مردان آنجلس

کارگردان: فرج اله سلحشور

نويسنده و محقق: حجت الاسلام محمد سعيد بهمن پور

مشاور كارگردان: جمال شورجه

مدير فيلمبرداري: مازيار پرتو

تهيه كننده: محسن علي اكبري

موسيقي متن: مجيد انتظامي

تدوين: شهریار بحرانی

دستیار تدوین: مهناز نورالهی

دستياراول كارگردان: حسن نجاريان دریانی

گروه کارگردانی: جواد کاسه ساز - سیدمهدی فرخی و باتشکر از عطا سلمانیان

برنامه ريز: مهران برومند

فيلمبرداران دوم: محمد ابراهيميان، كاميار فاروقي

گروه فیلمبرداری: حسن اسفندیاری - ناصر بیگ زاده - رستم حمیدی - ابوالفضل میرزائیان مقدم - محمد حسین زاده - محمد اصغری

دستیار آهنگساز: آذرنوش صدرسالک

ضبط موسیقی: ناصر فرهودی

تولید موزیک: استودیو پاپ

صدا: محمدعلی عبیری

امور فنی صدا: محمدصادق جوادی

سینکرون: مهدیه نورالدین

لابراتوار: استودیو فیلمساز

اتالوناژ: علی نجفی

افه های مخصوص: اسداله مجیدی

برش نگاتیو: ناصر انصاری - اکبر کرمی - موسی مکوندی

ظهور نگاتیو: جعفر سلطانی

چاپ: محمود کریمی - اشکان ایزدی

ظهور پزتیو: حسن قهرمانی - جعفر پدیدار

استودیو صدا: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

مربی سوارکاری: سیروس نیک طبع

امور سوارکاری: فرامرز کلانتری - ولی داودی - مرتضی آقاوردی

گروه آکروبات: محمد نصیری از گروه کرج

امور آرشیو: علیرضا آقااکبری - فرید آقااکبری

امور مالی: عبدالحمید آذرهوش

امور اداری: مینو قنبری

مسئول هنروران: منوچهر دهقان

گروه تدارکات: علیرضا آقااکبری - حسین عابد - نادر سیدمحمدی - حسنعلی داودی - محمدتقی هاشمی اقدام - داریوش امیدوار - مرتضی آقاوردی - حسین آقاوردی - حسین لطفی پور - عبداله خنده رو - سعید بخشی

گروه حمل و نقل: حسن فینی - اسماعیل صیدی لو - یونس طلوع صادق - امیر کرمی - مهدی باباحسینی - مهدی برومند - حمیدرضا عبدالهیان - سیدجعفر طباطبائی - حمید فینی - صمد زهدی - جمشید اسماعیل زاده

دستیاران صدا: محمود ویسیان - ادموند آستانس

آرشیو صدا: عفت عطاری

عکس و پشت صحنه: سیداحمد محمدی با تشکر از حافظ احمدی

مشاورهنري: عبد الحميد قديريان

تيتراژ: علی وزیریان

منشي صحنه: روح انگيز شمس

مديرصحنه: رحيم منصوري

جلوه هاي ويژه: داوود رسوليان

پشتيباني دكور : داوود علي اكبري

دكور: صالح پناهی

گروه دکور: حمزه دلاور مقدم - جلیل امینی زاده - مصیب امیراصلانی - محمود تقوائی - محسن پناهی - بابک پناهی - ابراهیم ناصری - قاسم عسگری - ایرج ناصری - حمزه رباط جزی - ایوب سهرابیان - مسعود شدیدی پور - تورج بهامین - کرامت کرمی - اردشیر جمشیدی - مسعود کرامتی - محسن خدابخش - شهزاد شفیعی - قاسم عباسی توفیق - هادی جهان آباریان

گروه طراحی: احمد میرکیانی - نرگس طباطبائی - کنعان پاسبانی

لباس : الله وردي عبد اللهي

وسايل صحنه: داوود مشفق

گروه صحنه: حبیب کریم زاده - ابراهیم کرامتی - یوسف طالعی

گروه لباس و جامه داری: یوسف علی احدی - محسن شعبانی - داریوش آهنگری - مجید رضائی - علی اشتری - کیوان کاظمی - افسانه امیری - پری سیاری - مهناز سرافراز

ساخت ماکت: محمود عابد خسروی - آمنه دلاورکیا

ساخت مجسمه و نقش برجسته: محمدعلی باقری - سیدمصطفی موسوی - غلامرضا عباسی - قاسم هاشم نظری - ابراهیم ولدی

