آيا آزارخواهي جنسي بيماري است كه نياز به درمان دارد؟

سوال شما :

با عرض سلام خدمت شما امیدوارم جواب من را بدهید...پسری 20 ساله هستم..مجرد...که از سنین کودکی و خیلی پایین احساس کردم از شکنجه یا آزار دیده شدن مردان(بخصوص قوی هیکل) توسط زنان زیبا تحریک میشوم..با آن حال که در آن سنین از تحریک چیزی نمیفهمیدم ولی میتوانم بگویم بسیار لذت میبردم و احساس خوبی به من دست میداد که این مورد را برای اولین بار در صحنه هایی از فیلمی مشاهده کردم و از آن روز به بعد بدون آنکه متوجه باشم با خودم تخیلات میکردم و خود ارضایی..من اصلا معنی استمناء یا خود ارضایی را در کلاس چهارم دبستان نمیفهمیدم ولی با حرکات روی تخت یا تشک دمرووو ..احساس خوبی بهم دست میداد و در سال سوم راهنمایی متوجه عمل خود شدم.

در مورد مازوخیسم و آزار خواهی (نه خود آزاری) بسیار مطلب خواندم و بسیار فیلم هایی در این زمینه دانلود کرده ام و مشاهده کرده ام...اما در جاهایی که خواندم مازوخیسم را خودآزاری تعریف کرده بودند...ولی من از خودآزاری لذت نمیبرم...من از اینکه توسط یک خانم زیبا (که توسط اون تحریک بشم) آزار یا اذیت بشم یا تحقیر بشم لذت میبرم ولی در این مورد هم بگویم تحقیر یا شکنجه در حد معقول و بدون آسیب و... و نه همیشه...فقط در سکس...فقط در یک رابطه چند ساعته. میخواهم بگویم طبق تعاریفی که خوندم...من آدم زن ذلیلی نیستم..اتفاقا خیلی هم غرور دارم و در زندگی بارها شده در مقابل خانم ها ایستادگی کنم...و بغیر از زمان هایی که تحریک جنسی بشم..زندگی عادی و معمول خود را دارم مانند بقیه.... اما درباره این موضوع دوست دارم در یک رابطه قراردادی و محدود با شریک جنسی خود این حس را تجربه کنم...و با چند شرط: نسبت به شریک جنسی خود علاقه داشتم..شریک جنسی من برایم زیبا و تحریک امیز باشد و مورد بسیار مهم تر اینکه خود او نیز از این رابطه لذت ببرد. در واقع من از لذت فرد آزار دهنده(در اینجا یک دختر) به لذت جنسی میرسم. از سکس معمولی هم بدم نمیاد ولی این نوع انحراف مرا به شدت تحریک میکند. من تا الان نه دوست دختر داشتم..نه هیچ گونه رابطه جنسی را تجربه کردم و....فقط استمناء (شاید به علت کمبود اعتماد به نفس-ترس از خدا یا گناه- مخالف بودن با عرف خانواده(. و حال مشکلی که دارم این است که این حس..به شدت زندگیمن را تحت الشعاع قرار داده..اول نمیدونم با شرایطی که من دارم اسمه اینو میشه گذاشت بیماری روانی یا خیر (نسبت به تعریف هایی که در این رابطه از روانشانس ها یا دکترها خوندم).و نمیدونم باید معالجه بشم؟؟در ضمن من هیچ یک ازآثار تحقیر شدن در کودکی ...دیدن سرکوب کردن یا تحقیر کردن افراد دیگر در کودکی...اختلاف بین پدر یا مادر یا دیگر اعضای خانواده و.. تمام آن مواردی را که بعنوان علت بوجود اومدن این حس در افراد گفته شده را ندارم. میخواهم استمناء نکنم ولی نمیشود ..از کار و زندگی افتاده ام مواقعی که باید درس بخونم یا کار کنم..یا بیشتر وقت ها موقع خواب..افکار و خیالات این صحنه ها (عل الخصوص فیلم هایی که در اینترنت مشاهده کردم) باعث میشود که من مجددا به سراغ ان فیلم ها وو... برم یا دوباره خیال بافی که در آخر منجر به استمناء میشود و بعد از آن تا ساعاتی از کار خود پشیمان و تصمیم میگرم به این موارد فکر نکنم که زیاد پایدار نیست و ..دیگه دل و دماقی برای فعالیت های درسی و کاری ام ندارم و....شاید همچین حسی در خارج و کشورهایی که روابط جنسی آزاد است یه بیماری به حساب نیاد زیرا در مقابل افرادی از اینکار لذت میبرند...زن هایی نیز وجود دارند که توسط آن ها ارضا بشند ولی در ایران را نه. در ضمن چندین بار بصورت اجباری سعی کردم از اینکار جلوگیری کنم..مثلا با از بین بردن تمام فیلم هایی که با مصیبت خیلی زیاد از اینترنت دانلود کردم و... یا جتی روزه گرفتن..اما تمام این موارد موقتی بوده...و شاید بشه گفتم فکر نکردن یا بی توجه بودن به این مساله برای چند روز آن هم با عذاب ناشی از مقابله کردن با این خیالات.. نه ترک کامل. نمیدونم حالا چه کنم...به پزشک روانشناس باید مراجعه کنم؟؟ که مثلا چه جوری میتونه مشکلم را حل کنه؟؟با قرص یا درمان؟؟ (آیا عاقلانه است؟) یا میتوانم این نیاز جنسی ام را توسط فردی ارضا کنم....البته این مورد به نظر شما ممکن است؟؟...زیرا اکثر دخترا در ایران از اینکار چندششون میشه یا لذتی نمیبرند و آیا اصلا نمیدونند چی هست.... این باعث نگرانی من شده..و من با هیچکسی نمیتونم این قضیه را مطرح کنم...و از ادواج هم شدیدا میترسم ..زیرا اول اینکه شرایطشو ندارم ..دوم اینکه چطور میتونم مطمئن باشم با ازدواج این میل جنسی من ارضا بشه یا این مشکل لعنتی حل بشه؟؟یا ممکنه با تجربه کردن این رابطه از عطش من کاسته بشه یا از انجام عمل خوداراضایی؟؟ بخدا کلافه شدم....نمیدونم...افسردگی پیدا کردم...از کار و زندگی افتادم...روزی هزاربار آرزو میکنم ای کاش این حس در من وجود نداشت(آش نخورده و دهن سوخته)...الان کمی از موهای جلوی سرم کم شده..نمیدونم علتش این هست یا به علت استمناء زیرا نه ارثی ریزش مو داریم..نه من تا حالا از ژل استفاده کردم ..نه از سشوار و همیشه هم موهایم کوتاه تا متوسط بوده. ازتون خواهش میکنم مرا کمک و راهنمایی کنید..الان افراد کثیری مانند من وجود دارند در ایران که دچار این حس لعنتی هستند و بعضی از آن ها را در اینترنت میشناسم...شاید برای آن ها هم مفید باشد.

