بجنورد دوست‌داشتنی ما 1

در هرسفرم به بجنورد تغییراتی را در آن‌جا حس می‌کنم. این تغییرات بیش‌تر تخریب گذشته‌ها و خاطراتی است که از بجنورد داشتم و خیابان‌ها و ساختمان‌های جدیدی که جای آن‌ها ساخته شده و چهره بجنورد را روزبه‌روز برای من غریبه‌تر می‌کند.
در یک روز جمعه از خیابان‌های خلوت بجنورد عکس‌هایی به یادگار گرفتم. برای ثبت جاهایی که از گذشته باقی مانده و هنوز تخریب نشده‌اند و هم برای دوستانی که سال‌هاست از بجنورد دور هستند و دل‌تنگ خیابان‌های بجنورد.
گردش من از ورودی شهر از سمت غرب به طرف شمال و سپس شرق بجنورد است.
ره‌آورد من را از سفرم به بجنورد بپذیرید.

خیابان ورودی شهر از سمت غرب ( از سمت تهران به مشهد) که به "خیابان نیروگاه" معروف است.
مغازه‌هایی که در ورودی شهر قرار دارند اغلب سوقات بجنورد، یعنی آبنبات‌های( شکرپنیر) معروف و خوش‌مزه بجنورد را به مسافرین عرضه می‌کنند. این نی‌زار، تنها باقی‌مانده از خندق قدیمی بجنورد که در واقع سیل‌گیر بوده است که بزودی آن‌ها هم ازبین می‌روند چون خندق درحال بازسازی است.
خندق بجنورد که درحال بازسازی است. قسمتی از این خندق به‌صورت پارک در آمده به نام" پارک آفرینش" . شاید مسئولان شهرداری آن‌قدر اطمینان دارند که شرایط جوی بجنورد دیگر مانند گذشته نخواهد بود و سیلی نخواهد آمد که شهر نیاز به خندق یا سیل‌گیر داشته باشد.
ترکمن‌های منطقه جرگلان در خیابان‌های بجنورد به وفور دیده می‌شوند، بخصوص در خیابان چهارشنبه بازار و خیابان نیروگاه
میدان دولت اولین میدان ورودی شهر از غرب ( از سمت تهران به مشهد)
از سمت جنوب، این میدان به "پارک آفرینش" و "کمربندی قدیم" بجنورد متصل است و از سمت شمال به خیابان جدیدی به نام "خیابان دولت" خیابان دولت میدان استانداری
این میدان از سمت غرب به فرودگاه منتهی می‌شود و از سمت شرق به خیابان طالقانی (ششم بهمن سابق) خیابان نادر
این خیابان قدیمی از معدود خیابان‌هایی‌ست که هم نام قدیمی‌اش را حفظ کرده و هم بافت قدیم را.
زیرا این خیابان قدیمی تنها خیابان عریضی بود که در گذشته به صورت اصولی ساخته شده و نیاز به عقب‌نشینی و بهم خوردن ترکیب ظاهری خیابان نداشته است. چهاراه ژاندارمری چهاراه امیریه
در گذشته به جای این بیلبورد ساختمان قدیمی شهربانی بجنورد قرارداشت که از ساختمان‌های قدیمی و نمادین شهر بود و متاسفانه تخریب شد. خیابان امیریه جنوبی که به نام شهید رضا امامی نام‌گذاری شده
چهارراه چه‌کنم که امروزه به چهارراه مخابرات هم مشهور است.
قدیمی‌ترین چهارراه است که در مرکز بجنورد قرار دارد و چندین نسل از این چهارراه خاطرات زیادی دارند. به‌خصوص آقایان. زیرا درگذشته این چهارراه پاتوق جوان‌ها بود پیاده‌روهای چهارطرف چهارراه هم‌راه با سرعت‌گیرهای این چهارراه از بتن منقش است که پروژه این کار را پسرم بهبود و شرکایش در اولین پروژه خود از "شرکت کارستون" به هم‌راه شرکای یونانی در بجنورد انجام دادند.
کار بسیار زیبا و بادوامی‌ست که خوش‌بختانه هنوز باقی مانده و شهرداری تخریب نکرده است.
پژوهش‌کده معلم
بعد از تخریب سینما شهرزاد در خیابان شریعتی جنوبی(شاه سابق) در محل سینما ساخته شده است.
این بنا متعلق به آموزش و پرورش است که کتاب‌خانه‌ای در داخل آن فعال است .
مجتمع دوچنار
نام این مجتمع از دوچناری که در خیابان شریعتی(شاه سابق) قرار داشت گرفته شده. یکی از چنارهای قدیمی خشک شد و از بین رفت ولی تک چنار باقی‌مانده حفاظت شده است و به ثبت رسیده.
امیدوارم بچه‌هایی که در این مجتمع رشد می‌کنند درمورد این دوچنار و علت نام‌گذاری مجتمع‌شان را جویا باشند. خیابان شریعتی جنوبی(شاه سابق) میدان کارگر یا دروازه قبله ( میدان کورش کبیر سابق)
از میدان کارگر به طرف بلوار در نبش خیابان امام خمینی ( پهلوی سابق) روبروی کوچه معصوم‌زاده، خانه‌ی قدیمی قراردارد که در محل، به خانه "مرحوم حاجی همتی" معروف است.
این‌جا قبلن خانه پدربزرگ پدریم بوده. همیشه دوست داشتم داخل این خانه را قبل از تخریب ببینم و بارها رفتم و موفق نشدم. این‌بار خوشبختانه موفق شدم و با اجازه ساکنین آن عکس‌هایی گرفتم. پدرم دوران کودکی و نوجوانیش را در این خانه گذرانده در این قسمت ساختمان، آب انبار و زیرزمین قرار داشته نمایی دیگر از خانه کودکی‌های پدرم این کوچه بن‌بست هم کوچه خاطرات کودکی من است. این کوچه که بن‌بست گوهر نام دارد در خیابان شریعتی شمالی (شاه سابق) قرار دارد.
در این کوچه فقط دو خانه قدیمی از گذشته باقی‌مانده است و بقیه تخریب شده‌اند و خانه‌های نوساز جای‌گزین آن‌ها شده‌اند. خانه‌ای که در انتهای بن‌بست قراردارد، خانه عموی پدرم است .
عمو و زن عموی پدرم که ما آن‌ها را از قول پدرم، آق عمو (آقا عمو) و خان‌جان(خانم‌جان) صدا می‌زدیم، حکم پدربزرگ و مادربزرگ را برامون داشتند و دارند.
آق عمو حدود سی ساله که فوت کرده ولی خان‌جان هنوز زنده هستند و دوست داشتنی.
خانه باصفای آن‌ها ،خانه خاطرات کودکی‌های من بود.
برای خان‌جان سلامتی و طول‌عمر آرزو دارم و آق عموی عزیز هم روحش شاد.

