فشن چیست ؟

فشن چیست ؟

در طول قرن ها افراد و جوامع بشری، از لباس و سایر متعلقات و زینتهای بدن به عنوان شکلی ازارتباط غیر کلامی استفاده می کردند و توسط آن خصوصیاتی از قبیل شغل، درجه و رتبه، جنسیت، موقعیت جغرافیایی، طبقه اجتماعی، ثروت و دارایی و وابستگی های گروهی را نشان می دادند . این موضوع تنها مربوط به پوشاک نمی شد ، بلکه جواهرات، سبک های آرایش مو و هنر زیبایی شناختی هم در بردارنده این مطالب بودند . این که ما چه نوع لباسی می پوشیم و چگونه و چه زمانی آن را می پوشیم، اطلاعات دیگری را فراهم می کند تا بتوانیم به طوردقیق و موشکافانه ، پوشش یک موقعیت اجتماعی را مطالعه کنیم .

فشن به عنوان سیستم و روش نمادی

فشن زبانی از نشانه ها و نمادها است که مفاهیم ارتباط غیر کلامی درباره اشخاص و گروه ها دارد . فشن در تمام اشکال خود، از یک شکل خالکوبی شده تا جدیدترین مدل آرایش مو ، بهترین حالتی است که می تواند هویت اشخاص را نشان بدهد . این موضوع به ما کمک می کند تا درک سریعی از خودمان برای افرادی که ما را می بینند ، ایجاد کنیم .

فشن : میزان سنج تغییرات فرهنگی

اینکه ما چگونه زشتی ها یا زیبایی های بدن خودمان را تشخیص می دهیم و آنها را می بینیم ، بستگی به گرایشات و نگرش های فرهنگی ما دارد . تصویر زنی که در نقاشی های روبنز به عنوان زنی زیبا و جذاب ترسیم شده است ، امروزه به طور نا خودآگاه نازیبا و ناخوشایند به نظر می رسد، البته اگر به زیبایی از همان دیدگاهی که اکثر مردم در قرن بیست و یکم قبول دارند ، نگاه کنیم .
امروزه در حالی که آرمان طلبی فرهنگی دائما مدهای جدیدی را عرضه می کند، اگر در تغییر دادن لباس و تغییر شکل دادن بدن خود ناتوان باشیم ، باعث می شود تا نتوانیم خودمان را با معیارهای فشن و مد تطبیق بدهیم . کسانی که موفق می شوند خود را با معیارها و استانداردهای فشن متناسب کنند، كه همواره زندگی خود را در سیکلی از رژیم غذایی، ورزش، جراحی پلاستیک و سایر روش ها و رژیم ها می گذرانند ، که این موضوع شامل دقت زیاد و سخت گیری در خرید لباس هم می شود .

ضرورت وابستگی های قومی

مقاومت و اکراهی که ما در مقابل یک رژیم غذایی منظم و سخت و ورزش مداوم نشان می دهیم و علاقه ما به استفاده از مدل لباس های خاص ، نشان دهنده این مطلب است که شخصیت ما دارای ضعف اراده است . اینکه ما درحلقه طرفداران فشن باشیم ، به تنهایی برای قرار گرفتن در مد وفشن کافی نیست . بنابراین ما تلاش می کنیم تا ظاهری رضایت بخش منطبق با فرهنگ خود برای خودمان حفظ کنیم ، تا احساس بهتری داشته باشیم ؛ در حقیقت ما تلاش می کنیم تا متناسب با جامعه خود ، هر نوع جامعه ای که می خواهد باشد ، در مد باقی بمانیم .
وابستگی گروهی اولین بستگی ما با توجه به فشن است . زمانی که برخی شباهت های گروهی در افراد گروه قابل تشخیص باشد ، مد شخصی ما خواه قدیمی و خواه به روز باشد ، می تواند متعلق به هر جامعه و فرهنگی باشد . احساس و درک تعلق داشتن که توسط نوع مدی که ما استفاده می کنیم مشخص می شود ، نوعی وابستگی قومی و فرهنگی به ما می دهد .

