بازار پشت شهرداری ( توپخانه )

از پله هاي سنگي و سياه زير گذر خيابان اميركبير پايين رفتم . چهار نفر دست فروش در سايه تقريبا خنك زير پل و بدور از آفتاب ساعت 11 پيش ازظهر تابستان بساط كرده اند . در حال عبور بودم بدون اينكه به بساطشون نگاه كنم كه يكي از آنها زير لب مي گفت : پاسور ، عكس . جواني بود تقريبا 25 ساله با تي شرتي سفيد و بلند. گفتم: دو دست كم (kem ) مي خوام داري. گفت: كم گرونه فروش نداره رويال اصل دارم دستي 1000 . گفتم نه و به راهم ادامه دادم. چهار قدم كه رفتم گفت : 750 هم مي دم.

از زير گذر كه بيرون آمدم وارد پياده روي 5 متري ميدان امام خميني (پشت شهرداري ) شدم . سمت چپ كنار جدول خيابان يك رديف شامل شش كيوسك تلفن همگاني است كه عده اي هم مشغول استفاده و سمت راست ، دكه نوار فروشي كوچكي چسبيده به ديوار بانك تجارت قرار دارد كه متعلق به مردي تقريبا 50 ساله ، با قدي حدود 150 كه پاي چپش از پاي راست چند سانت كوتاه تراست و در موقع حركت مي لنگد. عينكي ته استكاني به چشم دارد و دست چپش هم تا مچ بانداژ شده.پيراهن راه راه آبي بلندي دارد كه روي شلوارش انداخته. بلندي مغازه اش يك متر بيشتر از قد مرد است كه در هنگام فروش سه بار روي چهار پايه اي مي رفت تا از رديف بالا نوار بردارد.

داخل قفسه هاي دكه تعداد زياد نوارها منظم روي هم چيده شده و بالاي دكه عكسي منتسب به امام علي قرار داشت.نام خواننده روي جلد هرنواري نوشته شده مثل داودمقامي ، راد و بنفشه ، دلجو و دلكش ، مرضيه ، سيدكريم، احمدي ، عهديه ، نظري ، پوري بنايي ، فيروزه ، آغاسي ، ممقاني ، داريوش و گوگوش ، سوسن كوري و ....روي مقوا نوشته هر نوار 1000 تومان.

من به همراه سه مرد ديگر كه يكي جوان و دوتاي ديگه بالاي 50 سال داشتند روبروي دكه ايستاده و صداي مردي كه به سبك زورخانه و قهوه خانه اي از رايديوپخش صوتي چوبي و داغون فروشنده در مي آمد گوش مي داديم.

جوان نواركاستي رو به سمت فروشنده گرفت و گفت : من نوار چهار رو خواستم ولي صداي زنه . فروشنده گفت : پسر اين عين است نه چهار يعني عهديه . فروشنده ادامه داد: من تمام شعرها و صداهاي خواننده هارو مي شناسم يه تيكه از شعرش رو بگو من بهت مي گم كي خونده و توي كدوم نواره.

بعد رو كرد به دو مرد ميان سال و گفت: لامصبا حق جانبازيم رو ديگه نمي دن چهارشنبه رفتم بنياد جانبازان ميگن پرونده ات بايكوته.

چند قدم از دكه به آرامي دور مي شم در حاليكه دارم حركتهاي فروشنده نگاه مي كنم كه مردي لاغر اندام با چشمان و گونه هاي گود افتاده و شلوار لي آبي و تي شرت قرمز به من نزديك شد و در گوشم گفت : نگاري. يه لحظه نگاهم كرد و باز به صورت سوال گفت: نگاري؟ بعد هم زود ميان جميعت گم شد.

كنار مغازه اي كه ويترينش پر از پخشهاي سي دي و كاست خودرو بود ايستادم. از تمام ماركها و قيمتها موجود است . سوني mp3 97/000 تومان ، پايونيرمدل5950 في 160/000 ، جنرال با پخش تصوير77/000 ، پايونير تصويري 80/000 ، آمپيلي فاير 2 كاناله 42/000 ،آمپيلي كن وود 4 كاناله 90/000 تومان ....... جلوي ويترين پيرمردي تقريبا 60 ساله خشكبار مثل بادام و پسته و فندق در بسته بندي هاي پلاستيكي (مثل سوسيس ) درست كرده بود و مي گفت : فقط هزار تومن . بخور هميشه جوون باشي، نترس دست توي جيبت كن قيمتش از يه نخود نشئه گي هم كمتره.

