مدیریت تولید فیلم

مدیریت تولید فیلم چگونه و به چه شکلی است؟ تجزیه فیلمنامه, سازماندهی برنامه فیلمبرداری, مدیریت هزینه های تولید, تعیین محل های فیلمبرداری, تعیین عوامل تولید

توجه: این مقاله فقط بر روی فیلمسازی مبتدی یا نیمه حرفه ای تمرکز دارد و مراحل ذکر شده با نگاه کلی برای فیلمسازان تازه کار است. برای مطالعه در خصوص مراحل فیلمسازی سینمای حرفه ای می توانید مطلب تولید فیلم / فیلمسازی را مطالعه کنید.

مقدمه

اگر تا به حال تصمیم به ساخت فیلم گرفته اید اما به هر دلیلی نتوانسته اید خود را قانع به برنامه ریزی کنید من شما را راهنمایی خواهم کرد. بنابراین قبل از شروع به کار عزمتان را جزم کرده ، هدفتان را در ذهن روشن کرده و خلاصه این که تکلیفتان را با خودتان روشن کنید چه آن که ساخت فیلم فرایندی گروهی است و مشکلات بسیاری ممکن است بر سر راه شما قرار بگیرد ، مشکلاتی که سختی آن ها برای همان لحظه است و به سادگی قابل حل خواهد بود. به سوالات زیر پاسخ دهید :

۱- برای چه می خواهید فیلم بسازید؟ یک کار تجربی است. یک کار حرفه ای است. برای جشنواره فیلم می سازید؟ فیلم سفارشی است؟ همه و همه می تواند در برنامه ریزی های شما موثر واقع شوند. در هر حال ما برای یک فیلم نیمه حرفه ای برنامه ریزی می کنیم.

۲- قبل از هر چیز فیلمنامه مورد نظرتان را انتخاب کنید. آن را بخوانید و تمام جوانب آن را در نظر بگیرید . امکانات مورد نیاز فیلمنامه و امکانات موجود را بررسی کنید . درونمایه فیلمنامه را با فرهنگ ، علایق و سلایق خود و جامعه مقایسه کنید و در صورت امکان و نیاز و البته با اجازه نویسنده آن را ویرایش کنید . این به معنای ان است که از همین ابتدا تکلیف خود را با سیر روایی فیلمنامه روشن کرده کرده اید و حین فیلمبرداری موجب دلسردی شما نخواهد شد . ( می توانید این تغییر را اعمال نکنید و فیلم برداری کنید . نتیجه اش را خواهید دید . جواب تهیه کننده را خودتان باید بدهید.

۳- گروه مورد نظر را تشکیل بدهید. آیا توانایی این کار را دارید؟ یک فیلمبردار حرفه ای مشکلات شما را تا حد زیادی مرتفع می کند و کیفیت کار را بهبود می بخشد و یک فیلمبردار تازه کار شاید مشکلات شما را دو برابر کند . یک فیلمبردار حرفه ای نیاز شما به ابزارهای حرفه ای را تاحد زیادی حل خواهد کرد زیرا با شگردهای خاصی بدون استفاده از ابزارها می تواند راهنمای شما باشد. این مورد در رابطه با سایر عوامل نیز صدق می کند.

۴- کاری را که همان اول باید انجام می دادید ! بودجه . چقدر می توانید برای کار سرمایه گذاری کنید ؟ پاسخ به سوال اول نبز در میزان سرمایه گذاری شما موثر خواهد بود زیرا بحث برگشت سرمایه نیز ممکن است مطرح شود . یک کار تجربی برگشت سرمایه ای در پی نخواهد داشت ، برای یک کار جشنواره ای اگر و شاید در کار است و برای یک کار حرفه ای ...! . به هر حال یک مدیر تولید کارکشته می تواند شما را در امر سرمایه گذاری یک کار حرفه ای و حتی جشنواره ای یاری کند . چه آن که گزینه دوم یک تهیه کننده مدیر تولید است و حتی در بسیاری از موارد اولین انتخاب وید . زیرا تمام برنامه ریزی های پروژه بر عهده مدیر تولید می باشد. در هر حال سعی می کنیم در این مقاله تا حدودی یک مدیر تولید خوب برای شما باشیم.

