خماری

خماری . . .

وقتی انسان وارد دنیای اعتیاد می‌شود دقیقاً در نقطه‌ای قرار می‌گیرد که تمام محیط زندگی‌اش پر از دغدغه‌های گوناگون می‌شود.

دغدغه مکانی برای مصرف، دغدغه پنهان کردن اعتیادش از دیگران، دغدغه محیط کار و همکاران و ...

یکی از دغدغه‌های بزرگ و اصلی که تقریباً در رأس همه دغدغه‌ها برای یک فرد مصرف‌کننده قرار می‌گیرد دغدغه «جنس خوب» است.

هر شخص با هر نوع مصرفی اعم از تریاک، شیره، کراک، شیشه و ... همیشه به دنبال یک ساقی خوب بوده تا بتواند بهترین نوعش را تهیه و مصرف کند و شاید تمامی این افراد به دنبال اصطلاحی هستند به نام «نشئگی بیشتر»

این حالت دقیقاً نقطه مقابل یک گمان است که سوای لذت‌جویی‌ها شاید بتوان گفت گزینه‌ای است به نام ترس از خماری.

کمتر کسی یافت می‌شود که مصرف‌کننده باشد و درد خماری را با گوشت و پوست‌واستخوان نچشیده باشد.

خماری رفتاری از انسان است که در 2 بخش صور آشکار و صور پنهان نسبت به عادت‌ها و وابستگی‌ها، نیازها و یا هوس با شدت کم یا زیاد نمایان می‌شود.

کلمه خماری ممکن است نسبت به یک موضوع همراه با درد و سختی باشد و نسبت به موضوعی دیگر در حد یک سرگردانی ساده.

قبل از کنگره باورم بر این بود که خماری فقط مربوط به اشخاصی است که مصرف‌کننده مواد هستند؛ اما امروزه نظرم بر این است که می‌توان از کلمه خماری در بسیاری از مسائل زندگی که از روی عادت و هوس و نیاز در 2 بخش صور آشکار و پنهان نمایان می‌شود استفاده نمود.

اگر کمی دقت کنیم در اطراف زندگی‌مان انسان‌های به‌اصطلاح سالمی را می‌بینیم که مثلاً برای خوابشان یک یا چند قرص را شب‌ها باید مصرف کنند و اگر شبی قرص نباشد رفتارهای شخص شبیه رفتارهای خمار گونه فردی می‌شود که مواد مصرف می‌کند.

البته نه به آن شدت خماری مواد، ولی مسلماً شخص رفتارهایی از قبیل بی‌قراری، اضطراب، عصبانیت، بی‌حوصلگی و بی‌خوابی و شاید چند رفتار دیگر در قسمت صور آشکار و پنهان، با شدت‌های کم‌وزیاد نمایان شود.

به‌نوعی می‌توان گفت فرد با مصرف نکردن قرص حالش خوب نیست و از حالت تعادل بیرون می‌آید.

فرض کنید دریکی از روزها از منزل خارج شدید و فراموش کردید که دستگاه تلفن همراهتان را با خود به همراه بیاورید و قرار است یک روز تمام را بدون این وسیله سپری کنید. با این حساب که تماس‌های ورودی و خروجی مهم و ضروری هم ندارید!

ببینیم آیا واقعاً حال آن روز شما مثل بقیه روزهاست که تلفن همراهتان در جیبتان هست؟!

یا اینکه رفتاری در صور پنهان شما شکل می‌گیرد که نشأت‌گرفته از کمی بی‌قراری است و یا شاید فکر می‌کنید آن روز یک‌چیزی کم دارید، و گاهی هم ممکن است ناخودآگاه دست در جیب‌کنید که مثل همیشه فقط موبایلتان را لمس کنید.

به نظرم این‌یک نوع خماری است نسبت به یک وابستگی و نیاز، با این حساب که درد و عطسه و آبریزش بینی ندارید ولی شاید کمی بی‌قرار باشید.

