حقوق بین الملل عمومی صفحه2 :استاد مهدی زاده نیمسال دوم89-88
منابع ح ب ع:
منظور از منابع ح ب مجموعه ای از قوانین که برای تنظیم روابط اعضای بین المللی استفاده میشود و از یک طرف برای دولت حق و از طرف دیگر تحدید ایجاد میکند و مهمترین سند برای ان ماده 38 اساسنامه ایران بین المللی دادگستری میباشد.
منابع اصلی:
معاهدات بین المللی:توافق بین المللی میان کشورها که به صورت کتبی تنظیم شده که شامل قوانین ب م باشد صرف نظر از حقوق خاص
عرف بین الملل: اعمال رفتارهایی که یک دولت نشان میدهد که بصورت تکرار و داشتن دوام باشد و برای تحقق ان دو شرط لازم است: 1) عنصر مادی:اعمال رفتارهای مشابه یک دولت در زمانهای مستمر 2)عنصر معنوی: بتنهایی موجب پیدایش عرف نمیشویم بلکه باید الزام حقوقی داشته باشیم یعنی اعمال رفتار دولتها بخاطر روابط دوستانه نباشد بلکه بخاطر عرف عمومی باشد
اصول کلی حقوقی:مجموعه قواعد کلی که هم در حقوق ب م و هم حقوق داخلی کاربرد دارند مثل اصل وفای به عهد و جبران خسارت در حقوق داخلی و مثل استقلال کشورها و تعیین سرنوشت کشورها در حقوق ب م
منابع فرعی:
رویه قضایی:آراء تصمیم گیری های مراجع قضایی از جمله دیوان ب م دادگستری صادر میکند.
دکترین:افکار و اندیشه های علمای حقوق به صورت دسته جمعی است که در تدوین و رشد قوانین ب م تاثیر داشتند مثل کلیه حقوق ب م
اصل انصاف: از حقوق طبیعی گرفته شده و به معنای عدالت طبیعی است وهرگاه میان کشورها اختلاف بین المللی پیش بیاید قاضی بین المللی از عدالت طبیعی به جای عدالت حقوقی پیروی کند البته با دو شرط: 1)با رضایت طرفین 2)دیوان داوری اختیار به استناد انرا دارا باشد
قواعد آمره:قواعدی که مورد پذیرش همه کشورهای دنیا قرارگرفته اند و غیر قابل تخلف هستند و کلیه قواعدی که مخالف ان باشند بی ارزش تلقی میشوند مثال :منع کشتار دسته جمعی – منع بهره برده داری
عمل یکجانبه حقوقی:
صفحه9
تعریف معاهدات ب م به استناد بند ماده کنوانسیون1969 وین:
1. حتما میان کشورها باشد
2. حتما باید کتبی باشد
3. حتما بر اساس قوانین ح ب باشد و اگر بر مبنای حقوق داخلی باشد جزو معاهدات ب م بحساب نمی اید.
4. در یک یا چند سند با هم مرتبط باشد یعنی معاهده ب م سندی است که تکلیف حقوقی ایجاد میکند پس نمیتوانیم هر توافق ب م را معاهده بنامیم.
5. صرفنظر از عنوان خاص: یعنی عناوینی مثل سند- منشور- اعلامیه- موافقت نامه و...را نداشته باشد که اینها جزو معاهدات داخلی است.
تفاوت معاهده با موافقت نامه:
1. کشورها:معاهده میان کشورها بسته میشود ولی موافقت نامه بین تابعان دیگر هم بسته میشود
2. موضوع:موضوع معاهده ب م قوانین کلی است ولی در موافقت موضوع از اموری اند که میان کشورها در اصول محدود مثل بازرگانی – سیاسی –فرهنگی و ...
3. تشریفات: معاهدات ب م بخاطر امضاء شخص اول مملکت به اجرا در نمی اید ولی موافقت نامه در می اید.
4. نوشتاری: معاهده حتما باید مکتوب باشد ام موافقت نامه میتواند شفاهی هم باشد
تقسیم بندی معاهدات:
1. عام:قانونی اند و شامل قوانین جهانی اند
2. خاص:بین چند کشورصورت میگیرد.
صفحه10
مراحل انعقاد معاهدات ب م:
مذاکره:نمایندگان کشورها با هم بحث و گفتگو میکنند و در مورد یک موضوع نظرات خود را ارائه میدهند و نقاط ضعف و قوت موضوع را بررسی میکنند و کسی که سندی بنام اختیارنامه داشته باشد میتواند مذاکذه را انجام دهد که مرجع صدور اختیار نامه قوه مجریه میباشد.