فرآیند ساخت فیلم شامل سه مرحله آمادگی و پیش تولید ، تولید و پس از تولید است که در بخش اول به مرحله آمادگی و پیش تولید خواهیم پرداخت زیرا خشت اول را باید محکم بنا نمود . سلسله مقالاتی که در این جا ذکر خواهم نمود شامل موارد زیر می باشند :

تجزیه فیلمنامه که در اصطلاح فنی از آن با دکوپاژ یاد می شود
سازماندهی برنامه فیلمبرداری
مدیریت هزینه ها
تعیین محل های فیلمبرداری
تعیین عوامل تولید فیلم

تجزیه فیلمنامه

ابتدایی ترین و در عین حال یکی از مهم ترین گام در مدیریت تولید فیلم، تجزیه نهایی نسخه کامل فیلمنامه می باشد. این که مدت زمان فیلمبرداری چه قدر طول می کشد ، چه تعداد هنرپیشه مورد نیاز است ، چه مسافرت هایی نیاز دارد ، وسایل صحنه و تجهیزات چه میزان هزینه می برد ، لوکیشن ها در دسترس می باشند یا باید بازسازی شوند و بسیاری موارد مشابه دیگر را باید برآورد و بررسی نمود . برای نتایجه بهتر باید فیلمنامه را به سکانس ها ، صحنه ها ، نماها و موارد دیگر تجزیه و آن ها را شماره گذاری نمود و سپس برریب ها را انجام داد . لذا برگه تجزیه فیلمنامه ( که یک نسخه از آن را در ادامه خواهم آورد ) را باید به شرح زیر تهیه نمود :

۱- تاریخ نسخه فیلمنامه ، تاریخ نگارش برگه تجزیه ، نام شرکت تهیه کننده ، عنوان و شماره تولید(برای داستان های چند اپیزودی ) و شماره صفحه برگه تجزیه تا حدود زیادی باعث کاهش آشفتگی دکوپاژ شما خواهد شد . این موارد جزو موارد فرعی بوده و در بالای تمام صفحات برگه های تجزیه ذکر خواهد شد. تعداد صفحات نیز برآورد کارآمدی برای طول یک صحنه در زمان فیلمبرداری است. اصولا یک فیلم 120 دقیقه ای دارای 120 صفحه برگ دکوپاژ خواهد بود.

۲- شماره صحنه و محل صحنه: منشی صحنه ضمن شماره گذاری صحنه ها ، برنامه ریزی تولید را شروع خواهد کرد . بحث بیشتر در این رابطه را می توانید در مقاله من تحت عنوان « آموزش تدوین به کمک پریمایر» نمایید . به طور خلاصه این که هیچ گاه تمام صحنه های فیلم به همان ترتیبی که در فیلمنامه می آید فیلمبرداری نمی شود بلکه معمولا بر اساس لوکیشن ها فیلمبرداری می شود یعنی ابتدا تمام نماهای یک لوکیشن و سپس لوکیشن دیگر و... زیرا به میزان زیادی هزینه جابه جایی عوامل و تجهیزات را کاهش داده و خطر این که مجوز فیلمبرداری در آن لوکیشن لغو شود ، آن لوکیشن تخریب شود و موارد اجاره بها را از بین می برد . ( تصور کنید در خانه ای فیلمبرداری کنند و بعد از جایی دیگر فیلمبرداری کنند و بعد برگردند تا صحنه ای دیگر را در همان خانه فیلمبرداری کنند اما آن مکان تخریب شده باشد یا اجاره اش تمام شده باشد و یا ... ) . محل صحنه نیز دقیقا عنوان محل فیلمبرداری مانند بخاری ، اتاق نشیمن ، حیاط خانه و ... می باشد.

۳- داخلی یا خارجی: این که از دیدگاه منطقی محل فیلمبرداری در یک محیط سربسته ( داخلی ) یا یک محیط باز ( خارجی ) بر نحوه تدارک عوامل از جمله نور و صدا موثر است.

