روشهای بهبود ضریب تبدیل غذایی در طیور

روشهای بهبود ضریب تبدیل غذایی در طیور

میزان تبدیل مواد غذایی به گوشت مرغ عامل اصلی در تعیین سودمندی پرورش طیور گوشتی است . ضریب تبدیل غذایی (FCR) یا مقدار غذای مورد نیاز برای اضافه شدن یک واحد وزن ، شاخص متداولی است که در صنعت طیور جهت ارزیابی کارآیی نسبی خوراک مورد استفاده پرورش دهندگان قرار می گیرد. عوامل اصلی مؤثر در این زمینه شامل عوامل فیزیولوژیک, عوامل مدیریتی , موارد مربوط به تغذیه و خوراک طیور , تاثیر افزودنی های خوراک و نیز کنترل بیماریها و تلفات در مرغداریها میباشد. طی مقاله حاضر, ضمن بررسی جزئیات مربوط به هر کدام از عوامل فوق روشهای بهبود ضریب تبدیل غذایی در گله های مرغ گوشتی مورد بحث قرار می گیرند .

میزان تبدیل مواد غذایی به گوشت مرغ عامل اصلی در تعیین سودمندی پرورش طیور گوشتی است . ضریب تبدیل غذایی (Feed Conversion Ratio) یا مقدار غذای مورد نیاز بر حسب واحد وزن برای اضافه شدن یک واحد به وزن زنده مرغ, شاخص متداولی است که در صنعت طیور جهت ارزیابی عملکرد نسبی خوراک مورد استفاده پرورش دهندگان و شرکت ها قرار میگیرد .

در بسیاری موارد پژوهشگران یک نسبت معکوس بنام بازدهی غذا (Feed Efficiency) به مفهوم اضافه وزن بدست آمده بر حسب واحد وزن به ازای یک واحد غذای مصرف شده را, جهت سنجش تاثیر روشهای آزمایشی گوناگون بر روی پرندگان مورد استفاده قرار می دهند .

عوامل متعددی ضریب تبدیل غذایی یا میزان بازدهی غذا را تحت تاثیر قرار می دهند .

● عوامل موثر در این زمینه و روشهای بهبود ضریب تبدیل غذایی است:

الف) عوامل مربوط به تغذیه طیور

۱) میزان انرژی جیره

حیوانات جهت برآورده نمودن احتیاجات انرژی خود ، غذا مصرف می نمایند . بنابراین میزان انرژی جیره طیور گوشتی اثر مستقیم بر مقدار غذای مورد مصرف روزانه پرندگان دارد . طیوری که با جیره حاوی Kcal /kg ۲۹۰۰ تغذیه می شوند در حدود ۱۰ درصد بیشتر از پرندگانی با جیره حاوی Kcal / kg ۳۳۰۰ غذا مصرف می نمایند تا به این وسیله کمبود انرژی جیره را جبران نمایند . این رابطه بین میزان انرژی جیره و مصرف غذا هنگامی یک رابطه مستقیم و قابل پیش بینی است که جیره بطور کامل از نظر پروتئین ، اسیدهای امینه و دیگر مواد مغذی ضروری تنظیم شده باشد تا از طریق مصرف روزانه این مواد احتیاجات لازم جهت رشد بر طرف گردد .

این احتمال وجود دارد که میزان انرژی محاسبه شده از طریق جداول ترکیب غذا بطور دقیق مطابق با انرژی واقعی جیره نبوده و بسته به نوع و کیفیت مواد غذایی مورد مصرف بیشترو یا کمتر از میزان واقعی انرژی باشد . معمولا در جداول ترکیب غذا ارزش انرژی مواد غذایی با منشاء دامی از قبیل گوشت ، استخوان و فرآورده های طیور کمتر از انرژی واقعی حاصل از این مواد تخمین زده می شود .

