درباره بلدرچین بدانیم!

درباره بلدرچین بدانیم!

بلدرچین پرنده ای پرجنب و جوش و گوشت آن بسیار لذیذ میباشد ، از لحاظ علمی ماده ای به نام "گلیکوژن"در سلولهای ماهیچه این پرنده وجود دارد و هرچقدر ماهیچه در طول زندگی این پرنده فعال باشد گوشت آن لذیذتر است. به همین دلیل گوشت بلدرچین از گوشت مرغ و دیگر ماکیان برتری دارد.

از دیگر مزایای این پرنده این است که بعد از طبخ به دلیل وجود سلولهای پیچیده پیوندی در اثر پخته یا بریان شدن به هیچ وجه متلاشی نمیشود و پرنده ترکیب خود را کاملاً حفظ کرده و در پذیراییها ، زیبایی و آرامش فراوانی به سفره میدهد.

ارزش پروتئین موجود در گوشت این پرنده 913/24 درصد است و این در حالیست که انواع اسیدهای آمینه کمیاب که در سایر پروتئینها یافت نمیشود ، در گوشت این پرنده به وفور وجود داشته باشد. به همین دلیل در اغلب نقاط دنیا پزشکان برای افراد مسن و از کار افتاده که احتیاج مبرمی به ترمیم سلولهای از دست رفته بافتهای خود را برای حفظ و بازیابی سلامت و شادابی خود دارند، مصــــرف گوشت بلدچین را تجــــویــــز مینمایند.

از طرف دیگر وجود عناطر معدنی کمیاب و ویتامینهای عدیده در گوشت این پرنده آن را برای امراض صعب العلاج همچون « آسم ، تشنج ، فشار خون ، ضعف اعصاب و یا در مواردی ناراحتی های روانی و عقب افتادگیهای جسمی و روانی و همچنین بیخوابی همچون داروی معجزه آسا میباشد» .

خواص درمانی گوشت و تخم بلدرچین!

1- سرشار از امگا3
2- غنی از آهن / ویتامینهای آ ، ب ، ث / اسیدهای آمینه و میکرو المانها
3- توصیه شده برای دوران بارداری – سنین رشد
4- تنظیم سیکل خواب / افزایش مقاومت بدن
5- عاری از کلسترول مضر / مناسب برای شیر خواران
6- تنظیم سیستم عصبی ، قلبی و گوارشی
7- استحکام عضلات و استخوان ها
8- افزایش تمایلات جنسی
9- دفع مواد رادیو اکتیو و سرطان زا
10- در کشور ژاپن به عنوان بخشی از صبحانه کودکان نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
11- بدلیل حجم کم تخم بلدرچین و میزان بالای پروتئین آن نسبت به تخم مرغ ، برای ورزشکاران بخصوص بدنسازان عزیز نیز توصیه میشود.

دستور طبخ بلدرچین
مواد لازم
بلدرچین 1200 گرم
آب لیمو ترش 5/2 فنجان
پیاز خام خلال شده 3عدد
زغفران مقداری
روغن زیتون نصف فنجان
کرفس خورد شده مقداری
فلفل نمک مقداری
بلدرچین را بعد از تمیز کردن با 2 تا 3 لیوان آب ، یکی دو عدد پیازç خرد کرده و یکی دو برگ ساق کرفس و چند ساق جعفری میگذاریم نیم پز شود و آب آن به خودش برود و سسی از روغن زیتون با کره آب کرده و آب لیمو نمک فلفل را آماده میکنیم و بلدرچین را در سس میخوابانیم و بعد مثل کباب جوجه به سیخ میکشیم و روی حرارت ملایم کباب میکنیم.
باید زمان طبخ آن از جوجه طولانی تر و حرارت ملایم تر باشد و مرتب به آن سس کره با آب لیمو بدهید تا کاملا کباب پخته و برشته شود.

خواص تخم بلدرچین

در کتاب مقدس انجیل ، فصل 16 مهاجرت بنی اسرائیل از مصر به

کنعان و درقرآن مجید (سوره بقره/57)و (اعراف/160) و(سوره طه 80-81)

از بلدرچین به عنوان غذایی نیک یاد شده است.

تخم بلدرچین به خاطر ترکیب شیمیایی که دارد سزاوار نام بمب ویتامین شده است.

