مصاحبه با ملیکا غروی، مدیر باشگاه سوارکاری آزمون

ملیکا غروی ازجمله بانوان موفق کشورمان است که محدودیت ها و ضعف های موهوم جنسیت- محور را پشت سر گذاشته و بدون محدود کردن خود به سنتهای دست و پاگیر، با تمام عشق و انگیزه برای رسیدن به اهداف بلندش تلاش کرده است...

او سالهاست به عنوان بانوی سوارکار موفق و نام آشنای کشورمان شناخته می شود. او در همین حال، مدیریت باشگاه سوارکاری آزمون که یکی از برترین باشگاه های سوارکاری کشور است را برعهده دارد. شخصیت قدرتمند و رفتار صبورانه او بی شک در موفقیتش بی تاثیر نبوده است.

دنیای اسب سری به باشگاه آزمون زده تا با این بانوی نمونه کشور گفتگویی دوستانه داشته باشد. دنیای اسب: اول کمی درمورد خودتان، مقام هایتان و نحوه ورودتان به رشته سوارکاری بگویید. ملیکا غروی هستم درحال حاضر مدیریت باشگاه آزمون را بر عهده دارم و مربی سوارکاری هم هستم.

حدود 19 سال است که سوارکاری می کنم، حدود 15 سال در رشته پرش با اسب در مسابقات شرکت می کنم. در جام خلیج فارس سال 90 مقام اول، در جام نقش جهان 91 در رده 140 اصفهان مقام هشتم را دارم. در سطح بین المللی در مسابقات آذربایجان (باکو) در رده 125 مقام ششم و هشتم و در رده 130 مقام هشتم را به دست آوردم. و به طور کلی در مسابقات مختلف در رده 120 معمولا در رنکینگ 1 تا 10 می ایستم.

مدرک داوری درجه دو و سه دارم، مدرک بین المللی مربیگری یک و دو دارم که در ایران مدرک مربیگری درجه دو را فقط من گرفتم، که از بین 14 نفری که درجه یک را گذراندیم از ایران فقط من برای درجه دو دعوت شدم و در ترکیه مدرک دو را گرفتم. مدارک بین المللی مربیگری به صورت یک تا پنج است که افراد از درجه یک شروع می کنند و بالا می روند (در ایران که از سه تا یک است). در ایران هم درجه سه را گرفتم که بعد از گرفتن مدرک بین المللی دو دیگر دنبال آن را نگرفتم و کلاس هایش هم در ایران برگزار نشد.

شروع سوارکاری: 16-17 سال است که به سواری حرفه ای مشغولم. سوارکاری را حدودا در یازده سالگی در باشگاه نوروزآباد با مربیگری مرحوم شاطری شروع کردم ولی در آن زمان به شکل مستمر کار نمی کردم. مدتی هم در باشگاه افشین نزد آقای علی رضایی سواری را ادامه دادم.

بعد در باشگاه کوهک با آقای آقابزرگی کار کردم و در نهایت به باشگاه آزمون آمدم. ما باشگاه آزمون را در سال 1378 تاسیس کردیم. در آن زمان مربی من آقای فرزین فتحعلی زاده بودند و بعد پیش آقای مجید شریفی کار کردم. الان هم با آقای کاوه فربد کار می کنم که هم مربی من هستند هم همکارم. شروع سوارکاری من به این صورت بود که علاقه زیادی به حیوانات داشتم و همین باعث شد که به دنبال اسب و سواری بروم.

از خانواده ام هم کسی سوارکار یا اسبدار نبود و اتفاقا من آنها را به اسب و سوارکاری علاقمند کردم. اوایل فقط به صورت تفریحی سواری می کردم اما بعد علاقه ام زیاد شد و به صورت مداوم ادامه دادم. وقتی کسی به مسابقات وارد شود دیگر سواری حالت حرفه ای پیدا می کند و ادامه کار بستگی به میزان علاقه فرد دارد. رشته تحصیلی من مدیریت صنعتی بود که بعد از پایان تحصیلاتم سعی کردم در همان رشته مشغول کار شوم اما نتوانستم و دوباره به باشگاه سوارکاری برگشتم و مدیریت باشگاه آزمون را قبول کردم و الان هم مربی باشگاه آزمون هستم و هم مدیر آن.

به خاطر مدیریت باشگاه وارد رشته مدیریت شدید؟

ملیکا غروی: نه من به رشته مدیریت علاقه داشتم و به خاطر علاقه ام وارد آن شدم. رشته دبیرستانم ریاضی بود و ترجیح دادم مدیریت صنعتی بخوانم. بعد از آن هم 4 یا 5 ماه در شرکتی وابسته به ایران خودرو کار کردم اما علاقه زیادم به سواری باعث شد آن را رها کنم و به مدیریت باشگاه مشغول شوم. الان مدت هفت سال است که مدیر باشگاه هستم. از سال 85.

