جلب ثالث

در نشست قضایی دادگستری محترم تبریز تیرماه سال 87این سوال مطرح گردیده است که آیا خوانده دعوای جلب ثالث فقط مجلوب ثالث است یا اینکه طرف دیگر دعوای اصلی نیز باید به عنوان خوانده در دادخواست جلب ثالث قید گردد؟

نظر اکثریت در این نشست قضایی به این شرح می باشد:دعوا بین طرفین اصلی پرونده قبلا شروع شده و در جریان است و بدین جهت طرح یک دعوای دیگر از جانب خواهان علیه خوانده اقدامی بیهوده خواهد بود .اگرخوانده اصلی نیز در صدد طرح دعوا علیه خواهان باشد می تواند با اقامه دعوای تقابل به مقصود خود نایل شود و ماده 137 قانون آد م نیز در مقام تعیین خوانده نبوده بلکه در مقام تعیین تکلیف تعداد اوراق دادخواست و ضمائم تقدیمی در دعوای جلب ثالث است منظور ماده 137 از تعداد اصحاب دعوا نیز تعداد اصحاب دعوای جلب ثالث می باشد نه دعوی اصلی مطروحه بنا به مراتب فوق تقدیم اوراق دادخواست و ضمایم به تعداد اصحاب دعوا ضرورت دارد و نیازی به خوانده قرار دادنطرف دعوای اصلی در دعوای جلب ثالث وجود نداردو نظراقلیت نیز اینگونه بوده است که ماده 137 ق آ د م مقرر داشته که دادخواست جلب ثالث و ضمائم آن به تعداد اصحاب دعوا به علاوه یک نسخه باشد این ماده در مبحث جلب ثالث پیش بینی و درج شده و مراد از اصحاب دعوا در این ماده با توجه اطلاق جلب ثالث یک دعوای طاری و در حقیقت نوعی دفاع در برابر طرف مقابل دعوای اصلی می باشد و بدین جهت ضرورت دارد که طرف مقابل از آن مستحضر شده و هرگونه ایراد و دفاع خود را در برابر آن ابراز کند و با توجه به این که دفاع و ایراد در برابر آن مستلزم طرف دعوا بودن است و طرف دعوای اصلی در صورتی که طرف دعوای فرعی نباشد نمی تواند در مقابل آن دفاع و یا نسبت به آن ایراد نمایدو قانون گذار عبارت ماده 137 را در ماده 131در خصوص دعوای ورود ثالث نیز پیش بینی کرده است و از طرف دیگر قید تعداد اوراق به تعداداصحاب دعوا نمی تواند صرفا جهت اصلاع و استحضار طرف دیگر دعوا باشد بلکه منظور از آن فراهم کردن امکان ایرادو دفاع در برابر دعوای جدید است و ایراد و دفاع نیز فقط در صورتی ممکن خواهد بود که طرف مقابل در دعوای جدید نیز طرف دعوا باشد و ودر آخر اعلام نموده اند که در دادخواست جلب ثالث علاوه بر مجلوب ثالث طرف دیگر دعوای اصلی نیز باید به عنوان خوانده مطرح و دعوای جدید نیز وفق مقررات به نامبرده ابلاغ شودواساتید محترم کمیسیون (5)مدنی تخصصی نشستهای قضایی نیز نظریه اقلیت را تایید نموده اند حال با توجه به موارد مذکور و مفاد هر دو نظریه به نظر اینجانب موردی که به آن توجه نگردیده تفکیک نسبت به خواهان و خوانده اصلی در طرح دعوای جلب ثالث می باشد در مواردی اتفاق می افتد که خواهان دعوی اصلی درخواست جلب ثالث میدهد و محاکم محترم نیز وفق ماده 135 و 137 ق آدم اقدام می نمایند لکن باید به این نکته توجه کرد که چنانچه دعوی که خواهان مطرح نموده است می بایست به طرفیت خوانده دیگری مطرح می نمود و حال به وسیله دعوی جلب ثالث خواهان می خواهد نقص دادخواست را بر طرف کند در این موارد به نظر اینجانب دادگاه باید به درخواست جلب ثالث ترتیب اثر نداده و قرار رد دعوی خواهان را صادر نماید و در مواری هم که دادخواست خواهان نقصی ندارد و وفق ماده 135 ق آد م در خواست جلب ثالث نماید به نظر با توجه به اینکه خواهان خود طرح دعوی اصلی نموده موضوع دعوی جلب ثالث نیز همان موضوع دعوی اصلی می باشد که اگر اینگونه نباشد دیگر جلب ثالث نیست یک دعوی جدید است لذا نیازی به طرف قرار دادن خوانده نیست مثل این می باشد که خواهان دو خوانده را طرف دعوی خود قرار داده ولذا در خصوص درخواست خواهان دعوی اصلی مبنی بر جلب ثالث به نظر اینجانب نظر اکثریت مذکور صحیح است و در خصوص در خواست جلب ثالث از سوی خوانده دعوی اصلی مبنی بر جلب ثالث به استناد مواد مذکور به نظرم نظر اقلیت نشست محترم قضایی مذکور صحیح است به دلیل اینکه در این مورد در عمل خوانده یکه خواهان جدید است که خواهان دعوی اصلی به عنوان خوانده مطرح و باید دفاع نماید ضمن اینکه در خصوص تفسیر ماده 137 ق آ دم به نظر اینجانب تفسیر اکثریت صحیح می باشد زیرا امکان دارد طرفین تعداد بیشتر از یک نفر را جلب ثالث نمایند.

نویسنده مقاله :مجید جبیب زاده

جلب ثالث

مطالب مشابه :

هزینه دعوای جلب ثالث

جلب شخص ثالث

جلب شخص ثالث

ورود شخص ثالث و جلب شخص ثالث

هزینه جلب ثالث

اعمال ماده 2"گـزارش اصلاحي "جلب ثالث "ماده 135"ابلاغ حکم"ابلاغ قانوني "دستور موقت

ورود ثالث

جلب ثالث