نقش ها و وظایف اجتماعی

یک خصوصیت ذاتی بشر ، تمایل و تلاش برای متمایز بودن است . هرشخص می تواند از فشن به عنوان وسیله ای برای شناسایی کردن وتشخیص آشکار نقش های مختلف و بسیاری که هر فرد درهر روز ایفا می کند ، استفاده کند .
جامعه شناسان کلمه " نقش" را از هنر تئاتر قرض گرفته اند ، زیرا مانند بازیگران ، اشخاص هم نقش های مختلفی را اجرا می کنند و هر کدام از این نقش ها باید فرا گرفته بشود . نقش ها دائما آموخته می شوند و تکرارمی شوند . همچنین نقش ها بین افراد تقسیم می شوند ، چون مانند بازیگران روی صحنه نمایش ، عکس العمل روان تنها در صورتی اتفاق می افتد که تمام ایفا کنندگان نقش از رفتار مورد انتظار آگاه باشند .

طبقه بندی افراد

هنر و مد لباس دوران ادوارد هفتم در هنر اجرای وظایف مختلف اجتماعی ماهر و متخصص بود . آنها زمان کافی برای تعدیل کردن الگوهای جدید رفتاری برقرار شده توسط سلطنت ملکه ویکتوریا را داشتند .
ادواردی ها از نظر اجتماعی افراد را ، به کسانی که لباس های دست دوز می پوشیدند تا کسانی که لباس های مستعمل دیگران را بر تن می کردند ، در گروه های مختلف طبقه بندی می کردند . فقر و ناداری افراد فقیر به راحتی مشخص می شد ، زیرا لباس آنها هویتشان را فاش می کرد ؛ در حالی که افراد تازه به دوران رسیده و ثروتمند ، ثروت خود را به وسیله لباس و زینتها و لوازم جانبی آن در مقابل چشم افرادی که از نظر اجتماعی در مرتبه پایین تری قرار داشتند ، به نمایش می گذاشتند .

چیدن و قرار دادن نقش های افراد
نقش و وظیفه افراد دقیقا با لباس آنها مرتبط بود . افراد با قرار گرفتن درنقش خود به عنوان دوست دختر، دوست پسر ، خواهر ، برادر ، دوست ، همسر، عاشق ، مادر ، پدر ، پدر بزرگ و مادر بزرگ ، فامیل ، کارفرما ، مشتری ، همکار و گروه های سنی مختلف ، نشان داده می شدند .
عکس العمل و رفتار افرادی که با خریدار در ارتباط هستند در خرید نهایی مشتری تاثیر می گذارد و این موضوع در هر نوع فشنی کاربرد دارد ، از اثاثیه منزل گرفته تا انتخاب ماشین . به همین شکل ، خرید پارچه ها و لباس های مد روز ، با دیدن و مشاهده کردن آنها رایج و مد می شود و برچسب لباس ها به شکلی بی صدا با مردم سخن می گویند و آنها را به خرید دعوت می کنند . لباس و سایر متعلقات فشن ، علائم و نمادهایی فراهم می کند که مانند یک سرویس اطلاعاتی برای قرار دادن و مرتب کردن نقش های مختلف اجتماعی عمل می کند .
مردم می دانند که دیگران با توجه به لباس آنها درباره آنها قضاوت می کنند ، بسیاری ازافراد قرض و وام های کلانی خرج می کنند تا به نظر برسد که به سبک و سطح زندگی خاصی تعلق دارند . اینکه آنها در یک گروه اجتماعی خاص محسوب بشوند ، اغلب به آنها شجاعت می بخشد . تنها افرادی که دارای درکی قوی از هویت و شخصیت خود هستند ، گردنشان را جلو می آورند و به راحتی اقرار می کنند که لباس هایی را می پوشند که دیگران ممکن است آن را کهنه و از مد رفته بدانند .

شغل و موقعیت اجتماعی و هدف از پوشیدن لباس
افرادی که شغل هایی با مقام اجتماعی بالا دارند ، لباس هایی را می پوشند که فکر می کنند دیگران انتظار دارند تا آنها بپوشند . آنها تمایل ندارند که با پوشیدن لباس هایی که مناسب آنها نیست ، تعارض نقش اجتماعی خود را تجربه کنند . ما با توجه به لباسی که شخص می پوشد ، اولین برداشت را از شخصیت او می کنیم . لباس ها کلید و راهنمای ذهنی برای درک شغل و موقعیت اجتماعی افراد فراهم می کند و همچنین وسیله ای برای منطبق کردن فرد با گروه همتای او است .
لباس همچنین وسیله سودمندی برای محافظت ما از گرما و سرما و ایجاد امنیت و سلامتی است . لباس ها همچنین نشان دهنده شرم یا بی شرمی و بی حیایی اشخاص ، با توجه پوششی که آنها برای خود انتخاب می کنند ،هستند .
وضعیت لباس و پوشش فرد مترادف است با عزت نفس فرد و نشانه ای ازمیزان احترام است . لباس هر فرد همچنین نشان می دهد که آیا شخص موقعیت اجتماعی کافی دارد تا بتواند زمان و هزینه لازم را برای خرید لباس ، شستشو ، خشکشویی و تعمیر آن صرف کند . برای داشتن لباسی آبرومند و قابل احترام ، هزینه هایی لازم است تا برای حفظ پاکیزگی و آراستگی لباس خرج بشود .

