پرواز شماره 277 - بوئینگ 727 تهران ارومیه -- 21 ديماه 89

چهار روز از سانحه هوایی بویینگ 727 تهران - ارومیه گذشته اما با وجود انتشار اخبار و اظهار نظر های فراوان از سوی مسئولان هنوز ناگفته های زیادی باقی است که بازماندگان این سانحه آن لحظات را بهتر روایت می کنند.

به گزارش خبرنگار مهر در ارومیه، حوالی ساعت 17 عصر روز 21 دی ماه سالجاری با اطلاع روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی استان برای عیادت از حال مجروحان بازمانده از سانحه هوایی ارومیه راهی بیمارستانهای عارفیان، امام رضا(ع)، آذربایجان، ارتش و امام خمینی (ره) ارومیه همراه با رئیس دانشگاه علوم پزشکی استان شدم.

در طول سه روز این حادثه هر چند بارها برای مصاحبه با مجروحان راهی بیمارستانهای مذکور شده بودم اما هر بار به بهانه و دلیلی موفق به صحبت با مجروحان نشدم ولی این بار فرصت مناسبی بود تا ضمن آشنایی از وضعیت خدمات رسانی به حادثه دیدگان ناگفته هایی از این سانحه هوایی را از زبان بازماندگان بشنوم.

آنچه در ذیل می خوانید خلاصه ای از صحبت های تنی چند از مجروحان سانحه هوایی بویینگ 727 تهران- ارومیه است:

تخلیه بنزین هواپیما توسط خلبان ما را نجات داد

بهنام اسماعیلی از مصدومانی که در این سانحه جان سالم به در برده است در گفتگو با خبرنگار مهر در تشریح جزئیات این سانحه می گوید: من در ریدف 19 بغل پنجره نشسته بودم، قرار بود ساعت چهار عصر پرواز صورت بگیرد ولی با وجود اینکه دو بار مسافران به دلیل بدی وضعیت آب وهوای ارومیه پای هواپیما رفتند و برگشتند پس از دو ساعت تاخیر سوار شدیم.

وی که در بیمارستان ارتش ارومیه بستری است ادامه می دهد: با وجود تاخیر دو ساعته پرواز اولیه از فرودگاه تهران به خوبی انجام شد، پنج تا شش دقیقه مانده به فرودگاه ارومیه مهماندار اعلام کرد، کمربندها را ببندید تا دقایقی دیگر در فرودگاه ارومیه به زمین خواهیم نشست.

اسماعیلی می افزاید: ولی چند لحظه بعد از صحبت های مهماندار هواپیما لرزش شدیدی کرد، احساس کردم هواپیما بر زمین نشست و خاموش شد، اما دوباره چند ثانیه بعد هواپیما با سرعت هرچه تمام اوج گرفت به گونه ای که تقریبا همه مضطرب و دچار حالت تهوع شدیم.

وی با تقدیر از تلاشهای نهایی خلبان هواپیما می گوید: خدا رحمت کند خلبان شجاع و کار کشته ای بود چون در لحظه اوج هواپیما تمام بنزین هواپیما را در هوا تخلیه کرد، شاید چون می دانست سقوط خواهیم کرد با این اقدام می خواست بعد از سقوط دچار آتش سوزی نشویم.

اسماعیلی می افزاید: چند ثانیه بعد از اوج گیری هواپیما دچار سقوط شدیم و حس کردم شیئی با سرم برخورد کرد و دیگر چیزی نفهمیدم .

این بازمانده سانحه هوایی ارومیه ادامه می دهد: چند دقیقه بعد از سانحه دچار خون ریزی شدید شدم کمی به خودم که آمدم دیدم روی برف ها افتاده ام، متوجه امداد رسانی اولیه اهالی ساکن منطقه شدم، با چراغ موبایلم محل حضورم را به نیروهای امدادی نشان دادم و با آمبولانس ارتش راهی بیمارستان شدم.

تلاش روستاییان برای امدادرسانی اولیه قابل قدردانی است

مجروح سانحه هواپیمای بویینگ 727 مسیر تهران - ارومیه از تلاش روستاییان که به موقع برای نجات مصدومان این حادثه شتافتند، قدردانی کرد. 

مجید باقری فرد نجات یافته سانحه هوایی ارومیه که در بیمارستان عارفیان بستری است در گفتگو با خبرنگار مهر می گوید: روستاییانی که در آن شرایط بد جوی و هوای برفی و کولاک برای نجات مسافران سانحه دیده آمده بودند در امدادرسانی اولیه سنگ تمام گذشتند.

وی یادآور شد: روستاییان در دقایق اولیه وقوع سانحه با تمام سختی هایش و تلاش مضاعف، مجروحان حادثه دیده را از داخل هواپیما خارج کرده و آنها را در یک مسافت طولانی بر دوش خود گرفته و زمینه انتقالشان را به بیمارستان هافراهم کردند.

این مسافر جان به در برده از سانحه هواپیمای بویینگ 727 می افزاید:  اگر تلاش روستاییان همجوار حادثه در اولین دقایق سقوط نبود شاید بسیاری از مجروحان نیز به جان باختگان این حادثه افزوده می شدند.