کارگردان پشت صحنه: اصغر ابهری

دستیار برنامه ریزی: نگین صادقی پور - مهران مرادی

خوشنویسی عنوان: استاد حمید عجمی

دستياران توليد:علي قائم مقامي، افشين سعيد كندري

مديران تداركات: طاهر اماني ، فرهاد کی نژاد

مدير توليد: اردشير ايران نژاد

مدير دوبلاژ: ابوالفضل بهرام زند

صداگذاري و ميكس: اسحاق خانزادي

طراحی گريم: جلال معيريان

گروه گریم: حسن عباسی - اصغر مصطفوی - ابراهیم توانا - محمدرضا توسلی - زهرا کمالی - فاطمه کمالی

مدير هنري: مجيد ميرفخرایي

بازیگران:

جعفر دهقان - مهتاب کرامتی - جهانبخش سلطانی - حسین یاری - رضا ایرانمنش - عطااله سلمانیان - محمد جوزانی - اردلان شجاع کاوه - محمدقاسم پورستار - علی درخشی - رضا توکلی - اسرافیل علمداری - کامران نوروز - سید رضا رضوی - فرشاد رمضانی - یوسف مرادیان - علی امیدوار - یحیی آذرنوش - مجید عبدالعظیمی - حمید رمضان - سیدعباس موسوی - مجید مشیری - کبری فرخی - هما خاکپاش - اعظم قنبری - هنگامه اباذری - ناصر فروغ - شهرام علی شریفی - بابک والی - سیروس صابر - فرامرز شهنی - محمدرضا تیموریان - سیدمحسن خرمدره - علیرضا نجف زاده - مجید حیدری - علی باقری - مهرداد فلاحتگر - صمد چینی فروشان - منوچهر بهروج - علیرضا جاویدفر - خدیجه علیپور - اصغر شریف زاده - زهره صفوی - سیداحمد محمدی - امان اله رحیمی - عارف حاتمی - اسماعیل صیدی لو - جواد خالصی - اصغر نوبخت - زهره صالحی - پرویز گلدوست - امیررضا درجزی پور - احمدرضا رافعی - زهیر یاری - محمدحسین قشمی - عباس مرادی - داود اسدپور - رستم حمیدی - عباس قلیچلو - محمد امیریان محمدی - محمود محمودی - حمید اصغری - سیاوش کیانفر - آرمین بالاخانی - سیدمحمد حسینی - محمدرضا اعزامی - مرحوم محمد قربانی - حسین میرزائی - حسن کافوری - رسول چگینی - مهدی صیامی - محمد آزادی - حسین عابد - هادی کهن خاکی - محمد پناهی - نصراله امان زاده - علی اصغر راسخ - محسن گودرزی - حمید جعفروند - محسن درویش زاده - غلامرضا قاضی - مسعود فرهادی کیا - مهرنوش حاتمی - مارال حاتمی - معصومه حاتمی - فرامرز کلانتری - ولی داودی - نادر محمدی - حمید عبدالهیان - مریم رضوی - صالح اسفندیاری - محمد نجاریان - زهره آقاعلی اکبری - رضا عراقیان - محسن عراقیان - ایوب سهرابیان - علی نجاریان.

محصول: ۱۳۷۷ - ۱۳۷۶ شبکه اول سیما

«مردان آنجلس»داستان اصحاب کهف است. مردانی که به خاطر ایمان به خدا از دست امپراطور زمان خویش «دقیانوس» به غاری پناه می‌برند و خداوند متعال ۳۰۶ سال آن‌ها را به خواب می‌برد و در هنگام بیداری اثری از دقیانوس و ظلم او نمی‌بینند…

دراین سریال بازیگران چون:جهانبخش سلطانی در نقش دقیانوس با صدای بهرام زند، مهتاب کرامتی در نقش هلن با صدای مینو غزنوی،حسین یاریدر نقش ژولیوس با صدا پیشگی خسرو خسروشاهی،جعفر دهقان در نقش ماکسی‌میلیان با صدای ماندگار منوچهر اسماعیلی ،رضا توکلی در نقش آنتونیوس چوپان ،سید رضا رضوی در نقش تلمیخاه، اردلان شجاع کاوه در نقش آدُنیا، رضا ایرانمنش در نقش یوانیس،مجید مشیری در نقش ماتیوس ،زهیر یاری در نقش إرکمیت و یوسف مردایان و اسرافیل علمداری در نقش های مارتینوس- سودینانوس و … بازی کرده اند.

