ضوابط و معیارهای طراحی فرهنگسرا

ضوابط و معیارهای طراحی فرهنگسرا بخش های مختلف فرهنگسرا(بعضی الزامی و بعضی وابسته به نظر طراح دارد). 1-لابی و زیر مجموعه های آن شامل: فضای انتظار و نشیمن
فروش اغذیه
محل نگهداری كودكان
عناصر خدمات عمومی مانند باجه های تلفن و اینترنت
عناصر دسترسی عمودی مانند رمپ،پله وآسانسور
2-غرفه های فروش محصولات فرهنگی و هنری
3-سایت اداری شامل: اتاق كنفرانس
اتاق ریاست
دفاتر كار
بایگانی
آبدار خانه
سرویس های بهداشتی
محل انتظار ارباب رجوع و منشی 4-آمفی تئاتر و سینما
5-كتابخانه
6-گالری نمایش آثار هنری
7-كلاس ها و آتلیه های آموزشی شامل: نقاشی
معماری
طراحی
عكاسی
مجسمه سازی
خوشنویسی
لابراتوار زبان و ...8-واحد سمعی بصری و سایت رایانه9-رستوران یا كافی شاپكتابخانه:
میزان فضاهای كتابخانه:عوامل موثر بر تخصیص میزان فضاهای كتابخانه عبارتند از حجم مواد و متون و بخصوص كتابها،میزان سطح كه در كتابخانه اشغال م كنند و میزان جمعیت كتابخانه كه از طریق میزان گردش كتابها در سال تعیین می گردد.
فضای مورد نیاز برای محاسبه ی زیر بنای یك كتابخانه طبق فرمولی بنام VSCاستانداردIFLAبه دست می آید.
(110/تعداد كتابها)+(مقدار محلهای نشستن+72/3)+(430/گردش كتابها)
مثلا برای جا دادن 110كتاب،یك متر مربع در نظر گرفته می شود.محل نشستن یك خواننده 72/3متر است.
ابعاد و استاندارد های پیشخوان و برگه دان:حداكثر ارتفاع قفسه های فهرست معمولا به اندازه ی ارتفاع شش كشو است و در هر كشو نیز در حدود صد كارت جای می گیرد.فهرست معمولا در ارتباط مستقیم با میز امانت و میز اطلاعات مرجع قرار دارند و اغلب در مجاورت آنها مجموعه ای از كتابهای مرجع عمومی یا موارد استفاده ی همگانی نیز قرار می گیرند.از این رو محل قرار گیری فهرستها معمولا فضایی باز است كه در نزدیك ورودی قرار دارد و بوسیله ی ردیفهایی از قفسه های فهرستها و پیشخوان بررسی و جستجو كشوها تشكیل شده است.وسعت چنین محلی برای چهار ردیف قفسه های دو طرفه در حدود 12 متر مربع برآورد می شود.
استانداردابعاد قفسه ها و عمق قفسه ها:در اغلب كتابخانه ها حداقل90%كتابها دارای عرضی كمتر از 230 میلیمتر هستند و عملا می توان قفسه های با عمق200-230میلیمتر را استاندارد فرض كرد.در صورت بكارگیری قفسه های دو طرفه با عمق 450میلیمتر حتی صرفه جویی بیشتری در فضا به عمل می آید.
چنانچه نگهداری كتابهایی با ابعاد كمی بزرگتر مرد نظر باشد عمق 490میلیمترجوابگوست.طبق یك قاعده تجربی در یك كتابخانه 80%قفسه ها 200میلیمتری،15%آنها 250 میلیمتری و 5% آنها 300 میلیمتری هستند.
طول قفسه ها:طول استاندارد،سالها برابر1940میلیمتر بوده است.زیرا كه پذیرفته شده بود كه چشم خواننده توانایی در بر گرفتن بیش از این اندازه را در یك نگاه ندارد.مطالعات بعدی اندازه بزرگتر تا 2220 میلیمتر را نیز تایید كرد.
