افزایش هزینه تولید ذوب آهن از کجا آب می‌خورد؟

ذوب آهن یکی از غول‌های فولادی اصفهان است. اما این روزها این مادر صنايع بزرگ كشور مبتلا به بیماری «افزایش هزینه» شده است.

به گزارش ماين نيوز، وضعیتی که اخیرا کارخانه ذوب‌آهن اصفهان به آن مبتلا شده، روند تولید فولاد را با مشکلات اقتصادی عجین کرده است. به گونه‌ای که اگر در گذشته هزینه‌های نیروی انسانی این شرکت فولادی پنج درصد هزینه‌های کلی این مجموعه تمام می‌شد، در سال‌های ریاست جمهوری احمدی‌نژاد و استخدام‌های بی‌رویه ۱۰ هزار نیرو وارد این کارخانه شد که هزینه‌های این مجتمع فولادی را به ۱۶ درصد افزایش داد.

هزینه هر نیروی انسانی برای ذوب‌آهن اصفهان چهار میلیون و ۶۰۰ هزار تومان در ماه تمام می‌شود و این در حالی است که هزینه دستمزد فولاد خوزستان نیز دو درصد از کل بهای تمام شده برآوردی بودجه سال مالی ۹۳ را به خود اختصاص داده که در مقایسه با ذوب آهن و فولادمبارکه پایین‌ترین میزان است. نسبت هزینه دستمزد ذوب آهن به بهای تمام شده تولید ۲۰ درصد است و این نسبت در فولادمبارکه ۱۱ درصد است.

علاوه بر افزایش هزینه‌های نیروی انسانی در سال‌های اخیر، بازار کک هم روند تولید این فولادسازی را یاری نمی‌کند. در حالی که نیاز کشور به زغال سنگ کک شو مسیر افزایشی را سیر می‌کند، اما معادن توانایی تامین نیاز صنعت فولاد را ندارد و به نظر می‌رسد این مجموعه فولادی به سراغ تشدید واردات زغالسنگ برود و تولید خود را از این طریق آسان کند.

پیش‌بینی‌ها از این قرار است که کارخانه‌های کک سازی در حال بهره‌برداری، ظرفیت تولید یک میلیون و ۵۰۰ هزار تن زغال کک شو را در سال ۹۴ دارند که در این صورت نیاز به سه میلیون و ۵۰۰ هزار تن کنسانتره است و در حالی که یک میلیون و ۳۰۰ هزار تن تولید زغال کک شو برای واحد اصفهان است، قیمت خرید کنسانتره زغال سنگ برای ذوب آهن پاسخگوی هزینه تولید نیست.

از آنجایی که بازار‌های بزرگ و تاثیرگذاری مانند پروژه‌های عمرانی کشور و بازار مسکن به دلایل مختلف به حات رکود درآمده‌اند، در مقابل هزینه‌های دستمزد، انرژی و منابع اولیه از ۲۵ تا ۱۰۰ درصد افزایش داشته، روند تولید برای ذوب آهن مقرون به صرفه نیست و باعث شده هزینه‌های انرژی این مجتمع نسبت به واحدهای فولادسازی دیگر پنج برابر تمام شود. از سویی ذوب آهن دو هزار میلیاردتومان بدهی دارد و این مجتمع ماهانه ۶۰۰ میلیون تومان سود بانکی پرداخت می‌کند.

رکود حاکم بر بازار تقاضا هم چالشی دیگر است. این واحد فولادسازی با کاهش فروش تولیدات روبه‌رو است و در حالی که محصول نهایی ذوب آهن تیرآهن است، آمارهای فروش این کالای تولیدی بیانگر این است که ۳۵۰۰ تن تیرآهن در انبارهای این کارخانه موجود است و هیچ مشتری برای آن نیست.

اما ذوب آهن اصفهان کارخانه‌ای است که به روش کوره بلند فولاد تولید می‌کند و مجتمع‌های فولادی دیگر برای روند تولید خود از روش احیای مستقیم استفاده می‌کنند. این نوع روش تولید نشان داده استفاده از روش احیای مستقیم در صورت برخورداری از منابع گاز موجود در کشور رویکرد صحیح‌تری است و هزینه‌های تولید برای فولاد را کاهش می‌دهد.

به اعتقاد صاحب‌نظران حوزه فولاد، از آنجایی که بیشتر کشورهای جهان از منابع گازی بسیاری برخوردار نیستند و باید برای تولید فولاد واردات انجام دهند، روش احیای مستقیم را انتخاب نمی‌کنند، زیرا این روش هزینه‌های تولید را بالا می‌برد و با توجه به ذخایر غنی زغالسنگشان به صلاح است از سیستم کوره بلند استفاده ‌کنند. اما این موضوع برای ایران متفاوت است. ایران از منابع مناسب گاز برخوردار شده واحد فولادسازی مانند مبارکه می‌تواند از گاز در دسترس خود بهره‌مند شود و مواد اولیه تولید ارزان خریداری شود و با احیای مستقیم حجم تولید فولاد را افزایش و هزینه تولید را کاهش داد.

با وجود این، به نظر می‌رسد روش احیا مستقیم که با استفاده از گاز است به صرفه‌تر و برآورد شده ۹ برابر ارزان‌تر از روش کوروه بلند برای فولادسازان ایرانی تمام می‌شود. موضوع دیگر این است که اگر طرح تحول اقتصادی و همگام‌سازی حامل‌های انرژی با قیمت‌های جهانی ادامه یابد، ممکن است قیمت گاز در آینده گران‌تر شود و روش کوره بلند برای تولیدکننده دیگر به صرفه نباشد.

افزایش هزینه تولید ذوب آهن از کجا آب می‌خورد؟

مطالب مشابه :

استخدام ۹۰۰ نفر دیپلم در شرکت فولاد مبارکه اصفهان

استخدام نيروي قراردادي در شركت فولاد مباركه اصفهان

اعلام نتایج آزمون فولاد مبارکه اصفهان

استخدام در شرک فولاد مبارکه سپاهان(اصفهان)

ترانس T7A-N تبدیل 400 کیلوولت به63 و به 5/30 کیلوولت فولاد مبارکه

انفجار در مجتمع فولاد مبارکه اصفهان

جذب استعداد در يك بازار رقابتي- تجربه ديگري از Prostaff

افزایش هزینه تولید ذوب آهن از کجا آب می‌خورد؟

جذب نیروی انسانی

توسعه شايسته سالاري در سازمانها