هر تخم بلدرچین در مقایسه با یک تخم مرغ حاوی:

6 برابر ویتامین B 12 برابر ویتامین B2 و ویتامین های مهم دیگر گروه B ویتامین های E , D ,A

۷ برابر آهن 5 برابر فسفر

مقادیر موثری از کلسیم، گوگرد و روی می باشد.

تخم بلدرچین سر شار از ویتامین ها ، مواد معدنی و مقادیری از پروتئین همراه

با لیپیدهاست،از این رو به سبب ایجاد متابولیسم بهینه در سلول های بدن ،

در درمان بیماری های کبدی وکلیوی ، کم خونی ، آسم ، سل،

ناتوانی جنسی و استرس ، و بازسازی بدن پس از جراحت یا زایمان

توصیه می شود.

مصرف مرتب تخم بلدرچین باعث منظم شدن سیستم عصبی، قلبی و گوارشی بدن

و افزایش شیر مادران می شود.

عدم کلسترول زرده، این ماده غذایی را جزو بهترین رژیم های تغذیه ای برای

ورزشکاران و بدنسازان قرار داده است.

بلدرچین با داشتن اکثر خصوصیات مناسب مانند : رشد سریع، بلوغ زودرس ،

تولید بالای تخم ، فاصله کوتاه میان نسل ها ، نیاز کم به محیط پرورش

از لحاظ مساحت ، دوره جوجه کشی کوتاه ،حساسیت کم به بیماری ها

و قیمت بالای تولیدات ان موجب شده تا به عنوان یک پرنده مطلوب و

اقتصادی مورد توجه واقع شود.

احسان مصلحی (یاد آوری این مطلب با ذکر منبع بلا مانع است)

خصوصیات بلدرچین

کلیات

بلدرچین ها پر طاقت و نیرومند و خوش بنیه بوده و می توان در محیطهای مختلف با محدودیت های منطقی آدابته شوند.

بلدرچین ها پرندگانی هستند که سریعا رشد کرده و در عرض حدود 6 هفته به بلوغ می رسند.

وزن زنده پرنده بالغ به شرح زیر است :

بلدرچین نر 120 تا 150 گرم

بلدرچین ماده 150 تا 180 گرم

پرورش بلدرچین از سال 1900 میلادی به منظور تهیه گوشت و تخم در کشور ژاپن معمول بوده است.

بلدرچین ها تخم زیادی تولید می کنند. بلدرچین های ماده 260 عدد تخم در اولین سال تخمگذاری خود می گذارند روی همین اصل بلدرچین ها کثیر تخم هستند.بلدرچین ها ی ماده معمولا در حدود سن 50 روزگی به اوج تولید تخم می رسند. بلدرچین ها 75 درصد تخم های خود را بین ساعت 3 تا 5 بعد از ظهر و 25 درصد تخمهای خود را بهنگام شب می گذارند.

نژادهای بلدرچین

انواع بلدرچین های ژاپنی :

بلدرچین های ژاپنی در زیر کلاس Aves رده Japonica قرار می گیرند از اینرو به اسم Coturnix خوانده می شوند.

به طور کلی جایگاه بلدرچین در طبقه بندی بر اساس آنچه ذکر شد به شرح زیر است :

Phylum chordate

Sub phylum vertebra

Class Aves

Order califormes

Family phasianidae

Genus corturnix

Sub species japonica

پنج نوع بلدرچین ژاپنی به اسامی زیر وجود دارد :

1) pharach ( نوع وحشی ) :

این پرنده رنگهای پر مخلوط دارد. همراه با رنگهای سیاه و سایه های مختلف که تفوق رنگ قهوه ای را دارا می باشند. در بلدرچین نر صورت و گلو قهوه ای و گلو و قسمت بالای سینه دارچینی رنگ می باشد.در ماده صورت و گلو قسمت بالای سینه دارچینی روشن با رنگ سیاه است در حالی که قسمت پایینی سینه خرمایی رنگ می باشد.

پرهای بلدرچین مخلوطی از رنگهای سیاه قهوه ای و حالتهای سایه دار آنها است.قسمت های بالایی و سینه بلدرچین های نر خالدار و قسم های پائینی سینه قهوه ای است . وعلامتهای مشکی دارد در حالی که قسمت های پائینی خرمائی است. واریته هائی که بر اساس و الگوی پرها طبقه بندی شده اند زیاد هستند.