نگارش متن:نتیجه مذاکره منجر به نگارش معاهده میشود که یک کار کارشناسانه میباشد و پیش نویس هایی که مطرح شده مورد تجزی و تحلیل قرار میدهند و سرانجام در مورد پیش نویس ها رای گیری میکنند که باید 3/4 رای دهند تا نگارش شود و مهمترین مورد در ان مسئله زبان است که باید از زبان های بین المللی (انگلیسی-روسی-فرانسه-اسپانیایی-چینی-عربی)استفاده شود
امضاء:بعد از نگارش متن می اید که سه نوع امضاءوجود دارد.1>امضا عادی:بوسیله اشخاص عادی امضا میشود که اثر حقوقی ندارد. 2>امضا بدون شرط:به محض امضا شخص اول مملکت لازم الاجرا میشود و اثر حقوقی هم دارد. 3>امضا معوق:یک مرحله قبل از امضاء قطعی است که جوانب معاهده را میسنجد و بعد امضاء قطعی میکنند که اثر حقوقی هم دارد.
تودیه و مبادله اسناد معاهده:بعد از امضاء باید به طرفین ارسال شود و در نزد ارگانی بنام امین در سازمان ملل متحد تودیه میشود که موظف است به همه کشورهای طرف ان را ابلاغ کند و اگر ثبت نشده باشد اثر حقوقی ندارد.
ثبت و انتشار معاهده حقوقی:حتما باید در نزد دبیر کل سازمان ب م ثبت شود وگرنه اثر حقوقی ندارد .
چه کسانی اهلیت حقوقی برای انعقاد معاهده دارند؟
1. کشورها
2. سازمان بین المللی
3. دولت واتیکان(دولتهایی که تحت کلیسا میباشند)
صفحه11
حق شرط: به استناد بند د م 2 کنوانسیون 1969 وین:بیانه ی یکجانبه که یک دولت تحت هر عنوان در زمان امضاء-الحاق-اصلاح و پذیرش که یک معاهده صادر میکند و بوسیله ان منظور خود را مبنی بر استثنا کردن یا تغییر اثر حقوقی بعضی از مقررات معاهدات نسبت به خود انجام میدهد.
خصوصیات حق شرط:
1. بیانیه یکجانبه:یک عمل حقوقی یکجانبه که بر اساس اراده یک طرف قرارداد انجام میشود مثل طلاق
2. تحت هر عنوان:یعنی از مفاهیم دیگر مثل اعلامیه یا تفاهم استفاده شود
3. مستثنی کردن:کاهش تعهدات میباشد یا اثر حقوقی بعضی معاهدات را کاهش میدهد
4. بعضی از مقررات معاهده:یعنی یک کشور میتواند به بعضی از مقررات معاهده اعمال حق شرط کند.
تفاوت حق شرط با قید شرط:در ک 1969 وین در مورد حق شرط اشاره شده ولی درباره قید شرط اشاره نشده(قید شرط به شروطی که در زمان مذاکره در متن نهایی معاهده امده گفته میشود
تفاوت حق شرط با اعلامیه تفسیری:
اعلامیه تفسیری یعنی کشورها در پذیرش حق شرط در زمان امضاء-تصویب-پذیرش استنباط های احتمالی خود را نسبت به بعضی از مقررات معاهده اعلام میکنند که با مصالح انان مخالفت نداشته باشد و هدف اصلی ان جلوگیری از تفسیرهای احتمالی نسبت به مقرراتی است که با منافع انان مخالفت نداشته باشد.
تفاوت
1. حق شرط اثر حقوقی دارد ولی اعلامیه تفسیری ویژگی سیاسی دارد
2. در حق شرط با پذیرش حداقل یک کشور اثر حقوقی پیدا میکند اما در اعلامیه تفسیری اینگونه نیست
3. حق شرط در همه معاهدات ب م قابل اعمال نیست ام اعلامیه تفسیری قابل اعمال است
4. حق شرط باید بصورت کتبی باشد اما اعلامیه تفسیری هم کتبی و هم شفاهی است
ماهیت حقوقی حق شرط:
1. قراردادی:یعنی حتما باید در خود معاهده به وضوح پیش بینی شده باشد
2. مستقل:یعنی اگر حق شرط در معاهده ممنوع نشده باشد نتیجه اش مبنی بر اجرای حق شرط است
|
|
صفحه12
نظام حقوقی حق شرط:
1. نظام سنتی یا پذیرش به اتفاق آراء:همه کشورهای طرف مقابل با ان موافقت میکردند که تا قبل از پیدایش جامعه ملل کاربرد داشت اما بعد از ان تغییراتی در ان پیش امد بگونه ای که در میان کشورهای آمریکای لاتین برای اجرای حق شرط روش های ملایم و انعطاف پذیر را در نظر میگیرند که اگر حق شرط مورد مخالفت کشور کشور مقابل قرار نگیرد ان کشور جزو طرف معاهده محسوب میشود.
2. نظام حقوقی معلصر:اتحاد جماهیر شوروی نسبت به نظام سنتی اعتراض میکند و میگویند برلی قبول حق شرط نیازی به موافقت همه طرف معاهده نیست که در زمان تاسیس سازمان ملل بوجود میاید به استناد حق حاکمیت دولتها
شرایط پذیرش حق شرط:
1. شرایط شکلی:هم اعلام و هم پذیرش و هم مخالفت و هم انصراف حق شرط باید بصورت کتبی باشد و حتی به طرف های مقابل ابلغ شود
2. شرایط ماهوی:م 19 ک 1969 وین: یک دولت میتواند در باب امضا-تصحیح-پذیرش و تایید از حق شرط استفاده کند مگر:
• خود معاهده حق شرط را ممنوع کرده باشد
• یا حق شرط فقط در موارد خاص باشد
• یا حق شرط با هدف موضوع معاهده مخالف نباشد
|
|
صفحه13
زمان اعلام حق شرط:
1. مذاکره:بطور کلی در ک 1969 وین در مورد مذاکره اشاره نشدهو اعلام حق شرط در ان وجود ندارد.