وقتی از خانه کودکی پدرم خارج شدم به‌طور تصادفی با آقای حصاری‌مقدم (وبلاگ بجنوردان) برخورد کردم. ایشان وقتی متوجه شدند من در حال عکس گرفتن از بجنورد برای سایت هستم من را به دیدن ساختمان قدیمی "دبستان سنایی" واقع در "کوچه بهار" که در همان خیابان بود، دعوت کردند.
توضیحاتی که در زیر در باره دبستان سنایی نوشته شده، آقای حصاری‌مقدم قبول زحمت کردند و برای من فرستادند.
با تشکر از راهنمایی‌ها و توضیحات خوبشان

دبستان سنایی
از اولین سال تاسیس این مدرسه اطلاع دقیقی در دست نیست. اما دردهه‌ی 30 درحیاطی قدیمی واقع در انتهای کوچه‌ی سعدی ( پایین‌تراز دروازه قبله یا همان میدان کارگر) با تعداد نه چندان زیادی از دانش آموزان شروع به کار کرد. پس از مدتی ، به ابتدای کوچه‌ی برق یا فخران نقل مکان کرد که این حیاط هم اجاره‌ای بود . پس از چند سال ، به کوچه‌ی اخوان که فاصله چندانی با هم نداشتند ، نقل مکان کرد .
درسال 47 دبستان سنایی از کوچه‌ی اخوان به کوچه‌ی بهار کوچ کرد و حدود شش سال درآن جا ساکن شد. این مدرسه به دلیل واقع شدن در کنار باغی بزرگ ، از هوای خوبی برخوردار بود.
این ساختمان قدیمی نمایی آجری دارد ، پوشش سقف آن از جنس فلزی شیروانی است و از دو قسمت شمالی و جنوبی درست شده است که یکی -دو کلاس هم به دلیل قرار گرفتن در ضلع جنوبی ، برای آموزش استفاده می‌شد.
در کنار این کلاس‌ها ، اتاقک کوچکی به نام فروشگاه وجود داشت که در زمان زنگ تفریح ، به بچه‌ها خوراکی می‌فروخت که فروش آن به عهده‌ی خدمت‌گزار دبستان بود.
قسمت شرقی مدرسه در زمستان‌های سرد آن روزها ، به دلیل آفتاب‌گیر نبودن ، و یخ زدن برف‌ها ، برای سرسره بازی بچه‌ها، بسیارمورد توجه واقع می شد.
داخل ساختمان از چند اتاق کوچک تشکیل شده است که قسمتی هم به انباری اختصاص داده شده بود .
تقریبا هر روز ، دانش‌آموزانی را برای تنبیه به این محل تاریک می‌فرستادند و یقیه هم به وسیله چوب‌های نازک درخت آلبالو تنبیه می‌شدند. این چوب‌ها توسط آموزگار مردی تهیه می‌شد که مسیر آمدنش به مدرسه از بلوار فعلی می ‌گذشت و هرصبح عده‌ای به دلایل مختلف باید چوب می‌خوردند. اسامی تعدای از مدیران و کارکنان این آموزشگاه به شرح ذیل می‌باشد: مدیر: آقای حاج محمود فرزندیان وبعدها ، آقای محمود وحدت و دردهه‌ی 50 ،آقای علی اکبر اصفهانی بودند.
معاونین به ترتیب،آقای حامی و رضا قلی زاده آموزگاران:
کلاس اول، زنده یاد مهین اخلیان
دوم، زهرا نبی‌زاده
سوم ؛
چهارم ،آقای مشهدی
پنجم، خانم مودی و بقیه افرادی بودند که در دونوبت صبح و بعدازظهر به تدریس مشغول بودند.
خانم ها، موشیخیان ، عضدالملکی، قزوینی ، علوی ،قنادزاده،
آقایان ، سلطانی، ذوقی ، موحد