برای مثال برای ماده غذایی شامل گوشت و استخوان با کیفیت خوب ارزش انرژی معادل Kcal / kg ۱۹۸۰ در نظر گرفته می شود در صورتیکه پژوهش انجام شده در دانشگاه جورجیا دلالت بر این دارد که ارزش انرژی مواد غذایی فوق نزدیک به Kcal / kg ۲۵۰۰ است . دلیل پایین تر در نظر گرفتن انرژی حاصل از مواد غذایی با منشاء حیوانی اینست که هنگام تعیین انرژی متابولیزابل (Metabolisable Energy )حاصل از این مواد بوسیله روشهای متداول نیاز به خوراندن مقادیر بسیار زیاد ماده غذایی میباشد و بعلت میزان بالای کلسیم و فسفر محتوی این مواد در جذب چربی اختلالاتی رخ می دهد و انرژی کمتری تولید می شود استفاده از مقادیر فراوان فرآورده هایی غذایی با منشاء دامی در تنظیم جیره طیور گوشتی ممکن است سبب تحصیل ضریب غذایی بهتری گردد اما عدم در نظر گرفتن میزان دقیق انرژی این اجزا منتج به بروز مشکلاتی می شود .

در اواخر دهه ۷۰ میلادی بواسطه قیمت نسبتا ارزان مواد غذایی با منشا حیوانی در مقایسه با سویا مشکل عمده ای بنام سندرم پرنده چرب (Oily Bird Syndrome) در طیور گوشتی ایالت جورجیا شایع گردید . استفاده از فرآورده های فوق تا ۱۵ درصد جیره و نیز پایین در نظر گرفتن میزان انرژی متابولیزابل این مواد منتج به افزایش نسبت کالری : پروتئین در جیره شده و این امر افزایش ذخایر چربی و بروز مشکل سندرم پرنده چرب را بدنبال دارد . مکمل چربی یکی از مواد غذایی است که احتمالا دارای بیشترین تاثیر در تغییرات انرژی جیره طیور گوشتی میباشد . مکمل های چربی منحصرا جهت افزایش میزان انرژی به غذا افزوده میشوند اما اختلافات فاحشی در کیفیت این مواد وجود دارد . این امر بویژه در مکملی بنام چربیهای مخلوط شده مشاهده میگردد که در مواقعی دارای کیفیت بسیار نازلی هستند .

۲) شکل و وزن حجمی خوراک

در مقایسه دان های آردی با یکدیگر ، آن دانی که وزن حجمی بیشتر دارد سبب رشد سریعتر پرندگان می گردد . همچنین دان پلت موجب FCR بهتری می گردد زیرا جهت اخذ غذا بوسیله پرنده با دان پلت انرژی کمتری صرف می گردد. یکی از عوامل مؤثر در ضریب تبدیل غذایی در پرورش طیور گوشتی ، کیفیت غذای پلت شده ای است که به پرندگان خورانده میشود . اختلاف عمده ای در میزان رشد و ضریب تبدیل غذایی پرندگان تغذیه شده با غذای پلت شده و غیر پلت ، وجود دارد . علت این اختلاف صرف مقادیر فراوان انرژی جهت اخذ غذا بوسیله پرندگانی است که با غذای پلت نشده تغذیه می شوند .

چنین براورد شده است که به ازای هر ۱۰ درصد افزایش در خرد تر شدن غذای پلت شده ضریب تبدیل غذایی یک دهم افزایش می یابد . اگر چه ممکن است کیفیت غذای پلت شده بلافاصله پس از خروج از دهانه آسیاب خوب بنظر برسد ، اما در حقیقت این کیفیت باید به هنگام مصرف غذا بوسیله پرنده در سالن مرغداری وجود داشته باشد . مشاهدات نویسنده در مزارع پرورش طیور دلالت بر این دارد که باید جهت بهبود کیفیت غذای پلت شده هنگام عبور از ترافهای دان خوری کوشش نمود .

۳) برنامه خوراک دهی

تحقیقات نشان می دهد که خوراک دهی طبق یک برنامه زمانی موجب بهبود ضریب تبدیل غذایی می شود. طبق چنین برنامه ای، مرغهای گوشتی درچهار تا شش وعده در روز مقادیر کافی خوراک دریافت می دارند و پس از اتمام خوراک موجود به مدت کوتاهی و کمتر از یک ساعت غذایی در اختیار آنها قرار نمی گیرد. عدم دسترسی به غذا موجب تحریک اشتها در نوبت بعدی تحویل غذا به سالن می شود.اگر چه اصول خوراک دهی طبق برنامه زمانی بسیار واضح می باشد اما این امر نیازمند دقت فراوان و مدیریت صحیح می باشد. اگر پرندگان مدت زیادی گرسنه بمانند موجب کاهش عملکرد آنها می گردد. دانخوری به اندازه کافی جهت تغذیه مرغها دریک زمان از ضروریات این روش است. بطور معمول توصیه می گردد این روش توام بایک رژیم نور مناسب مورد استفاده قرار گیرد.