باقری فرد در ادامه همچنین از تلاش های تیم های پزشکی بیمارستان های ارومیه نیز قدردانی کرده و ادامه می دهد: پزشکان و کادر پرستاری در این چند روز، شبانه روز برای نجات مجروحان حادثه دیده تلاش کرده و می کنند.

وی در خصوص جزئیات حوادث قبل از سانحه هوایی می گوید: همه اتفاقات به غیر از تاخیر دو ساعته تا چند دقیقه مانده به فرودگاه ارومیه عادی بود ولی تنها چند دقیقه مانده به فرود در ارومیه احساس کردم در قسمت چپ هواپیما آسیبی رخ داده و حدس زدم موتور هواپیما خراب شده است.

وی با اشاره به تدبیر مناسب خلبان این هواپیما گفت: یک لحظه بدون هیچ گونه اطلاع رسانی از سوی مهماندار مبنی بر بروز مشکل پس از اعلام مهماندار هواپیما برای بستن کمربند هواپیما اوج شدیدی گرفت پس از اوج گیری خلبان خواست هواپیما را بنشاند که به نظرم انتخاب بهتر نیز همین بود که متاسفانه دچار سانحه شدیم.

باقری فرد به حال و هوای مسافران در چند لحظه اضطراب انگیز قبل از سقوط هواپیما اشاره می کند و می افزاید: همه اتفاقات در عرض چند دقیقه رخ داد هیچ کس چیزی متوجه نشد ولی به دلیل لرزش های هواپیما همه در حال دعا بودند.

این مجروح که از مسئولان کارخانه سیمان ارومیه است، می گوید: مجروحان حادثه زنده بودن خود را مدیون خداوند و همه عواملی اعم از روستاییان، امدادگران، تیم پزشکی و مسوولان استان هستند که به موقع به یاری حادثه دیدگان شتافتند و زمینه نجات تعدادی را فراهم کردند.

وی گفت: ما چیزی درمقابل این زحمت ها نداریم جبران کنیم فقط می توانیم از آنها قدردانی نماییم، حتما اجرشان با خداوند خواهد بود.

مسئولان باید این پرواز را مانند پرواز های صبح ارومیه کنسل می کردند

مریم سقا تربتی از مجروحان سانحه هوایی ارومیه که مشهدی ساکن زاهدان است درگفتگو با خبرنگار مهر با چشمان اشک بار می گوید: قرار بود ساعت چهار بعد از ظهر پرواز کنیم اما مسئولان فرودگاه تهران مدام پرواز را به دلیل بدی هوای ارومیه به تاخیر می انداختند.

وی ادامه می دهد: دو بار با اتوبوس فرودگاه پای هواپیما رفتیم و برگشتیم اما بالاخره با بیش از دو ساعت تاخیر پرواز کردیم همه چیز تا لحظه سقوط عادی بود اما چند دقیقه مانده به فرود در ارومیه پس ازاعلام بستن کمربند توسط مهماندارهواپیما لرزش های شدیدی به دلیل رگبار هوا خورد من روزنامه می خواندم که درعرض چند ثانیه چراغ ها خاموش شد ودیگر چیزی نفهمیدم.

سقا تربتی می افزاید: وقتی چند دقیقه بعد از سقوط به هوش آمدم دیدم سرم میان دو صندلی و پاهایم در عقب صندلی گیر کرده است، وضعیت واقعا غیرقابل توصیف است.وی می گوید: وقتی مسئولان پرواز های صبح ارومیه را به دلیل بدی آب و هوا کنسل کرده بودند چرا این پرواز را هم کنسل نکردند.

تربتی سقا با چشمان اشک بار نجات یافتن از این سانحه هوایی را تنها معجره و عنایت خداوند دانسته و ادامه می دهد: تنها می توانم به درگاه خداوند شاکر باشم.

وی با تقدیر از تلاشهای پرسنل بیمارستان عارفیان تنها خواستار حضور خواهرش که از زاهدان برای ملاقات اش آمده می شود.

با مسئولان دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی راهی سر بالین مجروح دیگری می شوم غلام پناهی اصانلو دیگر مجروحی است که از سانحه هوایی بویینگ 727 جان سالم به در برده است بر اساس اعلام مسئولان پناهی اولین مجروحی است که از هواپیما خارج شده است.

به دلیل مساعد نبودن حال این مجروح موفق به شنیدن حرفایش نمی شوم و تنها در دل برایش آرزوی سلامتی می کنم.

راهی بیمارستان آذربایجان، امام رضا(ع) و امام خمینی (ره) ارومیه می شویم تا جویای حال سایر مجروحان شویم.

حال مجروحان مهدی رضایی، شیرزاد حسن زاده، محمد سنگی، امیر رشگی، رها جبارپور و... بقیه مجروحان گرچه بنا به اعلام پزشکان و مسئولان مساعد است ولی هیچ کدام به جز نسرین فتاح زاده، حسین حقیقی و مریم کمالی هیچ کدام نای حرف زدن ندارند.

