ابزارهای جداسازی پرتوها در سازمان انرژی

دفتر برنامه ریزی و تعیین خط و مشی حفاظت از کارکنان

سازمان انرژی ایالات متحده

مقدمه

در سرتاسر تاریخ سازمان انرژی، انواع گوناگونی از ابزار برای تشخیص و تعیین کمیت و سطح پرتوزایی در افراد مورد استفاده قرار گرفته اند.این ابزارها شامل آشکار کننده های قدیمی پرتو مثل میزان سنج های دستی، پایشگرهای آلودگی، پایشگر های پیوسته هوا، پایشگرهای منطقه ای و غیره میباشند. همچنین دوزیمتر ها برای سنجش دوز دریافتی توسط افراد مورد استفاده قرار میگیرند.

در حال حاضر تلاشهایی برای ارزیابی مجدد تماسهای پرتویی افراد در گذشته در حال انجام است. این اندازه گیری ها بر مبنای سوابق تاریخی بررسی ها ی انجام شده توسط افراد میباشد. این ارزیابی های مجدد در زمینه ی دوز پرتو ها، از الگوهای دوزیمتری برای انجام بهترین برآورد در زمینه ی تماسهای طولانی مدت افراد استفاده میکند. این مختصر در صدد است یک مرور کلی در زمینه پایش سابق و فعلی پرتو را با استفاده از قابلیت های دوزیمتری استفاده شده توسط سازمان انرژی را فرآهم کند. این نوشته هدف و فرآیند ارزیابی دوز پرتو را شرح داده و به خواننده در درک قابلیت ها و محدودیت های اندازه گیری دوز پرتو کمک میکند.

1. ابزار سازی با امکانات سازمان انرژی

برای درک واژه های استفاده شده در ابزارسازی پایش پرتو ما نیاز به درک این موضوع داریم که دو نوع پایش معمولا مورد بحث قرار میگیرند. 1. پایش شدت دامنه پرتوزایی به ازای واحد زمان و 2. پایش کل پرتوی در یافت شده توسط یک فرد.

اطلاعات در زمینه ی شدت دامنه ی پرتویی که فرد در محیط کار با آن مواجه میشود و همچنین دوزهای پرتو فردی برای ایجاد کنترلهای رادیولوژیکی کافی ضروری هستند. این باعث میشود محاسبه ی زمان در تماس بودن کارکنان در محل های رادیولوژیکی مقرر شود. همچنین، این حالت یک روش عملی را برای محدود کردن دسترسی کارکنان به مناطق خاص یا همان اصل " کمترین میزان تا حد ممکن" را فراهم میکند.

تفاوت میان پایش شدت میدانهای پرتو و پایش کل دوز دریافتی توسط شخص را میتوان باسرعت سنج و کیلومتر شمار اتومبیل مقایسه کرد. میزان دوز یا بررسی هایی که بر روی شدت میدانهای پرتو انجام میشود مشابه سرعت سنجیست که سرعت اتومبیل را برحسب مایل بر ثانیه نشان میدهد. دوزیمتر هایی که کل پرتو دریافتی توسط شخص را بر حسب میلی رم و مستقل از زمان بررسی میکنند، همانند کیلومتر شمار هایی هستند که کل مسافت طی شده را بصورت مایل نشان میدهند.

2. دوزیمتری در سازمان انرژی

دوزیمتر ها وسایلی هستند که توسط افراد حمل میشوند تا برآوردی از دوز دریافتیشان انجام شود. بطور کلی این دوزیمتر ها وسایل منفعلی هستند که در مواجه با پرتوهای یونیزان هم از نظر فیزیکی و هم از نظر شیمیایی تغییر کرده تا در زمانهای آتی خوانده و تفسیر شوند. انواع گوناگونی از دوزیمتر ها سالهای سال است که در سازمان انرژی مورد استفاده قرار میگیرند. تا قبل از سال 1970، آخرین گونه ی آنها دوزیمتر های فیلمی بودند. این دوزیمتر ها از یک فیلم ساده که در یک محفظه ی مقاوم به نور که تنها نسبت به اشکال مختلف پرتو حساس بودند تشکیل میشدند. این فیلم نهایتا ظاهر شده و برای ارزیابی دوز دریافتی خوانده میشد. بطور کلی بیشتر فیلم بج ها حداقل تفکیکی حدود 30 میلی رم دارند.