۴) کیفیت نگهداری و ضایعات غذا

نگهداری کیفیت خوراک طیور درانبار و یاسیلوهای مخصوص بسیار حائز اهمیت است. محافظت دربرابر اکسید اسیون، کپک زدگی و نیز آلودگی از موارد مهم درحفظ کیفیت خوراک طیور می باشند. تمیز نگهداشتن و بازدید مرتب از سیستم توزیع خوراک درسالن و ممانعت از هدر رفتن غذا از طریق تنظیم سطح دانخوریها دربدست آوردن ضریب تبدیل مناسب بسیار حائز اهمیت است.

کاملا واضح است که آن مقدار از غذای حمل شده به سالن مرغداری که مستقیما مورد مصرف پرندگان قرار نگرفته در افزایش ضریب تبدیل غذایی مؤثر است . بی تردید امروزه به دلیل بهبود سیستم های مکانیکی تغذیه با سالهای قبل ضایعات غذا بعنوان یک عامل کم ارزش تر نسبت به سایر عوامل مؤثر در ضریب تبدیل غذایی در نظر گرفته می شود . اما این پرسش مطرح است که واقعا چه مقدار ضایعات غذا در سیستم های تجارتی پرورش طیور وجود دارد ؟ اندازه گیری ضایعات غذا بسیار دشوار است .

پرندگانی که به نسبت کم خوراک های پلت شده (Pelleted Feeds) دریافت می دارند ، احتمالا مقداری از غذا را در بستر ضایع می نمایند ، این مقدار از غذا غیر قابل مصرف بوده و از نظر مدیریت سالن مرغداری پوشیده می نماید .

۵) کیفیت آب

استفاده از آب تازه و تمیز در حصول ضریب تبدیل مناسب بسیار حائز اهمیت است. عملکرد طیور گوشتی درمرغداریهایی که از آب آلوده استفاده می کنند معمولاً پایین تر از میانگین می باشد. برخی از متخصصین پرورش طیور عقیده دارند سیستم های آبخوری بسته همانند نیپل در مقایسه با سیستم های باز همانند آبخوریهای ناودانی و یازنگوله ایی موجب بهبود ضریب تبدیل می شوند.

علت این امر شاید محافظت آب دربرابر آلودگی حاصل از گردو غبار، بستر، خوراک و مدفوع طیور در سیستم های بستر باشد. هرچند بامدیریت صحیح و تلاش بیشتر می توان آبخوریهای باز رانیز مرتب تمیز و بهداشتی نمود. باید توجه نمود که فقط خالی نمودن آب باقی مانده درآبخوریها کافی نمی باشد واین وسایل باید به صورت روزانه بااستفاده از یک ماده ضدعفونی شستشو داده شوند. بدون درنظر گرفتن نوع سیستم آبخوری، قبل از عملیات جوجه ریزی می بایدتخلیه آب موجود در سیستم تخلیه شده و آب کاملاً تازه دراختیار جوجه ها قرارگیرد. بخاطر داشته باشید آب مهمترین ماده مغذی برای هرموجود زنده ایی است بنابر می توان بیش از این درمورد اهمیت کیفیت آب مطلبی بیان داشت.

ب) عوامل فیزیولوژیکی

۱) جنس و سن

به طور فیزیولوژیکی خروسها نسبت به مرغها دارای سرعت رشد بیشتر و FCR بهتری هستند و همچنین با بالارفتن سن به دلیل افزایش وزن بدن نیاز به انرژی بیشتر شده و ضریب تبدیل افزایش می یابد .

۲) میزان فعالیت

همانگونه که ورزشکاران انرژی روزانه بیشتری نسبت به مردم عادی نیاز دارند ، پرندگانی که فعالیت فیزیکی زیادی انجام میدهند انرژی بیشتری مصرف نموده و در نتیجه رشد بافتهای آنها بتعویق می افتد . بنابراین فعالیت نسبی گله اهمیت بسزایی در ضریب تبدیل غذایی خواهد داشت . نشان داده شده است که نوع برنامه نور در ضریب تبدیل غذایی طیور گوشتی مؤثر است . پرندگانی که طی روز در معرض ۲۳ ساعت روشنایی قرار گرفته بودند ، ضریب تبدیل غذایی بالاتری نسبت به پرندگانی با برنامه ۱ ساعت نور و ۲ ساعت خاموشی داشته اند ، عقیده بر این است که علت افزایش بازده غذایی برنامه نور متناوب بواسطه کاهش فعالیت پرندگان طی ساعات تاریکی میباشد .

