زبیاترین منظره محل زندگی من

یکی از تصاویر ماندگار در ذهنم منظره ی زیبای حرم حضرت معصومه(س) است. وقتی وارد حرم این عمه ی سادات می شوم حس خاصی مرا فرا می گیرد و مبهوت شکوه و جلال حرم می شوم و سکوتی عجیب بر من حکمفرما می شود. وقتی که برای زیارت از تهران به قم می آمدیم و من چند سالی از حالا کوچکتر بودم؛ پدرم مرا به حرم می برد و بغلم می کرد و بالا می برد تا از بالای سر جمعیت ضریح را ببوسم. آن زائران خارجی از یادم نمی رود. گاهی به پدر می گفتم: به من پول بدهد تا داخل ضریح بیاندازم. لباس های یکدست خادمان یکی از مناظر جالب و به یادماندنی حرم حضرت معصومه(س) است. خوش به حال کبوترانی که در بالای گلدسته های حرم زندگی می کنند. من به آن کبوتران غبطه می خورم. ممکن است بعضی از ساکنان قم حرم دیگر برایشان شکوه و جلال سابق را نداشته باشد.

از نویسنده ای خوانده ام که: ساکنان دریا پس از مدتی دیگر صدای امواج دریا را نمی شنوند؛ چه تلخ است قصه ی عادت. حرم حضرت معصومه(س) یکی از منظره های دیدنی است که من سعی می کنم به آن عادت نکنم به خصوص حالا که در قم زندگی می کنم. من گنبد و گلدسته ی حرم را بسیار دوست دارم. امیدوارم در آینده یکی از خادمان حرم حضرت معصومه(س) باشم و حضرت لیاقتش را به من بدهد.

زبیاترین منظره محل زندگی من

مطالب مشابه :

موضوعات پیشنهادی انشا برای استفاده در مدارس

موضوعات پیشنهادی انشا برای استفاده در مدارس

زبیاترین منظره محل زندگی من

موضوعات متنوّع انشا برای دوره ی راهنمایی

انشا درباره ی ورزش

موضوعات پیشنهادی درس انشا برای مدارس راهنمایی

موضوعات پیشنهادی انشا

زنگ انشا

110 حديث زيبا از پيامبر اكرم

نمونه سوالات انشا سوم راهنمایی