بله درست است! شما خمار موبایلتان هستید!

به نظر شخصی من خماری در مسائل ارزشی و ضد ارزشی در جریان است و ناگفته نماند که خماری طیف دارد که از خماری خیلی خفیف با رفتارهای خاص شروع‌شده و به درجات بالا و بالاتر می‌رسد تا اینکه رفتارهای گاه پرخاشگرانه و خشن نیز به همراه داشته باشد.

آیا تابه‌حال شده هوس دیدن یک فیلم تاریخی یا اکشن به سراغتان بیاید؟

در یک جای ساکت و خلوت به شینید و با تمام وجود محو تماشای فیلم شوید.

شاید بتوان گفت که شما در آن لحظه که این حس سراغتان می‌آید «خمار فیلم» باشید.

چیزی که در اینجا خیلی مهم است این است که باید اشاره کرد که خیلی از خماری‌های ما زودگذر هستند و ممکن است انسان را برای چند لحظه‌ای درگیر کنند و بعد از چند دقیقه به فراموشی سپرده شوند.

عکس این قضیه نیز صادق است. آن چنانکه از کنار بعضی از خماری‌ها نمی‌توان به‌راحتی گذشت و گویی خواسته انجام آن کار تمام وجود آدم را به یک نحوی درگیر می‌کند.

خواسته‌ها که از قسمت نفس صادر می‌شوند با خماری خواسته رابطه مستقیم و تنگاتنگ دارند. یکی ممکن است برای مدتی نتواند سیگار بکشد که اگر در رفتارهایش کمی دقت کنیم می‌بینیم رفتارهای آمارگونه است.

و دیگری ممکن است خمار یک سرقت باشد!

آن‌یکی خمار کتک‌کاری!

و یکی دیگر خمار خدمت کردن به خلق!

نفر بعد خمار ورزش کردن!

حقیقتاً یکی از صفات من در دوران قبل از کنگره و اکنون هیچ‌گونه تغییری نکرده و آن‌هم به دنبال «جنس خوب» بودن است.

با این تفاوت که قبل از کنگره دنبال جنس خوب از نوع مواد بودم ولی اکنون به دنبال جنس خوب از نوع دانایی هستم.

ازآنجاکه کنگره مکان آموزشی است پس چه‌بهتر که من همیشه:

«خمار آموزش باشم»

چون اگر خمار آموزش باشم بدون شک جزو اولین نفراتی هستم که در جلسه حاضر می‌شوم.

سی دی های آموزشی را بادل و جان گوش می‌دهم و چون خمار آموزش هستم از کتاب 60 درجه نیز در کنار وادی‌ها و جزوه‌های جهان‌بینی هیچ‌گاه غافل نمی‌شوم.

با این حساب وقتی خمار آموزش باشم مسلماً با کسب دانایی از حال خوشی (به‌اصطلاح عامیانه، نشئگی) برخوردار می‌شوم که لذت‌های خاص خودش را دارد.

و چه خوب است که من همیشه یاد بگیرم که

«خمار انجام کارهای ارزشی باشم»

نویسنده:سعیدبزنگانی

خماری

مطالب مشابه :

متن کامل سی دی تزکیه در صور پنهان 1 {مهندس دژاکام}

مطلب از سردار با نگهبان 83/9/7 مکتوب سی دی تجزیه

معرفی مختصر روزنامه صور اسرافیل

مناظره مکتوب در باره وحدت وجود با مدیر شبکه اهلبیت

cd هیزم شکن 5 .......{مهندس دژاکام}

ملاحظاتی پیرامون مکتوب شماره قبل آقای غرویان

مطلب از سردار با نگهبان83/9/7 مکتوب سی دی تجزیه

مکتوب آغاز شگفت انگیز2

خماری

متن کامل سی دی تجزیه { مهندس دژاکام }