با توجه به پیشرفتهای وسیعی که تا به امروز در این زمینه صورت گرفته، اغلب دوزیمتر هایی که هم اکنون مورد استفاده قرار میگیرند دوزیمترهای ترمولومینانس هستند. که برای اندازه گیری دوز جذبی توسط افرادی که آنها ربه همراه دارند از قابلیت به دام انداختن الکترون کریستالهای مختلف استفاده میکنند. با استفاده از این تکنولوژی جدید، حداقل سطح دوز قابل جداسازی به 5 تا10 میلی رم کاهش میابد. دامنه ای که پیشرفت بزرگی نسبت به روشهای قدیمی فیلم بج محسوب میشود.

3.روشهای جایگزین برای ارزیابی دوز پرتو

هدف از به کار بردن روشهای جایگزین برای ارزیابی دوز پرتو

گاهی اوقات بکار بردن روشهای جایگزین برای ارزیابی تماس گذشته ی شخص یا گروه با پرتو ضرورت میابد. این امر معمولا ضرورت میابد چرا که داده های پایش پرتو دور از دسترس بوده و یا از نظر کیفیت پرسش پذیری ناقص هستند.

چگونه روشهای بکار رفته برای پایش پرتو مورد استفاده قرار میگیرند.

دوزهای دریافتی در گذشته ممکن است با استفاده از تمامی داده های مناسب که نهایتا بتوانند تماس پرتویی شخص را آشکار کنند ارزیابی شوند.

· داده های داخلی مربوط به پرتو( ارزیابی ادرار، اندازه گیری های یاخته های بدن و روشهایی از این دست )

· دا ه های خارجی مربوط به پرتو(مثل خواندن فیلم بج، نتایج دوزیمتری ترمولومینانس و غیره )

· داده های مربوط به پایش محیط کار( نتایج نمونه گیری از هوا و اندازه گیری های مربوط به پرتوزایی محیط)

· داده های مربوط به خصوصیات پرتو( مطالعه میزان حلالیت، اندازه گیری اندازه ذره، مجموعه ای از مواد رادیواکتیو موجود).

· توصیف فرآیند برای هر موقعیت شغلی

· داده های مربوط به کار همزمان کارگران در محیط کار

ارزیابی دوزهای دریافتی گذشته پرتو در زمان کمبود یا فقدان داده های موجود در زمینه ارزیابی

اگر دوزهای پرتوی هر فرد پایش نشده باشد و یا ارزیابی دوز پرتوها نیاز به جمع آوری و تحلیل گسترده داده ها داشته باشد ممکن است موارد زیر را شامل شوند:

· تعیین خصوصیات اختصاصی رویه های پایش

· شناخت وقایعی که مورد پایش قرار گرفته اند ویا شناخت محلی که بایستی مورد پایش قرار بگیرد

· شناخت انواع و کمیتهای رادیواکتیوی موادی که در محل وجود دارند

· انجام مجموعه ای از تحلیل های پیچیده برای درک داده های گردآوری شده و یا برآورد شده

منابع دیگر اطلاعاتی که ممکن است برای ارزیابی دوز مورد استفاده قرار بگیرند

در مواردی که داده های پایش فردی محدود است، منابع اطلاعاتی دیگری ممکن است مورد استفاده قرار بگیرند. بسیاری از آنها مستقیما شامل سوابق دوز پرتو نمیشوند اما اطلاعاتی سطحی در فعالیتهایی مشخص یا سوابق گذشته ی در دسترس کارگران همانند موارد زیر ممکن است مفید باشد:

· سوابق استخدامی و سوابق پایشهای انجام شده توسط سازمان انرژی و سازمانهای مرتبط مثل کارکنان زرادخانه های هسته ای و برنامه های غربالگری کارکنان سابق این سازمانها

· مصاحبه ها و سوابق عملکرد و وضعیت شغلی کارکنان.