4- شرح صحنه: با کلمات مختصری حرکت یا فعالیتی را که در صحنه روی می دهد را بیان می نماید .

۵- شب یا روز: این که فیلمبرداری در ساعت خاصی باید فیلمبرداری شود بر شرایط نور و صحنه و سایر عوامل موثر خواهد بود و نیاز به پیش بینی هایی را باعث می شود . در مورد صحنه های داخلی می تواند چندان مهم نباشد هرچند که در این مورد نیز مناسب تر این است که عنوان شود .

۶- بازیگران ، بدل کاری ها ، سیاهی لشکرها ، بازیگران نقش های فرعی بدون صحبت و محافظان و مربیان نیز از جمله عواملی است که باید برای هر صحنه مشخص شود . این مورد باعث عدم تجمع بیجای هنرپیشه ها و اتلاف وقت آن ها گردیده و هزینه های مربوط به رسیدگی به آن ها را کاهش می دهد .

۷- جلوه های ویژه ، وسایل صحنه ، وسایل نقلیه حیوانات ( در صورت لزوم ) ، لوازم خاص و موجودی لباس نیز باعث کاهش به هم ریختگی ، صرفه جویی در زمان تدارک وسایل و کاهش هزینه هارا در پی خواهد داشت . لوازم خاص نظیر هلیکوپتر ، استدی کم و کرین ها از قبل باید تهیه گردند .

۸- برآورد تعداد محل های دوربین که بسیار حائز اهمیت می باشد. زیرا تعداد محل های متفاوت مورد نیاز کارگردان برای فیلمبرداری را مشخص می نماید زیرا به دلیل حمل تجهیزات فیلمبرداری نظیر ابزار نورپردازی ، صدابرداری ، مونیتورها ، کابل های برق ، مونیتور و سایر موارد، بازارایی صحنه ها وقت گیر ، زمانبر و هزینه بر خواهد بود و سرعت و وضعیت مالی تولید را متاثر خواهد نمود.

سازماندهی برنامه فیلمبرداری

غالبا برنامه های فیلمبرداری بر مبنای قواعد خاصی سازماندهی می شوند . بزرگترین هدف کلی برنامه ریزی ، انطباق آن با جداول و بودجه ها ، برای پرهیز از تاخیر و ازدیاد هزینه هاست . لذا سازماندهی برنامه فیلمبرداری تقریبا همیشه بر مبنای مکان های واقعی فیلمبرداری ، جایی که صحنه ها فیلم برداری خواهند شد متمرکز می شوند . یعنی همان طور که پیشتر از این متذکر شدیم مبنای فیلمبرداری لوکیشن ها می باشد هرچند که ممکن است شرایطی پیش آید که کارگردان مجبور به تغییر برنامه خود شود .

دو نکته حائز اهمیت است:

نکته اول اینکه آیا باید نمای شب را در شب و نمای روز را در روز گرفت؟

این نکته در رایطه با صحنه های داخلی معمولا صدق نمی کند مثلا با مسدود کردن پنجره ها می شود در طول روز یک نمای شب را فیلمبرداری کرد یا با نور پردازی در شب می توان یک صحنه روز را فیلمبرداری کرد . صحنه های خارجی شب را رد طول روز نمی توان گرفت هرچند که فیلترهایی وجود دارند اما بیننده تیزبین امروزی هرگز فریب نخواهد خورد .

نکته دیگر این که باید به زمان دسترسی به بازیگران و تنظیم صحنه ها نیز توجه نمود . لذا باید برنامه ریزی را طوری انجام داد که مجبور نباشید بازیگری را که فقط در چند صحنه ظاهر می شود برای یک ماه یا حتی یک هفته استخدام کرد زمانی که در یک یا دو روز می شود نماهای مربوط به وی را گرفت .

