تبخال تناسلی

در سال ۲۰۰۶، سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) استفاده از نخستین واکسنی را که به منظور پیشگیری از عفونت و با هدف اختصاصی گونه های HPV ساخته شده بود، تأیید کرد. گارداسیل یک واکسن چهارظرفیتی همانندسازی شده است که با تشدید تشکیل پادتن های خنثی کننده ی اختصاصی این این آنتی ژنها، در برابر عفونت با HPV نوع ۶، ۱۱، ۱۶ و ۱۸ از بدن محافظت می نماید. در مجموع، این واکسن در برابر آن گونه هایی از ویروس که مسئول ایجاد ۷۰% سرطانهای دهانه ی رحم، ۸۰% سرطان های مقعد، ۴۰% سرطان های ناحیه خارجی تناسلی زنان و ۹۰% زگیل های تناسلی هستند، تولید ایمنی می نماید. همچنین، نشان داده شده است که این واکسن از رشد ضایعات دیسپلاستیک پیش بدخیمی دهانه ی رحم، مانند CIN درجه III/II/I، همانند زگیلهای تحریک کننده ی سرطان در مقعد، ناحیه خارجی تناسلی زنان ، مهبل و آلت پیشگیری میکند.

گارداسیل به طور استاندارد در ۳ دوز جداگانه پایه، و ماه های ۲ و ۶ ماه تزریق میشود. واکسیناسیون بیشترین تأثیر را بر افرادی که قبلاً در معرض HPV نبوده اند دارد و بنابراین، در ابتدا برای زنان جوان ۹ تا ۲۵ ساله که هنوز در معرض HPV قرار نگرفته اند، پیشنهاد شد. گمان بر این است که این واکسن تا ۹۹% در پیشگیری از تشکیل زگیل های تناسلی در این گروه مؤثر است. همچنین، مدارک موجود نشان میدهد که گارداسیل برای زنان تا سن ۴۵ سالگی نیز می تواند سودمند باشد، به شرط آن که تا آن سن دچار دست کم به یکی از گونه های HPV مورد هدف واکسن (یعنی تیپ های ۶، ۱۱، ۱۶ و ۱۸ ویروس HPV) مبتلا نشده باشند. به نظر میرسد که این به دلیل توانایی گارداسیل در کاهش میزان عود مجدد عفونت های راجعه HPV یا ماندگار باشد، که با افزایش خطر پیشرفت بدخیمی همراه است.

بنابراین ثابت شده است که گارداسیل در ایجاد دفاع در برابر ضایعات درجه ی پایین و بالای مربوط به HPV گونه های ۶، ۱۱، ۱۶ و ۱۸، همانند تسریع در کاهش شدید عوارض مرتبط با HPV و ابعاد بیماری، بسیار مؤثر است. آثار محافظتی گارداسیل تا ۵ سال پس از واکسیناسیون باقی می ماند و طی این مدت سطح ایمنی بدن نسب به بیماری کاهش نمی یابد.

عوارض جانبی تجویز HPV4 خفیف و شامل بیحالی، تورم در موضع تزریق، سردرد، تهوع و تب است.

اخیراً FDA استفادهی درمانی از HPV4 را گسترش داده و شامل پسران و مردان جوان ۹ تا ۲۵ ساله نموده است. نشان داده شده که واکسن در مردان و زنان دارای اثر یکسان در پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی و ایجاد واکنش درازمدت ایمنی است. همچنین، مشخص شده که واکسن در کاهش پیدایش زگیل های محرک سرطانهای مقعد که مانند CIN با عفونت HPV همراه هستند، مؤثر است. افزودن مردان به استفاده کنندگان از این واکسن دارای این فایده ی جانبی نیز هست که پیدایش عفونت در زنان را با پیشگیری از انتقال ویروس و هدف گیری مستقیم منبع آن، کاهش میدهد. کاهش بار HPV از طریق حذف بالقوه ی مخزن لازم برای رشد و تکثیر ویروس، گام مهمی در حذف نهایی آن است. به علاوه، گزارش های جمعیت محور مهمی از کاهش زگیل تناسلی در جوامع واقعی، به خاطر پوشش فراگیر واکسیناسیون HPV، از استرالیا رسیده است که نه تنها کاهش در تناوب زگیل تناسلی در زنان با سن مناسب برای واکسیناسیون را نشان میدهد، بلکه ایجاد آثار محافظتی به وسیله ی ایمنی گروهی را در مردان دگرجنس گرا تأیید میکند. با گذشت ۴ سال از آغاز برنامه ی واکسیناسیون، اخیراً ناپدید شدن زگیل های تناسلی در زنان و مردان زیر ۲۱ سال این جمعیت گزارش شده است.

