رمان رستگاری

قسمتی از متن رمان :

راننده جلوی آپارتمانی توقف کرد. نگاهی به نمای سنگی ساختمان انداختم. راننده و همراهش پیاده شدن. راننده درو باز کرد. قبل از اینکه دستش بهم برسه با صدای دورگه ای گفتم.
- خودم پیاده می شم!
آروم پیاده شدم و به ساختمون روبه روم نگاه کردم.
- آقای پاکزاد؟!
به همراه راننده که تمام مدت ساکت بود چشم دوختم.
- اینجا محل سکونت شماست. شما حق خروج از شهرو ندارید. به خصوص خروج به مقصد پایتخت! طبقه سه، یه نفر به اسم علی صانع منتظر شماست!
راننده وسایلمو برداشت. دنبالش رفتم.
- راستی آقای پاکزاد!
بدون اینکه برگردم ایستادم.
- به نفعتونه با کسی از اهالی ساختمون و شهر دم خور نشین.
عینکمو روی چشمم گذاشتم و با گفتن «باشه» به طرف راننده رفتم. درو باز کرد. رفتم تو حیاط آپارتمان. دنبالم اومد داخل و آروم گفت.
- من شما رو می شناسم!
پوزخندی زدم.
- خودمم خودمو نمی شناسم!!

رمان رستگاری

مطالب مشابه :

رمان پرنیان سرد

رمان پرنیان سرد

رمان پرنیان سرد

پرنیان سرد 1

پرنیان سرد 3

رمان رستگاری