دنیای اسب: به جز شما خانم دیگری هم هست که مسئولیت مدیریت باشگاه سوارکاری را بر عهده داشته باشد؟

ملیکا غروی: در حال حاضر نه اما قبلا چند مورد بوده اند. خانم شقایق فرمان آرا مدیر باشگاه فرمان آرا بودند که بعد از ایشان هم مدتی باشگاه در دست خانم شبنم غازی بود.

دنیای اسب: به عنوان یک بانوی سوارکار با چه مشکلاتی روبرو بوده اید؟

ملیکا غروی: یکی از مشکلاتی که قبلا خانم های سوارکار داشتند این بود که رقابت های خانم ها و آقایان از هم جدا بود. سوارکاری تنها رشته ای است که در آن خانم ها و آقایان حتی در المپیک با هم رقابت می کنند. در ایران مدتی رقابت خانم ها و آقایان جدا بود که بالطبع ما خانم ها عقب افتادیم، چون فقط بین خودمان مسابقه می دادیم و رقابت محدود بود. من هم در آن دوران پرامتیازترین سوارکار کشور شدم.

اما وقتی اصرار کردیم که رقابت ها با هم صورت بگیرد، چون لباس مخصوص سوارکاری کاملا پوشیده است و از طرف دیگر برای شرکت در مسابقات بین المللی باید با آقایان رقابت کنیم، در ایران هم رقابت ها ادغام شد و تازه این زمان بود که دیدیم چقدر از آقایان عقبیم. من در رقابت با بانوان پر امتیازترین سوارکار بودم اما در رقابت با آقایان به آن اندازه موفق نبودم. خیلی طول کشید تا توانستیم خودمان را به سطح آقایان برسانیم.

اما درمورد نونهالان و نوجوانان الان قضیه فرق می کند، چون از اول دختران و پسران با هم رقابت می کنند و خیلی از جام ها را اتفاقا خانم ها می برند. ولی در رده جوانان و بزرگسالان این ضعف بزرگی بود، به این دلیل که اکثر سوارکاران آقا در رده بزرگسالان خودشان مربی هستند و به خاطر همین تعداد اسب هایی که دستشان است و با آن می پرند خیلی بیشتر است، درحالیکه خانم ها با اسب های شخصی خودشان می پرند و شانس شان کمتر است.

به خاطر همین در رده نونهالان و نوجوانان که در آن هم خانم ها هم آقایان با اسب های شخصی خودشان می پرند در رقابت ها هم سطح هم ظاهر می شوند و احساس نمی کنیم که سواری شان با هم فرق دارد. ما خانم ها چون از اول فقط بین خودمان رقابت می کردیم و اسب های کمتری هم دستمان بود مهارت هایمان محدود به سطح خودمان باقی ماند. معمولا وقتی کسی اول می شود دیگر دنبال پیشرفت نمی رود و فکر می کند همین بالاترین سطح سواری است. اما با شروع رقابت مان با آقایان متوجه عقب بودنمان شدیم و شروع به تلاش مضاعف کردیم و این باعث رشدمان شد.

دنیای اسب: چند سال است که خانم ها و آقایان در سوارکاری با هم رقابت می کنند؟

ملیکا غروی: فکر می کنم حدود 7 سال. در طی این مدت کم کم خانم ها و آقایان درحال هم سطح شدن هستند. چون خانم ها هم مربی شده اند و اسبهای بیشتری دستشان است و توانسته اند خودشان را بالا بکشند.

دنیای اسب: مدیریت باشگاه سوارکاری برای یک خانم سخت نیست؟

ملیکا غروی: خب در مدیریت باشگاه سوارکاری من با چهار قشر سروکار دارم: کارگرهای باشگاه، مربیان باشگاه، صاحبان اسب ها و کاراموزانی که برای یادگیری سوارکاری ثبت نام کرده اند. یعنی با چهار قشر مختلفی سروکار دارم که هرکدام نیازها و توقعات مربط به خودشان را دارند و با هرکدام باید به شکل خاص خودش ارتباط برقرار کرد.

این تنوع و بالا و پایین کردن ارتباط با این چهار قشر یک مقدار سخت است. ما الان در باشگاه 300 راس اسب داریم و حداقل 200 صاحب اسب داریم، در سال حدود 2000 کارآموز برای یادگیری سوارکاری به باشگاه می آیند، و حدود 60 نفر کارگر در اینجا مشغول کارند.