سایر ملاحظاتی را که باید برای کاهش هزینه ها و مدیریت بهتر پروژه مد نظر داشت به قرار زیر می باشند :

۱- فیلمبرداری صحنه های با پیچیدگی کمتر در روزهای اول فیلمبرداری: این مورد علاوه بر این که باعث آشنایی گروه با کار یکدیگر می گردد باعث دستگرمی و ایجاد یک آهنگ درونی برای فیلم می گردد.

۲- صحنه های خارجی را نسبت به صحنه های داخلی در اولویت قرار دهیم زیرا هرآن ممکن است شرایط جوی تغییر کند و برنامه فیلمبرداری را به تعویق بیندازد . صحنه های داخلی را معمولا در هر زمانی فیلمبرداری کرد . هرچند که یک صحنه خارجی بارانی می توان در یک روز آفتابی با تمهیداتی فیلمبرداری کرد اما عکس آن کار حضرت فیل است .

۳- اگر صحنه هایی جزئی در یک لوکیشن به وقوع می پیوندد باید آن ها را خارج از برنامه فیلمبرداری کرد و آن را به بعد معوق نمود . صحنه ای از باغچه یا حیاط یا پشت بام خانه را نباید به بعد موکول کرد . اگر صحنه ای قرار است در غروی فیلمبرداری شود اول نماهای دیگر را می توان گرفت و در نهایت این نمای غروب را فیلمبرداری کنیم .

۴- حتما برنامه زمانی حضور بازیگران را باید تهیه نماییم و بر اساس آن زمانبندی کنیم. برخی از بازیگران ممکن است در گروه های نمایشی مشغول به کار باشند و یا همزمان در پروژه ای دیگر نقشی را ایفا نمایند و لذا توجه به زمان حضور آن ها الزامی است .
نکته مهم این که نرم افزارهایی نیز برای تنظیم برنامه فیلمبرداری طراحی شده اند که با تدارک دیدن برگه های دکوپاژ و دریافت اطلاعات صحنه ها و زمانبندی ها شما را در تنظیم برنامه فیلمبرداری یاری می دهند.

مدیریت هزینه های تولید

در این بخش از مقاله خود توصیه هایی برای پروژه های با بودجه پایین دارم . هرچند که معنی بودجه پایین برای استودیویی بزرگ معادل 7 میلیون دلار و برای من معادل 70 هزار تومان ! است با این وجود برای فیلم سازانی که در آرزوی ساختن فیلم هایی سینمایی با سرو شکل حرفه ای ولی با بودجه پایین یا بدون بودجه و حتی الامکان کم هزینه هستند توصیه هایی را در زیر بیان می نمایم . در این قبیل تولیدات معمولا نباید انتظار عناصر جذاب و هنرپیشگان حرفه ای و جلوه های ویژه فوق العاده را داشت.

این توصیه ها همچنین مناسب افراد علاقه مندی است که برای دستگرمی فیلم می سازند و یا قصد حضور در جشنواره ای داخلی را دارند . قبل از بحث در رابطه با کاهش هزینه ها ، ابتدا باید دید چه عواملی باعث گرانی یک فیلم می شوند . نگاهی به آنچه یک تولید را گران می کند می تواند به تشریح زمینه هایی که تولیدات با بودجه پایین می توانند در مصرف پول صرفه جویی کنند ختم می شود . قیمت های بالای فیلمنامه ، دستمزدهای کلان هنرپیشه ها و عوامل ، تاکید بر استفاده از تجهیزات حرفه ای فیلمبرداری و بسیاری عوامل دیگر از این دست می باشند . کلا می توان عوامل زیر را موثر بر هزینه تولید دانست :

۱- فیلمنامه : عناصر فیلم نامه تعیین کننده هزینه ها می باشند. محل های عجیب و غریب ، نیاز به فضاهای پیچیده ، شخصیت های پیچیده که نیازمند لباس ها و گریم های زیاد می باشند ، هنرمندان و سیاهی لشکرهای زیاد ، انهدام ابزارها و وسایل نظیر ماشین ها ، هلیکوپترها، قایق ها و ... . عموما با حذف این موارد از فیلم نامه ، فیلم تحرک کمتری خواهد داشت اما در عوض می توان روابط میان انسان ها را جایگزین آن ها نمود یعنی جایگزینی دیالوگ ها و مکالمات به جای جلوه های ویژه خارق العاده ای که دود از کله آدم و علی الخصوص تهیه کننده! بلند می کند .

