اصول و مفروضات حسابداری
تعریف حسابداری : حسابداری عبارتست از فن شناسایی، ثبت ، طبقه بندی ، تلخیص و گزارشگری رویدادهای مالی یک موسسه در قالب اعداد قابل سنجش به پول و تفسیر نتایج حاصل از بررسی این اعداد برای ذینفعان موسسه . از منظری دیگر از حسابداری با نام سیستم اطلاعاتی حسابداری یاد می شود که برای پردازش اطلاعات مربوط به رویدادهای مالی موثر بر سازمان ها و واحدهای تجاری و گزارش اثرات این گونه رویدادها به تصمیم گیرندگان طراحی شده است. استفاده کنندگان اطلاعات حسابداری : استفاده کنندگان اطلاعات حسابداری مجموعه افراد و یا سازمان هایی هستند که جهت تصمیم گیری اطلاعات حسابداری به دو گروه استفاده کنندگان درون سازمانی و استفاده کنندگان برون سازمانی تقسیم می شوند الف) استفاده کنندگان درون سازمانی : مدیران موسسات و سازمان ها (اعم از مدیران عالی، مدیران میانی و مدیران عملیاتی به عنوان مهمترین استفاده کنندگان درون سازمانی محسوب می شوند. ب) استفاده کنندگان برون سازمانی : شامل افراد یا سازمان های خارج از موسسه می شوند که ذیعلاقه یا ذینفعان موسسه محسوب می شوند که به منظور دستیابی به اهداف شخصی خودشان به دنبال دریافت صورت ها و گزارش های مالی حسابداری هستند. دلایل استفاده کنندگان از صورت ها و گزارش های مالی: 1- مدیران سازمان : مدیران موسسات با مطالعه و تجزیه و تحلیل صورت های مالی به نقایص کار خود پی می برند و این امر را در برنامه ریزی های آینده موسسه مدنظر قرار می دهند. 2- صاحبان سرمایه :صاحبان سرمایه همواره علاقمند هستند از وضعیت مالی موسسه خود مطلع گردند واین امر تنها از طریق بررسی صورت های مالی امکان پذیر است. آنها با بررسی نتایج حاصل از این صورت ها، به کفایت مدیرانی که به کار گمارده اند پی می برند. 3- دولت ها: دولت ها بدین جهت علاقمند به اطلاع از وضعیت مالی موسسات می باشند. اولین دلیل را می توان تعیین میزان مالیات بر درآمد دانست و دلیل دیگر تدوین مقررات و قوانین برنامه های جدید اقتصادی و اصلاح برنامه ها ی گذشته می باشد. 4- بستانکاران بستانکاران به منظور اطلاع از توان مالی موسسات در پرداخت بدهی ها و اینکه تا چه حدی می توانند آنها را طرف معامله خود قرار دهند، علاقمند ند از وضعیت مالی آنان آگاهی یابند. 5- بانک ها :بانک معمولا در موقع پرداخت تسهیلات به موسسات تجاری و انتفاعی به منظور اطلاع از توان مالی آنان در باز پرداخت تسهیلات به اطلاعات صورتهای مالی آنها نیازمندند. 6- رقبا : در سیستم اقتصاد آزاد و سرمایه داری، هر موسسه ای سعی می کند از وضعیت مالی رقبا آگاهی یابد تا بتواند سیاست اقتصادی مناسبی را جهت برتری بر آنان و یا ادامه بقاء اتخاذ نماید. 7- سرمایه گذاران :مبنای اصلی سرمایه گذاری افراد در موسسات تجاری تحصیل سود می باشد، لذا به منظور دستیابی به بالاترین سود ممکن، علاقمندند صورت های مالی موسسات را بررسی نمایند. انواع واحدهای اقتصادی اصطلاح موسسه یا واحد اقتصادی به طور کلی به انواع بنگاه های فردی، شرکت ها، بانک ها، سازمان‌ها ونهادهای دولتی و غیردولتی گفته می شود که در طیف وسیعی از رشته های تولید، بازرگانی و خدماتی فعالیت می نمایند. این موسسات را می توان از نظر نوع هدف، نوع مالکیت و نوع فعالیت به شرح زیر طبقه بندی نمود. الف) طبقه بندی واحدهای اقتصادی از نظر نوع هدف: 1- واحدهای انتفاعی: واحدهایی هستند که به قصد کسب سود به فعالیت های خدماتی، بازرگانی یا تولید می پردازند. واحدهای انتفاعی از لحاظ نوع فعالیت و براساس قوانین ایران به دو دسته کلی زیر تقسیم می شود. 1-1- واحدهای تجار انتفاعی: اشخاص یا موسساتی هستند که به قصد تحصیل سود به عملیات تجاری اشتغال دارند. مانند تجار و انواع شرکت ها . 