ارتفاع قفسه ها:ارتفاع كتابها بر فاصله ی میان طبقات و در نتیجه تعداد طبقات تاثیر می گذارد.در اكثر كتابخانه ها حداقل90% كتابها را می توان در طبقات مركز تا مركز 280 میلیمتر جای داد.به این ترتیب 7 طبقه و یك پا خور 150 میلیمتری مجموعا ارتفاع 2120 میلیمتر را برای قفسه ها بوجود می آورند كه بالاترین قفسه در ارتفاع 1830 میلیمتری با دسترسی آسان قرار می گیرد.در مورد معلولین ارتفاع مناسب و دسترسی 1370 میلیمتر برای زنان و 1500 میلیمتر برای مردان می باشد.پایین ترین طبقه در ارتفاع 300 میلیمتری است و چهار طبقه 280 میلیمتری (300 میلیمتری)به روی آن می باشد.
استاندارد میزها:میز ها از جمله مهم ترین وسائل فضاهای مطالعه هستند.
استاندارد میز ها برای میز های مختلف به شرح زیر است:
میز های 1 نفره:
رقم قابل قبول برای این میزها 600×900 میلیمتر می باشد.این رقم گاهی برای راحتی بیشتر خواننده تا یك متر نیز افزایش می یابد.اگر چه جذابیت بیشتری دارند ولی جای زیادی اشغال می كنند.
میزهای 2 نفره:میزهای 2 نفره ای كه از هم جدا نشده اند ظاهرا برای خوانندگانی كه روبروی هم قرار می گیرند جذابیت چندانی ندارند ولی در صورت قرار گیری در یك سمت ابعاد پیشنهادی 1200×900 میلیمتر می باشد.
میزهای طولانی:میز های طولانی قابلیت جای دادن 4 تا 12 نفر را دارند.میزهای 4 نفره از بروز شلوغی جلو گیری كرده و در عین حال نحوه ی قرار گیری آنها جذاب و انعطاف پذیر است.عرض آنها نباید از 1200 میلیمتر كمتر باشد.فضای جانبی میان خوانندگان نیز لازم است حداقل 900 میلیمتر باشد.بین میزهای موازی باید حداقل 1800 میلیمتر فاصله پیش بینی شود.در عین حال نباید در انتهای این میزها محلی را برای نشستن در نظر گرفت.
نور پردازی:نور پردازی باید فضایی راحت برای مطالعه را بوجود آورد.موجب خستگی وخیرگی نشود،میزان گرما را افزایش ندهد وبه جلوه ی ساختمان بیفزاید.جهت بر آوردن موارد ذكر شده دو نوع نور وجود دارد:
1-نور مصنوعی 2-نور طبیعی.
برای نور پروژه هم از نور طبیعی و هم از نور مصنوعی سقفی استفاده می شود.
روشنایی توصیه شده:اتاق ها مطالعه(روزنامه و مجلات)200
میزهای مطالعه(كتابخانه های امانی)400
میزهای مطالعه(كتابخانه های مرجع)600
پیشخوان ها 600
مخزن بسته 100
صحافی 600
فهرست بندی،طبقه بندی و اتاق های مخزن400
آكوستیك:هیچ استاندارد مشخصی در مورد آكوستیك كتابخانه وجود ندارد،اما اغلب حد تراز صداهای داخلی را 50 دسیبل(Db) تعیین می كنند.
تهویه ی مطبوع:به منظور ایجاد بهترین شرایط برای نگهداری مواد و فنون،فضا باید عاری از هر گونه گرد وغبار اعم از گاز،مایع و اسید باشد ودما و رطوبت تحت كنترل باشد،چنین شرایطی تنها با نصب دستگاه كامل تهویه مطبوع امكان پذیر است. __________________گالری ها:

ساختار عمومی گالری ها:
فضای نمایشگاه بخش مهمی در این مجموعه به شمار می رود كه خصوصیات آن بر مجموعه تاثیر می گذارد.تجربه فرد از فضای سه بعدی نمایشگاه نتیجه ی یك ادراك سریع است.این ادراك در محیطی با ساختار روشن،آسان تر و با خستگی كمتر به دست می آید تا در فضائی كه تركیب ضعیف و نا خوانایی دارد.نمایشگاه نوع خاصی از فضا است كه در آن علاوه بر رابطه ی انسان،فضا یك رابطه ی پیچیده بین فضا و شئ وجود دارد.در قسمتهایی از نمایشگاه كه دارای مجموعه های نمایشی ثابت است.معماری را می توان تا حد امكان با اشیاء تطبیق داد،ولی در قسمتهای قابل انعطاف،این امر فقط از طریق تزئینات و تمهیدات عملی است.

ترتیب قرار گیری اشیاء:
ترتیب اشیاء نمایشی به بازدیدكنندگان و خصوصیات اشیاء نمایش بستگی دارد.
رابطه ی بازدید كننده و شئ نمایشی به شرح زیر است:
1-هر چه نسبت بازدید كنندگان به اشیاء نمایشی كمتر باشد، امكان تمركز واینكه هر بازدیدكننده بتواند آزادانه با شئ نمایشی ارتباط برقرار كند،بیشتر می شود.
2-در یك بازدید گروهی تماس نزدیك با شئ نمایشی بدون ایجاد مزاحمت برای سایر اعضاء گروه ممكن نیست. بازدیدكنندگان باید به ترتیبی گرداگرد شئ نمایشی قرار بگیرند كه همگی فاصله شان تا آن مساوی باشد.

نورپردازی گالری ها:
الف)نور پردازی طبیعی(نور روز):
به دلایل اقتصادی،فیزیولوژیكی و تنوع،این نور پردازی هنوز بهترین وسیله ی روشنایی است و اگر مسائل حفاظتی اشیاء اجازه دهد ارجحیت،نور روز است.جهت نور ممكن است از بالا (عمودی)یا از پهلو(افقی)باشد.مدت هاست كه ارزش نور پردازی از بالا در طراحی موزه ها استفاده می شود كه امتیازات آن عبارتند از:
الف)نور پردازی از بالا روشی است راحت تر و ثابت تر در نور پردازی و كمتر در معرض موانع جنبی در داخل و خارج از بنا مانند ساختمانهای دیگر و درختان قرار می گیرد.
ب)نوری كه از بالا به تصاویر یا سایر اشیاء به نمایش گذارده می تابد،قابل تنظیم است و تامین نور كافی و یكنواخت آن دیدی بسیار مناسب با حداقل بازتاب یا انحراف بوجود می آورد.
ج)امكان به نمایش گذاشتن اشیاء بیشتری را در فضای نمایشگاه امكان پذیر می سازد.
د)با توجه به حذف پنجره ها و كاهش راههای ارتباطی،فضای نمایشگاه از امنیت بیشتری برخوردار شده و تمهیدات امنیتی نیز كاهش می یابد.

ب)نور پردازی جانبی(افقی):
اینگونه نور پردازی از طریق پنجره ها و نور گیر های معمولی به اشكال و ابعاد مختلف و در مكانهای مناسب در دیوارها انجام می شود.پنجره ها و نورگیر ها معمولا یا در ارتفاعی كه بازدید كننده قادر به دیدن محوطه ی بیرون باشد و یا در ارتفاعی بالاتر نصب می شود.
دیوارهایی كه پنجره ها با ارتفاع معمولی بر روی آنها نصب شده،غالبا بدون استفاده هستند و علاوه بر آن اشیاء نمایشی كه بر روی دیوار مقابل این پنجره ها نصب شده اند نیز به خاطر وجود نور از مقابل دارای انعكاس هستند كه مانع دید كامل وروشن می گزدد.با این وجود،اینگونه پنجره ها برای اشیایی كه روی دیگر دیوار ها و در زاویه ای درست نسبت به منبع نور قرار دارند،نور مناسب و دلپذیر به وجود می آورند.

ج)نور پردازی مصنوعی:
ملاحظات تكنیكی و مشكلات نگهداری مربوط به استفاده از نور مصنوعی از جمله عوامل موثر بر كاهش كاربرد نور مصنوعی در فضاهای نمایشگاهی بوده است.نور مصنوعی از منابع نقطه ای یا خطی تامین می گردد و از این رو چون سطوح تعدیل كننده شدت آن با نور فضا قابل مقایسه نیست،لذا دستیابی به شرایط مشابه نور روز نیز تا میزان محدودی امكان پذیر است.