" نظریه طبقه مرفه" وربلن
تورستین وبلن ، اقتصاد دان آمریکایی که در سال 1899 کتاب " نظریه طبقه مرفه " را نوشته است ، اظهار می کند که لباس برای نشان دادن موقعیت های اجتماعی افراد و به عنوان جلوه و ظاهر بیرونی ازمیزان ثروت آنها ، حقیقتا کاربردی است و مطابق با شغل و حرفه فرد است . در مورد افراد ثروتمند ، به خاطر طرح محدود لباس آنها ، به کمک دیگران نیاز دارند تا لباس آنها را آماده و آراسته کنند و لباس ها را در شرایط اولیه خود و دست نخورده حفظ کنند .
وبلن بخشی از کتاب خود را به " لباس مظهری از فرهنگ مالی " اختصاص داده است .
او نوشته است :" لباس و پوشش ما همیشه گواه و مدرکی است که وضعیت مالی ما را در اولین نگاه به بیننده نشان می دهد ... بنابراین لباس برای اینکه به طور موثری هدف خود را انجام بدهد ، نباید تنها گران قیمت باشد ، بلکه باید به تمام کسانی که آن را می بینند نشان بدهد که پوشنده آن هیچ زحمت و تلاشی برای تولید لباس انجام نداده است ..."
آنچه پیش از همه در ذهن وربلن بوده است ، فشن های دهه1890 بوده است ، دهه ای که توجه به لباس هایی که برای نشان دادن ثروت فرد ، برجسته و انگشت نما بود ، به تدریج افزایش می یافت . یک قرن بعد در دهه 1980 ، رواج لباس برتر، ولخرجی بسیار زیاد برای لباس و مصرف لباس های انگشت نما در فشن دیده شد.

نمادی ازمقام و موقعیت اجتماعی

یکی از مهمترین اشکال برای تشخیص و تمیزموقعیت افراد ، فشن است ؛ زیرا لباس های مد روز و تزئینات و آراستگی های بدن در یک نظر اجمالی و به سادگی برای دیگران قابل تشخیص است . بخش های جانبی لباس خصوصا کیف های زنانه ، کفش ، جواهرات که دارای مارک و آرم تبلیغاتی مخصوص یک شرکت باشند و مدل موهای جدید ، نیزنقش مهمی در نشان دادن موقعیت اجتماعی افراد ایفا می کنند .

*

یک مدل ، در ابتدا توسط دیگران تایید و پذیرفته می شود .
سپس به دلیل رقابت و هم چشمی از آن تقليد می شود .
سرانجام پس از اینکه همه جایی و معمولی شد و خصوصیت متمایز و مشخص بودن خود را از دست داد ، با مدلی دیگرجایگزین می شود .

فشن و مد هر چیزی می تواند باشد ، از قبیل یک جواهر خاص مانند گوشواره میخی با نگین الماس یا آخرین مد گوشواره طلای بلند آویزان یا یک جفت شلوار جین با علامت تجاری معین و رنگ و مدی خاص .

پوشیدن لباس متحدالشکل ، اونیفورم

بعضی افراد به طور غریزی می دانند که چگونه با استفاده از پوشش خود ، در مقابل اکثریت مردم متشخص و قابل احترام به نظر برسند . دیگران اغلب کمتر می توانند موفق بشوند که چهره و آرایشی معتبر و محترمانه داشته باشند . لباس های متحدالشکل شرکتی و صنفی در دهه 1980 ، توسط بانکها و سازمان های مشابه اختیار شد و ظاهر شد . این موضوع نشان می دهد که اونیفورم تا چه اندازه به عنوان وسیله ای برای تشخیص فوری یک شخص از دیگری مهم است . اونیفورم ها راهنمای ذهنی برای تمایزافراد برای ما فراهم می کنند .