1-2- واحدهای غیر تجاری انتفاعی : اشخاص یا موسساتی هستند که به قصد تحصیل سود به عملیات غیر تجاری اشتغال دارند مانند : دفاتر حقوقی و موسسات حسابرسی 2- واحدهای غیر انتفاعی: موسساتی هستند که هدف آنها کسب سود نیست، بلکه بمنظور دستیابی به هدف هایی که در راستای منافع جامعه است فعالیت می کنند، مانند سازمان هلال احمر، شهرداری ها و... ب) طبقه بندی واحدهای اقتصادی از نظر مالکیت 1- واحدهای بخش عمومی : واحدها یا سازمان‌هایی هستند که به طور مستقیم یا غیر مستقیم در مالکیت و مدیریت دولت، نهادها و سازمان های عمومی قرار دارند، مانند وزارتخانه ها، شهرداری ها، بانک های دولتی ، سازمان تامین اجتماعی و... 2- واحدهای بخش تعاونی: واحدهایی هستند که با خودیاری ، کمک و همکاری متقابل عده ای از اشخاص حقیقی یا حقوقی تشکیل شده و به قصد رفع نیازمندی‌های مشترک و بهبود وضع اقتصادی واجتماعی اعضای خود فعالیت می کنند. 3- موسسات بخش خصوصی: واحدهایی هستند که در مالکیت و مدیریت اشخاص حقیقی یا حقوقی خصوصی قرار دارند. این موسسات را می توان به دو گروه تقسیم کرد: 3-1-موسساتی که در مالکیت یک فرد قرار دارند و به عنوان موسسات فردی شناخته می شوند، مانند : فروشگاه ها ، تعمیر گاه ها ، دفاتر فنی و ... 3-2- موسساتی که طبق قانون تجارت یا سایر قوانین با سرمایه چند نفر شخص حقیقی یا حقوقی تشکیل می شوند، مانند انواع شرکت های سهامی و غیر سهامی ج ) طبقه بندی واحد ها از نظر نوع فعالیت : 1- واحدهای خدماتی: واحدهایی هستند که خدماتی را به مشتریان ارائه نموده و در ازای آن کارمزد یا حق الزحمه دریافت می کنند، مانند بانک ها ، هتل ها ، تعمیرگاه ها، موسسات حمل و نقل ، موسسات آموزشی و... 2- واحدهای بازرگانی: واحدهایی هستند که بخرید و فروش کالا اشتغال دارند. این گونه واحدها معمولا در شکل و محتوای کالاهای خریداری شده تغییری ایجاد نمی کنند یک واحد بازرگانی می تواند به صورت عمده فروشی و یا خرده فروشی باشد. 3- واحدهای تولیدی: واحدهایی هستند که مواد اولیه را خریداری کرده و به کمک نیروی انسانی، دانش فنی و ماشین آلات وتجهیزات آن ها را تغییر شکل داده و به محصول تبدیل نموده و به فروش می رساند ، مانند واحدهای تولید مواد غذایی، دارویی، پوشاک و... 4- اگرچه از لحاظ نظری واحدها در سه دسته بندی، خدمات، بازرگانی و تولیدی طبقه بندی می شوند، اما درعمل ممکن است برخی از آن ها کلیه فعالیت های خدماتی، بازرگانی و تولیدی را تواماً انجام دهند. اصول پذیرفته شده حسابداری صورت ها و گزارش های مالی بایستی با رعایت استانداردهای حسابداری تهیه شوند. صاحب نظران و انجمن های حرفه ای حسابداری کشورهایی که سابقه طولانی در دانش حسابداری دارند، به تدریج و براساس نیاز، مفاهیم و اصول حسابداری را تدوین نموده و با پذیرش عمومی و رعایت آنها، به عنوان اصول پذیرفته شده حسابداری به صورت تقریباً یک نواخت به اجرا در آمده اند. بنابر این مفاهیم و اصول حسابداری مجموعه ای از میثاق‌ها، قواعد، روش‌ها و رویه‌هایی است که به عنوان دستور العمل شناسایی و پردازش رویدادهای مالی برای تهیه صورت ها و گزارش های مالی در طول زمان تجربه شده، تغییر کرده و کامل شده است. بدین ترتیب استانداردهای حسابداری مانند قوانین علوم طبیعی، فیزیک یا شیمی حاصل روش های علمی تحقیق نبوده و بر روش‌های غیر تئوری متکی است . از آنجا که استانداردهای حسابداری از پشتوانه‌ی تئوری کامل مستحکمی برخوردار نیستند، همواره اختلاف نظر در روش ها وجود داشته و هر چند وقت یکبار حسب مورد روشی نسبت به روش دیگر ترجیح داده شده و استانداردهای جدید مورد پذیرش قرار گرفته است. با عنایت به اینکه مباحث مقدماتی حسابداری، پایه و اساس مباحث تکمیل حسابداری می باشند، لذا درک کاملی ازمفاهیم عمومی حسابداری، ما را در درک مباحث تکمیل یاری خواهد نمود. بدین منظور در این فصل به گزیده ای از اصول و مفروضات حسابداری اشاره