عکس های غار اصحاب کهف-مردان آنجلس

بقایای تاریخی همواره مورد توجه ملل مختلف بوده و به فرهنگ و تاریخ غنا بخشیده و درجلب گردشگر و توجه جهانی نیز مؤثر است. غار کهف از جمله اماکن مورد توجهی است که کشورهای مختلف هر نشانه‌ای را مبنای انتساب به اصحاب کهف می‌دانند.

به گزارش مهر، اصحاب کهف‌، در قصص‌ قرآنى‌ نام‌ گروهى‌ از مؤمنان‌ است که‌ از ستم پادشاهى‌ مشرک‌ به‌ غاری‌ پناه‌ بردند و سالیانى‌ دراز به‌ خوابى‌ عمیق‌ رفته و سپس بیدار شدند.

داستان‌ این‌ گروه‌، با اشاراتى‌ کوتاه‌ در آیات ۹ تا ۲۶ سوره کهف یعنی در ۲۷ آیه تشریح شده است.

تعداد اصحاف به طور دقیق مشخص نیست، اگرچه رقم هفت بیشتر در مورد آنها بکار گرفته می شود . در مورد تعداد اصحاب در آیه ۲۲ سوره کهف آمده است: به زودى خواهند گفت ‏سه تن بودند [و] چهارمین آنها سگشان بود و مى‏گویند پنج تن بودند [و] ششمین آنها سگشان بود تیر در تاریکى مى‏اندازند و [عده‏اى] مى‏گویند هفت تن بودند و هشتمین آنها سگشان بود بگو پروردگارم به شماره آنها آگاه‏تر است جز اندکى [کسى شماره] آنها را نمى‏داند پس در باره ایشان جز به صورت ظاهر جدال مکن و در مورد آنها از هیچ کس جویا مشو .

داستان اصحاب کهف دلالت بر معاد دارد. این داستان از قول های مشهور بین اقوام و ملل زمانهای مختلف مطرح است و قرآن کریم شرحی از آن را به قدری که شاهد برای مسئله معاد است بیان کرده است.

خداوند اصحاب کهف را برای مدت طولانی به خواب برد و بعد بیدار کرد تا به منکرین معاد برساند که مردن و زنده شدن مانند اصحاب کهف و سپس تنبه و بیداری آنهاست.

داستان اصحاب کهف در زمانی به وقوع پیوست که تنازعی شدید در امر معاد و بعثت مردگان بین موحدین و مشرکین در گرفته بود، وقوع این قضیه و حدوث این حادثه که از هر جهت مشابه با مردن و زنده شدن جمیع خلائق است، شک و تردیدی برای منکرین باقی نمی گذارد.

اصحاب کهف در میان ملل مختلف مانند‌ بسیاری‌ دیگر از قصص‌ قرآنى‌، داستان‌ اصحاب‌ کهف‌ در میان‌ صاحبان‌ ادیان آسمانى پیشینه‌ دارد، در واقع داستانى‌ مشهور در میان‌ مسیحیان‌ شرق‌ و غرب‌ بوده است‌.

قرآن‌ کریم‌ بدون‌ اینکه‌ به‌ صاحبان‌ دیانت‌ بخصوصى‌ اشاره کرده باشد به‌ تعبیر «یقولون‌» به‌ شهرت‌ و تداول‌ این‌ داستان‌ در میان‌ پیشینیان و حتى‌ اختلافى‌ در جزئیات‌ داستان‌ میان‌ بازگو کنندگان‌ اشاره‌ دارد، سوره کهف آیه ۲۲

در میان‌ مسیحیان‌، اصحاب‌ کهف‌ نه‌ به‌ دلیل پناه‌ بردنشان‌ به‌ غار، بلکه‌ از جهت‌ به‌ خواب‌ رفتنشان‌ شهرت‌ یافته‌اند و با عنایت‌ به‌ اینکه‌ شمار آنان‌ ۷ نفر انگاشته‌ شده‌ است‌، در غالب‌ منابع‌ به‌ خصوص‌ در منابع‌ مسیحیت‌ غربى‌ به‌ “۷

خفتگان” شناخته‌ شده‌اند.