۲- لوکیشن ها : تعدد لوکیشن ها هزینه جابه جایی عوامل و تجهیزات را در پی خواهد داشت و لذا لوکیشن های بومی می تواند هزینه های اقامت را کاهش دهد . بازسازی برخی از اماکن نیز هزینه بر میباشد . تخریب اماکن نیز هزینه های زیادی را در پی دارد . سعی کنید از مکان هایی استفاده کنید که بتوانید از بخش های متفاوت آن در صحنه های متعدد استفاده نمایید مثلا اگر فیلمبرداری اصلی در یک منزل مسکونی است بررسی کنید که آیا اتاق های آن را می توان برای صحنه هایی دیگر ( هرچند که در فیلمنامه آن اتاق در مکانی در داخل خانه ای دیگر باید باشد ) در نظر گرفت ؟ یا آیا می توان زا پارکینگ آن برای یک صحنه زد و خورد که باید در یک بیمارستان روی دهد با کمی دکور استفاده نمود ؟ تمرکز عوامل در یک محل در کاهش هزینه ها بسیار موثر می باشد . حتی الامکان سعی نمایید از مکان هایی استفاده نمایید که نیاز به رفت و آمدهای اداری کسب مجوز نداشته باشید .

۳- قطع فیلم: یک فیلم با قطه 8 یا 16 میلیمتری به مراتب هزینه های کمتری نسبت به یک فیلم 35 میلیمتری نیاز خواهد داشت . می توان یک فیلم را 16 میلیمتری فیلمبرداری نمود و سپس آن را تبدیل به یک فیلم 35 میلیمتری نمود هرچند که باید به مسائلی از قبیل کادر متفاوت ، نورپردازی و ظهور توجه نمود که با وجود لابراتوارها یی ذر این زمینه ، مشکل مهمی نخواهد بود . مهم قصه و داستان است وگرنه آن قدر تدوین و نرم افزارهای جلوه های ویژه و مبدل ها پیشرفت کرده اند که با تصحیح رنگ و نور صحنه ها حتی پس از فیلمبرداری کیفیت آن ها را افزایش داد والا یک داستان بد هیچ گاه با جلوه های زیاد و صرف هزینه های کلان مخاطب زیادی را جذب نخواهد نمود .

۴- عوامل: استفاده از عوامل حرفه ای ، نیاز به چند دستیار برای یک فیلمبردار یا صدابردار ، استخدام مربی کودک یا یک حیوان مانند اسب و سگ های تربیت شده و از این جور مسایل هزینه های زیادی را به شما تحمیل خواهد نمود . سعی کنید بهترین افرادی را بیابید که مانع از هدر رفتن سرمایه شما شوند .یک گریمور تازه کار ممکن است باعث خراب شدن بسیاری از وسایل شود و یک کارگردان ناشی موجب نابود شدن تنها دوربین فیلمرداری موجود در کشور ( مثل آقای اخراجی ها که تنها دوربین فیلمبرداری حرفه ای کشور را به باد فنا داد ! ) . مدیر فیلمبرداری ، مدیر صحنه ، گروه نورپردازی ، مسئول صدابرداری و دستیار اول کارگردان را از عوامل حرفه ای انتخاب نمایید و برای عواملی چون دستیاران عوامل ، عکاس و سایر حتی می توانید از هنرجویان این دوره ها با هزینه کم و یا مجانی نیز استفاده نمایید . به عنوان یک اصل سعی کنید تعداد عوامل را در حداقل محدود کنید . مسئول وسایل صحنه می تواند به عنوان مدیر صحنه و صحنه پردازی هم خدمت کند ، دستیار صحنه می تواند به عنوان نورپرداز هم عمل کند ، چهره پرداز می تواند آرایشگری و جامه داری را نیز بپذیرد .