پاسخ ما:

هموطن عزيز در نامه شما به نكات بسيار مهمي برخورد كردم كه بسيار جالب است:

اولاً به وجه تمايز ظريف بين خودآزاري و آزارخواهي اشاره كرده ايد كه بسيار قابل توجه است. در واقع هنوز در تعريف حالات خاصي از تمايلات جنسي انساني گاهي از لغات مناسب و گوياي آن استفاده نميشود. اين مسئله باعث آن ميشود تا به غلط سعي كنيم شرايط و تمايلات خاص يك فرد را در غالب تعاريف متفاوت دلخواه خود بگنجانيم و در نتيجه از برقراري اولين قدم مناسب در ارتباط صحيح با وي فاصله بگيريم. با توضيحي كه شما داديد تفاوتي بين افرادي كه براي ارضاء جنسي نياز به آسيب جسمي (گاه شديد) به بدن خود يا ديگري نياز دارند است. بنابراين همطراز نشان دادن شما (كه فاقد چنين تمايلاتي هستيد) با چنين افرادي در قالب واژه مازوخيسم چندان درست بنظر نمي آيد.
مسئله بعدي توجه به عدم درست بودن تعميم قسمتي از رفتارهاي (جنسي) فرد به بقيه رفتارهاي فردي وي است. تمايلات خاص شما براي رسيدن به ارضاء جنسي به معني به اصطلاح زن ذليل بودن شما و اطاعت محض شما از خانم ها نيست. و اين نكته مهمي است كه عموم مردم بخصوص نزديكاني كه از اين تمايلات اطلاع دارند و با شما برخورد دارند بايد از آن آگاه باشند.