در طول پياده رو به حرکت ادامه مي دهم سمت راستم ويترينهاي مملو از ضبط و پخشهاي خانگي ، پخشهاي سي دي و DVD ، انواع پلي استيشن ، تلويزيون و آنتن و.... و سمت چپم فروشنده هاي بساطي که تعدادي هم بساط نداشتند ولي براي فروش زمزمه هايي در گوش رهگذران مي کردند.

وارد پاساژي که سر نبش آن يک مغازه واير فروش بود ، شدم و قدم زنان به قسمت انتهايي پاساژ که با يک راه پله آهني به زيرزمين منتهي ميشد رسيدم و وارد زير زمين شدم. 15 مغازه تلويزيون فروشي آنجا بود که همه دسته دوم فروشند. وارد مغازه اي که پسر تقريبا 14 ساله اي در آن نشسته بود شدم و با اشاره به تلويزيون 21 صنام پرسيدم :چنده؟ گفت: چهل تومان ولي کنترل و کارتون نداره، اين سامسونگ کنترل داره 45 تومان.

در همين لحظه مردي تقريبا 45 ساله وارد شد و به من گفت در خدمتيم. گفتم : تلويزيون 21 مي خواستم ولي با کارتون خودش . مرد گفت: کارتون 21 دارم مهم تلويزيونه نه کارتون خالي. گفتم: مي بخشيد چند تا مغازه ديگه ببينم خدمت مي رسم. مرد گفت : يا علي.

مقابل مغازه ديگري دو جوان ايستاده بودند و با فروشنده براي يك تلويزيون 21اينچ با مارك DAEWOO چانه زني مي كردند. كنار آنها ايستادم. دو جوان بعد از امتحان كردن تلويزيون آن هم با كنترل صنام ( طبق گفته فروشنده كنترل صنام به اين تلويزيون مي خوره) ، تلويزيون را در جعبه اي بدون كائوچو با مارك پارس گرونديك گذاشتند و سروته معامله را با يك چك پول 50/000 توماني جوش دادند.

كمي جلوتر از مردي که مشغول جابه جايي و تميز کردن مغازه اش بود پرسيدم : خسته نباشيد ، رسيور موجود داري؟ گفت : نه. گفتم : رسيورم رو مي خواستم عوض کنم آشنا داري؟ گفت: شماره موبايلت رو بده عصري نصاب بهت زنگ ميزنه باهاش تموم کن همون جا خودش دستگاتو ور ميداره. من هم شماره ام را واقعي دادم با نام آقاي کريمي و از مغازه بيرون امدم.

ساعت 11/55 دقيقه ظهر به دليل گرماي زياد مجال پياده روي رو از آدم مي گيره براي همين به سمت خودروي اداره راه افتادم. فاصله پاساژ تا محل قرار تقريبا 200 متر بود ، ده دقيقه در محل قرار منتظر شدم که گوشي همراهم زنگ خورد. صدا گفت: آقاي کريمي . گفتم : بله گفت :شما تقاضاي نصب آنتن کرده بودين بله . گفتم : جناب فعلا منصرف شدم با همون قديميه فعلا مي سازم. صدا بدون اينکه منتظر بشه حرف من تموم بشه قطع کرد.

پيش خودم فكر مي كردم موقع عصر كه هوا خنك و جماعت بيشتري اينجا تردد مي كنند ، احتمالا خريد و فروشها و سوژه هاي جالب تر هم بيشتر به چشم مي خوره. شايد شب عيد و شلوغي آخر سال هم دوباره طلب كنه يه كم ديگه در اين محل چند قدم راه برم.

بازار پشت شهرداری ( توپخانه )

مطالب مشابه :

هدیونیت یا ضبط و پخش

فروش پانل های مدل جی وی سی، پایونیر ، سونی، ال جی و غیره

بازارگردی(مقایسه و بررسی برای خرید پخش ماشین)

محصولات پایونیر (pioneer)

معرفی رادیوپخشهای 1394 پایونیر در ایران

بازار پشت شهرداری ( توپخانه )

Pioneer BDP-LX55 Review

سیستم های صوتی و تصویری اتومبیل

Pioneer TS-A6985S Car Speaker