ارتباط برقرار کردن و مدیریت همه اینها کار آسانی نیست. مثلا کارگران باشگاه اکثرا بچه های ترکمن هستند که روش و رفتارشان با اسب در ترکمن صحرا با آنچه ما اینجا اجرا می کنیم و نیاز داریم فرق می کند که خودش مشکلاتی پیش می آورد. اما در مجموع تا حد توانم سعی کرده ام با همه اینها کنار بیایم. الان 6 یا 7 سال است که باشگاه سوارکاری آزمون پرامتیازترین باشگاه سوارکاری در فدراسیون است و هم در زمینه پرش با اسب و هم درساژ از باشگاه های دیگر جلو هستیم و مقام اول را داریم.

دنیای اسب: دوست نداشتید آقا باشید تا کمی از مشکلات تان کم شود؟

ملیکا غروی: نه من هیچ وقت در زندگی ام آرزو نکرده ام مرد باشم! دنیای اسب: درحال حاضر چند مربی اصلی در باشگاه آزمون مشغول آموزش هستند و کارشان در چه سطحی ست؟ ملیکا غروی: در باشگاه آزمون در حال حاضر 8 مربی سوارکاری داریم که همگی جزء سوارکاران برتر کشور به حساب می آیند: آقای داوود بهرامی، آقای شمس، آقای پورحیدری، آقای نقاش، آقای پوررضایی، آقای فرزین فتحعلی زاده، آقای کاوه فربود که من و ایشان با همدیگر کار می کنیم، و آقای مجید شریفی که قهرمان کشور هم هستند. در سال 91 در مسابقات پرش با اسب قهرمانی کشور بزرگسالان رتبه های یک تا سه به ترتیب متعلق به مجید شریفی، کاوه فربود و داوود پوررضایی تعلق گرفت.

در رده نونهالان هم آقای سامان معصومی نفر اول شد از باشگاه ما بود. در رده نوجوانان آقای ایمان کریمی فر نایب قهرمان کشور از باشگاه ما بود. و در رده جوانان، قهرمان کشور آقای رامین شهابی بودند که برای باشگاه ما افتخار دیگری کسب کردند.

دنیای اسب: تجربه تان در مسابقات باکو چطور بود؟

ملیکا غروی: خیلی خوشحالم که چنین تجربه ای پیش آمد. البته ما قبلا هم برای مسابقات برون مرزی رفته بودیم اما به خاطر مشکلات قرنطینه نمی توانستیم اسب های شخصی مان را برای شرکت در مسابقات ببریم.

مسابقات پرش با اسب باکو درواقع سومین باری بود که توانستیم با اسب شخصی در آن شرکت کنیم. اولین بار چهار سال پیش در مسابقات دوحه قطر و دومین بار در زمستان سال گذشته اتفاق افتاد که سه تا از سوارکاران با شش اسب شرکت کردند که آن هم در باکو بود. درمورد کشورهایی مثل آذربایجان که آنها هم مثل ما قرنطینه هستند، می توانیم اسب هایمان را برای مسابقات ببریم و آنها هم اسب به کشورمان بیاورند.

اگر فعلا بتوانیم با این کشورهای قرنطینه رقابت کنیم و مسابقه بین المللی برگزار کنیم (که بیشتر در این کشورهاست و ما در ایران مسابقات بین المللی نداریم) از این جهت خوب است که می توانیم تا زمانی که مشکل قرنطینه حل شود حداقل در بین خودمان پیشرفت کنیم. مسابقات باکو برای خود من هم تجربه جدیدی بود؛

هم اولین بار بود که ارتفاع 150 را می پریدم و هم اینکه وقتی با اسب شخصی وارد مسابقات می شویم خیلی بهتر می توانیم عمل کنیم تا زمانی که با اسب قرضی شرکت می کنیم.

اسب شخصی دست خودمان بوده و خودمان رویش کار کرده ایم و قلق های اسب دستمان است، اما درمورد اسب قرضی اصلا نمی دانیم چه نوع تربیتی شده، چه کسی رویش کار کرده و قلق های رفتاریش چه است و به خاطر همین هماهنگی و موفقیت در مسابقات با اسب قرضی قابل پیش بینی نیست.

دنیای اسب: آیا مشکل قرنطینه اسب حل می شود؟

ملیکا غروی: هنوز حل نشده اما فدراسیون سوارکاری ایران درحال تلاش برای برطرف کردن آن است. به هر حال چهار سال پیش سوارکاران ایرانی در مسابقات پرش با اسب در دوحه قطر با اسب شخصی پریدند و با اینکه قرنطینه های طولانی و سختی برایشان در نظر گرفته شده بود اما به هر حال چهار اسب ایرانی به آنجا برده شد و با کشورهای آسیایی رقبابت کردند. مشکل ما به این خاطر است که مرزهایمان باز است و از کشورهایی مثل عراق و پاکستان و افغانستان اسب و سایر دام ها وارد می شود.