سرواریکس (HPV2)

در پاییز ۲۰۰۹، FDA استفاده از واکسن همانندساز HPV دیگری (HPV2) را در زنان ۱۰ تا ۲۵ ساله تأیید کرد. مشخص شده که زنان واکسینه شده، پس از درمان زگیل تناسلی بسیار کمتر دچار بیماری های متعاقب و مرتبط با HPV شدهاند. با وجودی که سرواریکس یک واکسن دوظرفیتی است که فقط روی گونه های پرخطر ۱۶ و ۱۸ HPV هدف گیری شده، از لحاظ دوزاژ و برنامه ی تجویز شبیه HPV4 است. این دو گونه ی سرطانزا غالباً با سرطان دهانهی رحم، CIN درجه III/II/I و آدنوکارسینوما in situ همراهند. سرواریکس بر ضد گونه هایی که معمولاً با زگیلهای تناسلی همراهند، ایجاد ایمنی نمیکند.

در پایان

زگیل های تناسلی خارجی در نتیجه ی عفونت زمینه ای HPV ایجاد میشوند و جزو شایعترین بیماریهای هستند که از طریق جنسی منتقل میگردند و اجتماعات را درگیر میکنند. فقط در آمریکا سالانه ۳ تا ۶ میلیون نفر به عفونتهای دارای علائم دچار میشوند که تقریباً برابر با ۱% جمعیت فعال جنسی است. با وجودی که تقریباً ۱۲۰ گونه ی متفاوت HPV وجود دارد، تقریباً ۹۰% آسیب های زگیلی توسط عفونت با ویروسهای نوع ۶ و ۱۱ ایجاد میشوند. اینها به دلیل پتانسیل بدخیمی محدود و پیشرفت نادرشان به سمت بدخیمی، در گروه گونه های کم خطر در نظر گرفته میشوند. در مقابل، زگیل های مرتبط با گونه های پرخطر ۱۶ و ۱۸ ممکن است به اشکال سرطانزا تغییر شکل دهند. به علاوه، عفونت با این گونه ها با پیشرفت انواعی از آسیب های سرطانی و پیش سرطانی پیوند دارد.

روشهای متفاوت درمانی وجود دارند، از درمانهای موضعی گرفته تا جراحی و مداخله و تغییر وضعیت ایمنی، و این ها میتوانند با توجه به هزینه، مدت درمان، برنامه ی دوزاژ و اثرات نامطلوبشان متفاوت باشند. تا امروز با توجه به اثرگذاری کلی و قدرت نابودسازی زگیل در کوتاه مدت و درازمدت، روش درمانی منحصر به فردی که برتر از روشهای دیگر باشد شناخته نشده است. انتخاب روش درمانی اغلب وابسته به نظر و تمایلات بیمار و همچنین ابعاد و گستردگی بیماری است.

زگیل تناسلی و عفونتهای HPV، با شیوع بالا و فقدان درمان مناسب، همچنان یکی از نگرانی های مهم بهداشت عمومی هستند. این حقایق بر اهمیت واکسیناسیون روتین HPV با HPV4 یا HPV2 تأکید دارد، که با پیشگیری از عفونت ویروسی و انتقال آن میتواند نقش مهمی در کاهش بار بیماری داشته باشد

تبخال تناسلی

مطالب مشابه :

مقاله درباره آجر

توده ها و کیست های تخمدان

مراقبت از گوساله ها از زمان از شیرگیری تا یکسالگی

استاندارد توسعه گر کارکنان در مديريت منابع انساني

تبخال تناسلی

باجاج پالس 220 سی سی یا (( Bajaj Pulsar 220 cc Dts-si ))

اندازه آلت تناسلی جنسی مردان و رشد و بزرگ و كلفت شدن آن و لذت جنسی

توضیحاتی درباره ی نانو

مراحل رشد جنین از لقاح تا تولد

مديريت كيفيت در پروژه ها و ديدگاه نوين استاندارد ايزو 2003: 10006