درد نوروپاتی

درد نوروپاتیک بسیار شایع و ناتوان‌کننده می‌باشد. نوروپاتی فیبرهای بزرگ به صورت درد مبهم، عمقی شبیه‌ دندان درد و یا درد گرفتگی خود را نشان می‌دهند. نوروپاتی فیبرهای کوچک بدون میلین را درگیر کرده که مسئول درک حرارت، درد و عملکرد خودمختار بوده و اغلب خود را به صورت درد در پاها نشان می‌دهد. درگیری فیبرهای کوچک اغلب به صورت درد سطحی، سوزشی و افزایش حساسیت گزارش می‌شوند. قبل از درمان درد نوروپاتیک ،باید علل ثانویه درد پا مانند رادیکولوپاتی‌های کمری، لنگیدن به علت اختلال عروقی، سندرم تونل تارس ،فاشئیت پلانتار(التهاب غلاف کف پا)، استئو آرتریت و مورتون نروما بررسی و رد شود.

این مسئله را باید به خاطر داشت که هر کدام از تشخیص‌های فوق ممکن است در همراهی با درد نوروپاتیک باشند. گاهی درمان درد نوروپاتیک به علت عوارض جانبی داروهای در حال مصرف به خصوص در افراد مسن مشکل می‌باشد. استفاده از کرم کاپسایسین(که از فلفل تهیه می شود) به صورت موضعی مؤثر بوده و عوارض جانبی سیستمیک نداشته ولی کاربرد آن به صورت 4-3 بار در روز ممکن است باعث تحریک پوست شود و بیماران از مصرف آن خودداری نمایند.

چسب‌های لیدوکائین کاربرد ساده‌تری داشته و در افرادی که توزیع دردشان ناحیه‌ای نمی‌باشد کاربرد دارد. تحریک الکتریکی از طریق پوست به نام الکتروتراپی نیز موثر می‌باشد. داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای در درمان درد نوروپاتیک خط اول درمان می‌باشند. استفاده از آمی‌تریپتیلین به علت اثرات آنتی‌کولینرژیک که شامل آرام‌بخشی، خشکی دهان، احتباس ادراری و افت فشار ارتواستاتیک وآریتمی می‌باشد محدود است. نورتریپتیلین در هنگام خواب همان اثرات امی‌تریپتیلین را داشته اما عوارض جانبی کمتری دارد.

گاباپنتین تا حداکثر مقدار 3600 میلی‌گرم در دروز در کاهش درد موثر است. این دارو در شروع مصرف، ایجاد خواب آلودگی و گیجی می‌کند. این مسئله ممکن است اختلال راه رفتن و اختلال شناختی بیماران مسن را در ابتدای درمان تشدید کند ولی به طور کلی به خوبی تحمل شده تداخل دارویی خاصی ندارد. این دارو با دوز 300-100 میلی‌گرم شب‌ها شروع شده و تا 3 بار در روز می‌توان دوز آن را افزایش داد.(مقدار داروهای ذکر شده در وبلاگ طب فیزیکی برای استفاده بیماران نمی باشد و بیمار باید دارو را تحت نظر مستقیم پزشک مصرف نماید.)

سیمبالتا(دولوکستین) و پره گابالین توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان دردهای نوروپاتیک پذیرفته شده‌اند. استفاده از دولوکستین به علت عوارض گوارشی محدود است.

پره گابالین (لیریکا)عوارضی شبیه گاباپنتین دارد.

در موارد آلودینی مرتبط با نوروپاتی دیابتی، ترامادول اثرات خوبی داشته است. این دارو به صورت ضعیف، بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین را مهار می‌کند. این دارو می‌تواند اختلال شناختی بدهد و سندرم سروتونین در مصرف همزمان با سایر داروهای سروتونرژیک ایجاد کند (عارضه خطرناک تداخل دارویی ).

ضد دردهای اپیوئیدی درد و خواب بیماران را بهبود داده ولی عملکرد و یا خلق بیماران را بهبود نداده‌اند. به علت احتمال ایجاد وابستگی به داروهای اپیوئیدی این داروها باید با دقت زیاد تجویز شوند. داروهای خط دوم درمان درد نوروپاتیک شامل «لاموتریجین» کاربامازپین و سایر SSRIها و کلونیدین می‌باشد.

درد نوروپاتی

مطالب مشابه :

داروی جدید ایران49- لیریکا

پرگابالین(لیریکا)

درمان سیاتیک

درد سیاتیک

کشف پروتیینی که به تنهایی نقش کلیدی در انتقال پیام های عصبی دارد

سیردالود (تیزانیدین)

درد نوروپاتی