2. امضاء:بهترین زمان برای اعلام حق شرط در زمان امضاء است چون کشورهای امضاء کننده شرایط خود را با کشورهای مقابل ارائه میدهند و همه این شرایط بطرف مقابل ابلاغ میشود و انها ان شرایط را بالا و پایین میکنند.
3. تصویب:گاهی بعضی از کشورها بعد از تصویب از حق شرط استفاده میکنند .البته مشکلات این مرحله بیشتر است چون بین امضاء و تصویب فاصله ی زیادی می افتد و ممکن است بسیاری از ارزوهای کشورها به یاس تبدیل شود
4. الحاق:حساس ترین مرحله اعلام حق شرط میباشد که عمل حقوقی که کشورهایی که در زمان امضاء و تصویب و مذاکره معاهده وجود نداشته اند میخواهند خود را به ان ملحق کنند.
اعلام حق شرط در انواع معاهدات ب م:
1. دو جانبه:اعلام حق شرط در ان اعلام نمیشود چون در عهدنامه های دو جانبه توافقاتی است که بین طرفین بوجود می اید و اگر ان توافقات را قبول کنند تنظیم میشود و اگر قبول نکردند تنظیم نمیشود
2. چند جانبه:گاهی اجازه داده میشود که از اعلام حق شرط استفاده شود.
3. همه جانبه:بهترین زمان برای استفاده از اعلام حق شرط در عهدنامه های همه جانبه است چون دلیل از تنظیم ان ایجاد تنظیم قوانین و مقررات عام و مشترک بین همه اعضای ب م است و زمانی به این هدف میرسیم که کشورهای زیادی شرکت کرده باشند.
4. سازمان های ب م :با توجه به سند تاسیس سازمانهای ب م روند اعلام حق شرط وجود داشته باشد حق شرط اعلام میشود و اگر سکوت کرده باشد موول میشود به مجموعه عمومی سازمان ب م
آثار حقوقی حق شرط؟
1. در پذیرش حق شرط :اگر یک کشور با حق شرط مخالفت نکرده باشد برای ان کشور لازم الاجرا میشود پس باید حداقل یک کشور انرا بپذیرد.
2. در مخالفت حق شرط:هرگاه یک دولت با حق شرط مخالفت کند بعد از لازمالاجرا شدن ان اگر کشورهای دیگر با ان مخالفت نکنند فقط به ان اندازه ای که کشور مخالف با ان مخالفت کرده محروم میشود یعنی مخالفت یک کشور مخالف با همه مواد معاهده نیست و حتی طرف معاهده هم میباشند
3. انصراف از حق شرط:هر زمان کشوری میتواند اعلام حق شرط خود را پس بگیرد
*تمام این شرایط باید به طرف مقابل ابلاغ شده البته بصورت کتبی
مطالب مشابه :
آشنایی با مجموعه قوانین دانشگاه های آزاد سراسر کشور : تغییر رشته / انتقال / انصراف/ مرخصی/ انتخاب وا
مجموعه قوانین دانشگاه آزاد. تغییر رشته / انتقال / انصراف برای اطلاع از کلیه قوانین
آزمون دانشگاه آزاد ( اتباع خارجی مقیم ایران )
قوانین مربوط به اقامت آزمون دانشگاه آزاد قبولي در آزمون از نيمسال دوم سال تحصيلي
نحوه انصراف یا عدم انصراف از دریافت یارانه
نحوه انصراف یا عدم انصراف از موارد مغایر با قوانین کشور و دانشگاه آزاد
حقوق بین الملل عمومی صفحه2 :استاد مهدی زاده نیمسال دوم89-88
فروشگاه دانشگاه آزاد آزادشهر منابع ح ب ع: منظور از منابع ح ب مجموعه ای از قوانین که برای
نحوه بازگشت ترک‌تحصیلکرده‌ها به دانشگاه/ 3 راه ادامه تحصیل انصرافیها
مجموعه قوانین دانشگاه آزاد. گذشته اما مجدداً به دانشگاهی که از آن انصراف داده است
23توصیه در راستای تجمیع کنکور سراسری و دانشگاه ازاد و بخصوص ثبت نام کنکور دانشگاه ازاد در سال 92
و دانشگاه ازاد یکسان دانشگاه ازاد تابع قوانین نتایج ازاد جدا از سراسری
تیم کشتی آنزان ایذه از لیگ فرنگی انصراف داد
همدان از ليگ آزاد انصراف دادند. پيش از اين نيز دانشگاه آزاد و قوانین و
برچسب :
قوانین انصراف از دانشگاه آزاد