۳) عوامل مؤثر در میزان رشد

اندازه تخم مرغ و بالطبع اندازه جوجه به هنگام خروج از تخم می تواند منتج به کاهش میزان رشد در زمان فروش شود . جوجه های حاصل از مرغهای مادر جوان میزان رشد کمتری نسبت به جوجه های مرغهای مادر مسن تر دارند . مطالعات اخیر در دپارتمان پرورش طیور دانشگاه جورجیا دلالت بر این دارد که اختصاص انرژی بیشتر به خروسهای گله مادر ممکن است در میزان رشد جوجه ها مؤثر باشد .

تخصیص انرژی کم منجر به کاهش میزان رشد جوجه های حاصل در زمان فروش در مقایسه با آنهایی می شود که حاصل از خروسهایی با میزان انرژی جیره بالا هستند . این نتایج بسیار تعجب انگیز است زیرا به طور معمول چنین تصور میشد که تغذیه خروس فقط می تواند نطفه داری را تحت تاثیر قرار دهد و اثری بر روی رشد جوجه های حاصل از اسپرمهای بارور ندارند.

اگر میزان رشد طیور گوشتی به کمتر از توان بالقوه آنها کاهش یابد ، بازدهی غذا تحت تاثیر قرار خواهد گرفت در صورتیکه بخواهیم رشد پرندگان در پرورش کند تا زمانی ادامه یابد که وزن بدن آنها معادل وزن طیوری بشود که با روش نگهداری رشد سریعتر پرورش یافته اند ، ضریب تبدیل غذایی افزایش خواهد یافت . زیرا پرندگان کند رشد طی مدت طولانی پرورش به انرژی نگهداری بیشتری نیاز خواهد داشت.

۴) رفتارهای اجتماعی

پرندگان پاسخ مطلوبی دربرابر رفتار مناسب نشان می دهند. طیوری که دریک محیط آرام و ساکت پرورش می یابند عملکرد مطلوبتری نسبت به پرندگان موجود در محیط های شلوغ ، پرسروصدا دارند. استرسهای وارد به پرندگان موجب صرف انرژی و درنتیجه کاهش رشد می گردد. کارکردن درداخل و اطراف سالن مرغداری باید درکمال سکوت و آرامش انجام پذیرد. هنگام راه رفتن در داخل سالن مرغداری تاحدامکان باید مزاحمت کمتری برای پرندگان ایجاد نمود. به یاد داشته باشید فعالیت غیرضروری پرندگان موجب صرف انرژی می شود که می باید برای رشد خرج شود.

ج) عوامل محیطی

۱) دما

چون پرندگان حیوانات خون گرم هستند, درجه حرارت پیرامون در میزان انرژی مورد نیاز جهت نگهداری دمای طبیعی بدن در OC۴۱ مؤثر خواهد بود . مطالعات فراوان نشاده داده است که افزایش درجه حرارت پیرامون از ۵/۱۵بهOC ۵/۲۶ تاثیر مستقیم در مصرف انرژی روزانه دارد . در درجه حرارت پایین مصرف انرژی بسیار بیش از دمای بالا بوده و در نتیجه ضریب تبدیل غذایی افزایش می یابد .این رابطه فقط در دمای ۲۷ OC۲۸ صادق است . در این دما انرژی مورد نیاز به ازای هر واحد وزن بدن مجددا افزایش می یابد تا بدین وسیله پرنده قادر به سرد نمودن بدن خود و تحمل درجه حرارت بالا باشد . بنابراین پرورش دهنده باید تا حد امکان جهت ثابت نگه داشتن درجه حرارت محیط کوشش نماید تا از این طریق انرژی کمتری جهت تثبیت دمای طبیعی بدن مورد نیاز باشد .

