متن ادبی عید غدیر

و این مرد , چه کسی میتواند باشد؟؟ جز علی ابن ابی طالب(ع)

آخرین سال عمر پیامبر(ص) است. و آخرین حج آن حضرت .."حجة الوداع".

شکوه حج امسال , به خصوص با حضور پیامبر در این آیین ابراهیمی و سنت توحیدی , یادآور ابراهیم بت شکن

است. چشمی آینده نگر و فکری دور اندیش ,نگران سرنوشت امت است و ابرهای سیاه و روزهایی فتنه بار و

افقی تیره را در انتظار مردم و مکتب میبیند.آن چشم ,چشم محمد(ص) و اندیشه اوست. کشتی امت, بی

کشتیبانی نوح , به سا حل نجات نمی رسد.

و نوح, علی(ع) است که ره شناس و موج آشنا و ستم ستیز و قاطع و بی باک و با تقواست.

کاروان دین, بدون قافله سالاری امین و آگاه ,گرفتار طراران و رهزنان و تاراجگران میشود و ارمغان مکتب و

دستاوردهای انقلاب اسلام به غارت میرود و علی (ع), سالاری بصیر و دین شناس و پرورده اسلام و تجسم

قران و آیینه ایزد نماست.

بركه در بركه، آواز بلند علوي‌ات طنين‌انداز شد، آسمان‌ها، كوه‌ها، دره‌ها، بيشه‌ها و درختان، تمام‌قد به احترام

قامت هاشمي‌ات ايستادند، تاريخ، ثانيه‌هاي بي‌رمقش را به ياد مي‌آورد. آفتاب لحظه‌اي ايستاد، همه ديدند كه

به احترام تو، لحظه‌اي خورشيد روي نتابيد تا همه ببينند، نور تو از آفتاب بيشتر است؛ صداي تپش قلب‌ها حتي

ريگ‌هاي بي‌خيال آن بيابان تفتيده را مجبور كرد، سركي بكشند تا ببينند چه خبر است، پنجره‌هاي نداشته

بيابان، باز شده بودند، كوير گوش شده بود تا بشنود هر آن‌چه بايد مي‌شنيد، رفتگان برگشتند، كاش رفتگان

تاريخ هم برمي‌گشتند تا دوباره ببينند ….

فرشتگان، دوشادوش هم، آماده هلهله بودند، شايد جبرييل را هنگام ابلاغ پيام خداوند ديده بودند و پيام

نوراني پيامبر را؛ محمد (ص) با هر نَفَسش، پيام خدا را مرور مي‌كرد. بركه، خوشحال از حضور ناب يك عشق،

موج، ‌موج، بوسه براي ابر‌ها مي‌فرستاد تا ابرها ببارند و عشق خداوند را بوسه‌باران كنند. غدير، اين بركه

تنهايي، اين جغرافياي تنهايي علي (ع)و فاطمه(س)، امروز مملو از جمعيت بود. "غدیر خم "نه برکه ای در

بیابان, بلکه دریایی از باور و بصیرت در کویر حیرت و هامون ضلالت است تا کام جانها از ان سیراب شود.

"غدیر",حلقه میانی "رسالت" و "امامت" است.از سویی به "بعثت در حرا"وصل میشود و از سویی دیگر

به"شهادت در کربلا"پیوند میخورد. "دریای غدیر",از ریزش ابشارگون وحی بر جان محمد(ص)لبریز است و

قامت دین در زلال "غدیر خم"انعکاس می یابد. "غدیر علی(ع)" حرای محمد(ص) است,در جلوه ای پس از

بیست و سه سال ."عاشورای حسین",نیز دادخواهی غدیرعلی(ع) است پس از نیم قرن مظلومیت حق.

و...."غیبت",دوران "انتظار" جوشش دوباره غدیر عاشورایی در نینوای تاریخ است,در بستری از فرات ظهور و

علقمه نور. و "عصر ظهور",رجعت دوباره بعثت در حرا و امامت در غدیر است. و."مهدی(ع)",همان محمد(ع)

است در جلوه علوی وحسن حسنی وشور حسینی.و"دولت عدل",تجسم ارمان "بعثت" و"غدیر"

و"عاشورا"ست."قسط قائم",همان "فلاح رسول" است در اغاز بعثت. حدیث"یملأ الارض قسطا و عدلا"..