اونیفورم حرفه ای
پوشیدن یک اونیفورم حرفه ای ، مشخص می کند که هرکارمند در چه موقعیتی قرار دارد . ما به سرعت می توانیم اونیفورم های مختلف را با مفهوم نقش های اجتماعی مختلف مرتبط کنیم . ما لباس یک مامور پلیس یا نگهبان امنیت را با قدرت ، قانون ، دستور ، کمک و راهنمایی مرتبط می کنیم . به همین صورت ، لباس پرستاران را به کمک ، مراقبت ، حمایت و مهربانی مربوط می کنیم . در مقابل بالاپوش و کلاه یک دستفروش بستنی ، نشان دهنده لذت و تفریح است .
زمانی که افراد اونیفورمی را می پوشند ، آن را به عنوان یک نماد می پذیرند ، اما حتی افرادی که اونیفورم خاصی مربوط به شغل معینی را نمی پوشند ، تمایل دارند که به طور مبهم بدانند که چه چیزی بپوشند . کسانی که قفسه لباس خود را مناسب با شرکت خود تطبیق می دهند ، در ترقی شغل خود سریع تر موفق می شوند .
اونیفورم طبقه جوان
افراد جوان اونیفورمی منطبق با گروه سنی خود انتخاب می کنند . اگرچه اونیفورم آنها باید مشابه اونیفورم گروه همکار و هم درجه آنها باشد، اما نباید لباس افراد بزرگسال به آنها تحمیل شود . مد دراونیفورم گروه جوان ، می تواند هم حس تعلق به گروهی که از نظراجتماعی با آنها هم رتبه هستند را ایجاد کند و هم احساس هویت به عنوان شخصیتی جوان که به بلوغ رسیده است .
برای اکثریت افراد ، یک مدل قدیمی ، لوازم جانبی و لباس های ازمد رفته ، طرفداری خود را در بین گروه مردم از دست می دهد . لباس ها و لوازم از مد رفته باعث می شود تا فرد تصمیم بگیرد تا آن را عوض کند و مدل جدیدی تهیه کند . یک تلفن همراه به عنوان یکی از متعلقات و لوازم فرعی ، نمونه خوبی از این موضوع است . همانطور که محصولات جدید گسترش می یابد ، مدلی از تلفن همراه سال گذشته که دارای سیستم های پخش صوتی جدید نیست ، جای خود را به انواع iPod و سایر ابزار الکتریکی جدید ونو می دهد . لازم است که آخرین وجدیدترین لوازم مد را در اختیارداشته باشید تا تایید و تصویب فوری گروه همکار و مشابه خود را کسب کنید .
اونیفورم گروه جوان ، همچنین می تواند برعلیه گروه هایی که آن را می پوشند عمل کند. اخیرا (در انگلستان در ماه می 2005) ، پوشیدن نوعی کلاه که جوانان بر سر می کردند ، در مراکز خرید قدغن شد . علت ممنوع شدن این نوع کلاه این بود که بعضی از جوانان صورت خود را در زیر کلاه مخفی می کردند مثل اینکه دزد هستند ، یا از آن برای جلوگیری از شناسایی خود توسط پلیس ، پس از دزدی کردن یا جرم های دیگراستفاده می کردند .

تولید انبوه و تکنولوژی جدید بافت پارچه

در بین جنگ جهانی اول و دوم ، تولید انبوه لباس گسترش یافت . اما این موضوع زمانی عملی شد که سهمیه بندی لباس در بریتانیا اتفاق افتاد ، و روش های تولید آسان ترشد . سهمیه بندی لباس و مغازه های لباس ، تولیدکنندگان را متقاعد کرد تا لباس ها را به روشی اقتصادی ، کارآمد و بهره ور و سریع تولید کنند ، ضمن اینکه استاندارد معینی از کنترل کیفیت را به دست بیاورند . در دهه 1950 ، تعداد زنانی که خیاط زنانه های کوچک را رها می کردند و از فروشگاه های زنجیره ای روبه رشد خرید می کردند ، افزایش یافت .
فروشگاه های زنجیره ای و بزرگی مانند دبنهام ، سعی کردند تا با زمان به جلو حرکت کنند . پارچه های جدید و لباس های جدید را امتحان کنند . در دهه 1990 ، از طراحانی مانند جاسپر کنران برای طراحی و ایجاد تغییرات در سبک و سایر خصوصیات استفاده می کردند .
یک مجموعه کامل از الیاف افروزنده ، پارچه های جدید مد ، مواد محافظت کننده و پارچه های مهندسی شده و طرح ریزی شده ، پس از سال 1960 به طور وسیعی در دسترس قرار گرفت . پارچه ها و مواد جدید ، به تکنیکهای قبلی که در ابتدا ، گران و انحصاری بودند خاتمه داد . در ابتدا آنها به دنیای خیاطی زنانه در سطح بالا (Haute Couture) ارائه شدند ، اما چند سال بعد به بازار انبوه وارد شدند .

