تاريخچه آتش نشاني

تاريخچه آتش نشاني در ايران و تهران

حدود يكصدو پنجاه سال پيش قواي روسيه تزاري به لحاظ اشراف سياسي و اجتماعي بر شهر تبريز كه آن زمان پايتخت و مقر وليعهد بوده و به صرف حفظ منافع مادي خود يك واحد آتش نشاني در اين شهر ايجاد مي نمايد. اين واحد را مي توان اولين واحد آتش نشاني در ايران ناميد و لوازم و تجهيزاتي نيز از آن باقي مانده است كه در موزه آتش نشاني تهران نگهداري مي شود. از سوي ديگر انگليسيها نيز كه در اواخر دوران قاجار جنوب ايران و خصوصأ مناطق نفت خيز را در سيطره خود داشتند مقارن همان زمان داراي امكانات اطفاء حريق در آن مناطق بودند. شايد تأسيس دومين واحد آتش نشاني با توجه به نياز پالايشگاه نفت در مسجد سليمان يا آبادان باشد.

در تهران نيز اولين واحد آتش نشاني در سال 1303 شمسي در گاراژي به نام حسني در سه راه امين‏حضور توسط يك ژنرال روسي با چند دستگاه اتومبيل با مارك (ان-آ-گ؛) و با پانزده نفر پرسنل از درجه داران نظامي شروع به كار نمود و در سال 1307 با پيگيري تيمسار كريم آقا بوذرجمهري كه گويا سرپرست بلديه بوده، قبرستان قديمي موجود در ميدان حسن آباد (ايستگاه آتش نشاني فعلي) تبديل به اداره ماشين هاي آب پاش شد كه تجهيزات آن همان چهار دستگاه اتومبيل و پرسنل مربوطه بوده و فلسفه احياء آن صرفأ آب پاشي معابر، خيابان ها و آبياري درختان شهر و گاهي نيز شركت در حريق هايي كه آن زمان به وقوع مي پيوسته بوده است. بعدها نام (اطفائيه) به اين واحد اطلاق گرديد و بدين منظوراز متخصصين آلماني و روسي دعوت شد كه در اين رابطه شخصي به نام موسيو وال رول آلماني با تعليمات و تجهيزات مختصري به اداره اطفاييه سر و صورتي داد كه موجب شد توجه مسئولين شهرداري به اين مهم جلب گردد. بروز حريق هاي بزرگ و متعدد كه زاييده توسعه شهر تهران و صنعتي شدن اقتصاد بود با تهيه تجهيزات مبارزه با حريق و آموزش پرسنل حرفه اي شرايطي را ايجاب نمود كه دومين ايستگاه آتش نشاني در شميرانات تأسيس و تا سال 1326 شمسي همين دو ايستگاه فعاليت داشتند و طبعأ جوابگوي نيازهاي شهر نبودند و لذا طرح ايجاد سه ايستگاه ديگر آتش نشاني در دروازه دولاب و جنوب ميدان مولوي و همچنين در چهارراه عباسي ريخته شد كه با تلاش رؤساي وقت آتش نشاني پس از دو سال اين ايستگاهها در سرويس آتش نشاني شهري قرار گرفتند، ليكن گسترش روز افزون و بي رويه شهر تهران و مركزيت دادن ادارات و صنايع، احداث ساختمانهاي بدون رعايت اصول شهر سازي و … وظايف سنگيني از قبيل نجات مردم از زير آوار تا رسيدگي به زلزله زدگان بر عهده سازمان آتش نشاني قرار گرفت. تا اين كه واحدي با عنوان گروه “امداد و نجات” در سال 1340 در ايستگاه حسن آباد داير شد كه در كنار واحد اطفاء حريق كار آن صرفأ نجات و امداد باشد. ناگفته نماند كه در سال 1330 كه لزوم آموزشها ي فني، حرفه اي متناسب با علم آتش نشاني احساس شد، عده اي جهت گذراندن آموزش حرفه اي به كشورهاي

خارج اعزام شدند و پس از مراجعت امور تدريس آتش‏نشانان را بر عهده گرفتند. در سال 1350 تعداد ايستگاهها به 7 مورد رسيد و در سال 1353 سه ايستگاه ديگر نيز ساخته شد. در سال 1355 تعداد ايستگاهها به سيزده ايستگاه حريق و نجات و سه ايستگاه ديگر نيز در سال 1356 اضافه شد كه مجموعأ 16 ايستگاه كه در آنها سه ايستگاه نجات نيز وجود داشت. پس از پيروزي انقلاب اسلامي در طول 10 سال تا پايان 1368 مجموعه ايستگاههاي آتش‏نشاني به 26 ايستگاه حريق و 7 ايستگاه امداد و نجات رسيد. با گسترش فعاليت هاي شهرداري تهران و لزوم گسترش فضاهاي ايمن و تعميق فرهنگ ايمني در سطح شهر تهران برنامه هايي اصولي همچون آموزش شهروندان و ايجاد ساخت و سازهاي مناسب و مقاوم در برابر زلزله و مطابق با استانداردهاي جهاني در دستور كار قرار گرفت و اين رويه كماكان ادامه دارد. در حال حاضر سازمان آتش‏نشاني داراي 54 ايستگاه حريق و 10 ايستگاه نجات مي باشد ولي اين تعداد ايستگاه هنوز تكافوي كلانشهري چون تهران را ندارد بنابراين گسترش شبكه ايستگاهها و آموزش شهروندان هر ساله اجرا مي شود. لازم به توضيح است كه هم اكنون تعداد ده ايستگاه آتش نشاني در دست ساخت مي‏باشد و نيز تعداد شهروندان تهراني كه براي مقابله با حريق و حوادث آموزش ديده اند تنها در سال 1379 به حدود 800 هزار نفر رسيد.

تاريخچه آتش نشاني

تاريخچه آتش نشاني در ايران و تهران

مطالب مشابه :

www.amuzesh125.ir

تاريخچه آتش نشاني

فرشته آتش نشان

دو حادثه خبر ساز آتش نشانی در ایران

آشنایی با مفاهیم زمین لرزه

آگهی استخدام سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران

تاریخچه آتش‌نشانی در ایران

شناخت مواد شیمیایی خطرناک

بوسترپمپ های آبرسانی و آتش نشانی