حركت و دسترسی گالری ها:
حركت و دسترسی قسمتی از امر ارائه و نمایش اشیاء وعامل مهمی در سازماندهی فضائی نمایشگاه است.زیرا بطور نظری هیچ فضایی در منطقه ی نمایش اشیاء منحصرا به رفت و آمد اختصاص نداشته و هیج راهرو یا راه پله ای نباید حركت سیال در این منطقه را محدود كند.دستیابی به این شرایط با اجتناب از مسائل روز امكان پذیر است.
الف)اجتناب از محدودیتهای با وقفه
ب)اجتناب از اختلاف سطوح زیاد

تنظیم شرایط محیطی:
رطوبت،دما و نور باعث فرسایش اشیاء‌می گردند،دمای15درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 60%برای اكثر نمایشگاهها مناسب می باشد.رطوبت نسبی نباید كم و زیاد گردد و این مساله با اشیاء نمایشی ارتباط مستقیم دارد،ولی در كل رطوبت نسبی 50% تا 6% توصیه می گردد.

تهویه ی مطبوع:
پیشرفت های علمی در امر خلق یك محیط مصنوعی،اكنون به مرحله ای رسیده است كه امكان تامین مصنوعی شرایط جوی را به طور كامل فراهم ساخته است.در این شرایط ثابت،انعطاف پذیری و نظم را می توان در چهار چوب فضایی نمایشگاه تامین نمود.از جمله دیوارهای خارجی می توانند كاملا بسته بوده و به خوبی عایق شوند و در صورت وجود اشعه های نا مطلوب نور،می توان آنها را دقیق تر از نور روز بررسی و درمان كرد.آكوستیك:
كنترل وطراحی آكوستیك باید هماهنگ با سایر جنبه های طراحی ساختمان نمایشگاه انجام شود.برای به حداقل رساندن نو فه ای كه ناشی از نواحی و وسایل پر سر و صدا و شلوغ است،موقعیت ساختمان را باید در محلی ساكت و آرام پیش بینی نمود.در صورتی كه یك منبع نوفه ی جهت دار در نزدیكی ساختمان قرار گرفته باشد ،می توان از عملكرد های مقاوم تر به عنوان مانع استفاده كرد و عملكردهای حساس تر را در فاصله ی بیشتری از منبع نوفه قرار داد.هماهنگی اصول آكوستیكی با خصوصیات معماری از یك سو مربوط به سبك معماری و سازماندهی فضایی آن می باشد و از سوی دیگر نیازمند توجه به خصوصیات مربوط به طراحی فنی ساختمان نمایشگاه قرار می گیرد.

حریق:
مقابله با حریق شامل مسئولیت حفظ متعلقات و حفاظت از بازدید كنندگان می باشد.بدیهی است نخستین اقدامات مقابله با آتش باید با شناخت محل،خصوصیات مصالح ساختمانی،مراقبت های لازم در بناهای مجاور،انتخاب مصالح ساختمانی مقاوم و پیشگشری لازم انجام پذیرد.بهتر است از به كار بردن هر گونه ماده قابل اشتعال به منظور تزئین و پوشاندن دیوارها خودداری شود.دقت بسیار باید به كار برد تا از اتصالات برق در سیستمهای الكتریكی خودداری شود.

ساختار عمومی فضاهای نمایشی:
ساختار عمومی فضاهای نمایشی می باید بر اساس سلسله مراتبی از فضاهای عمومی(مانند كارگاههای تولید نمایش و فضای كارمندان)استوار گردد و نحوه ی دسترسی به مجموعه فضای نمایشی و تردد در فضاهای داخلی آن با توجه به حریم محدوده فضایی بخشهای مختلف آن انجام گیرد.ساختار فضایی اینگونه ساختمانها را با توجه به اصول هدایت كننده می توان به دو عرصه بیرونی و درونی تقسیم نمود:
الف)عرصه ی بیرونی فضای نمایشی:این عرصه به طور كلی ارتباط مستقیم با تماشاگران است.
ب)عرصه ی درونی فضای نمایشی:این عرصه شامل كلیه ی فضاهایی است كه مربوط به امور نمایشی و اداری می شوند و از این رو با كاركنان و بازیگران ارتباط مستقیم دارند.