شده است . مفروضات حسابداری : 1- فرض داشتن شخصیت حقوقی جداگانه: یعنی اطلاعات مالی برای یک شخصیت حسابداری معین جمع آوری می گردد. به طور کلی باید گفت که فرض داشتن شخصیت حقوقی جداگانه ، یک مبنا برای تعیین خط جدایی بین یک واحد اقتصادی و مالکین آن در تجزیه و تحلیل فعالیت های مالی بدست می دهد. به عبارت دیگر شخصیت حقیقی صاحبان موسسه از شخصیت حقوقی موسسه متفاوت می باشد. به همین دلیل است که پرداخت های مالکین موسسه از منابه موسسه برای مصارف شخص را در برداشت ثبت کرده و در پایان سال مالی از حساب سرمایه‌ی آنان کم می کنیم. 2- فرض تداوم فعالیت های مالی : یعنی اینکه عملیات یک شخصیت حسابداری "موسسه" باید در یک دوره ی زمانی که کافی برای اجرای آن و نیز انجام قراردادها و تعهدات موجود باشد، ادامه یابد. 3- فرض وجود واحد اندازه گیری: یعنی اینکه نتایج مالی یک شخصیت حسابداری در قالب پول سنجیده و گزارش می گردد. 4- فرض دوره ی مالی: یعنی اینکه عمر نامحدود شخصیت حسابداری ، به دوره‌ها‌ی کوتاه مدت: مثلاً یکساله تفکیک شود، تا صورت های مالی در پایان آن تهیه شده و نتایج فعالیت های مالی تعیین گردد. و استفاده کنندگان از صورت های مالی، مجبور نباشند، تا پایان عمر شخصیت حسابداری که نامحدود است، صبر کنند. اصول حسابداری: 1- اصل قیمت تمام شده: یعنی کلیه اقلام با ارزش بهای تمام شده و در زمان تملک می بایستی در دفاتر ثبت و در صورت های مالی منعکس گردند. مثلاً، ممکن است یک دارایی به مبلغ 000/000/2 ریال خریداری گردد و در همان زمان ارزش آن دارایی در بازار 000/500/2 ریال باشد ما نمی توانیم بهای تمام شده آنرا در دفاتر به مبلغ 000/500/2 ریال ثبت نماییم و می‌بایستی ارزش آن به بهای تمام شده در دفاتر ثبت گردد. 2- اصل وضع هزینه های یک دوره از درآمد همان دوره: یعنی در هر دوره ی مالی، هزینه هایی که در تحقق درآمد همان دوره صرف گردیده است، باید از همان درآمد وضع گردد. 3- اصل افشای حقایق: یعنی اینکه کلیه حقایق با اهمیت و مربوط به وضعیت مالی و نیز نتایج فعالیت های مالی ، باید افشا گردیده و در اختیار استفاده کنندگان از صورت های مالی قرار گیرد. 4- اصل قابل اعتماد بودن: یعنی اینکه اطلاعات مندرج در صورت های مالی باید ، اولا صحیح باشند. ثانیاً: قابل تأیید و تصویب باشند و ثالثاً: کامل و جامع باشند. 5- اصل قابلیت مقایسه: یعنی اینکه اطلاعات حسابداری باید به همان اندازه که قابلیت مقایسه با یکدیگر در طی دوره های مختلف مالی را دارند، قابلیت مقایسه با اطلاعات موسسات مشابه را نیز داشته باشند. 6- اصل ثبات رویه: رعایت اصل قابلیت مقایسه داشتن اطلاعات حسابداری، مستلزم رعایت این اصل می باشد. یعنی اینکه در دوره های مختلف مالی یک رویه‌ی ثابت حسابداری مورد استفاده قرار گیرد.
مطالب مشابه :
سود 5/21 درصدی موسسات مالی بدون مجوز
اما موسسات مالی و اعتباری بدون الحساب بانک مرکزی بالاترین سقف سود متعلق به سپرده
نرخ سود سرمایه گذاری موسسه مالی اعتباری کوثر
نرخ سود سرمایه گذاری موسسه مالی اعتباری کوثر بالاترین و بیشترین نرخ سود را از ما بخواهید.
اصول و مفروضات حسابداری
مالی موسسات موسسات تجاری تحصیل سود می باشد، لذا به منظور دستیابی به بالاترین سود
نرخ سود با زور و تهدید درست نمی شود
چنین دستوری،موسسات مالی و اعتباری به بود که آن زمان بالاترین سود پرداختی از
راهکارهای افزایش منابع مالی بانکها و موسسات مالی حول محور مشتری مداری
راهکارهای افزایش منابع مالی بانکها و موسسات مالی های سود بانکی از بالاترین
اهداف مدیریت مالی
تا کنون، به این نتیجه رسیده ایم که مدیران مالی در بالاترین سود عملیاتی موسسات با
تئوری محدودیتها و تاثیر آن بر سود شرکت
بود بود که بالاترین ارزش افزوده ها و موسسات مالی سود و ناتوانی مالی
برچسب :
بالاترین سود موسسات مالی