زبان محلی

زبان : زبان مازندراني - زبان فارسي

گويش: ساروي - بابلي - آملي – گلکي – شهميرزادي- کتولي- هزارجريبي

زبان مازندراني

مازندراني نام يکي از زبان‌هاي ايراني است و همچنين به فردي که گويشور آن زبان باشد مازندراني مي‌گويند. زبان مازندراني يکي از زبانهاي شمال‌غربي ايراني است. البته تا سده‌ي 5 ه.ق واليان طبرستان به‌ خط پهلوي (پارسي ميانه) مي‌نوشتند و سکه مي‌زدند. زبان پارسي ميانه از شاخه زبان‌هاي ايراني جنوب غربي است و با مازندراني تفاوت دارد. دو کتيبه که به خط پهلوي در رسٍکت واقع در دودانگه و گنبد لاجيم سوادکوه به‌دست آمده مؤيد اين نظر است که گويش طبري يا مازندراني داراي ادبيات قابل توجهي بوده است. ميدانيم که کتاب "مرزبان نامه" به گويش طبري نوشته شده بود و از آن زبان به پارسي دري برگردان شده است. ابن اسفنديار ديوان شعري را به زبان طبري با نام "نيکي نامه" بازگو مي‌کند و آن را به اسپهبد مرزبان بن رستم بن شروين نويسنده "مرزبان نامه" نسبت ميدهد. در "قابوس نامه" نيز دو بيت به گويش طبري از نويسنده ثبت است. ابن اسفنديار از برخي شاعران اين سرزمين که به گويش طبري شعر ميگفته‌اند ياد کرده و نمونه‌اي از سروده‌هاي ايشان را آورده است. در "تاريخ رويان" اولياءالله آملي نيز ابياتي از شاعران مازندراني به گويش طبري ضبط شده است. به تازگي چند نسخه خطي از برگردان ادبيات تازيان به گويش طبري و نسخه‌هايي از برگردان و برداشت تازي نامه به اين گويش يافت شده که از روي آنها مي‌توان دريافت که گويش طبري در قرنهاي نخستين پس از اسلام تازيان داراي ادبيات گسترده‌اي بوده است. مجموعه‌اي از دو بيتي‌هاي طبري که به "اميري" سرشناس و به شاعري موسوم به "امير پازواري" منسوب است، در مازندران وجود داشته که "برنهارد درن" شرق شناس روسي نسخه آنها را به دست آورده و زير عنوان "کنزالاسرار" در سن پطرز بورگ با برگردان ترجمه پارسي چاپ کرده است. مقدسي مي نويسد که زبان طبرستان به زبان ولايت قومس و جرجان نزديک است، جز آنکه در آن شتابزدگي هست

منبع: دنیای مجازی مازندران


مطالب مشابه :


ریشه وپیشینه ی زبان پارسی

ریشه ی زبان پارسی. فارسی یکی از زبان‌های هندواروپایی در شاخهٔ زبان‌های ایرانی جنوب غربی




بزرگترین گروه کر در جنوب تهران در سرای محله اسفندیاری وبستان تشکیل میشود

وبلاگ سرای محله اسفندیاری و بستان - بزرگترین گروه کر در جنوب تهران در سرای محله اسفندیاری




زبان محلی

همه مازندران سرای من زبان پارسي ميانه از شاخه زبان‌هاي ايراني جنوب غربي است و با




زبان و گویش

موقعيت عمومى و رواج زبان آذرى پهلوى در تالش از الله بخش محل شاندرمن در جنوب تا تالش




ترجمه شعر ایرج شمسی زاده به عربی

تازه شعر وقتی به زبان مادری است، همان زبانی ترین شاعر محلی سرای جنوب به حساب می آید




شب یلدا و تاريخچه آن

ایران سرای یك زبان گرمانیك ایران مخصوصا در جنوب و جنوب خاوری برای نامیدن




معرفی روستای عالم خیز کردوان علیا (کردو بالی)

دشتی است که یکی از اصیل‌ترین گویش‌های ایران بوده و ریشه در زبان سرای جنوب




برچسب :