بلغارستان .وارنا

برای بار سوم خاطرات مربوط به سفرم و می نویسم امید وارم که ایندفعه نپره .من عاشق سفرم و هر چی بیشتر سفر می کنم بیشتر نیازمند سفر می شم شاید میل به مهاجرتم هم یه جورایی ازهمین عشق به سفر نشات گرفته به هر حال ماجراجویی باعث شد من از بلغارستان سر در بیارم البته تخفیف اخر سال تور ها هم بی تاثیر نبود ولی از اونجایی که خدا دوست نداشت من اذیت بشم انتخاب فوق العاده ای بود و من نهایت رضایت از سفر و داشتم هنوز م ستی سفر از سرم نپریده . اگه یکمی خواسته هاتون از سفر شبیه من بود من وارنا رو برای یه هفته ارامش و تفریح توصیه می کنم اخه من توی سفر دنبال خرید و سوغاتی و مارک این حرفها نیستم من ساعتها یه گوشه ای می شینم و تیپ مردم شناسی اون کشورو مطالعه می کنم وباهاشون ارتباط برقرار می کنم . احترام و ازادی رو تجربه می کنم شنا می کنم می نوشم می خندم و بس

شاید شما هم احساس کنین با دیگران متفاوتم که البته حستون درسته ولی به هر حال هر کسی با یه چیزی خوشحال می شه منم دلم به همین یه هفته دوهفته ها در سال خوشه به خاطر همین سعی می کنم عمیقا ازش استفاده کنم .مطالعه رفتارهای مردم خودم هم در بلاد غربت جز مازوخیسم وجودم هست که البته مربوط به مسافرت تنها نمی شه همیشه مبتلا به این مرض هستم رنجیه که بهش عادت کردم

به هر حال. منطقه توریستی وارنا به نام شنهای طلایی نیم ساعتی با شهر فاصله داره یه جایی اندازه چالوس خودمون در امتداد ساحل با هتل های لوکس رستورانها و کافی شاپهای معرکه و مغازهاهای کوچیک .چیزی که من عاشقش شدم احساس ازادی و سبکی این منطقه بود چقدر کیف می کردم وقی پا برهنه توی خیابون راه می رفتم .مردم با مایو توی خیابون راه می رفتن و هیچ کس به کس دیگه کاری نداشت .یه روز که تنهایی کنار خیابون روی نیمکت نشته بودم و سیگار می کشیدم نمی دونم چرا وقتی چشمم به پاهای بدون کفشم افتاد یهو زدم زیر گریه .نمی دونم چم شد خسته بودم از همه فشاری که همیشه تحمل می کنم جای باید ها و نباید ها سوزش زخم نگاه های شرر بار درد خیلی چیزها باهام نبود و حالا من یه جوری بودم. انگار عادت کردم به این دردها ...

شب اخر یه سوال از خودم پرسیدم دلم می خواست بدونم ایا بقیه توریسها هم که بر می گردند خونه دلشون مثه من اینهمه غمگینه ؟ بهشون نگاه می کردم و می دیدم که خیلی از چیزها خونه یا مسافرت براشون فرق نکرده نهایتا فقط سر کار نمی رن پول بیشتر خرج می کنند و افتاب بهتری می گیرند ولی من چی ؟

توی این سفر فرصت بیشتری داشتم ایرانی های مسافر و مطالعه کنم چون تا به حال با تور سفر نکرده بودم چند تا دختر بچه چهارده پونزده ساله بود که روز های اول سنگینی و قید و بند ها رو درشون حس می کردم شدیدا مواظب رفتارشون بودن بلند نمی خندیدن .یه جایی قرشون می گرفت خجالت می کشیدن خودشو نو تکون بدن و ارایش های غلیظ می کردند دو سه روز بعد یکی از دختر هارو دیدم از دریا بر می گرده در حالی که یه بلوز روی دوشش انداخته و یکیشونو موقع اجرای شوی خیابانی دیدم که با باباش تانگو می رخصه .دلم براشون می سوزه چون هممون این سنگینی رو تجربه کردیم مختص خانم ها تنها نیست مردهای ایرانی هم همین سنگینی رو به دوش می کشن .بگذریم

هوای عالی و موسیقی های شاد و چهره های خندان پررنگ ترین خاطره ایکه توی ذهنم باقی مونده .به امید روز های افتابی برای همه

http://www.pic.iran-forum.ir/images/1692828r6to7wqjq888.jpg

چشم انداز دریا و ساحل از هتل موقع طلوع خورشید

بلغارستان .وارنا

مطالب مشابه :

سفر به بلغارستان

بلغارستان .وارنا

ادامه سفر زمینی...رومانی سرزمین سیگاریها

سفر به بلغارستان –وارنا

بلغارستان BULGARIA

بلغارستان-پارت1

بلغارستان، زيباترين كشور اروپا

بلغارستان مقصد جدید صادرات لرستان/ تجارت خارجی سکوی جهش