بررسی مقایسه­ای رابطه عزت نفس، خودپنداره و رضایت زناشویی

دانشگاه

شهیدبهشتی

دانشکده

علوم تربیتی وروان شناسی

عنوان پایان نامه

بررسی مقایسه­ای رابطه عزت نفس، خودپنداره و رضایت زناشویی در زنان آزار دیده و زنان غیرآزار دیده  شهر تهران

Subject

دوره

کارشناسی ارشد –  دی 84

گروه

روان­شناسی

رشته

روان­ شناسی عمومی

نام دانشجو

فاطمه وحدت نیا

استاد راهنما

دکتر محمدعلی مظاهری

استاد مشاور

دکتر محمد کریم خداپناهی

اساتید داور

دکتر زهره خسروی

چکیده

در پژوهش حاضر رابطه عزت نفس، خودپنداره و رضایت زناشویی در زنان آزاردیده جسمی توسط همسر و زنان غیرآزاردیده مورد بررسی قرار گرفت. گروه زنان غیرآزاردیده شامل یک گروه از زنان که تجربه سوء رفتار داشته­اند ولی شکایت نکرده­ند و یک گروه که تجربه سوء رفتار نداشته­ند، بود. حجم گروه نمونه 100 نفر بود، 50 نفر برای گروه زنان آزاردیده و 50 نفر برای گروه زنان غیرآزاردیده. همه آزمودنی­ها به صورت غیراحتمالی در دسترس از میان زنان مراجعه­کننده به پزشکی قانونی انتخاب شدند. شرکت­کنندگان مقیاس­های عزت نفس روزنبرگ، خودپنداره راجرز و رضایت زناشویی انریچ را تکمیل کردند. داده­ها با استفاده از روش­های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون معناداری تفاوت ضرایب همبستگی، تحلیل واریانس، تی تست دو گروه مستقل و آزمون­های غیرپارامتریک کروسکال – والیس و U مان ویتنی و آزمون تعقیبی شفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از بررسی رابطه متغیرها نشان داد که بین عزت نفس و خودپنداره و هم­چنین بین عزت نفس و رضایت زناشویی رابطه معنادار وجود دارد. اما رابطه بین خودپنداره و رضایت زناشویی معنادار نبود. رابطه بین متغیرها در گروه زنان آزاردیده و زنان غیرآزاردیده به طور جداگانه نیز مورد بررسی قرار گرفت. در زنان آزاردیده بین عزت نفس و خودپنداره رابطه معنادار وجود داشت اما بین عزت نفس و رضایت زناشویی رابطه معنادار وجود نداشت. هم­چنین در مقایسه عزت نفس، خودپنداره و رضایت زناشویی دو گروه مشخص شد که عزت نفس و رضایت زناشویی زنان غیرآزاردیده بالاتر از زنان آزاردیده می­باشد اما دو گروه از نظر خودپنداره تفاوتی با هم نداشتند. با توجه به نتایج به­دست آمده می­توان گفت که عزت نفس و رضایت زناشویی تحت تأثیر سوء رفتار کاهش می­یابند. با توجه به این که تفاوتی بین خودپنداره زنان آزاردیده و زنان غیرآزار دیده وجود نداشت، ممکن است چنین به نظر برسد که خودپنداره تحت تأثیر سوء رفتار قرار نمی­گیرد. اما چون خودپنداره هر دو گروه ضعیف بود، احتمال دارد سوء رفتارهای دیگری موجب تضعیف خودپنداره شده