2) British Range :

نوعی از بلدرچین با پرهای سیاه است

3) English white :

نوعی از بلدرچین با پرهای سفید و قسمتهای سیاه است

4) Manchurian Golden :

پرنده های به رنگ طلائی یا رنگ گندمی هستند.

5) Tuxedo :

این بلدرچین از نوع بلدرچین دو رنگ است.

نگهداری و محیط

بلدرچین در یک ناحیه مناسب از نظر درجه حرارت پرورش داده می شود و به سالن رشد در سن 2 تا 3 هفتگی انتقال می یابد.

خیلی بهتر است که از استرس های بیمورد جلوگیری کرده و در زندگی کوتاه بلدرچین آنرا از محلی به محل دیگر جابجا نکنیم.هر سیستمی که به کار رود تکنیک نگهداری و پرورش بلدرچین مثل مرغ است و دستگاه مادر و قفسها و وسائل مورد استفاده باید با پرورش بلدرچین وفق داده شوند.درجه حرارت زیاد و صحیح برای تولید خوب بلدرچین نقش حیاتی دارد و پرندگان باید در حرارت 35 تا 36 درجه ساتیگراد ( 95 تا 97 درجه فارنهایت) نگهداری شوندکه بتدریج در عرض 3 هفته به 20 درجه سانتیگراد(68 درجه فارنهایت) می رسد کاهش پیدا نماید.شروع خوب حیاتی بوده و بهتر این است که با غذا و آب در سینی های پلاستیکی شروع کنیم و کمی بعد از آن انها را به فنجانهای اتوماتیک یا نیپلی عادت داده و از وسائل قبلی ترک عادت نمائیم.پرندگان بایستی بمیزان 150 پرنده به ازای هر متر مربع روی کف پرورش داده شوند و در هفته دوم به 100 پرنده در همان فضا برسانند.

شدت نور خیلی اهمیت دارد و بایستی در موقع شروع خیلی روشن (60 تا 70 لوکس) بوده و در هفته سوم به 10 لوکس برسد.هنگامیکه روشنائی کاملا کنترل میشود می توان به پرندگان 23 ساعت در روز روشنائی داد ه و بهتر این است که از سن یک روزگی یک ساعت در شبانه روز تاریکی در نظر بگیریم و انها را به تاریکی احتمالی عادت بدهیم تا در صورت بوجود آمدن تاریکی در ارتباط با خاموشی برق اشکالی پیش نیاید.در مورد پرندگانی که روی کف پرورش داده می شوند بهترین بستر پوشال یا کاه خرد شده است.در این مورد مواظبت خاصی بایستی صورت گیرد که بستر در جای خشک انبار شود زیرا رطوبت می تواند سبب بیماری آسپرژیلوز شود و این بیماری تنفسی می تواند به اسانی باعث مرگ بلدرچین ها شود زیرا خیلی حساس تر از غالب پرندگان می باشند.

جهت دستیابی به حداکثر میزان تخم 14 تا 16 ساعت روشنائی مورد نیاز است. به طور کلی فضای لازم جهت یک بلدرچین بالغ سطحی به مساحت 20 اینچ مربع می باشد.جالب اینکه میزان تخمگذاری بلدرچین ها در تراکم بیشتر افزوده می شود.

انتخاب بلدرچین های مادر

انتخاب بلدرچین های مادر معمولا بر اساس بازرسی،وزن و شرایط بهداشتی صورت می گیرد.

احتیاج اصلی این است که پرنده ها در سلامت کامل بوده و یکنواختی خوبی را نشان دهند.پرندگان را می توان از لاینهای توصه شده و شناخته شده با توان تخمگذاری خوب قابلیت زنده ماندن و قابلیت هچ شدن خوب تهیه نمود.

این مسئله از اهمیت زیادی برخوردار است که از جفت گیری بلدرچین های منسوب بیکدیگر در طول اجرای برنامه تولید مثل اجتناب نمود.با استفاده از روش تولید مثل متقاطع و گفتن نرها و ماده ها از خانواده های دیگر جفت گیری بلدرچین های منسوب به یکدیگر جلوگیری می شود و معیاری از برای هیبرید قدرتمند تامین می شود و خصوصیات خوب باقی می مانند، عاقلانه این است که حداقل 6 لاین و ترجیحا لاین های بیشتری را حفظ کرد تا به این برنامه کمک شود.

