کتاب دوزخ نچوی، مجموعه ای از مبارزه و واقعیت

خبر انتشار کتاب دوزخ نچوی خبری خوشحال کننده برای خانواده ی عکاسی در ایران است چرا که کارهای این عکاس برجسته را نمی شود از دست داد و یک کتاب از کارهای او یعنی : بهتر از این نمیشه.

اما گزیده ای درباره ی این کتاب و نچوی:

«دوزخ» اثر جیمز نچوی یکی از پر افتخار‌ترین عکاسان معاصر جنگ است.
نچوی مدت‌ها در خط مقدم جنگ زندگی کرده و این کتاب حاصل سفرهای او به بیشتر نقاط جنگ زده دنیا است. در این سفر‌ها او شاهد خشونت بار‌ترین صحنه‌ها از جنگ و حوادث طبیعی بوده و با عکس‌هایش توانسته تا گوشه‌ای از این صحنه‌ها را در معرض دید مردم دنیا قرار دهد.
این کتاب ارزشمند که برای اولین بار در ایران به چاپ رسیده است تصاویری عمیق از وحشت، درد، رنج و مرگ و میر ناشی از جنگ‌ها و حوادث طبیعی آخرین دهه قرن بیستم را به تصویر می‌کشد. سوژه‌های نچوی در «دوزخ»، کاملا انسانی هستند و عمق وحشت انسان‌ها در این تصاویر نشان داده شده است.
با وجود اینکه نچوی شاهد کشتار‌ها و قتل عام‌های زیادی بوده اما هنوز هم شوک ناشی از دیدن این صحنه‌ها به وضوح در عکس‌های او مشاهده می‌شود. گویی برای اولین بار است که او در چنین فضایی قرار می‌گیرد.
نچوی از سال ۱۹۷۶ کارش را به عنوان عکاس روزنامه آغاز کرده و از آن زمان تا کنون موفق به کسب جوایز متعددی در زمینه عکاسی جنگ شده است. وی در حال حاضر عضو انجمن سلطنتی عکس است و عکس‌هایش در مجلات پرتیرا‍ژی مانند تایم، نیوزویک و نشنال جئوگرافی به چاپ می‌رسد.
«دوزخ» که حاوی عکس‌های مستند اجتماعی و جنگ‌های دهه پایانی قرن بیستم است را می‌توان قسمتی از تاریخ بصری معاصر دانست. این کتاب در ۴۸۰ صفحه با قطع رحلی، به صورت کتابی نفیس و با ظاهری کاملا منحصر به فرد و توسط انتشارات کتاب آراد و با همکاری انتشارات کتاب پرگار منتشر شده و در تیراژ محدود ۱۰۰۰ نسخه تا در اختیار علاقمندان است.

«دوزخ» اثر جیمز نچوی یکی از پر افتخار‌ترین عکاسان معاصر جنگ است.
نچوی مدت‌ها در خط مقدم جنگ زندگی کرده و این کتاب حاصل سفرهای او به بیشتر نقاط جنگ زده دنیا است. در این سفر‌ها او شاهد خشونت بار‌ترین صحنه‌ها از جنگ و حوادث طبیعی بوده و با عکس‌هایش توانسته تا گوشه‌ای از این صحنه‌ها را در معرض دید مردم دنیا قرار دهد.
این کتاب ارزشمند که برای اولین بار در ایران به چاپ رسیده است تصاویری عمیق از وحشت، درد، رنج و مرگ و میر ناشی از جنگ‌ها و حوادث طبیعی آخرین دهه قرن بیستم را به تصویر می‌کشد. سوژه‌های نچوی در «دوزخ»، کاملا انسانی هستند و عمق وحشت انسان‌ها در این تصاویر نشان داده شده است.
با وجود اینکه نچوی شاهد کشتار‌ها و قتل عام‌های زیادی بوده اما هنوز هم شوک ناشی از دیدن این صحنه‌ها به وضوح در عکس‌های او مشاهده می‌شود. گویی برای اولین بار است که او در چنین فضایی قرار می‌گیرد.
«دوزخ» که حاوی عکس‌های مستند اجتماعی و جنگ‌های دهه پایانی قرن بیستم است را می‌توان قسمتی از تاریخ بصری معاصر دانست. این کتاب در ۴۸۰ صفحه با قطع رحلی، به صورت کتابی نفیس و با ظاهری کاملا منحصر به فرد و توسط انتشارات کتاب آراد و با همکاری انتشارات کتاب پرگار منتشر شده و در تیراژ محدود ۱۰۰۰ نسخه تا در اختیار علاقمندان است.