جایگاه‌ داستان‌ اصحاب‌ کهف‌ نزد مسلمانان‌ و وجود این‌ باور که‌ هنوز مى‌توان نشانى‌ از غار اصحاب‌ کهف‌ را بازجست‌، موجب‌ آن‌ شده‌ تا در طول‌ تاریخ‌ کاوش هایی برای دستیابی به غاری که اصحاف کهف در آن به خواب رفتند انجام شده و مکان هایی نیز در پی این کاوش ها و یا بطور تصادفی مشخص و معرفی شده اند… به‌ طبع‌ شهرت‌ اینکه اصحاب‌ کهف‌ در بلاد روم‌ سکنى‌ داشته‌اند، انگیزه‌ای‌ بوده‌ است‌ تا این جویندگان‌، در پى‌ یافتن‌ اطلاعاتى‌ جدید و موثق‌ درباره اصحاب‌ کهف‌ بیشتر به جانب‌ روم‌ توجه‌ کنند.

جایگاه غار اصحاب کهف از منظر آیت الله مکارم شیرازی

در مورد مکان غار اصحاب کهف نظریه های مختلفی وجود دارد و مکانهای متعددی به عنوان غار اصحاب کهف معرفی شده اند.

در تفسیر نمونه آیت الله مکارم شیرازی، جلد ۱۲، صفحه ۴۳۸ درمورد غار اصحاب کهف آمده است: اینکه اصحاب کهف در کدام منطقه از روى زمین زندگى مى کردند و این غار در کجا قرار داشته، در میان دانشمندان و مفسران گفتگو بسیار است.

گرچه پیدا کردن محل دقیق این غار تأثیر زیادى در اصل داستان، نکات تربیتى و اهمیت تاریخی آن ندارد اما دانستن محل این حادثه مى تواند کمک به فهم بیشتر خصوصیات آن کند.

به هر حال، در میان احتمالات و اقوالى که در این زمینه وجود دارد دو قول به صحت نزدیک ترند:

نخست اینکه این حادثه در شهر «افسوس» واقع شده و این غار در نزدیکى آن قرار داشته است.

ویرانه هاى این شهر، هم اکنون در نزدیکى «ازمیر» در «ترکیه» به چشم مى خورد، و در کنار قریه «ایاصولوک» در کوه «ینایرداغ» هم اکنون غارى دیده مى شود که فاصله چندانى از «افسوس» ندارد.

این غار، غار وسیعى است که مى گویند آثار صدها قبر در آن به چشم مى خورد و به عقیده بسیارى غار «اصحاب کهف» همین است.

به طورى که ارباب اطلاع نقل کرده اند، دهانه این غار به سوى شمال شرقى است و همین سبب شده که بعضى مفسران بزرگ در اصالت آن تردید کنند، در حالى که این وضع مؤید اصالت آن است زیرا قرار گرفتن آفتاب به هنگام طلوع در سمت راست غار و در هنگام غروب در سمت چپ ، مفهومش آن است که دهانه غار به سوى شمال و یا اندکى متمایل به شمال شرقى باشد.

عدم وجود مسجد و معبدى در حال حاضر در کنار آن، دلیلى بر نفى اصالت آن نیز نخواهد بود، چه اینکه ممکن است با گذشتن حدود ۱۷ قرن آثار آن معبد از بین رفته باشد.

دومین غار، غارى است که در نزدیکى پایتخت «اردن» یعنى شهر «امان» واقع شده است، در نزدیکى روستایى به نام «رجیب».

در بالاى این غار، آثار صومعه اى دیده مى شود که طبق پاره اى قرائن، مربوط به قرن پنجم میلادى است که بعد از غلبه مسلمین بر آنجا تبدیل به مسجد شده و محراب و مأذنه دارد.

دیگر غارها

در برخى‌ روایات‌ آمده‌ که‌ در قریه‌ای‌ به‌ نام‌ لوشه‌ در غرناطه‌، غاری‌ دیده شده‌ است‌ که‌ اجسادی‌ با سگشان‌ در آن‌ وجود دارند و مردم‌ آنان‌ را اصحاب‌ کهف مى‌پندارند.

در کنار آن‌ غار مسجدی‌ است‌ و در نزدیکى‌ مسجد، قصری‌ به‌نام‌ رقیم‌ و در قسمت شمالى‌ غرناطه‌ شهری‌ قدیمی‌ به‌ نام‌ دقیوس‌ وجود دارد .

در ایالت نخجوان آذربایجان نیز غاری به عنوان غار اصحاب کهف معرفی شده است.