پرورش و نیازهای پرورشی بلدرچین ها

آب و دان بایستی به میزان فراوان و کافی در

دسترس جوجه های بلدرچین گذارده شود تا خوردن و

آشامیدن را بیاموزند در غیر این صورت در اثر

گرسنگی و تشنگی تلف می شوند.باید توجه داشت که

در 48 ساعت اول زندگی عدم استفاده از غذا امری

نرمال بوده و در این مدت از ذخیره کیسه زرده تغذیه

می کنند.در ابتدا دان که بسیار ریز آسیاب شده بر

روی کارتن کفی زیر پای جوجه ها پاشیده می شود و

بتدریج از دان خوری هائی به ارتفاع 1،5 تا 2

سانتی متر و عرض 3 تا 5 سانتیمتر استفاده می شود..

به منظور جلوگیری از اتلاف دان شبکه هائی از

جنس مفتول بر روی دان خوری ها قرار داده می

شود و همین مسئله در مورد آب خوری ها هم

بایستی رعایت گردد تا از غوطه ور شدن جوجه ها و

خفگی انها جلوگیری شود.استفاده از کارتن کفی و یا

برزنت در زیر پای جوجه ها از لغزیدن آنها و ابتلاء

به عارضه در رفتگی فمور جلوگیری می کند.بهترین

روش پرورش بلدرچین استفاده از باتری و قفسهایی

است که برای این منظور ساخته شده اند.جوجه ها

ایتدا به مدت 3 هفته در قفسهای ویژه ای نگهداری

می شوند که شرایط خاصی از نظر دما و تغذیه برای

آنها اعمال می شود و پس از این دوره آنان به

قفسهای دیگر منتقل می شوند که معمولا این قفسها

از 5 طبقه تشکیل شده اند ودان خوری و آبخوری در

طرفین این قفسها تعبیه گردیده است و جوجه

بلدرچین ها با توجه به گردن درازی که دارند به

راحتی می توانند از آب و غذا استفاده نمایند.روش

استفاده از بستر مناسب نیست.

روش متداول در ایران که چندان رضایت بخش نیست

این است که جوجه ها را به مدت 6 روز در سبد

های پلاستیکی کوچک (به ازای هر سبد 50 تا 60

جوجه) نگه می دارندو سپس آنها را بر روی بستر

منتقل می کنند که انتقال جوجه ها از سبد بر روی

بستر منجر به تلفات 1،5 تا 2،5 درصدی می

گردد.هر چه مدت نگهداری جوجه ها در سبدهای

پرورش بیشتر باشد جوجه ها آمادگی بیشتری برای زندگی پیدا می کنند.

در حالی که روشنایی 24 ساعته باعث تسریع بلوغ

جنسی می گردد و روشنایی 16 تا 18 ساعته سبب

تاخیر در آن می شود.قفسهایی که جهت نگهداری

بلدرچین های تخمگذار می شوند از مفتول هایی

تشکیل شده که مانع خروج بلدرچین از قفس می

شوند و فاصله مفتول های کف قفس از یکدیگر 10

تا 15 میلیمتر بوده که مدفوع پرنده براحتی بر روی

سینی یا نوار نقاله زیر قفس می ریزد و داری یک

شیب ملایم بوده که تخم بلدرچین بر روی آن لغزیده و درخارج از قفس قرار می گیرد.

سطح مورد نیاز جهت هر بلدرچین تخمگذار در قفس 150 سانتی متر مربع می باشد. در صورتیکه بلدرچین های تخمگذار در روی بستر پرورش پیدا می کنند بایستی جهت تخمگذاری از تله های تخمگذاری استفاده نمود.این تله ها بایستی با پوشال نرم و یا کاه پوشانده شوند و در آغاز دوره تخمگذاری بایستی آنها را به تخم کردن درون این تله ها عادت داد.بدین منظور بایستی کارگر مربوطه عموما در ساعت شروع تخمذاری که معمولا در ساعت نزدیک به غروب می باشد مرتبا در میان آنان بگردد و تخمهائیکه در روی بستر قرار دارند برداشته و درون تله ها قرار دهد چون دیدن تخم در روی بستر بلدرچین ها را به تخمگذاری در روی بستر ترغیب می کند.آخرین جمع آوری تخم باید در حدود ساعت 9 شب انجام گردد در غیر این صورت این کار باید در صبح روز بعد انجام شود.