شكل و انواع مختلف صحنه ی نمایش:
الف)تئاتر های دارای صحنه ی ایوانی كه اینگونه تئاتر ها امكان نمایش فیلم را دارند.
ب)0تئاتر های دارای صحنه ی میدانی كه صحنه از هر سو با تماشاچیان احاطه شده در اینگونه تئاتر ها حداكثر عمق میدان تماشاگران 6تا7 ردیف است و در صورتی كه جایگاه در یك سطح باشد،حداكثر تماشاگر از 300الی 400 نفر بیشتر نخواهد بود.
ج)تئاتر های دارای صحنه ی هلالی یا صحنه ی آزادجلو آمده.در این تئاتر ها صحنه به قلب جایگاه تماشاگران كشیده شده و ورودیها معمولا در پشت صحنه و یا در داخل جایگاه تماشاگران قرار دارند.
د)نوع دیگر از تئاتر كه تركیبی از موارد بالاست در دوران ماصر مورد توجه طراحان بوده است.این نوع تئاتر با برخورداری از یك صحنه ی انعطاف پذیر برای تبدیل به شكلهای مختلف از خصوصیتی مستقل برخوردار است.صحنه در اینگونه از تئاتر ها می تواند با جابجایی صندلی ها و قسمتهایی از كف به صورت ایوانی-میدانی و هلالی ظاهر شود.به اینگونه صحنه ها چند شكلی می گویند.

شیب سالن نمایش:
در نمایشات تئاتری زنده معمولا از فاصله ی 12 متری ،حالتهای احساسی صورت بازیگران قابل روئیت نیست و حركت آنها نیز از فاصله ی بیشتر از 20 متر نیز به خوبی دیده نمی شود.برای تامین دید بهتر تماشاگران لازم است تا كف جایگاه شیب ملایمی داشته باشد و یا به صورت پله ای طراحی شود.میزان شیب در طبقه ی همكف جایگاه برای حفظ امنیت تماشاگران و سهولت رفت و آمد افراد معلول كه با صندلی چرخ دار حركت می كنند،حداكثر 10% است و شیب های بیشتر به صورت پله ای باید طراحی شوند كه حداكثر آن 35% است.

صندلی تماشاگران:
ابعاد صندلی تماشاگران طبق استاندارد ها حداقل عرض 45 سانتیمتر را باید داشته باشد و فاصله ی پشت تا پشت صندلی ها حداقل 90 سانتیمتر باشد و تا 1/1 متر نیز می تواند باشد.
حداكثر فاصله ی هر صندلی از در خروجی نباید از 15 متر بیشتر باشد و حداكثر فاصله ی هر صندلی از راهرو جانبی 450 سانتیمتر باشد و تعداد مجاز صندلی ها در هر ردیف به ازای هر راهرو 7 صندلی می باشد.بهترین چیدمان صندلی ها به صورت قوسی و اختصاص ندادن بهترین نقاط دید(مركز)به راهرو می باشد.
اتاق رختكن(تنفس بازیگران):
این اتاق محل استراحت،رختكن و گریم بازیگران می باشد.در فضاهای نمایش كوچك یك اتاق 20 متر مربعی برای این منظور كافی است.ولی در فضاهای نمایش بزرگتر یك سالن غذاخوری یا آشپز خانه و محل استراحت جداگانه ای نیاز است.از این مكان یك اتاق پر و لباس،سرویس بهداشتی و آینه قدی،كمد وسایل و میز گریم برای گریم بازیگران قرار دارد.اتاق سخنرانی:
در هنگام برگزاری جلسات سخنرانی در سالن نیاز به یك اتاق جهت میهمانان سخنران وجود دارد كه قبل و بعد وبین سخنرانی از سخنران پذیرایی گردد.در این فضا كه مساحت آن 30 متر مربع است ،سرویس های زنانه و مردانه ،محل نشستن و استراحت و سایر وسایل مانند كمد ،رختكن و ... وجود دارد.
نور پردازی صحنه:
نحوه ی تابیدن منابع نورانی در بالای صحنه و پلهای صحنه و پلهای روشنایی در بالای جایگاه تماشاگران قرار دارند،معمولا تحت زاویه ای بین 55 درجه تا 40 درجه است.به طوریكه تمام صحنه را از جلو تا عقب آن توسط یكی از عناصر نورانی و یا سایر آنها،پوشش داده شود.با افزایش ارتفاع منابع نور می توان دامنه ی پوشش آنها را نیز افزایش داد.