تفکرتقلیدی جوانان در دنیا

تفکر و حس تقلید در نوجوانان دهه 1950، به نیروی بزرگ و مهمی در دهه 1960 بدل شد . سایر مسائلی که در این تصور تاثیرگذار بودند، افسون و جادوی سینما ، وجود تلویزیون در خانه بیشترافراد معمولی و تغییر در نگرش ها و ارزش ها پس از معرفی زن به شکلی جدید بود . پوشش کلی در جامعه تحت تاثیر سینما ، تلویزیون و مجلات پر طرفدار بود . دنیا به آخرین شیوه ها و گرایشات و مدهای جدید ، به همان سرعت که یک عکس می توانست ارسال بشود ، دسترسی فوری داشت .
امروزه آنچه مردم در تلویزیون های خود می بینند یا هنگام ارتباط با اینترنت مشاهده می کنند ، به سرعت به عنوان امری معمولی و همه روزه پذیرفته می شود . صفحه تلویزیون شخص در منزل ، تازگی و جدید بودن مطلق یک اندیشه و تصور را کاهش می دهد و آن را به امری عادی بدل می کند ، خصوصا در مورد برخورد با موضوعی در فشن . در نتیجه وقتی که می بینیم دیگران نوعی لباس را پوشیده اند، پذیرفتن آن برای ما خیلی سریع و آسان می شود ، حتی اگر نتوانیم تصور کنیم که خود ما ممکن است بتوانیم لباسی مشابه آن را بپوشیم .

دوره ها وسیکل های فشن

یک نگاه جدید نمی تواند همیشه بر تاریخ فشن مسلط باشد. تا زمان ملکه یکتوریا ، یک نوع فشن حدود ده تا پانزده سال در مناطق روستایی و محلی نفوذ داشت . سفرهای از طریق راه آهن ارتباط بین شهرها و روستاها را افزایش داد و گردش مد بسیار سریع شد ، و در سال 1901 در دوران ادوارد هفتم ، فشن در یک سیکل سالانه تغییر می کرد .
آزادی زنان و همکاری و شرکت تمام طبقات زنان در جنگ سالهای 1914-1918 به زنان توانایی و شجاعت این را داد تا لباس های کاربردی تر و قابل استفاده تر را انتخاب کنند و سبکهای جدید در فشن ، آرایش مو و زیبایی را امتحان کنند .
با هزاران تغییر هر روزه در شیوه و سبک زندگی ، سفرهای هوایی و مسافرتهای با ماشین ، برای داشتن سلامتی و سازگاربودن با محیط و برازندگی و همچنین داشتن محیط گرم خانوادگی ، ما نیاز به مد لباسی داریم که مطابق با روشی که ما امروزه زندگی می کنیم طراحی شده باشد . آن گونه که ما شخصیت خود را درک می کنیم و آنچه که می خواهیم به جامعه بگوییم ، از طریق بدن و لباس ما ، روشی که ما در پوشیدن لباس و جواهرات و لوازم مشابه انتخاب می کنیم ، بیان می شود .
امروزه ابزارفشن و زیبایی می تواند برای همه افراد قابل تهیه و خریداری باشد . همیشه تولید کننده هایی وجود دارند که محصولات آرایشی و زیبایی و لوازم جانبی با کیفیت و قیمتی مناسب تولید می کنند ، که بیشتر افراد می توانند از عهده خرید آن بر بیایند . فشن درتوده مردم ، چنان به سرعت رشد می کند که فشن امروزه در سیکل هفتگی می چرخد و روش های فشن تنها برای مدت کوتاهی داغ ومهم هستند .

- http://dukht.com

فشن چیست ؟

مطالب مشابه :

مدل لباس کره ای

مدل لباس مجلسی کوتاه

مدل لباس کوتاه دخترانه 2012

مدل لباس فشن و مجلسی دخترانه+عکس

فشن چیست ؟

مدل تیشرت های جدید2012

مدل لباس ژورنال لباس مد فشن