تولید مثل بلدرچین

بلدرچین های اهلی در تمام فصول سال به هنگامی که سن آنها بین 10 تا 20 هفته است تولید مثل می نمایند.ماده ها هر 16 تا 24 ساعت بمدت 8 تا 12 ماه تخم می گذارند.تخمها بایستی برای هچ شدن 4 روز بعد از وارد کردن نرها در گله (یک نر برای 3 ماده)و تا 3 روز بعد از اینکه جنس های نر و ماده از هم جدا شدند جمع اوری شوند.وزن متوسط تخم حدود 10 گرم است این تعداد در حدود 8 درصد وزن بدن بلدرچین ماده در برابر 3 و 1 درصد برای مرغ و بوقلمون است. هر بلدرچین ماده بنظر می رسد که تخمهائی با یک خصوصیت طرح پوسته یا رنگ می گذارد.

بعضی از گونه ها فقط تخم سفید می گذارند.جوجه های جوان وزنشان 6 تا 7 گرم است.

بهنگامی که هچ می شوند دارای رنگ قهوه ای با نوارهای زرد هستند.باروری بطور مشخص در پرندگان مسن تر کاهش پیدا می کند .نسبت سفیده به زرده 39 به 61 است پورسانتاژ زرده بیشتر و پورسانتاژ سفیده در بلدرچین کمتر از تخم مرغ است.

تکامل جنینی بلدرچین ها ی اهلی بوسیله نور کنترل می شود.نگهداری پرنده در تاریکی مداوم تقریبا به ممانعت کامل رفتار جنسی و تولید تخم منجر می شود.در حالی که نگهداری پرنده ها در نور مداوم به میزان بالائی از تولید تخم به هنگام سال اول و با رسیدن تولید به مرحله توقف در پایان سال دوم می انجامد.مرغها در حدود 75 درصد تخمهایشان به هنگام صبح می گذارند در حالیکه بلدرچین ها همانگونه که ذکر شد 75 درصد تخم روزانه خود را در ساعت 3 تا 6 بعد از ظهر می گذارند.بلدرچینها در حدود سن 6 هفتگی به تولید می آیند.

تحت شرایط ایده آل بلدرچین هادرحدود250 تا 300 تخم در سال می گذارند.

شرایط انکوباسیون

سبب کوچکی تخم بلدرچین و ترد و شکننده بودن پوسته آن از سینی های جوجه کشی استفاده می شود.در هر خانه 2 تخم قرار داده می شود. نگهداری طولانی تخمها ی نطفه دار بر قابلیت هچ آنها تاثیر منفی دارد لذا توصیه می شود که تخمهای بلدرچین نهایتا 14 روز در اطاقی با دمای 10 تا 15 در جه و رطوبت نسبی 75 درصد نگهداری شوندو عملا با آب پاشی کف اتاق میتوان به رطوبت مطلوب رسید.درجه حرارت مناسب جهت انکوباسیون تخمهای بلدرچین 37،5 تا 37،2 درجه می باشد.نطفه بلدرچین در دمای 39 و بالاتر از ان بیش از چند ساعت دوام نمی آوردو میمیرد و لذا تنظیم درجه حرارت دستگاه جوجه کشی اهمیت زیادی داشته و حرارت پائین تر از اپتیمم(بهینه) سبب طولانی تر شدن زمان انکوباسون تخم می گردد.

به طور کلی زمان انکوباسیون تخم بلدرچین با توجه به تاثیر فاکتورهای رطوبت و درجه حرارت بین 16 تا 18 روز میباشد و در شرایط مناسب 70 درصد تولدها در روزهفدهم صورت می گیرد.در پایان روز چهاردهم تخم بلدرچین ها از دستگاه ستر به دستگاه هچر منتقل می شوند.دمای 37،5 درجه و رطوبت 70 درصد ستر و دمای 37 درجه و رطوبت 85 درصد به هچ 75 درصد منجر می شود.