۵- بازیگران: حتی در تولیدات با سرمایه اندک هم از به کارگیری نابازیگران شامل دوستان و اقوام و آشنایان پرهیز کنید ( مثل سینمای ایران ! ) انتخاب صحیح بازیگران ، بخشی اساسی از هنر کارگردان و تهیه کننده است . نابازیگران علاوه بر نیاز به بازیگردان ، با افزایش برداشت ها در فیلمبرداری باعث کاهش سرعت تولید و افزایش هزینه مواد خام و طولانی شدن دوره تولید و لذا افزایش اجاره ها و دستمزدها می شوند ( از چاله در می آیید و می افتید با کله داخل چاه ! ) بازیگران را می توانید در یک تئاتر محلی ، گروه های تئاتر دانشگاهی و حتی چاپ آگهی های جذب بازیگر و انجام تست بر روی آن ها می توانید انتخاب نمایید .

۶- تجهیزات: برای ساخت یک فيلم كوتاه تجربی چه نیازی به استفاده از کرین ، پروجیپ ، شاریو و برخی تجهیزات حرفه ای دیگر است؟ با کمی اعمال سلیقه و حتی با به کارگیری یک فیلمبردار حرفه ای می توانید با یک استدی کم خوب نماها را سر دست بگیرید و نتایج جالب تری را نیز به دست آورید ( فیلم دایره جعفر پناهی را حتما ببینید ) به راحتی می توانید یک بوم صدابرداری درست کنید و هزینه اجاره یک بوم حرفه ای را کاهش دهید . سعی کنید از تدوین گری استفاده کنید که میز تدوین داشته باشد ، از فیلمبرداری که برخی از امکانات فیلمبرداری را داشته باشد و الی آخر.

تعیین محل های فیلمبرداری

پس از تجزیه شدن فیلمنامه و مذاکره با تهیه کننده و کارگردان ، تصویر روشنی از روند فیلمنامه ایجاد می شود و حال نوبت آن است که محل های فیلمبرداری و یا لوکیشن ها را تعیین نماییم. محلی که قرار است در آن فیلمبرداری انجام شود هم باید با درخواست های هنری کارگردان متناسب باشد و هم باید در چارچوب بودجه و تدارکات تولید بگنجد .نیاز به مسافرت های طولانی ، نیاز به تغییرات گسترده در ساختار مکان مورد نظر ، ایجاد محدودیت هایی برای عوامل نظیر نورپرداز و فیلمبردار و صدابردار و هزینه های بالای کسب مجوز هیچ گاه باب طبع یک تولیدکننده نخواهد بود .

لذا در گام اول باید محل های مورد نظر را پیدا نمود ، از آنها عکسبرداری شده و عوامل اصلی تولید از آن جا بازدید نمایند و در نهایت در صورت تایید اقدامات کسب محوز ها و اجاره ها را انجام داد . در محل هایی که به دلیل مقتضیات فیلمنامه نیازمند جلب رضایت همسایگان می باشد باید این امر نیز صورت بگیرد .

در موارد زیادی می توانید برای صحنه های نیازمند پس زمینه های خاص از محیط های طبیعی استفاده نمایید ( برای ساختن فبلم اصحاب کهف که نیازی به کندن غار نیست ، می توانید نماهای خارجی را از غاری در دل یک کوه فیلمبرداری نمایید و نماهای داخلی را در محیطی که شبیه به یک غار ساخته شده است و یا حتی عاری که دارای شرایط فضایی و مکانی مناسب است استفاده نمایید . )

در موارد فیلمبرداری در خارج از کشور نیز نیاز به ملاحظات زیادی است و قبل از هر کاری باید با آداب و رسوم و فرهنگ آن جا اشنا شوید . ( مثلا فرض کنید یک آمریکایی می خواهد در ایران فیلمی مانند تایتانیک بسارد ، چه می شود ! )

