و ترتيب اجراي آن در مورد مستخدمين خاطي شركت به موجب آيين نامه اي خواهد بود كه به وسيله سازمان امور اداري و استخدامي كشور تهيه و به تصويب هيات وزيران مي رسد.
ماده 72 - مستخدمين شركت نمي توانند در غير ساعات اداري هيچگونه شغلي در موسسات ديگر داشته باشند مگر اينكه قبلا موافقت بالاترين مقام اجرايي شركت را تحصيل نموده باشند. در صورت تخلف به خدمت مستخدم متخلف خاتمه داده خواهد شد.
ماده 73 - مستخدميني كه به خدمت زير پرچم احضار مي شوند هر گاه ظرف دو ماه پس از پايان خدمت زير پرچم خود را براي خدمت در شركت معرفي نمايند شركت مكلف است مستخدمين مذكور را به كار بگمارد ولي در صورتي كه شغلي براي آنها موجود نباشد آماده به خدمت خواهند شد.
مدت خدمت زير پرچم اين قبيل مستخدمين به شرطي كه حق بيمه يا كسور بازنشستگي سهم خود را حداكثر در 60 قسط ماهانه بر مبناي آخرين حقوق دريافتي قبل از خدمت زير پرچم پرداخت كنند جزو سنوات خدمت آنان محسوب مي شود كه در اين صورت شركت نيز مكلف است حق بيمه يا كسور بازنشستگي سهم خود را پرداخت كند.
ماده 74 - تعيين ميزان و نحوه اخذ تضمين مستخدميني كه به صاحب جمعي نقدي و يا جنسي شركت منصوب مي شوند با شركت خواهد بود.
ماده 75 - انتقال مستخدمين هر شركت به شركتهاي دولتي ديگر با رعايت مقررات مربوط و رضايت مستخدم مجاز است . سوابق خدمت اين گونه مستخدمين در حكم خدمت در موسسه محل خدمت جديد محسوب مي شود.
ماده 76 - مستخدمين شركت كه به نمايندگي مجلسين انتخاب و يا منصوب يا به سمت شهردار انتخاب شوند خدمت آنان در دوران نمايندگي يا تصدي سمت شهردار با پرداخت كسور بازنشستگي يا حق بيمه مقرر سهم خود بر مبناي آخرين حقوق دريافتي از شركت از لحاظ بازنشستگي منظور و محسوب خواهد شد.
تبصره 1 - در تعيين حقوق بازنشستگي مستخدمين موضوع مواد 30 و 33 اين مقررات كه در دوران خدمت به نمايندگي يكي از مجلسين انتخاب يا منصوب شده و بشوند به ازا هر دوره نمايندگي حقوق يك گروه بالاتر از حقوق پايه گروه مربوط به بالاترين شغلي كه قبل از نمايندگي تصدي آن را در شركت داشته اند مبناي محاسبه قرار مي گيرد و مبناي مزبور به جاي متوسط حقوق محسوب مي شود.
تبصره 2 - مستخدمين شركت كه به نمايندگي مجلسين انتخاب و يا منصوب شوند در صورتي كه پس از پايان نمايندگي متصدي شغلي نشوند آماده به خدمت محسوب شده و در دوران آمادگي به خدمت از تمام حقوق گروه و پايه مربوط استفاده خواهند نمود.
در مورد مستخدمين مشمول اين مقررات كه موضوع اين تبصره قرار مي گيرند ابتدا گروه بالاترين شغل قبل از نمايندگي آنان تعيين سپس به ازا هر دوره نمايندگي يك گروه ارتقا مي يابند و حقوق گروه و پايه مربوط ملاك محاسبه حقوق آمادگي به خدمت آنان قرار مي گيرد و در دوران آمادگي به خدمت از تمام آن استفاده خواهند كرد و در هيچ مورد حقوق آمادگي به خدمت آنان از حقوق مذكور در اين تبصره كمتر نخواهد بود.
حقوق گروه و پايه اي كه به ترتيب فوق در مورد مستخدمين مذكور در قسمت آخر اين تبصره تعيين مي شود در صورت اشتغال نيز ملاك محاسبه قرار مي گيرد.
فصل هشتم - تطبيق وضع مستخدمين شركت با اين مقررات
ماده 77 - شركت مكلف است گروه و پايه مستخدمين خود را كه در تاريخ تصويب اين مقررات در خدمت شركت هستند پس از اجراي ماده 11 اين مقررات به ترتيب زير تعيين كند:
الف - مستخدمين شركت به استناد شغل مورد تصدي در گروه مربوط قرار مي گيرند و در صورتي كه شروط احراز طبقه شغل مورد تصدي را دارا باشند پايه آنان در گروه مربوط با احتساب كليه سنوات خدمت بلاانقطاع دولتي به ازا هر دو سال يك پايه تشخيص مي گردد.
ب - هر گاه مستخدم واجد شروط طبقه شغل مورد تصدي نباشد در گروه شغل مورد تصدي با عنوان كفالت ابقا مي شود و گروه و پايه او به ترتيب زير تعيين مي شود:
ابتدا گروه بالاترين طبقه شغلي در رشته مربوط يا رشته هاي مشابه كه مستخدم شروط احراز آن را دارد تعيين و در اين گروه پايه مستخدم با احتساب كليه سنوات خدمت بلاانقطاع دولتي به ازا هر دو سال يك پايه مشخص مي شود، سپس پايه مستخدم در گروه شغل مورد تصدي برابر يا با تقريب اضافي نزديكترين مبلغ به حقوق پايه اي تعيين مي شود كه به ترتيب مذكور مشخص شده است و تا پايه اي در گروه شغل مورد تصدي ترفيع مي يابد كه حقوق آن پايه با تقريب اضافي به حقوق آخرين پايه گروه طبقه شغلي كه مستخدم واجد شروط آن است نزديكتر باشد.
تبصره 1 - در صورتي كه جمع دريافتي ماهانه مستخدم شركت بابت حقوق و حق تاهل و مدد معاش اولاد و مزاياي مستمر بيش از حقوق گروه و پايه موضوع بندهاي الف و ب اين ماده باشد، مابه التفاوت تا زماني كه تصدي شغل مربوط را عهده دار باشد به عنوان مزاياي موقت شغل به او پرداخت مي شود و پس از تعيين مزاياي شغل موضوع ماده 14 در صورتي كه مزاياي موقت شغل مستخدم از مبلغ مزاياي شغل كه به او تعلق مي گيرد كمتر باشد مابه التفاوت به عنوان تفاوت تطبيق مزايا پرداخت خواهد شد.
تبصره 2 - در صورت افزايش حقوق مستخدم به همان ميزان از مزاياي موقت شغل يا تفاوت تطبيق مزاياي او كسر مي شود.
تبصره 3 - تشخيص مزاياي مستمر كه به اقتضاي شغل مورد تصدي در زمان تصويب اين مقررات در شركت مورد عمل است و به مستخدم پرداخت مي شود با مجمع عمومي يا شوراي شركت خواهد بود و تا زماني كه وضع مستخدمين شركت با اين مقررات تطبيق نيافته است مزاياي مستمر جايگزين مزاياي شغل محسوب مي شود.
تبصره 4 - مستخدميني كه هنگام اجراي مقررات اين فصل عهده دار شغلي نباشند بر اساس ماده 62 اين مقررات آماده به خدمت مي شوند.
تبصره 5 - شركتهايي كه طبق مقررات استخدامي سابق جدول حقوق آنان با توجه به عوامل بدي آب و هوا و دوري از مركز به طور واحد تعيين شده است ، با تصويب مجمع عمومي يا شوراي مربوط به صورت دو جدول يكي جدول حقوق طبق ماده 13 اين مقررات و ديگري جدول فوق العاده اشتغال خارج از مركز و بدي آب و هوا تجزيه مي شود و جدول حقوق اخير مبناي تطبيق وضع مستخدمين شركت با اين مقررات خواهد بود.
تا زماني كه فوق العاده هاي بدي آب و هوا، محروميت از تسهيلات زندگي و محل خدمت موضوع ماده 20 اين مقررات در شركت به مرحله اجرا گذارده نشده است فوق العاده اشتغال خارج از مركز و بدي آب و هواي موضوع اين تبصره قابل پرداخت خواهد بود.
ماده 78 - شركت مكلف است حداكثر ظرف يك سال از تاريخ تصويب اين مقررات طرحها و آيين نامه هاي اجرايي مربوط را تهيه و تسليم مقامات تصويب كننده نمايد. در اين مدت و تا زماني كه هر يك از طرحها و آيين نامه هاي اجرايي مذكور در اين مقررات به تصويب مقامات مذكور در اين مقررات نرسيده است مقررات استخدامي سابق شركت در آن مورد كماكان معتبر و قابل اجرا خواهد بود.
دستورالعملهاي اجرايي كه در حدود اين مقررات تهيه مي شود پس از تاييد سازمان امور اداري و استخدامي كشور و تصويب مجمع عمومي يا شوراي شركت قابل اجرا است و شركت مكلف است مصوبات مجمع عمومي يا شورا را در امور استخدامي بلافاصله به سازمان امور اداري و استخدامي كشور ارسال دارد.
مقررات استخدامي شركتهاي دولتي مشتمل بر هفتاد و هشت ماده و سي و هشت تبصره به استناد بند ت ماده 2 اصلاحي قانون استخدام كشوري پس از تصويب كميسيون استخدام مجلس سنا در تاريخ روز سه شنبه 25/2/1352 در جلسه روز شنبه پنجم خرداد ماه يك هزار و سيصد و پنجاه و دو به تصويب كميسيون امور استخدام و سازمانهاي اداري مجلس شوراي ملي رسيد.
رييس مجلس شوراي ملي - عبدالله رياضي

مقررات استخدامي شركتهاي دولتي

مطالب مشابه :

سوالات عمومی آزمون استخدامی شرکت گاز و شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی

سوالات متداول آزمون استخدام شركت نفت

نمونه سوالات آزمون استخدامي شرکت ملی گاز ایران

آزمون تكنسین تعمیرات عمومی تاسیسات شركت نفت

مقررات استخدامي شركتهاي دولتي

استخدام در شركت پتروشيمي خارگ

استخدام وزارت نفت در سال 90

مقررات اداری و استخدامی شرکت نفت

استخدام شرکت نفت

اعلام نتايج آزمون استخدامي شركت فولاد اكسين خوزستان