بالاترین راندمان مربوط به نطفه دار بودن تخمهای بلدرچین یک گله در بلدرچین های 3 تا 5 ماهه می باشد وبنا براین بلدرچین های گله مادر در هر 6 ماه یکبار حذف شده و گله دیگری جایگزین می شود.در شرایط طبیعی و بدون استفاده ار نوردهی مصنوعی بلدرچین ها بین ماههای فروردین یا شهریور و به طور متوسط 50 تا 100 عدد تخم می گذارند اما با اعمال یک تغذیه مناسب و نور دهی مطلوب لانه تا 280 عدد تخم تولید می کنند.وقتی در بعضی از بلدرچین ها در 24 ساعت 2 عدد تخم گذاشته می شود مدت نور دهی مصنوعی معمولا بین 14 تا 18 ساعت می باشد.

در آغاز سن تخم گذاری فاصله زمانی بین دو تخم 24 تا 30 ساعت بوده و بتدریج با افزایش سن آنها این زمان کوتاهتر می شود. وزن یک تخم بلدرچین 9 تا 10.5 گرم یعنی 7 درصد وزن بدن بلدرچین می باشد یک بلدرچین ماده در سال 2 تا 3 کیلو گرم یعنی 20 برابر وزن خودش تخم تولید می کند.بلدرچین های ماده معمولادر سنین 35 تا 50 روزگی شروع به تخمگذای می کنند و در سن 13 هفتگی به پیک تولید می رسند.باروری با افزایش سن کاهش می یابد.از گله های جوان برای داشتن باروری خوب حدود سن 10 تا 13 هفتگی استفاده می نمایند.نسبت 3 یا 4 نر در برابر 20 ماده در سیستم قفس باروری بالائی را بدست می دهد.باروری به تدریج افزایش پیدا می کند و در 4 یا 5 روز پس از وارد شدن نر به گله به اوج خود می رسد و بعد از آن باروری تا 3 روز پس از جدا کردن نرها به حالت ثابت باقی می ماند از چهارمین روز افت شدیدی در باروری ایجاد شده و تا دوازدهمین روز پس از جدا کردن نرها افت پیدا می کند.

انکوباسیون و هچ شدن

تکثیر موفقیت امیز بلدرچین ها در دوره قبل از انکوباسیون شروع می شود.تخم ها بایستی روزانه چند بار جمع اوری شده و با دقت زیاد نگهداری شوند زیرا تخمهای بلدرچین خیلی نسبت به آسیبهای وارده بر پوسته حساس هستند.قبل از انبار کردن تخمهای هچ شونده بایستی تحت تاثیر گاز فرمالدئیه بمدت 20 دقیقه قرار داده شوند و سپس ذخیره سازی در درجه حرارت 15،5 در جه با رطوبت 80 درصد بمدت 7 تا 10 روز انجام شود.

یک انکباتور با با ناحیه هچری کثیف منبع مهمی از آلودگی و بیماری است.با استفاده از ترکیب آمونیاک چهارتایی(Quaternary Ammonium) یا برخی ضد عفونی کننده های تجاری بایستی واحدها به خوبی شستشو و ضد عفونی گردند.

فقط تخم های تمیز را که در مواجهه با بخورها بوده اند بایستی مورد استفاده قرار داد.به عبارت دیگر تخمها را می توان در عرض 12 ساعت بعد از اینکه در داخل انکوباتور قرار داده شدند بخور داد.برای بخور دادن 25 گرم پرمنگنات پتاسیم را در یک ظرف سفالی یا لعابی ریخته و سپس 35 میلی لیتر فرم آلدئید را برای هر متر مکعب فضای انکوباتور به آن اضافه می نمایند.از انکوباتورهایی که Forced power هستند در صورتی میتوان استفاده نمود که باد بزن کار کند و وانتیلاتورها به هنگام بخور دادن بایستی بسته باشند و بعد از 20 دقیقه هواکش ها را می توان باز نمود.رطوبت در این مرحله بایستی بالا باشد و درجه حرارت بین 20 تا 30 درجه مناسب است.دوره انکوباسیون بین 17 تا 18 روز بستگی به گونه و روشهای عملی تغییر می کند.تخمها بایستی به گونه ای در سینی قرار داده شوند که انتهای بزرگ آنها در بالا باشد و میزان چرخانیدن تخم باید هر 2 تا 4 ساعت یکبار باشد.در روز چهاردهم یا زودتر جابجا کردن تخم ها به سینی ها بایستی دنبال شود که در این حالت برای برگرداندن بعدی علامتگذاری می شوند. هچر جداگانه ای بایستی با گرمای 37،2 با رطوبت 70 درصد مورد استفاده قرار گیرد.هچر باید کاملا بسته برای تمام پروسه های هچ باقی بماند تا جوجه های بلدرچین در روز 17 یا 18 از انکوباسیون خارج شوند.