۲) تهویه

تهویه و دما در ارتباط بایکدیگر می باشند. تحت اغلب شرایط افزایش تهویه منجر به کاهش دما در سالن مرغداری می شود.برای انجام تهویه به ویژه درفصل زمستان درمواردی نیاز به این می باشد که دستگاه گرمایش سالن بطور مداوم درحال کارکردن باشند. متاسفانه برخی از مرغداران درفصل زمستان به منظور کاهش مصرف سوخت، تهویه کمتری انجام می دهند.

خاطر نشان می سازد این یک روش اشتباه جهت کاهش هزینه سوخت است. هوای تازه برای مرغهای گوشتی به اندازه خوراک و آب تازه واجد اهمیت است.

سطح آمونیاک در سالن عامل دیگری است که می تواند ضریب تبدیل غذایی را در طیور گوشتی افزایش دهد . تجارب نشان داده است غلظت PPM ۲۵ـ۵۰ آمونیاک بطور قابل توجه ای بازده غذا و میزان رشد پرندگان را کاهش می دهد . گاز آمونیاک و سایر گازهای سمی دراثر تهویه ضعیف به ویژه درفصل زمستان درسالن مرغداری تجمع می کنند. مطالعات نشان داده است که ضریب تبدیل غذایی ممکن است از چهار تا هفت دهم در اثر سطوح آمونیاک به میزان ۲۵ قسمت درمیلیون تحت تأثیر قرار گیرد.

(این میزان از گاز توسط بینی انسان قابل تشخیص است) متخصصین قویاً توصیه می نمایند که پرورش دهندگان مرغ گوشتی باید درفصل زمستان نیز عمل تهویه را بخوبی انجام دهند. عمل تهویه بستگی فراوان به نوع ساختمان، رطوبت، شرایط بستر و غیره دارد. حداقل ۱ فوت مکعب هوا دردقیقه به ازای هر جوجه لازم است تا هوای کافی راطی اولین هفته تامین نماید اما این مقدار باید با افزایش سن جوجه ها زیاد شود. درهرزمان که احساس شود مقادیری گاز امونیاک درسالن وجود دارد باید بلافاصله میزان تهویه را افزایش داد.

۳) برنامه نور

میزان نور در سالن های پرورش طیور گوشتی می تواند ضریب تبدیل غذایی را تحت تأثیر قرار دهد. نور نسبتاً روش (۱ ۲ فوت کندل) موجب تحریک فعالیت و کمک به یافتن آب و غذا توسط جوجه ها می شود. پس از سن ۱۰ الی ۱۴ روزگی، میزان نور را می توان بتدریج کاهش و به میزان تقریباً ۵/۰ فوت کندل درتاریکترین منطقه رساند. میزان کم نور موجب آرامش مرغ ها و کاهش فعالیت پرندگان و درنتیجه حصول افزایش وزن بیشتر شود.در سالن ها کاملاً بسته، ترکیبی از برنامه خوراک دهی بااستفاده سیستم های نوری می تواند موجب بهبود ضریب تبدیل غذا شود.

● افزودنی های غذایی

۱) آنزیم

اضافه نمودن آنزیم به جیره طیور سبب افزایش قابلیت هضم ، کاهش ویسکوزیته مواد غذایی در داخل روده و بهره گیری حداکثر از مواد مغذی خوراک توسط پرندگان شده و تاثیر قابل توجه ای در بهبود FCR به دنبال خواهد داشت.

۲) عوامل ضد میکروبی

دیر زمانی است که دانسته شده افزودن مقادیر اندک آنتی بیوتیک به غذای طیور گوشتی سبب بهبود میزان رشد و بازده غذا میشود . مطالعات ابتدایی پس از کشف تاثیر آنتی بیوتیکها ثابت نمود پرندگانی که در سالن و بستر جدید یعنی جایی که قبلا هیچگونه پرنده دیگری در آن نبوده است ، پرورش می یابند نسبت به پرندگان جای گرفته در سالن هایی که به مدت طولانی جهت پرورش طیور گوشتی مورد استفاده قرار گرفته اند ، رشد بهتری داشته اند . علاوه بر این مکمل ها آنتی بیوتیک جیره های طیور در شرایط امروزی قادر به بهبود تولید نیستند . فلور میکروبی سالن هایی که به طور پیوسته مورد استفاده قرار می گیرند بسیار متغییر بوده این امر سبب کاهش رشد و بازده غذا میشود .