تعیین عوامل تولید

قبل از هرکار لیست عوامل مورد نیاز خود را تهیه نمایید و در رابطه با اهداف و وظایف آن ها فکر کنید تا بتوانید معقولانه ترین تصمیم را در استخدام آن ها بگیرید . کارگردان ، مدیر فیلم‌برداری، منشی صحنه، مدیر صدابرداری ، مدیر نورپردازی و برخی عوامل دیگر را باید در اولویت قرار داد و حساسیت بیشتری را در مورد آن ها به خرج داد . سعی کنید از عوامل حرفه ای استفاده نمایید تا هزینه های تولید کاهش یابد. همچنین عواملی را دعوت به همکاری نمایید که برخی از ابزارهای مورد نیاز خود را داشته باشند . وظایف برخی از عوامل تولید به شرح زیر می باشند :

۱- منشی تولید: ارتباط با ادارات ، چک کردن قرارهای ملاقات و ...

۲- دستیار کارگردان: سازماندهی عوامل،کمک به کارگردان در دکوپاژ و آماده سازی تابلوی تولید ، بررسی شرایط مورد نیاز صحنه ها قبل از فیلمبرداری و مدیریت چیدمان اکسسوار ، تهیه برنامه روزانه کاری ، واسط کارگردان و عوامل .

۳- منشی صحنه: منشی صحنه باید از تمامی جزییات مربوط به هر برداشت شامل تعداد برداشت ها ، طول برداشت ها ، نوع عدسی مورد استفاده ، اطلاعات روی کلاکت ، این که آیا بازیگران متن فیلمنامه را گفته اند یا نه و موارد دیگر را یادداشت نماید . او همچنین مسئول تداوم از یک صحنه به صحنه دیگر است . مثلا در یک صحنه زد و خورد ممکن است شخص از مکانی به مکان دیگر برود و مکان اول در ابتدای تولید و مکان دوم در پایان تولید فیلمبرداری شود و لذا منشی صحنه باید دقت کند که سر و وضع شخص در هر دو صحنه یکسان باشد مثلا در اولی پیراهن سفید نداشته باشد و در صحنه بعدی پیراهن قرمز !

۴- مدیر فیلم‌برداری: که در واقع از وی به عنوان چشم کارگردان یاد می شود . مدیریت دستیاران دوربین و راهنمایی نورپردازان و عوامل کرین و حرکت دوربین را بر عهده دارد . تعیین محل های دوربین ، مایحتاج دوربین نظیر لنزها و فیلترها و تجهیزات حرکتی ، همکاری در دکوپاژ فیلمنامه و وظایفی از این قبیل را بر عهده دارد . یک مدیر فیلمبرداری خوب ، ایده ها و راه حل های خلاقانه را به کارگردان پیشنهاد می کند ولی برای اجرای روشی که از سوی کارگردان ضروری تشخیص داده می شود به اندازه کافی ماهر است.

۵- نورپردازان ، صدابرداران ، طراح هنری ، صحنه پرداز ، عکاس و جامه دار نیز چنان که از نامشان پیداست وظایف مشخصی دارند. یک طراح صحنه خوب معمولا با ایجاد پس زمینه های خوب و دکوراسیون جذاب می تواند بر زیبایی صحنه ها بیفزاید.

امیدوارم که توانسته باشم در این سلسله مقالات راهنمایی هایی هر چند مختصر اما مفید را برای شما عزیزان تدارک دیده باشم. خلاصه مطلب این که دل به دریا بزنید ، عزمتان را جزم نمایید و با کمی مدیریت در رابطه با هزینه ها و تاکید بر یک داستان خوب و فیلمنامه منسجم به جای زرق و برق ها ، فیلمی بسیار خوب بسازید که مخاطب را نیز راضی نگه دارید.

توجه: قسمتهایی از این مقالات توسط نویسنده وبلاگ تغییر کرده است.

منبع: هنر و کامپیوتر http://honar-computer.blogfa.com

دانلود: برای دریافت نسخه PDF مطلب و پرینت آن اینجا کلیک کنید.

مطالب مرتبط داخلی:

تولید فیلم / فیلمسازی

کادر و عوامل تولید فیلم (Film Crew)

تولید فیلم با هزینه کم

ساختن فیلم کوتاه