رستمی بود برای ایران

عاشق ایران بود وایرانیان ایران دوست ، وهمین عشق به وطن زاییده از ایمان راستینش به اسلام بود که در تمام دوران دفاع مقدس در خدمت جبهه وجنگ بود.او در دوران دفاع مقدس کاری کرد که فقط از او بر می آمد یعنی جذب وسازماندهی عشایر غیور ایرانی برای دفاع از ایران واسلام. در این مسیر چه زحمت هایی که نکشید وچه رنج هایی که تحمل نکرد.دانش نظامی بالایی داشت وبا تکیه بر این دانش دست به نگارش وتألیف وترجمه زد آثار گرانبهایی از خود به یادگار گذاشت.خلاصه اینکه رستمیرستمی بود برای ایران.

امیر سرتیپ محمود رستمی درسال 1322، درشهراراک متولد شد.تحصیلات ابتدایی را در شهرهای آبادان واهواز، مقطع دبیرستان رادر اراک وتهران- دبیرستان نظام- به پایان رساند وبا دیپلم ریاضی وارد دانشکده افسری شد. در سال 1344، از آن دانشکده فارغ التحصیل شد ودوره مقدماتی رسته پیاده رادر مرکز آموزش پیاده شیراز طی کرد.وی دوره های عالی پیاده، تکاور وهوابرد را به مدت یک سال ونیم در کشور آلمان طی کرد وپس از طی دوره دانشکده فرماندهی وستاد ایران، با موفقیت در آزمون ورودی، برای طی دوره مشابه به کشور آمریکا اعزام شد و مدت یک سال مشغول طی این دوره بود.

ایشان در دوران پیش از جنگ تحمیلی در مشاغل افسر رابط لشکر9 مختلط هوابرد، استاد تکاور وجنگ های نا منظم مرکز پیاده شیراز، استاد تاکتیک دانشکده فرماندهی وستاد ومعاون قرارگاه وپشتیبانی ستاد مشترک انجام وظیفه کرد.

امیر رستمی در دوره دفاع مقدس با احساس مسئولیت بالای خود وارد جنگ شد ودر سال 1359، ودر روزهای اولیه تجاوز ارتش بعث عراق به ایران، برمبنای فرمانی که از سوی حضرت امام خمینی(ره) به ستادمشترک مبنی برسازماندهی وتسلیح عشایر کشور برای شرکت در جنگ داده شده بود، این مسولیت بزرگ را بر عهده گرفت وبه این ترتیب اقدام به تشکیل گمجن عشایری(گروه مشترک جنگهای نامنظم) نمود. وی که در آن زمان سرگرد بود، با موفقیتی بی نظیر این ماموریت سنگین را به انجام رساند ونام ویادی همیشگی از خود وعشایر دلاور، به ویژه عشایر غرب کشور به یادگار گذاشت.

وی همچنین در دوران جنگ تحمیلی مشاغلی چون رییس ستاد عملیاتی لشکر28 سنندج، فرماندهی تیپ1 لشکر 28 وفرماندهی تیپ 55 هوابرد شیراز را بر عهده داشت.

امیر رستمی پس از خاتمه جنگ فرماندهی لشکر 64 ارومیه، فرماندهی مرکز آموزش پیاده شیراز ومعاونت آموزشی نزاجا رابر عهده داشت وسر انجام در سال 1373، به افتخار باز نشستگی نایل آمد.وی بلافاصله پس از بازنشستگی، در دانشگاه افسری امام علی (ع) ودانشگاه دفاع ملی به عنوان مدرس وپژوهشگر به خدمت خود ادامه داد.

او علاقه وافری به نوشتن داشت ودر هر فرصتی این علاقه مندی خود را درخدمت نظام دفاعی کشور قرار می داد.به همین دلیل از ایشان تالیفات زیادی در قالب مقاله وکتاب بر جای مانده است که در اختیار علاقه مندان وپژوهشگران قرار دارد. بزرگترین اثر ماندگار این امیر ارزشمند ارتش "فرهنگ واژه های نظامی" است که تا کنون چندین بار تجدید چاپ شده است.

از دیگر اثرهای به جای مانده از ایشان می توان از"تاریخ نظامی جهان وهنر جنگ"، نقش گمجن" ، "تصمیم " اطفای حریق " و "مقدمه ای درباب جنگ " نام برد که اثر اخیر ترجمه ای با همکاری دو امیر دیگر ارتش می باشد.

درسالروز ایام وفات این امیر عزیز، از خداوند بزرگ برای ایشان مغفرت الهی وعلو درجات مسئلت نموده وبه خانواده بزرگوار ایشان تسلیت عرض می نماییم. روانش شاد باد

رستمی بود برای ایران

مطالب مشابه :

دوره های کد زرهی و پیاده شیراز

رستمی بود برای ایران

خاطرات من/1

تفنگداران دریایی