نشان داده شده است افزودن سولفات مس به جیره طیور گوشتی بنحوی که سبب افزایش سطح مس بیش از احتیاجات تغذیه ای شود ، میزان رشد و ضریب غذایی طیور را بهبود می بخشد . مکانیسم این اثر مس مشخص نیست اما احتمالا مربوط به یک خاصیت آنتی بیوتیک مانند می باشد زیرا ثابت گردیده که افزایش مقادیر مس در بستر سبب کاهش جمعیت میکروبی میشود . تحقیقات نشان داده است که استفاده صحیح از اسیدهای آلی, پروبیوتیک ها و پربیوتیکها(Prebiotics) در خوراک طیور, علاوه بر آثار سود مند در کنترل فلور میکروبی روده, در تحصیل عملکرد بهتر و نیز بهبود ضریب غذایی طیور گوشتی مؤثر میباشند.

۳) بتائین

طی تحقیقات جدید نشان داده شده است که با استفاده از بتائین که یک عصاره طبیعی از چغندر قند می باشد می توان اثرات منفی استرس گرمایی درطیور راکاهش داده و ضریب تبدیل غذایی به میزان ۵/۶ درصد بهبود بخشید. مکانسیم مورد استفاده پرندگان جهت تنظیم آب بدن مقادیر نسبتا ًبالایی انرژی مصرف می نماید. بدلیل اینکه بتائین یک اسمولیت ) Osmolyte ( می باشد. به پرنده در نگهداشتن مؤثرتر آب کمک می نماید ودرنتیجه انرژی بیشتری صرف رشد خواهد شد. دریک تحقیق دانشگاهی انجام شده درکشور یونان، هنگامیکه دما به ۴۰ درجه سانتیگراد رسید ضریب تبدیل غذایی پرندگانی که جیره حاوی بتائین دریافت داشته بودند درسن ۴۲ روزگی معادل ۷۳/۱ باوزن ۹۹/۱ کیلوگرم بود درحالیکه گروه شاهد ضریب تبدیل ۸۵/۱ باوزن ۹۲/۱ داشتند.

● بیماری و تلفات

۱) سلامت عمومی

پرندگان بیمار دارای عملکرد مناسبی نیستند. هرنوع علائم غیر طبیعی باید سریعاً مورد توجه قرار گیرد و پرندگان بیمار سریعاً و بنحو مقتضی درمان شوند. استفاده از روشهای مناسب جهت تجویز واکسن و دارو موجب کاهش واکنش های نامطلوب درپرندگان و درنتیجه بهبود ضریب تبدیل خواهد شد.

۲) تلفات

میزان مرگ و میر گله تاثیر بسزایی در ضریب تبدیل غذایی دارد ، زیرا در گله های تجارتی تناژ کل خوراکی که تحویل مزرعه شده است نسبت به وزن کل پرندگان که به آخر مرحله تولید رسیده اند ، ضریب تبدیل غذا را تعیین میکند ، در مطالعات علمی بر روی طیور نیز غذای مصرف شده بوسیله پرندگانی که طی انجام آزمایش تلف می شوند،تعیین ضریب تبدیل غذائی مورد محاسبه قرار میگیرند. به این ترتیب اختلاف در میزان مرگ و میر بدون ارتباط با چگونگی انجام آزمایش کمترین تاثیر را در تفسیر نتایج به همراه خواهد داشت . متاسفانه ، این احتمال وجود دارد که بسیاری از پرندگان طی هفته های آخر دوره پرورش و قبل از فروش تلف گردیده و این امر سبب خسارات سنگینی شود .

طیوری که به سندرم مرگ ناگهانی (Sudden Death Syndrome) دچار می شوند اغلب از پرندهای سنگین وزن گله هستند . هر شیوه ای که کاهش تلفات ناشی از آسیت(Ascites) ، سندرم مرگ ناگهانی و دیگر بیماریها را در پی داشته باشد ، به میزان قابل توجه ای در بدست آوردن یک ضریب تبدیل غذایی خوب مؤثر است . بیماریهایی که سبب کندی رشد و یا افزایش بروز اسهال در پرندگان میشوند ، حتی اگر تلفات بالایی ایجاد ننمایند قادر به کاهش بازدهی غذا هستند. سندرم سوء جذب (Malabsorbtion)طی اواخر دهه ۷۰ میلادی در صنعت پرورش طیور ایالت جورجیا شایع و افزایش مشخصی را در ضریب تبدیل غذا سبب گردید .