· کارکنان همکار یا شواهد دیگری دال بر تماس کارکنان، مثل سابقه ای در زمینه هرگونه سانحه رادیولوژیکی در مورد کاربر.

· سوابق اتحادیه کارگری که تایید کننده سابقه استخدامی، عملکرد شغلی کارکنان در سازمان انرژی یا زرادخانه های اتمی باشد.

نظام حفاظت از پرتو شغلی در سازمان انرژی و دیگر آژانس های فدرال ایالات متحده بر مبنای ثابت نگاه داشتن دوزهای پرتو پایینتر از حداقل های اعلام شده ی سالانه میباشد. به این ترتیب به قصد حفاظت از کارکنان، نه سازمان انرژی و نه هیچ آژانس دیگری حد دریافت دوز برای تمام عمر یک شخص را وضع نمیکند. در نتیجه سوابق دوزهای مربوط به تمام عمر شخص برای بسیاری از کارکنان در دسترس نیست و بایستی از مجموع دوزهای سالانه و سوابق کاری و پایش شخصی جمع آوری شود.

در طی دهه های شغلی کارکنان، روشهای پایش رادیولوژیکی و تعیین دوز ها پیوسته ارتقاء یافته اند.

بنابراین سازمان انرژی آخرین فناوری ها و الگو ها را در مورد داده های مربوط به سوابق تماس به منظور تعیین دوزهای طولانی مدت بکار میگیرد. وقتی دوزهای طولانی مدت تعیین شدند، با جداول داده های مربوط به دوز پرتوها به منظور وقوع خطرات گوناگون سلامتی و تعیین احتمال هر کدام از این خطرات مقایسه میشوند.

4. ابزارهای آشکار سازی پرتوها

بیشتر ابزارهای جداسازی پرتوها که هم اکنون در ساختمانهای سازمان انرژی مورد استفاده قرار میگیرند در یکی از گروههای زیر قرار دارند:

· پایشگرهای منطقه ای پرتو

ثابت

متحرک(میزان سنج پرتو)

· پایشگرهای هوا

پایشگرهای پیوسته

نمونه بردارهای تصادفی

· پایشگرهای آلودگی

محیطی

شخصی

معمولترین ابزارهای جداسازی پرتو ها عموما یا آشکار کننده های پر از گاز هستند( مثل جداساز گایگرمولر و یا شمارشگرهای تناسبی) و یا آشکار کننده های جرقه ای که در زمان مواجهه با پرتو یونیزان ماده ای خاص در آنها شروع به متصاعد کردن نور میکند. نوع دیگر استفاده از مواد نیمه رسانا برای جداسازی رادیواکتیویته است. با توجه به این امر که یک عدم اطمینان همیشگی در کار با هر ابزاری وجود دارد، در طی تنظیمات بایستی تطابق 10 درصدی با داده های معیار لحاظ شود.

در زیر فهرستی از برخی از ابزارهایی که در قسمتهای مختلف سازمان انرژی مورد استفاده قرار میگیرند آورده شده اند:

این جدول نشان میدهد که ابزارهای جداسازی پرتویی که در این سازمان مورد استفاده قرار میگیرند قادرند:

· کنترل دوزهای پرتوی دریافتی کارکنان و عموم مردم

· تعیین معیارهایی برای دستیابی به کنترل لازم

· ایجاد اطمینان از این امر که دوز پرتو ها تا حد ممکن محدود شده است

· ایجاد اطلاعات کافی برای کارکان به منظور ایجاد اطمینان در زمینه ایمن بودن در شرایط یا موقعیتهای شغلی و

· اثبات این امر که میزان پرتوها با قوانین ایمنی پرتوها مطابقت دارند.

ابزارهای جداسازی پرتوها در سازمان انرژی

مطالب مشابه :

تقویت و بهبود مهارت شنیداری/لیسنینگ Listening Skill

ابزارهای جداسازی پرتوها در سازمان انرژی

کنترل پیشگویانه ی الگو از CSTR بر مبنای شبکه های الگوی محلی

ساختار لیزر

برنامه ریزی روزانه برای listening آیلتس/تافل

آموزش حرفه ای اسپیکینگ Speaking آیلتس

فاضلاب چیست؟