از 300 مسافر این پرواز فقط 94 نفر ماندیم/ هواپیما مشکل فنی داشت

سراغ نسرین فتاح زاده می روم هم مثل مجروحان قبلی همان حرف ها را تکرار می کند، بستن کمربند، اوج گیری هواپیما و درایت خلبان اما در عین حال می گوید: با وضعیت بد آب و هوای ارومیه مسئولان نباید ریسک می کردند، باید پرواز کنسل می شد.

وی با ابراز گلایه ازخبرهای درج شده از زبان وی توسط یکی از خبرگزاری ها می افزاید: متاسفانه یکی از خبرگزاری ها از زبان من نقل قول کرده من به مسئولان فرودگاه ارومیه تذکر دادم پرواز نکنید در حالی که من اصلا این حرف را نزده ام چرا که در حوزه اختیار من نیست.

وی با اشاره به اینکه هواپیما نقض فنی داشت ادامه می دهد: از300 مسافر این پرواز تنها ما 94 نفر با خدمه پرواز باقی ماندیم شاید آنها از نقض فنی اطلاع داشته و از پرواز منصرف شده بودند.

فتاح زاده در پاسخ به سوال خبرنگار مهر مبنی بر اینکه آیا از نقض فنی هواپیما قبل اطلاع داشت جواب داد: نه نمی دانستم ولی از شواهد پیداست که هواپیما دچار مشکل است.

این مجروح با مقایسه تدابیر پروازی کشورهای خارجی با ایران می افزاید: مسئولان نباید با جان مردم بازی کنند چون با توجه به تابلوی نصب شده در فرودگاه تهران و اعلام لحظه به لحظه اینکه به دلیل بدی وضعیت آب و هوا پرواز به تاخیر افتده چرا اجازه پرواز به این هواپیما داده شد.

کادر امنیت پروازی بویینگ 727: از نقض فنی اطلاع نداشتم

بر سر بالین محسن عسگرزاده از کادر امنیت پروازی هواپیمای بویینگ 727 حاضر می شوم چیزی برای گفتن ندارد تنها در برابر سوالاتم می گوید: از نقض فنی اطلاع نداشتم.

اما بالین زهرا آهویی خدمه پرواز هواپیمای سانحه دیده ارومیه شلوغ است اعضای خانواده اش حضور دارند به محض دیدن مسئولان دانشگاه علوم پزشکی از درج خبر فوت وی توسط برخی خبرگزاری ها گلایه دارند.

بردار زهرا آهویی می گوید: داغ جراحات وی برای ما کافی است رسانه ها با این اقدام احساسات ما را بیشتر جریحه دار می کنند.

وی می افزاید: ما شدیدا نگران حال خواهرم هستیم ولی در اثر خبر کذب رسانه ها مداوم دوستان و آشنایان از طریق تماس و پیامک فوت وی را به ما تسلیت می گویند در حالی که خودمان شاهد نفس کشیدن خواهرم هستیم.

وی با ابراز رضایت کامل از روند خدمات رسانی پزشکان می گوید: حال وی رو به بهبودی است و ما امیدواریم با دعای خیر مردم ایران وی هرچه سریعتر به آغوش گرم خانواده بازگردد.

مریم کمالی دانشجوی کارشناسی ارشد بافت جنین در ارومیه ولی اهل اراک، و حامد گنجعلی از دیگر دانشجویان تیزهوش کشور که اولی اهل اراک و دومی دزفول از دیگر مجروحان این سانحه هستند که از حال و روز تقریبا خوبی برخوردار هستند.

حوالی ساعت 21 شب است با رئیس دانشگاه علوم پزشکی و برخی از خبرنگاران سر بالین تمام مجروحان حاضر شدیم، دیدن حال مجروحان وحال وهوای بیمارستان خستگی چند روز را بر تنم سنگینی می کند، اما از اینکه حال همه 27 نفر از مجروحان خوب و روبه بهبودی است امیدواری توام با خوشحالی را در دلم زنده می کند.

رضایت از روند خدمات رسانی را می شد درحرفها و لبخندهای همراهان وخانواده های این افراد را دید اما برخی از همراهان مجروحان که از نقاط دور کشور آمده بودند از وضعیت اسکان و بی توجهی مسئولان گلایه داشتند.

الان ساعت 22 شب است در راه بازگشت به خانه هستم به همراه انبوهی از سوالات بی جواب درباره این سانحه و وضعیت ناوگان هوایی کشور و تدبیر مسئولان مربوطه در ذهن و اندوه عظیم از جان باختگان این حادثه هوایی...

چیزی که برایم از همه جالب تر بود تقدیر و تشکر مجروحان از خلبان این هواپیما بود اما در طول چند روز حرف های ضد و نقیض از مسئولان کشوری در خصوص اقدام خلبان این هواپیما شنیده بودم و به قول یکی از روزنامه ها در مواقع بروز سانحه هوایی در صورت فوت خلبان اشتباه وی تنها بهانه دم دستی مسئولان برای توجیه کم توجهی هاست.