زیرا در این بیماری بسیاری از مواد غذایی بدون جذب از دستگاه گوارش پرنده عبور میکنند . پرندگانی که در معرض کوکسیدوز(Coccidiosis) خفیف قرار بگیرند حتی اگر میزان ابتلا چندان شدید نباشد ، احتمالا افزایش در ضریب تبدیل غذایی آن مشاهده می گردد .

۳) حذف پرندگان ضعیف

مصرف خوراک بوسیله پرندگان بسیار ضعیف موجب هدر رفتن آن می شود. حذف پرندگانی که امکان عرضه آنها به بازار وجود دارد می باید در مراحل ابتدایی پرورش صورت پذیرد. انجام این عمل موجب بهبود ضریب تبدیل خواهد شد. درنظر بگیرید یک گله درسن هفت هفتگی به کشتارگاه ارسال شود. درصد تلفات این گله درصورت وجود یک روند معمول درطی رشد حدود ۴ درصد خواهد بود. این امکان وجود که درکشتارگاه نیز درحدود یک درصد از لاشه ها غیر قابل مصرف تشخیص داده شوند.

اگر تمامی پرندگان از دست داده شده طی هفته اول حذف می گردیدند، ضریب تبدیل گله درحدود سه دهم بهبود پیدا می کرد. البته حذف تمامی پرندگانی که طی دوره پرورش تلف می شوند و یادرکشتارگاه غیرقابل مصرف اعلام می شوند در هفته اول ممکن نیست حذف پرندگان ضعیف از نقطه نظر بهداشت و کنترل بیماریها نیز بسیار حائز اهمیت است.

● نتایج

معمولا رضایت پرورش دهندگان گله های گوشتی هنگامی تامین می شود که ضریب تبدیل غذا در گله های آنها برابر با موارد گزارش شده دیگر مرغداران باشد . نتایج پژوهشهای انجام شده بر روی طیور در دانشگاهها و دیگر مؤسسات تحقیقاتی در تمامی دنیا دلالت بر این دارد که تحت شرایط تجارتی رسیدن به حداقل ضریب تبدیل غذایی امکان پذیر نیست . رعایت دقیق تمامی عوامل مؤثر در ضریب تبدیل غذایی بوسیله متخصص تغذیه ، کارخانه تهیه خوراک ، کارگران مزارع پرورش طیور و مرغدارها افزایش بازدهی غذا جهت تولید گوشت مرغ را امکان پذیر میسازد .

References:
۱ Adams.C., A.,( ۲۰۰۳)’ Interactions of feed enzymes and antibiotic growth promoters on broiler performance’, Kemin Europa N.V., Industriezone Wolfstee,۲۲۰۰ Herentals, Belgium
۲ – Hraby, M, (۲۰۰۱), Betain Helps Reduce Heat Stress in Poultry, Dansico Animal Nutrition, www.danisco.com
۳ Jensen, L.S.۱۹۹۴, “ Factors affecting feed Conversion,” Poultry Digest, Vo (۵۳), No (۱) pp۲۲ ۲۶
۴ – Lacy, M., P., Vest, L., R., (۲۰۰۲), Improving Feed Conversion in Broilers, A Guide For Growers, The University of Georgia, Operative Extension Service, College of Agriculture and Environmental Sciences, Department of Poultry Science, http://www.ces.uga.edu/Pubed/C۷۹۳ W.html
۵ – North, M., O., Bell, D., D., (۱۹۹۱), Commercial Chicken Production Manual, ۴th Edition, Kluwer Academic Publisher
۶ – Parkhurst, C., R, Mountney, G., j., (۱۹۸۸) Poultry Meat and Egg Production, Chapman & Hall
موسسه مرغداری ایران

روشهای بهبود ضریب تبدیل غذایی در طیور

مطالب مشابه :

تولید خوراک میگو به روش ایرانی

آدرس کارخانجات تولید خوراک ماهی

روشهای بهبود ضریب تبدیل غذایی در طیور

الگوهای اقتصادی در صنعت میگوی ایران

طرح توجیهی کارخانه تولید سرکه

طرح توجیهی کارخانه سوسیس و کالباس

10 پروژه عمرانی در بخش مرکزی میناب به بهره برداری رسید

طرح توجیهی کارخانه گچ

انقلاب پرورش میگو در تایلند

طرح توجیهی کارخانه سیمان