این اتاق در گذشته محل کلاس اول آقای حصاری‌مقدم بوده است. با توضیحاتی که صاحب‌خانه، آقای غلامی دادند، این ساختمان راسرهنگ وحدت ساخته و معماری این ساختمان به‌صورتی است که در آن هیچ ستونی به عنوان پایه ساختمان بکار نرفته است. آن ساختمان مسکونی با در و پنجره‌هایی از جنس چوب، شکل زیبایی به خود گرفته بود.
و ایوانی از جنس سنگ‌ریزه‌های رنگی که به زیبایی آن افزوده بود. پله های این ایوان با رویه ای از جنس سخت؛ شکل قشنگی به آن بخشیده بود .

درخت بزرگ پر از توت در وسط حیاط خودنمایی می‌کرد . این درخت در زمانی که این محل مدرسه ابتدایی بوده، وجود نداشته است

بعد از دبستان سنایی، هم‌راه آقای حصاری‌مقدم به کوچه سعدی و خانه پدری ایشان رفتیم.

آقای حصاری‌مقدم در گذشته در مورد کوچه سعدی مفصل نوشته‌اند که لینک مطلب ایشان را در این‌جا می‌گذارم

http://www.bojnourdan.blogfa.com/post-60.aspx

http://www.bojnourdan.blogfa.com/post-63.aspx

کوچه سعدی از یک سمت به خیابان شهید (شاه‌رضای سابق) و از سمت دیگر به خیابان هفده شهریور( 25 شهریور سابق) وصل است.
خانه کودکی‌های آقای حصاری‌مقدم. خانه‌ای پراز خاطره در کوچه خاطره‌های ایشان.
هروقت پیرزنی می‌بینم ناخودآگاه به سمتش کشیده می‌شوم و سلام و احوال‌پرسی می‌کنم. شاید چون آن‌ها من را به یاد مادربزرگم که خیلی دوستش داشتم، می‌اندازند.
این خانم، "خانم شادمانی "نام داشت و اصلیت‌شان سبزواری بود. از ایشان اجازه گرفتم برای عکس انداختن . با مهربانی تمام اجازه دادند و جلوی دوربین ژست گرفتند .
امیدوارم سال‌های زیادی سلامت و شادمان مانند فامیلی قشنگ‌شان زندگی کنند.
خانه قدیمی در کوچه سعدی که هنوز از کلنگ مجتمع سازان در امان مانده است.
آپارتمان نوساز درکنار خانه قدیمی در کوچه سعدی
این نمایی از بسیاری کوچه‌های قدیمی بجنورد است. ساختمان‌های جدید در کنار خانه‌های قدیمی.
ساختمان‌های نوساز با عقب ‌نشینی باعث عریض شدن کوچه شده‌اند و خانه‌های قدیمی که هنوز باقی مانده‌اند و طرح عقب‌نشینی را انجام نداده‌اند و باعث شده‌اند که کوچه‌ها چهره زشتی پیدا کنند.
باغ قدیمی که در انتهای کوچه سعدی قرار دارد و متعلق به خانواده آقای مین‌باشی است. این باغ زیبا، نمای باصفایی به این کوچه قدیمی بخشیده است

در انتها دو عکس از جاده بدرانلو که محل پیک‌نیک هم‌شهری‌های عزیز است می‌گذارم.

تاکستان‌های بدرانلو از زیباترین باغ‌های اطراف بجنورد است و انگورهای پاییزه آن که به انگور کلاه‌داری معروف است جزو خوشمزه‌ترین انگورها در ایران.

پ.ن: یک توضیح: به دلیل اینکه هایپرلینک موییل تایپ سایت حذف شده من نمی‌توانم به مطالب لینک مستقیم بدهم. به همین دلیل آدرس لینک را گذاشته‌ام. پوزش من را بپذیرید.

بجنورد دوست‌داشتنی ما 1

مطالب مشابه :

درهمایش کارگری حامیان موسوی عنوان شد:حرکت دولت نهم به سوی استبداد

بجنورد دوست‌داشتنی ما 1

اسامی دارندگان آرا شورای اسلامی بجنورد (دورسوم)

ره‌آورد سفر به بجنورد

صعود به قله 4000 متری توچال در یک هوای آفتابی ولی سرررددد

شهرداری که خوب فکر کند در یاد همشهریانش خواهد ماند

حسین کمالی چهارشنبه میهمان بجنوردی هاست

توزیع10هزاراصله نهال رایگان در بجنورد