آكوستیك:
اكوستیك در هر فضای نمایشی قادر است تا انواع برنامه های نمایشی را تحت تاثیر قرار دهد و از ان جا كه ایجاد تغییرات اساسی در وضعیت اكوستیك سالن های نمایش بسیار دشوار است، از این رو لازم است تا از ابتا تصمیمات لازم درباره ی خصوصیات اكوستیكی سالن های نمایشی گرفته شود .فضا های نمایشی باید در برابر كلیه نوفه های خارجی ناشی از صدای هواپیما ، ترافیك وهمهمه افراد در سالن انتظار عایق باشند و دستگاه های مكانیكی به گو.نه ای طراحی شده باشند كه سطح نوفه ای كه در داخل سالن نمایش ایجاد می شود از یك حد خاص تجاوز نكند . برای برنامه های نمایشی زنده در صورتی كه حد اكثر تعداد تماشا گران 200 نفر باشند لزومی به استفاده از دستگاه های تقویت صدا نیست ودر صورت كاهش فاصله متوسط بین تماشاگران وبازیگران استفاده از تمهیدات اكوستیكی برای نمایشنامه های معمولی رضایت بخش می باشد . میزان شیب جایگاه همان قدر كه برای شنیدن هم مهم است زیرا صدا در هنگام عبور از جایگاه به علت خاصیت جاذب بودن بدن تماشاگران ضعیف می شود ،از این رو با استفاده از باز تابنده های سقفی ،باید حد اقل شیب لازم را كه مانع دیدتماشاگران نشود برای جایگاه در نظر گرفت.

ایمنی از حریق:
بروز نمایش در فضا های نمایشی وخسارات وتلفات ناشی از ان اغب از عدم دقت در انتخاب وساخت موارد به كار رفته در ساختمان وتجهیزات ان ورعایت سایر پیش بینی های لازم برای جلو گیری از تو سعه ی اتش وبه خصوص ایجاد دود می باشد . به طور كلی باید در اسكلت ساختمان حد اقل دو ساعت در مقابل اتش مقاومت داشته باشد واز مواد قابل اشتعال در ساخت دكور ها وبرای پوشاندن دیوار ها وسقف استفاده نشود و مواد جاذب صدا وسایر تجهیزات اكوستیكی نیز تا حد مطلوبی در مقابل اتش مقاومت داشته باشد . درتئاترها معمولا صحنه ی نمایش مهم ترین عامل ایجاد اتشودود است . برای مقابله با حریق بر روی صحنه می بایست اتش را درون چهار دیوار برج صحنه محبوس كرد وبا استفاده از جریان قوی هوا به سمت بالا كه توسط دودكش اتوماتیك در بالای برج صحنه ایجاد می شود ،حرارت ودود را از تماشا گران دور نگاه داشت . نقشه وتجهیزات مربوط به پشت صحنه نیز باید به گونه ای طراحی شده باشد كه از اتش سوزی جلو گیری كند ودر صورت بروز حریق در صحنه مانع گسترش ان به پشت صحنه شود . تجهیزات اطفا حریق در فضا های نمایشی شامل كشف كننده های دود وحرارت ،شلنگ های قرقره ای ،كپسول های كربنیك و كپسول های پودری هستند. صحنه ی تئاتر هم در عین حال باید به سیستم اب پاش در بالای صحنه و بالای پرده ایمنی نیز مجهز بوده ودر ان شیر اب و سطل شن نیز پیش بینی شود . اغلب لوازم اطفا حریق در راهرو ها قرار می گیرند و اگر وجود شان در این از قبل در نظر گرفته نشده باشد ،می توانند به موانع خطر ناكی تبدیل شوند واز این رو باید محل های خاصی را برای ان ها پیش بینی نمود . استاندارد ها و ضوابط طراحی سینما:

سالن انتظار سینما:
طبق استانداردها و ضوابط طراحی سینما مصوب سازمان مدیریت و برنامه ریزی كشور حداقل میزان سطح اشتغال سالن انتظار سینما به ازای هر نفر 35 سانتیمتر مربع و حداقل حجم سرانه سالنهای سینما 5/1متر مربع می باشد.تعداد صندلیهای سالن به ازای هر 100 نفر 10 صندلی می باشد.در صورت داشتن اختلاف سطح سالن با بیرون حداكثر شیب راهرو ورودی 8% و عرض آن حداقل 2/1 متر می باشد.حداقل عرض ورودی سالن انتظار به ازای هر 100 نفر 56 سانتیمتر می باشد.

ورودی سینما:
به دلیل كار كردن سینما به مجتمع فرهنگی ، ورودی با ورودی مجتمع یكی است و فقط یك در برای ورود به سالن انتظار منظور می گردد.

گیشه بلیط فروشی:
گیشه در سینما باید در مكانی باشد كه دید كافی بر فضای خارج سینما داشته باشد و در جایی باشد كه صف مربوط به آن فراهم گردد و مردم در معبر عمومی و همچنین مانع ورود و خروج مردم از سینما نباشد.در گیشه بهتر است به درون سالن انتظار باز گردد ، ولی این در طوری نباشد كه با باز شدن آن درون گیشه مشخص گردد و سطح آن به ازای هر نفر حداقل 3 متر مربع می باشد.

راهروهای سالن نمایش:
عرض راهروهای سالن را بر حسب تعداد جمعیت كه از آن تخلیه می شوند محاسبه می شود.ولی نه یه این صورت كه این عرض متغیر باشد.و اینگونه در نظر می گیریم كه از تعداد جمعیت هر ردیف كه در دو طرف آن راهرو می باشد، 60% آن از هر راهرو تخلیه می گردند.اگر عرض در خروجی سالن نمایش از عرض راهرو منتهی به آن بیشتر باشد باید حداقل فضایی برابر عرض خروجی جلوی در ورودی داشته باشد.حداكثر شیب مجاز در راهرو های سالن نمایش 8% می باشد و اگر شیب بیشتر باشد باید از پله در راهرو استفاده گردد كه ارتفاع و عمق موثر پله باید طبق استاندارد ها باشد.پله ها ویا نقطه ی شروع شیب راهرو های سالن نمایش برای آگاهی تماشاگران باید با چراغ مخصوص روشن گردند.مصالح كف راهروها باید از مصالح غیر لغزنده و غیر اشتعال باشد.

صندلی تماشاگران:
استاندارد های صندلی تماشاگران در جداول ضمیمه آورده شده است . جنس و مصالح به كار رفته در صندلیهای سالن نمایش باید مقاوم ،قابل شست وشو ،غیر قابل اشتعال باشد و از نظر آكوستیكی،مقدار صدائی كه آن ها جذب می كنند نباید به وجود ویا عدم وجود تماشاچی در آن ها وابسته باشد . چیدن صندلیها ی سالن نمایش مانند چیدمان صندلیهای آمفی تئاتر می باشد .

ورودی ها و خروجی های سالن سینما:
ورودی ها و خروجی های سالن نمایش سینما باید به گونه ای باشند كه در معرض دید باشند و از ورود سر وصدا به داخل وخارج سالن جلو گیری كنند . حد اقل تعداد در خروجی سالن نمایش 2 عدد می باشد و فقط در موارد خاص مانند گنجایش سالن كمتر از 100 می تواند 1 عدد باشد . لازم به ذكر است كه برای خروج از سالن نمایش بهتر از كه در های سالن نمایش به طرف بیرون باز گردند . حد اقت فاصله دو در خروجی5 متر می باشد ونباید از در های یك لنگه استفاده نمود وباید از در های دو لنگه استفاده گردد . درهای سالن نمایش نباید قفل داشته باشند وبهتر است دارای ثابت كننده های فشاری باشند كه با یك فشار روی آن ها،در ثابت گردد.