اگر بتوانیم به نحوی مرزها را ببندیم و بتوانیم ثابت کنیم که بیماری های مورد نظر جامعه سوارکاری جهانی در کشور ما وجود ندارد مشکل قرنطینه هم قابل حل است. الان در کشور ما نظارت های خوبی انجام می شود و بیماری هایی که در گذشته وجود داشته الان ریشه کن شده و اگر این ثابت شود و ما بتوانیم حداقل در کشورهای عربی مثل امارات در مسابقات شرکت کنیم همان برایمان عالی ست و باعث رشدمان می شود. الان فقط به کشورهای لیگ قفقاز می توانیم اسب ببریم. دنیای اسب: بسیاری از خانم ها کلا درمورد ورزش حرفه ای و بخصوص ورزش سوارکاری نگران سلامتی خودشان هستند و از این می ترسند که ورزش به مکانیسم بدنشان آسیب بزند.

آیا چنین چیزی در رشته سوارکاری صحت دارد؟

ملیکا غروی: نه اصلا چنین چیزی نیست. الان بهترین و پرامتیازترین سوارکار دنیا یک خانم است به نام مردیت مایکل بربام که در سن چهل سالگی بعد از سالها سوارکاری حرفه ای تصمیم گرفت بچه دار شود و بلافاصله هم با سلامت و صحت بچه دار شد و حتی بعد از آن هم دوباره ورزش سوارکاری را ادامه داد و در مسابقات شرکت کرد و هنوز هم در رتبه 1 تا 5 پرامتیازترین سوارکاران دنیا باقی مانده است.

یعنی در رنکینگ جلوی همه آقایان ایستاد. مردیت مایکل بربام متولد آمریکا و ساکن آلمان و همسر سوارکار معروف آلمانی، مارکوس بربام است. از بچه های خود ما هم خیلی از خانم ها بوده اند که از بچگی سوارکاری می کردند و هیچ مشکلی نداشته اند و هم خودشان و هم بچه هایشان از سلامت کامل برخوردارند. این دو موضوع از نظر من ربطی به هم ندارد و اگر اینطور بود در اسلام به سوارکاری سفارش نمی شد. این مسائل بیشتر شایعه هستند تا واقعیت.

دنیای اسب: افراد علاقمند به شروع سوارکاری از کجا می توانند این کار را شروع کنند؟ آیا محدودیت سنی یا شرایط خاصی برای شروع سواری لازم است؟

ملیکا غروی: از نظر شرایط سنی فکر می کنم سواری تنها رشته ای است که محدودیت سنی برای شروع وجود ندارد و هر کسی در هر سنی اگر علاقه داشته باشد می تواند سوارکاری کند. اگر از سنین کودکی سوارکاری را شروع کنند بهتر می توانند به سطح حرفه ای برسند و ادامه بدهند اما در سنین بالا هم می توانند شروع کنند و یاد بگیرند و حتی به سطح پرش با اسب برسند.

سوارکاری رشته ای است که قهرمانان آن حتی تا هشتاد سالگی هم در مسابقات المپیک شرکت می کنند. علاقمندان به سوارکاری بهتر است قبل از خریدن اسب، ده جلسه آموزشی در باشگاه شرکت کنند و آموزش های اولیه را ببینند، بعد اگر دوست داشتند اسب بخرند وگرنه می توانند باز هم به همین صورت به یادگیری کلاسی ادامه بدهند.

ما در باشگاه سوارکاری اسب هایی آرام داریم که مخصوص آموزش مبتدی هستند. دنیای اسب: پس درست نیست که قبل از آموزش دیدن اسب بخرند؟ نه درست نیست. بهتر است اول حداقل یک تا دو ماه آموزش سوارکاری ببینند و علاقه شان را بسنجند و بعد اگر دوست داشتند، با اطلاعات و آشنایی ای که درمورد اسب به دست آورده اند اسب مورد نظرشان را انتخاب کنند.

دنیای اسب: هزینه پانسیون و نگهداری اسب و آموزش سوارکاری حدودا چقدر است؟

ملیکا غروی: پانسیون اسب به خاطر گران بودن علوفه و خوراک و هزینه کارگرانی که مراقبت از اسب را به عهده دارند و هزینه های دیگر، درحال حاضر ماهانه حدود 600 تا 700 یا حتی بالاتر است که در باشگاه های مختلف فرق دارد. هزینه آموزش هم در حال حاضر بین 300 تا 450 برای هر ده جلسه است.

مصاحبه با ملیکا غروی، مدیر باشگاه سوارکاری آزمون

مطالب مشابه :

اسب‌ های یک‌ میلیارد تومانی در تهران!

باشگاه سوارکاری زاگرس شهرکرد

خرید اسب

اسب حیوان نجیبی است

نطفه اسب، 6 میلیون تومان!

مصاحبه با ملیکا غروی، مدیر باشگاه سوارکاری آزمون

برنامه استقرار سیلمیها در فصل کشش 93

علیرضا خوشدل (سوارکار)

/نشست خبری رئیس فدراسیون سوارکاری