نحوه شهادت شهيد خرازي

او با آنکه يک دست بيشتر نداشت ولي با جنب و جوش و تلاش فوق‌العاده‌اش هيچ‌گاه احساس کمبود نمي‌کرد و براي تأمين و تدارک نيروهاي رزمنده در خط مقدم جبهه، تلاش فراواني مي‌نمود.
در بسياري از عملياتها حاج حسين مجروح شد. اما براي جلوگيري از تضعيف روحيه همرزمانش حاضر نمي‌شد به پشت جبهه انتقال يابد.

در عمليات کربلاي 5 ، زماني مه در اوج آتش توپخانه دشمن، رساندن غذا به رزمندگان با مشکل مواجه شده بود، خود پييگير جدي اين کار شد، که در همان حال خمپاره اي در نزديکي اش منفجر شد و روح عاشورايي او به ملکوت اعلي پرواز کرد و اين سردار بزرگ در روز هشتم اسفند ماه 1365 در جوار قرب الهي ماوا گزيد. سردار دلا وري که همواره در عمليات ها پيشقدم بود و اغلب اوقات شخصاً به شناسايي مي رفت.
در هر شرايطي تصميمش براي خدا و در جهت رضاي حق بود.

او يار حسين زمان، عاشق جبهه و جبهه‌اي ها بود و وقتي به خط مقدم مي‌رسيد گويي جان دوباره‌اي مي‌يافت؛ شاد مي‌شد و چهره‌اش آثار اين نشاط را نمايان مي‌ساخت.
شهيد خرازي پرورش يافته مکتب حسين(ع) و الگوي وفاداري به اصول و ايستادگي بر سر ارزشها و آرمانها بود. جان شيفته‌اش آنچنان از زلال مکتب حيا‌ت‌بخش اسلام و زمزمه خلوص، سيراب شده بود که کمترين شائبه سياست‌بازي و جاه‌طلبي به دورترين زاويه ذهنش راه نمي‌يافت.
اين شهيد سرافراز اسلام با علو طبع و همت والايي که داشت هلال روشن مهتاب قلبش، هرگز به خسوف نگراييد و شکوفه‌هاي سفيد نهال وجودش را آفت نفس، تيره نگردانيد. در لباس سبز سپاه و ميقات مسجد، مُحرِم شد، در عرفات جبهه وقوف کرد و در مناي شلمچه و مسلخ عشق، جان به جان آفرين تسليم نمود.

رهبر معظم انقلاب و فرمانده کل قوا در مورد ايشان مي‌فرمايند:
او (حسين خرازي) سردار رشيد اسلام و پرچمدار جهاد و شهادت بود که با ذخيره‌اي از ايمان و تقوا و جهاد و تلاش شبانه‌روزي براي خدا و نبرد بي‌امان با دشمنان اسلام، در آسمان شهادت پرواز کرد و بر آستان رحمت الهي فرود آمد و به لقاءالله پيوست.
درود بر او و بر همه همسنگرانش که خود نامش حسين بود و لشکرش نيز همنام مولايش امام حسين(ع).