سرویس های بهداشتی سینما :
طراحی و اجرای ساختمانی قسمت های مختلف داخل سرویس های بهداشتی باید به گونه ای باشد كه شست وشو وگندز دائی مستمر تمامی دیوارها و كف های سرویس میس گردد .

اتاق پروژ كتور وملحقات آن:
اتاق پروژ كتور شامل حد اقل 2 عدد پروژ كتور به ابعاد 100×60 سانتیمتر ،میز های بر گردان و باز بینی فیلم به ابعاد 80×120 سانتیمتر واتاق تقویت كننده های صدا می باشد . دستگاه هایی مانند ركتی نایر ،تابلوی اصلی برق اتاق پروژكتور ،ومسیر های نور سالن و قفسه های فلزی مخصوص نگهداری فیلم در فضاهای مستقل قرار دارند.اتاقك كوچكی جهت نگهداری باطریهای مخصوص روشنایی ایمنی سینما و سرویس بهداشتی در جنب اتاق پروژكتور قرار دارند.
ابعاد اتاق پروژكتور با توجه به ابعاد پروژكتور ها ، فواصل آنها از هم و از دیوارهای جانبی ،و میز های برگردان و بازبینی فیلم و دستگاههای تقویت صدا در نظر گرفته می شود.دیوارها و كف اتاق پروژكتور باید قابلیت 2 ساعت مقاومت در مقابل آتش سوزی را داشته باشند.مصالح به كار رفته در اتاق پروژكتور جهت نازك كاری و آكو ستیك نباید قابل احتراق باشند كف اتاق پروژكتور برای انتقال كابلهای برق وصدا باید دو جداره بوده و كفپوش آن در مقابل برق عایق باشد . وجود شیر یا كبسول آتش نشانی در نزدیك اتاق پروژكتور نیز توصیه می گردد.

پرده نمایش فیلم:
نوع پرده سینما با توجه به ابعاد سالن ،قدرت پروژكتور ، بهره روشنایی پرده و میزان روشنایی مطلوب پرده انتخاب می شود . اندازه پرده با توجه به عرض سالن نمایش در قسمت جلوی آن ،ارتفاع سالن ، عمق سالن ودر نظر گرفتن فضائی در دو طرف پرده برای رفت وآمد به پشت پرده و جمع شدن پرده محافظ تعیین می شود . پرده نمایش بهتر است دارای انحناء باشد :به خصوص در سالن های عریض، این انحناء كمانی از دایره به طول فاصله لنز پروژكتور از مركز پرده می باشد . اسكلت نصب پرده ی نمایش باید بزرگتر از پرده باشد (30 سانتیمتر) تا نصب پرده آسان تر گردد واسكلت از دیوارپشت پرده باید به اندازه ای كه برای نصب بلند گو ها مورد نیاز است (90 سانتیمتر) فاصله داشته باشد . وباید اشاره نمود كه بهتر است دریچه های هواكش وخروجی هوا یا حتی ورود هوا ،پشت پرده تعبیه نگردد و اصولا سیستم های تاسیساتی وتهویه ی هوا به گونه ای باشند كه هوا در پشت پرده چرخش نداشته باشد.

ضوابط و معیارهای طراحی فرهنگسرا

مطالب مشابه :

میزان فضاهای کتابخانه

استانداردهای طراحی فرهنگسرا

ضوابط و معیارهای طراحی فرهنگسرا

استانداردهای طراحی فرهنگسرا

استانداردهای لازم برای طراحی فرهنگسرا

طراحی فرهنگ سرا

استاندارد و ضوابط طراحی فرهنگسرا

استانداردهای لازم برای طراحی فرهنگسرا

مجموعه ای کامل از فضاهای یک فرهنگسرا