گزارش سفر زمینی به ترکیه(استان وان،آغری،دغوبایزید) - قسمت اول

مسیر خوی به دلیل مزارع آفتاب گردان خیلی خوشگل بود و جا لیزارها هم سر جالیز آلاچیقی زده بودند و خیار می فروختند. بعد از رسیدن به خوی و خرید وسایل حدود ساعت 11:45 به سمت مرز رازی حرکت کردیم.قبل از رسیدن به قطور پل قطور رو دیدیم همون پلی که شبیه پل ورسک و هلی کوپتر از زیرش رد شده.

پل قطور

مسیر مرز رازی

شهر رازی

تو شهرقطور و آخرین پمپ بنزین ایران باک رو پر بنزین کردیم. ساعت 13:09 مرز رازی بودیم. مرز پر از ماشین هایی بود که بنزین و سیگار به ترکیه قاچاق می کردند و این بود که خیلی شلوغ بود و همه ی ماشین ها تو صف بودند.از اونجایی که ما مسافر بودیم لز ومی به ایستادن تو صف رو نداشتیم و یک راست تا خود گمرک رفتیم ولی بعد اینکه دنبال خروج از مرز شدیم، بهمون گفتند سیستم ترک ها قطع .مرز خیلی بهم ریخته بود و هیچ کس جواب درست حسابی بهمون نمی داد.اول باید مسئول شرکت نفت برگه ای رو امضاء می کرد . تو سفرهای زمینی اونم به سمت ترکیه همچین اتفاقاتی زیاد عجیب نیست.ما در سال نود هم تو مرز بازرگان هفت ساعت معطل بودیم.ولی فرق اون مرز با این مرز این که مرز بازرگان شبانه روزی بازِ و کارها مون خوب انجام شد و واقعا ترکا سر لج بازی مرزو بسته بودند.ولی مرز رازی از ساعت هشت صبح تا شش عصر بازِ و کارها رو روال انجام نمی شد و کسی جواب گو نبود.بعد از سه ساعت معطلی شانس اوردیم که آقای حسین تقی زاده رو دیدیم و آشنا در اومد و کارمون رو انجام داد و از مرز خارج شدیم.وارد مرز ترکیه شدیم می بایست ماشینو بیمه می کردیم.بابت سه ماه بیمه صد و چهل لیر گرفتن.هیچ کدممون لیرنداشتیم و دلار همرامون بود.امیر صدوپنجاه لیری داشت که اونجا خرجش کردیم و اونجا متوجه شد که دویست دلار گم کرده!!! خلاصه دوباره حسین تقی زاده رو پیدا کردیم و امیر باهاش رفت اونورو لیر خرید اومد.ساعت 17:40 یه وقت ایران وارد خاک ترکیه شدیم. مسیر به سمت وان مسیر خوبی نبود و اکثرا خاکی بود . و جاهایی از مسیرو داشتن آسفالت می کردند.صد کیلومتری از خاک ترکیه رو که رفتیم زیر یه سایه درخت نزدیک یه تعمیرگاه برای خوردن ناهار نگه داشتیم.

روستایی در مسیر

حین خوردن ناهار بودیم که صاحب تعمیرگاه اومد بیرون و بهمون گفت شما چرا روزه نیستین.بهش گفتم که ما مسافر هستیم و مسافر روزه نمی گیره . گفت شما ایرانی ها اینجوری هستین و ما تو سفر هم روزه می گیریم.بعد از گپ و گفت با آقای مکانیک به سمت وان حرکت کردیم.قبل از اینکه به وان برسیم، دریاچه ارچک رو تو مسیرمون دیدیم . بعد توقف و عکاسی با دریاچه مسیرمونو به سمت وان ادامه دادیم.

دریاچه ارچک

حدود ساعت هفت و نیم عصر به شهر وان رسیدیم. وان بزرگترین شهر شرق ترکیه است که جاذبه های خوبی برای دیدن داره.

میدان ورودی شهر

بعد از این که یه دور کوچکی تو شهر زدیم . یه هتل مناسب برای اقامت پیدا کردیم. ماه رمضان بود و جالب اینِ که همه ی رستوران ها باز بودند ولی کسی نبود که غذا بخوره و کسی رو نمی دیدی که روزه خواری کنه.خیلی خسته بودیم بعد گرفتن اقامت قرار شد یه ساعتی استراحت کنیم. تا سرمونو گذاشتیم نفهمیدیم که زمان چه جوری گذشت .ساعت دوازده شب امیر به زور بیدارمون کرد.شام نخورده بودیم و هممون گشنه بودیم. رفتیم بیرون که دٌنر کباب بخوریم ولی هیچ رستورانی نداشت. همه می گفتن افطار دنر داریم و الان غذاهای مخصوص سحر رو داریم. رفتیم لب ساحل دریاچه وان یه دور کوچکی زدیم اونجام خبری نبود. بعد ش اومدیم داخل شهر و شوربا (سوپ)، و کله پاچه خوردیم.یه قدمی تو شهر زدیم و بعدش رفتیم هتل.ساعت دو بود که خوابیدیم.

روز سوم (جمعه) : تیر ماه ۹۲

ساعت هشت و نیم بیدار شدیم و یه املت درست کردیم و خوردیم حدود ساعت نه و نیم به سمت قلعه وان حرکت کردیم.بازدید از قلعه یک ساعتی طول کشید.

قلعه ی وان

گربه های وان هم معروف هستن . تنها نژاد گربه تو دنیاست که هر چشمش رنگ متفاوتی داره.یه چشمش آبی اون یکی نارنجی.نزدیک قلعه وان یه موزه بود که به حال خودش رها شده بود .تو حیاط موزه یه فنس کشیده بودند و چند تا از این گربه هارو اونجا گذاشته بودند.

گربه ی وان

ادامه دارد...

گزارش سفر زمینی به ترکیه(استان وان،آغری،دغوبایزید) - قسمت اول

مطالب مشابه :

گزارش سفر زمینی به ترکیه(استان وان،آغری،دغوبایزید) - قسمت اول

پیشگفتار

«تیم ایرانی نانگاپاربات» به میهن بازگشت

«قیچی‌ساز» و «قلیپور» به میهن بازگشتند

7سین در زمان ساسانیان

اختصاصی : همزمان و همگام با سراسر میهن اسلامی ، راهپیمایی پر شور وشكوه ٢٢ بهمن در شادگان برگزار گردی