بازتاب همان "قولوا لا اله الا الله تفلحوا" در اغاز دعوت علنی رسول فلاح وپیامبر عزت واگاهی وازادیست.

آری...."غدیر",یک "کتاب مبین" است, سندی برای تداوم خط "رسالت" در جلوه "امامت". "غدیر",برای تشنگان

,چشمه زلال هدایت است و برای ره گم کردگان , صراطی است که به "سنت پیامبر" منتهی میشود.

"غدیر",منشور برتری "لیاقت" بر "عصبیت"است. سند برتری "ملاک" بر "ملوک" است.

ادعانامه مظلومان همیشه تاریخ ,بر ضد سلطه های بیداد و جابرانه است. خوب نگاه کن.......... هنوز بر بام

بلند "غدیر",دست پیامبر را میبینی که دست علی(ع)را که دست خداست -فرابرده و آن خورشید را در برابر

دیدگان منتظر"تاریخ "قرار میدهد. و نام "علی(ع)"را,همچون حجتی روشن و مشعلی فروزان,به عنوان"مولی"

بر میافرازد,تا راه,پس از رسول,تیره نباشد,تا اسلام به جاهلیت نگرود, تا جاهلیت مرده, در گرمای خودخواهی

های قریش ,جان نگیرد.

هنوز,طنین صدای محمد(ع) را ,که فرمود: "اللهم وال من والاه و عاد من عاداه"

از نای پر نوای رسول و زبان پاک پیغمبر,میشنویم,که به آستان خدای "علی آفرین" بلند است. دعاییست که مرز

میان "حب و بغض"علی(ع) را ترسیم میکند,و خندقی است که یاورانش را بر نصرت و دشمنانش را در خذلان, از

هم جدا میسازد.غدیر, تجسم همان خندق است و امات و ولایت ,مهر و امضای قبول "دین" است. غدیر,عید

ولایت است. ولای علی(ع) ,کیمیای دگرگون ساز دلهاست. و....."غدیر علی(ع),هنوز هم چشمه ای لبریز از"

آب حیات" و دریای مواج از فضایل است.درخت آسمان سای و بلند بالای "ولایت", در جویبار"من کنت مولاه...

"روییده است و "علی مولاه" شکوفه معطر ان "بهار رهبری" است. دلها تنها از این دریاست که سیراب

میشود,وگرنه, سراسر کویر است و عطش و تنهای وسرگردانی. و چشمها از این چشمه نور ,فروغ میگیرد

و گرنه تمام ,تاریکی و تعصب و حیرت است و گمراهی. بیایید دلها را از این دریا سیراب کنیم و چشمها را از

این چشمه روشن,پرفروغ سازیم و مشام جان را سرمست آن "بوی خوش احمدی" گردانیم. غدیر؛ تجلی

ولایت غدیر، نه فراموش شدنی است و نه کهنه شدنی؛ ماندگار است و پویا و زندگی ساز. غدیر، تجلی

ولایت و رکن حیات معنوی انسان است. غدیر، روز اکمال دین و اتمام نعمت حق است. غدیر، آزمایشگاه بود

و علی، وسیله امتحان مدعیان ایمان، تا در جریان اطاعت از رهبری او و پذیرفتن ولایتش، صداقت او را در عمل

نشان دهند. پیامبرگرامی اسلام صلی الله علیه و آله در روز غدیر خم، خواست تا جریان رهبری امت، از آغاز

به دست پاکترین و شایسته‌ترین افراد باشد و آب زلال حق، در بستر تاریخ و زمان و در توالی نسلها و

اندیشه‌ها، آلوده نگردد و دشمنان نتوانند از آب گل آلود، ماهیِ مراد خویش را بگیرند.

بر همین اساس است

که غدیر هیچ گاه فراموش نمی‌شود؛ بلکه همواره نامیرا و جاودانه باقی خواهد ماند.

متن ادبی عید غدیر

مطالب مشابه :

متن مجری عید غدیر خم

متن مجری گری ماه محرم وعید غدیر

مطالبی در مورد متن مجری مراسم ها(ادامه مطلب)

روایت جالبی درباره نوروز + اعمال عید نوروز

متن ادبی عید غدیر

دانلود انواع تواشیح