قواعد درس دوم عربی سوم انسانی

در این درس نیز به شرح و یادآوری بعضی از نکات وقواعدی که قبلاً مطالعه کرده اید درسال های گذشته می پردازیم.

1 – اعراب فعل مضارع، : می دانید که فعل مضارع در حالت عادی مرفوع است اما با آمدن حروف ناصبه و جازمه تغییراتی در اعراب آن ایجاد می شود. حروف ناصبه عبارتند از «اَنْ – لَنْ – کی – حتّی – لِ» که فعل مضارع به دنبال این حروف منصوب شده و حروف جازمه عبارتند از «لَمْ – لمّا – لا – لِی – ان – مَنْ – ما – اینما »و فعل مضارع به دنبال این حروف مجزوم می شوند .

فعل معلوم و فعل مجهول: فعل مجهول فعلی است که فاعل آن مشخص نیست یا برای گوینده اهمیت ندارد. در زبان فارسی برای ساختن فعل مجهول از فعل کمکی شدن استفاده می کنیم.اما در زبان عربی چگونه فعل مجهول می سازیم؟ شما قبلآً با ساخت فعل مجهول آشنا شده اید .

1-فاعل را حذف می کنیم 2- مفعول را بجای فاعل قرار می دهیم(نائب فاعل) 3- حرکات وصیغه فعل رامتناسب با نائب فاعل تغییر می دهیم مانند: کَتَب التلمیذُ الدرس (فعل معلوم است چون فاعل معلوم است

اما درجمله کُتِبَ الدرسُ (فعل مجهول است چون فاعل مشخص ومعلوم نیست)

به فعل های زیر توجه کنید.
معلوم : قتَلَ : کشت
مجهول : قُتِلَ :‌کشته شد
معلوم : یَعْرِفُ : می شناسد
مجهول : یُعْرَفُ :‌شناخته می شود

2 – نواسخ مبتدا و خبر : برخی افعال و حروف معنای جدیدی به جمله اسمیه می دهند.
این ادوات علاوه بر معنای جدید، می توانند بر اعراب مبتدا و خبر تأثیر بگذارند. به جدول زیر توجه کنید.

النواسخ:چهاردسته اند که دراعراب اسم واعراب خبرتغییراتی ایجاد می کنند
1- الافعال الناقصه : صار - لیس - مادام - کان - اصبح - مازال
1)اسم مرفوع                        2)خبرمنصوب

2- الحروف المشبهة بالفعل : لیت - اَنَّ - اِنَّ - لکنَّ - لعل - کانَّ
1)اسم منصوب                       2)خبرمرفوع
3- افعال المقاربة : کاد – عسی أخذ جَعل
1)اسم مرفوع                        2)خبرمنصوب
4- النافیة للجنس : لا
1) اسم محلا منصوب

(مبنی بر فتح ) 2)خبرمرفوع

خبر حروف مشبهة بالفعل می تواند «مفرد، جمله یا شبه جمله » باشد.

3 –صفت و مضاف الیه : صفت کلمه ای است که موصوف خود را توصیف می کند. صفت از لحاظ اعراب، جنس، جمع یا مفرد بودن ،تابع موصوف خود است. مانند : نورٌ مبینٌ (صفت) یا المؤمنونَ الصالحون (صفت) مضاف الیه کلمه ای است که به مضاف اضافه می شود تا آن را واضح تر کند. مضاف الیه از لحاظ اعراب مجرور است و اعراب آن به مضاف بستگی ندارد مانند : کتابُ المعلّمِ (مضاف الیه) یا مطلعُ الفَجْرِ (مضاف الیه)

4 – مفعول فیه ، اسم مصغّر و اسم منصوب : منظور از مفعولٌ فیه همان ظرف مکان یا ظرف زمان است. مفعولٌ فیه از نظر اعراب منصوب است. مانند «الیومَ اَکملتُ لَکُم دینکم» در این جمله کلمه الیومَ ظرف زمان (مفعول فیه) و منصوب می باشد. اسم مصغّر اسمی است که در آن معنای کوچک بودن وجود دارد مانند نُجیْم یعنی ستاره کوچک.
اسم منسوب برای نسبت دادن چیزی به چیز دیگر یا کس دیگری به کار می رود مانند طالبةٌ ایرانیّة یعنی شرکت کننده ی ایرانی

5 – احکام عدد و معدود

1-اعداد 1و2 درحکم صفت بوده تابع اسم ماقبل خود می باشند

اعداد 3تا10 بامعدود خود ازنظر کاربرد رابطه عکس دارند برای اسم مذکر عدد مونث وبرای اسم مونث عددمذکر بکار می رود ومعدود آن ها جمع ومجرور است

3-اعداد 10 به بالا تا99 اسم بعداز آن به صورت مفرد ومنصوب بکار میروند که اسم بعد ازدارای نقش تمییز ومنصوب است واعداد بالاترنیزدارای احکام خاص بوده که فعلا نیازی به توضیح نیست.

قواعد درس دوم عربی سوم انسانی

مطالب مشابه :

قواعد درس دوم عربـﯽ دوم انسانی

قواعد درس دوم عربی سوم انسانی

قواعد درس پنجم عربـﯽ دوم انسانی

قواعد عربي دوم انسانی

ترجمه دروس عربی دوم ادبیات وعلوم انسانی

قواعد درس سوم عربی سوم انسانی

قواعد درس دوم عربی4 انسانی

جزوه قواعد عربی دوم انسانی