اصحاب کهف در متون کهن مسیحی و توجه خاورشناسان در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی آمده است: در متون‌ مسیحى‌ کهن، داستان‌ اصحاب‌ کهف با مضامینى‌ کاملاً قابل‌ مقایسه‌ با مضامین‌ اسلامى‌ دیده‌ مى‌شود، بدان‌گونه‌ که نه‌ تنها مى‌توان‌ خطوط کلى‌ داستان‌ قرآنى‌ را در پرداختهای‌ مسیحى‌ بازیافت بلکه‌ بخش‌ تفصیلات‌ داستان‌ در روایات‌ و تفاسیر اسلامى‌ نیز با پرداختهای‌ مسیحى قابل‌ مقایسه‌ است‌.

اصحاب‌ کهف‌ و مقایسه آن‌ با نمونه‌های‌ مسیحى و همچنین‌ تطبیق‌ آن‌ با برخى دانسته‌های‌ تاریخى، توجه‌ خاورشناسان‌ را به‌ خود جلب‌ کرده‌ است‌، چنانکه‌ از زوایای‌ مختلف‌ درباره این‌ موضوع‌ به‌ تحقیق‌ پرداخته‌اند.

برای‌ نمونه‌ ماسینیون‌ با نگاهى‌ بر روایات‌ اسلامى‌ و مسیحى‌ به‌ بررسى‌ جایگاه اصحاب‌ کهف‌ در میان‌ گروههای‌ قومى‌ گوناگون‌ به‌ ویژه‌ از نظر تصویرنگاری‌ ایشان عنایت‌ داشته و طى‌ یک‌ سلسله‌ مقالات‌ به‌ تفصیل‌ به‌ این‌ مطلب‌ پرداخته‌ است از سویى‌ دیگر یونگ‌ با مقایسه داستان‌ اصحاب‌ کهف‌ و داستان‌ خضر نبى‌، به‌ موضوع تجدید حیات‌ و عمر دوباره‌ یافتن‌ نظر داشته‌ است‌ .

منشأ زبان شناختی در کشورهای اسکاندیناوی، آلمان، مجارستان و ولز واژه sjusovare یا syv sover که در کشورهای اسکاندیناوی سوئد، نروژ و دانمارک کاربرد داشته ریشه در داستان اصحاب کهف از افسوس دارد و به معنای کسی است که سخت و طولانی خوابیده است.

واژه “Siebenschl?fe” در زبان آلمانی و “hétalv?” در زبان مجاری نیز معنایی شبیه به کاربرد مشابه در اسکاندیناوی دارد. این واژه ویژگی فردی را توصیف می کند که معمولا خواب طولانی داشته و دیرتر از زمان لازم از خواب بیدار می شود.

در دامنه واژگان ولزی نیز واژه “saith cysgadur” در داستان بلند ریز لوئیس نوشته دنیل اوون در سال ۱۸۸۵ به کار برده می شود و اشاره به فردی دارد که خواب طولانی داشته است.

اصحاب کهف در ادبیات قرون وسطی

توصیف شرایط و وضعیت اصحاب کهف، قرن شانزدهم در فرهنگ کلیسای پروتستان عمومیت یافت و جان دون از شعرای قرن شانزدهم شعری در این رابطه سروده است.

در دوره روشنگری اشاره به داستان اصحاب کهف چندان فراگیر نبود اما شرح این داستان با ظهور عصر رومانتیسیزم احیا شد. اشاره به این داستان در آثاری از تومان دی کوئنسی، شعری از گوته، داستانی از واشنگتن ایروینگ و اچ جی ولز به چشم می خورد.

ظهور داستان اصحاب کهف در ادبیات دوران مدرن

دانیلو کیس نویسنده صرب – کرووات داستان اصحاب کهف را در قالب یک داستان کوتاه در کتاب خود با عنوان دانشنامه درگذشتگان روایت کرده است.

این داستان در دو کتاب سوزان کوپر نیز روایت شده است. گیلبرد موریس در مجموعه داستانهای اصحاب کهف رویکرد مدرنی به این داستان داشته و با الهام از آن داستانی مشابه نقل کرده است.

.ps-social-sharing-2011{ -webkit-transition: opacity 0.3s; -moz-transition: opacity 0.3s; filter: alpha(opacity=70); opacity: 0.5; } .ps-social-sharing-2011:hover{ filter: alpha(opacity=100); opacity: 1; }

مردان آنجلس

مطالب مشابه :

متخصص داخلی

فروشگاه های زنجیره ای دریانی در سه نسل

علی خلیلی فرزند بندرشرفخانه و از چهره های ماندگار تاریخ چاپ کشور

بانک صادرات دریان

روشنتر از خاموشی

مردان آنجلس

منابع مطالعاتی و سر فصل های کلی دروس کاردانی به کارشناسی معماری