تخم ها را می توان پس از 14 روز انکوباسیون یا زود تر به سینی های هچ انتقال داد جوجه ها را بعد از 18 روز انکوباسیون به دستگاه جوجه کشی انتقال می دهند.بلدرچین ها در مقایسه با مرغها ظریف تر بوده و نیاز به مراقبت بیشتری در 2 هفته اول زندگییشان دارند.

ذخیره سازی تخمهای جوجه کشی

تخم های جوجه کشی باید کاملا در دمای زیر نقطه فیزیو لوژیک ذخیره شوند (23،9 درجه).دمای مناسب برای ذخیره سازی 12،8 تا 15،5 درجه می باشد.برای یک جوجه کشی خوب میزان رطوبت توصیه شده 75 تا 80 درصد است.رطوبت نسبی بالا منجر به افزایش رشد قارچها می شود که این خود سبب آلودگی تخمها می گردد.بیشترین زمان نگهداری تخم جوجه کشی تحت دمای لازم و رطوبت 5 تا 7 روز است و مقدار بیشتر از ان روی جوجه کشی اثر معکوس دارد و اگر لازم باشد که تخم ها بیش از یک هفته نگهداری شوند بایستی چرخانیده شوند.این چرخانیدن برای جلوگیری از چسبیدن نطفه به پوسته لازم است.

برای تمیز کردن تخم ها از کاغذ سمباده یا پارچه تمیز پشمس استفاده می شودبه طوری که به پوسته نازک آنها آسیب نرسد از تخم های کثیف نباید برای جوجه کشی استفاده کرد.

آلودگی تخم ها از زمان تخمگذاری آغاز می شود بنابراین تولیدات روزانه تخم بایستی قبل از ذخیره شدن گاز داده شوند.

هچ شدن جوجه بلدرچین ها

تخم های بلدرچین بی نهایت ظریف هستند و بایستی با دقت زیاد گرفته شوند.بسیاری از پرورش دهندگان بلدرچین ترجیح می دهند که تخم ها را قبل از ذخیره سازی در محلول سالمسازی غوطه ور سازند در اینصورت محل نگهداری بایستی بین 16 تا 20 درجه در نظر گرفته شود.رطوبت نسبی نباید کمتر از 75 درصد باشد.

طرز اداره ماشین به شرح زیر است:

در شروع کا درجه حرارت بایستی 37،5 در جه و رطوبت 30،6 باشد در سن 15 روزگی درجه نسبی به 90 درصد افزایش حاصل نماید.

درجه حرارت بایستی به 37،2 در زمان خارج کردن تغییر پیدا کند و رطوبت نسبی 80 درصد بایستی در نظر گرفته شود.

تخم ها را بایستی روزانه 7 بار برگرداند و این در صورتی است که ماشین برگرداننده اتوماتیک نباشد.

دمای عملی برای جوجه کشی بلدرچین ها

دمای عملی برای جوجه کشی بلدرچین مطابق جدول زیر اس

دماسنج مرطوب	دماسنج خشک	دوره (روز)	دستگاه
31	37،7	1-14	ستر
32،2	37	15-18	هچر

علل پایین بودن هچ :

علل پایین بودن هچ در جدول زیر خلاصه شده است:

علت های ممکن	مشاهدات
نا مناسب بودن نسبت نر به ماده نا ماسب بودن جفت گیری مرگ خیلی زود جنین به خاطر وضعیت بد ذخیره سازی	تخم بی نطفه
نا مناسب بودن و بالا بودن بیش از حد دمای انکوباتور یا پایین بودن آن بیمار بودن گله مادر گاز دادن اشتباه و نقص در تهویه	مرگ جنینی
دمای خیلی پایین در دستگاه رطوبت خیلی پایین در دستگاه	دیر هچ شدن
دما و رطوبت بسیار بالا	هچ زودرس
رطوبت خیلی پایین در طول مدت جوجه کشی	بزرگ بودن سلول هوائی
دما و رطوبت خیلی بالا بالانس نبودن جیره گله مادر یا کمبود مواد معدنی	مرگ جنین کاملا رسیده
بالا بودن میزان co2 در دستگاه هچ	مرگ جوجه ها بعد از نوک زدن
پایین بودن رطوبت و نامناسب بودن جریان هوا	جوجه های چسیبده
رطوبت خیلی بالا کاسته شدن رطوبت پس از هچ	جوجه های خیس یا نا سالم بودن ناف
رطوبت خیلی پایین جوجه ها هچر را دیر ترک کرده اند	جوجه های آب بدن از دست داده

علل جوجه درآوری کمتر از انتظار در بلدرچین

۱- نطفه دار نبودن تخم های بلدرچین.

2- تخم ها ترک خورده و محتویات آن خشک شده اند.

3- تخم های موجود بیش از مدت مجاز نگهداری شده اند.

4- تخم ها پیش از انکوباسیون در دمای بالا یا پایین نگهداری شده اند.

5- پوسته تخم دارای آلودگی می باشند.

6- تخم ها به اندازه کافی چرخانده نشده اند.

7- دما داخل دستگاه بسیار متغیر بوده ویا خیلی بالا یا پایین بوده است. 8- رطوبت یا بسیار پایین است یا بسیار بالا. 9- تهویه نا مناسب است .

پس از آنکه جوجه ی درون تخم،پوسته را شکست 10 ساعت طول میکشد تا از پوسته خارج شود، چند ساعت هم طول میکشد تا جوجه ی خیس کاملاً خشک شود.پس از خروج اولین جوجه از تخم 24 ساعت طول میکشد تا سایر جوجه ها بیرون بیا یند. جوجه ها را می توان به طور ایمن برای، یک روز برای ایمنی وآسایش درون دستگاه نگهداشت ، وسپس آنها را با دقت به واحد گرم کردن جوجه ها منتقل کرد .

تغذیه بلدرچین

بلدرچین ها به مقدار کافی غذای متعادل شده نیاز دارند. جیره غذایی بلدرچین بایستی حاوی میزان بالا تری از مواد مغذی باشد.بلدرچین ها را می توان بعنوان شروع کننده در سن 0 تا 3 هفتگی و رشد کننده در سن 4 تا 5 هفتگی و تخمگذار یا مادر 6 هفته به بعد تقسیم بندی کرد.که این مسئله بستگی به میزان رشد و تولید آنها دارد. میزان غذا نیز در این مورد موثر است و بدین ترتیب بایستی غذای کافی به انها داده شود. دوره شروع کننده بحرانی ترین دوره بوده و نیاز به مدیریت خاص و مراقبت های تغذیه ای دارد.تغذیه بلدرچین مثل تغذیه مرغهاست.بلدرچین ها نیز به عنوان شروع کننده، رشد کننده و بلدرچین های تخمگذار یا مادر تقسیم می شوندکه این مسئله به میزان رشد و تظاهر تولیدشان بستگی دارد.برای 3 تا 4 هفته اول بلدرچین ها را بایستی از یک جیره غذایی محتوی تقریبا 27 درصد پروتئین و در حدود 2،750 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی تغذیه نمود.آنهایی که در مرحله رشد هستند بایستی از یک جیره غذائی باداشتن 24 درصد پروتئین برای تخمگذارها و بلدر چین های مادر با داشتن ME معادل 2،650 کیلو کالری بر کیلوگرم تغذیه نمود.

درباره بلدرچین بدانیم!

مطالب مشابه :

مقدمه ی کار

درباره بلدرچین بدانیم!

فیلم پرورش بلدرچین ص118 کتاب کار و فنا وری هشتم

نکاتی پیرامون پرورش صنعتی بلدرچین

نژادهای بز

ویدئوهای جدید شکار

فیلم جوجه بلدرچین

داستان بلدرچین وبرزگر