تنها ، خویش را منتظر می نامیم !!
چه جمعه ها که عصر غروب ،
نگاه ملتمسانه ی دختری به آمدن دست پر پدرش ،
به راه خانه خشکیده شد !!!
و چه بغض ها کرد برادر گشنه و کوچکش !!
و نیامد هیچ پدر ... !!!
چه لحظه ها که ،
دل آنانی که خدای واحد را می پرستیدند ، به سختی شکست
و
ما نشکستیم !!
چه روز ها که به انتظار جمعه ها ،
هفته ها را کشتیم !!!
چه جشن ها که در آن در جوار عزای کودکانی گشنه ،
شربت و شیرنی و شام ،
به سیران دادیم !!
سوالم این است !!
آقایمان اگر بیاید بر گوشمان سیلی نمی زند ؟؟
که جای لمس عاشقانه ی نگاه آن دختر خشکیده
و
بغض های بی امان برادر کوچکش !!
یا به جای مرهم شدن همه ی آن دل های شکسته !!
و
نکشتن لحظه ها به طمع عصر جمعه
و
پخش آن همه طعام ، میان گرسنگان !!!
نشسته ایم
و
بی تفاوت عبور میکنیم
و
تنها ،
خویش را منتظر می نامیم !!
کاش منتظر نبودیم هیچ
و
این چنین هم نه !!
مطالب مشابه :
گزارش اولین جلسه کاربینی(شرکت آب منطقه ای)
فرهنگ وهنر واحد 1کرمانشاه در مورخ 22/7 علمی کاربردی فرهنگ وهنر واستاد درس
تنها ، خویش را منتظر می نامیم !!
موزه آموزش و پرورش کرمانشاه به روایت دانشجوی دانشگاه فرهنگ وهنر دوره اول ناحیه 1کرمانشاه.
رابطه اجتماعي Social Relation
علمی کاربردی فرهنگ وهنر یا روحیه یگانگی در یک واحد فرهنگ علوم اجتماعی، باقر
مقایسه آموزش و پرورش ایران با فرانسه "به توصیه استاد بزرگوار جناب آقای کشاورز"
علمی کاربردی فرهنگ وهنر اول ناحیه 1کرمانشاه. واحد ساختاري بود‌ه كه نسبت
برچسب :
فرهنگ وهنر واحد 1کرمانشاه