مواد معدنی آهن

مواد معدنی آهن

مقدار نیاز روزانه: ۱۸ میلی‌گرم

هیچ شکی وجود ندارد که بسیاری از ما می‌توانیم بیش از آنچه اکنون آهن دریافت می‌کنیم، این ماده را مصرف کنیم. تقریباً ۲۰% آمریکاییان دچار کمبود این ماده معدنی می‌باشند. به احتمال زیاد این گروه را می‌توان در یک عبارت کوتاه خلاصه کرد: زنان در سن باروری.
دکتر آدریا شرمن، استاد و رئیس بخش علوم تغذیه‌ای در دانشگاه راتجرز در نیوبرونسویک، می‌گوید: «معتقدم همان طور که زنان در مورد مصرف کلسیم به دلیل پوکی استخوان نیاز به توجه بیشتری دارند، در مورد مصرف آهن نیز نیازمند توجه بیشتری نسبت به مردان می‌باشند.»

مصرف بی‌خطر آهن
در مورد مکمل‌های آهن حقیقتی وجود دارد که از نظر سلامتی دلگرم کننده است. محققانی که ده سال در بیمارستان بزرگ وینی‌پگ، مانی‌توبا مشغول بررسی بوده‌اند، به طور متوسط در هر سال پنج مورد مسمومیت با مکمل‌های آهن را مشاهده کرده‌اند.
هرچند مسمومیت‌های تصادفی آهن بیشتر در کودکانی روی می‌دهد که مکمل‌های حاوی آهن را که برای بالغین فرمول‌بندی شده است مصرف می‌کنند، اما مقادیر زیاد آهن برای بالغین هم می‌تواند سمی باشد. بنابراین اغلب متخصصان توصیه می‌کنند تا زمانی که پزشک شما با انجام دادن آزمایش خون پی نبرده است که نیاز به آهن دارید، از مصرف خودسرانة مکمل‌های آهن پرهیز کنید.

زمان مصرف
قرص‌های روکش‌دار و آهسته رَهِش (slow-releas) آهن ممکن است کم‌تر موجب اسهال، تهوع و درد شکمی شوند، اما چون محل حداکثر جذب آهن در ابتدای رودة کوچک است، تأخیر در زمان آزاد شدن آهن موجب کاهش کلی جذب آهن در بدن می‌شود. مصرف قرص‌های آهن همراه با غذا به کاهش آشوب معده کمک زیادی می‌کند، اما صرف غذا از سوی دیگر ممکن است جذب آهن را دچار اشکال کند. بنابراین، از آنجا که مصرف مکمل‌های آهن در بین وعده‌های غذایی برای جذب آن مفیدتر است، نظر متخصصان آن است که چنانچه شما دچار عوارض جانبی نمی‌شوید یا قادر به تحمل مصرف آهن در بین وعده‌های غذایی هستید، بهتر است آهن را در بین وعده‌های غذایی مصرف کنید.

مقدار مصرف و عوارض
دریافت روزانه ۲۵میلی‌گرم آهن یا بشتر برای مدت زمان طولانی ممکن است موجب بروز عوارض جانبی نامطلوب شود. علائم مسمومیت حاد آهن شامل درد، استفراغ، اسهال و شوک می‌باشد. با این حال پزشکان به طور طبیعی برای زنان حامله و شیرخواران مکمل آهن تجویز می‌کنند.
متخصصان معتقدند که از میان انواع مکمل‌های آهن، آنهایی که از نمک‌های فرو (ferrous salt) که به نمک‌های آهن دو ظرفیتی موسوم است تشکیل شده‌اند بهتر جذب می‌شوند. در میان این گروه، سولفات فرو بیشتر مورد توجه است.

انواع آهن
آهن، که در روده‌ها جذب می‌شود، به دو شکل وارد دستگاه گوارش می‌گردد: آهن هِمی و آهن غیر هِمی. آهن هِمی که در گوشت وجود دارد به خوبی جذب می‌شود. مردان در حدود دو سوم نیاز آهن خود را از طریق آهن هِمی به دست می‌آورند، در مورد زنان این مقدار متغیر است. آهن غیرهِمی در سبزی‌ها وجود دارد و به خوبی آهن هِمی جذب نمی‌شود.
بیشتر آهنی که مصرف می‌شود صرف تشکیل هموگلوبین می‌گردد، ماده‌ای که به گویچه‌های سرخ کمک می‌کند تا اکسیژن را از ریه‌ها به بقیة بدن برسانند. بقیة آهن در مغز استخوان، کبد، طحال و سایر اعضای بدن ذخیره می‌شود.
از آنجا که آهن در کمک به آماده شدن سربازان دستگاه ایمنی بدن برای نبرد با عفونت نقش کلیدی دارد، کمبود آن ممکن است منجر به بروز سرماخوردگی شود.

فقر آهن
به گفتة دکتر شرمن، مقادیر کم آهن همچنین می‌تواند موجب خستگی مفرط، رنگ پریدگی و بی‌حالی- علامت‌های بارز کم‌خونی- شود. در کودکان، کمبود آهن می‌تواند موجب توقف رشد و اختلال یادگیری شود. سایر علائم کمبود آهن شامل ترک خوردن ناخن‌ها، زبان دردناک و دست و پای سرد می‌باشد. یک حالت آزاردهنده به نام پای بی‌قرار(restless legs) نیز با کمبود آهن ارتباط دارد.
برخی از متخصصان معتقدند که حتی مشکلات مبهم گوارشی نظیر تولید گاز معده، آروغ زدن، یبوست و اسهال نیز ممکن است ریشه در کمبود آهن داشته باشند. اگر مشکوک شدید که دچار کمبود آهن هستید، از پزشک خانوادگی یا متخصص زنان و زایمان خود بخواهید که در آزمایش سالانه‌ای که برای شما انجام می‌دهد خونتان را از نظر مقدار آهن نیز بررسی کند.

منابع غذایی: گوشت گاو، سرخوشه‌های گندم، سیب زمینی پخته شده، دانه سویا، تخمه کدو و صدف‌های خوراکی.

مواد معدنی آهن

مطالب مشابه :

آمپول پیشگیری از بارداری

اطلاعات جامعی در مورد قرص پیشگیری از بارداری /ال -دی

آمپول کافئین افدرین

مواد معدنی آهن

فوريت ها و عوارض مهم دوران بارداري

لیست داروها

آمپول ب کمپلکس و ب12 مفید است؟

آمپول hcg در بدنسازی؟