اما مسئله مهمي كه مورد سوال شماست و بايد توضيح داده شود اين است كه:

اولاً آيا اين تمايلات يك اختلال محسوب ميشوند و نياز به درمان دارند؟
در اين صورت اين كار در حوزه مسئوليت چه كسي يا كساني قرار ميگيرد؟
چه راهكارهايي براي حل اين مشكل وجود دارد؟

در مورد سوال اول: اينكه اينگونه تمايلات و رفتارهاي خاص جنسي اختلال محسوب ميشوند يا نه؟ بايد گفت امروزه مناقشات قابل توجهي در تعريف يك اختلال جنسي بين محققين و متخصصين وجود دارد كه بحث در كليات آن كمي به درازا ميكشد. اما در اين مورد خاص با توجه به افت كاركرد قابل توجه در زندگي اجتماعي و كاري شما شايد با اطمينان زيادي بتوان گفت با اين مسئله به ديد يك اختلال بايد نگاه كرد و البته براي آن چاره انديشي لازم نيز بايد شود.

در مورد سوال دوم: اينكه اين كار در حوزه مسئوليت چه كساني است بايد گفت از گذشته و بطور سنتي بررسي و درمان اينگونه اختلالات به روانپزشكان محول ميشد اما با پيشرفت علم پزشكي و گسترده شدن شاخه دانش تشخيص و درمان اختلالات جنسي شايد بهتر باشد اين كار توسط فرد محقق در زمينه اختلالات جنسي پيگيري شود.

و اما سوال سوم: كه سوال مهمي هست اين است كه براي رفع اين مشكل چه راه حل ها و گزينه هايي قابل طرح و بررسي است. اين راهكارها را به دو دسته عمده ميتوان تقسيم كرد

اول: تلاش براي تغيير اين تمايلات به سمت تمايلات جنسي شايعتر. در اين روش در واقع پزشك با استفاده از درمانهاي دارويي و درمانهاي غيردارويي (انواع روان درماني) سعي ميكند تا تمايلات جنسي نامعمول را تعديل كند.
دوم: تلاش براي آموزش اطرافيان و بخصوص جفت فرد براي درك تمايلات و رفتارهاي فرد و همراهي مناسب با وي براي برقراري يك رابطه عاطفي- جنسي ارضاء كننده. در واقع در اين روش سعي ميكنيم از راه صحبت و توضيح اين پديده كه داراي ريشه هاي زيستي و محيطي است ( و ظاهراً در اين مورد علل زيستي و سرشتي نقش بارزتري در بروز آن داشته است) جفت فرد را براي پذيرفتن اين رفتارها و انجام رفتارهاي مناسب لذت بخش آماده كنيم.

متأسفانه تجربيات علمي در هر دو اين موارد چندان زياد نيست هرچند تك نگارهايي در مورد نتايج موفق درمان اين افراد منتشر شده است و گروه هايي هم وجود داشته اند كه با استفاده از راهكار دوم براي حل نيازهاي خود اقدام كرده اند. درصورت لزوم ميتوانيد در فرصت مناسب مراجعه حضوري داشته باشيد تا با اخذ شرح حال كامل براي يافتن راه حل مناسب اقدام كنيم.

منبع : novin-jensi.com

آيا آزارخواهي جنسي بيماري است كه نياز به درمان دارد؟

مطالب مشابه :

فتيشيسم چيست؟

فتیش چیست؟

فتیشیسم؛ از بیماری تا درآمدی بر روابط نامشروع!!!

عوامل روانی همجنس‌گرایی

اختلالات جنسی و انحرافات جنسی و هیپنوتیزم درمانی

آيا آزارخواهي جنسي بيماري است كه نياز به درمان دارد؟

داستاني جديد تقديم به دوستان

فتیشیسم چیست؟

دانلود كتاب دايره المعارف جنسي نوشته شده در سال 1326