اما نچوی :

نام : جیمز نام خانوادگی: نچوی تاریخ تولد: 14 / 03/ 1948
بیوگرافی : جیمز نچوی در منطقه ماساچوست بزرگ شد و از دانشگاه دارموث در رشته تاریخ هنر و علوم سیاسی فارغ التحصیل شد.
عکسهای جنگ ویتنام و جنبش حقوق مدنی آمریکا، تاثیر عمیق و بسزایی در تصمیم او برای عکاسی داشت.
او بعد از فراغت از تحصیل به شغل های عجیبی مثل کار در کشتی های تجاری و یا رانندگی کامیون روی آورد و مدتی کارآموز ویرایشگر فیلم خبری شد و مهارت هایی را بدست آورد که ثابت کرد شغل انتخابی اش مفید است.
بعد از آن شروع به یادگیری عکاسی به صورت خودآموز کرد و از تجربه و دانش عکاسان خبری دیگر استفاده نمود.
نچوی در سال 1976.م به عنوان عکاس روزنامه در شهر نیومکزیکو آغاز به کار کرد و در سال 1980 به ایالت نیویورک رفت و به عنوان عکاس آزاد مجله مشغول به کار شد.
نخستین ماموریت خارجی نچوی پوشش خبری مبارزات داخلی در کشور ایرلند شمالی، در سال 1981 در طول اعتصاب غذای ارتش جمهوری خواه ایرلند بود.
از آن زمان به بعد، جیمز نچوی زندگی اش را وقف ثبت جنگ ها، مبارزه های مسلحانه و مسائل بحرانی اجتماع کرد. او مشغول به مستند سازی شد وعکس هایی از جنگ، تجاوزها و فقر را از مناطقی چون: آفریقای جنوبی، آمریکای شمالی، خاورمیانه، روسیه، اروپای شرقی و شوروی سابق تهیه کرد و مشکلات سیاسی و اجتماعی(آلودگی هوا، جرم و مجازات) را در اروپای غربی و ایالات متحده آمریکا به تصویر کشید.
نچوی بارها در مسیر انجام وظیفه ی حرفه ای شغل خود آسیب دید و در طول پوشش گسترده خبری از جمله حمله ی آمریکا به کشور عراق برای اولین بار در جنگ مجروح شد. هنوز کاملا بهبود نیافته بود که برای ثبت ویرانی های حادثه سونامی در دسامبر سال 2004 به جنوب شرقی آسیا سفر کرد.
برای برخی عکاسان، عکاسی خبری یک شغل ساده محسوب می شود. برای نچوی که یک عکاس خود ساخته است عکاسی محرکی است که او را در زندگی و ایده اش در خط ثبت تاریخ، مبارزات، جنگ، قحطی، گرسنگی، مشکلات محیطی، سیاسی، اجتماعی قرار داد.
نچوی به شکل آگاهانه و بی هیچ تعارفی با خود، شناختی صادقانه و صحیح از توانایی و استعداد درونی خود دریافت و قدرت لنز دوربین و چشمانش را درک کرد و آنها را در مسیر هدایت قرار داد.

جیمز نچوی در جایی گفته است:
"من از چیزهایی که از قواعد آکادمی عکاسی می دانم در خدمت به مردم استفاده می کنم. من به روش رایج عکاسی نمی کنم، سعی نمی کنم در مورد عکاسی بیانیه ای بدهم، سعی نمی کنم از عکاسی برای اظهارنظر از اتفاقات جهان استفاده کنم، من اثر هنری که نمود خود پسندی(خود شیفتگی) من باشد، نمی خواهم."

نچوی به عنوان عکاس قراردادی از سال 1984 برای "مجله تایم" کار کرده است، او از سال 1980 تا سال 1985 برای "بلک استار" کار کرد و از سال 1986 تا 2001 عضو "آژانس عکس مگنوم" بود، ایشان سپس عضو پایه گزاران آژانس عکس وی آی آی (VII) شد، همچنین او عضو انجمن عکس سلطنتی است و دکترای افتخاری از هنرهای زیبا از کالج هنری ایالت ماساچوست را داراست.
عکس های او در مجله تایم برای مدتها در بین مردم دارای جذابیت خاصی بود. او همچنین نمایشگاه اختصاصی در اروپا و ایالات متحده برگزار کرد و مجموعه عکس هایش را در کتابی به نام "اینفرنو" گرد آوری کرد. به این ترتیب او مورد توجه دنیای حرفه ای قرار گرفت؛ هزاران جایزه دریافت کرد و مورد تقدیر و ستایش قرار گرفت. او حتی برای مستند "عکاس جنگ" در سال 2001 نامزد دریافت اسکار شد که توسط کریستین فری کارگردانی و تولید شده بود.

کتاب دوزخ نچوی، مجموعه ای از مبارزه و واقعیت

مطالب مشابه :

دانشگاه آزاداسلامی ارومیه ، صحنه مناظره نمایندگان نامزدهای انتخاباتی

از شلمچه تا غزه

دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن در یک نگاه

آیا جنبش دانشجویی در نقد مدیریت دانشگاه آزاد جناحی عمل می‎کند؟

کتاب دوزخ نچوی، مجموعه ای از مبارزه و واقعیت