تحولات سوریه و استراتژی ایران‏!‏؟‏‎!‎

این روزها بحث تحولات منطقه، بالاخص حرکات عظیم مردمی در لیبی، تونس، بحرین، مغرب، سوریه و... نقل محافل سیاسی شده است. عده ای با مستثنی کردن تحولات سوریه، این حرکت ها را بیداری اسلامی نامیده و عده ای دیگر آن را حرکت دموکراسی خواهانه ی مردم می خوانند. گذشته از بحث در مورد صواب یا ناصواب بودن تحلیل های فوق، ذکر نکاتی چند در باب کشور اصلی مورد اختلاف یعنی سوریه ضروریست.

اولا اینکه، قانون وضعیت فوق‌العاده در سوریه از سال 1963 تا کنون (قبل از حوادث اخیر) پا بر جا بوده و سوریه رکورددار کشورهایی است که از وضعیت فوق‌العاده برخوردار بوده اند(تقریباً 50 سال). برابر با قانون یاد شده، نکات زیر برای رژیم سوریه مجازند: کنترل نامه‌ها، روزنامه‌ها، مجلات، تالیفات و وسایل ارتباط جمعی قبل از انتشار، تخلیه برخی مناطق و جداسازی آن‌ها، ضبط هر نوع اموال منقول و اعمال کنترل بر شرکت‌ها و موسسات، بازداشت افراد مشکوک، حق تشکیل دادگاه‌های فوق‌العاده و...

ثانیا مخالف اصلی این روزهای دولت اسد، گروه اخوان المسلمین می باشد که نسبت به دولت کنونی سوریه مواضع بشدت تندتری نسبت به اسرائیل و امریکا را دارا می باشند.

ثالثا سوریه در جنگ هشت ساله ایران و عراق، حمایت‌های گوناگونی از ایران داشت.به عنوان نمونه خط لوله نفت عراق- مدیترانه را که از خاک سوریه می‌گذشت و روزانه 500 هزار بشکه نفت را منتقل می‌کرد، مسدود کرد و در نتیجه به کاهش درآمدهای نفتی رژیم صدام در آن مقطع کمک کرد. یا اینکه موشک های اسکادB را به ایران فروخت و تحویل داد که در پاسخ جنگ موشکی عراق بسیار موثر بود.همچنین در جنگ که تقریبا تمامی کشورهای عربی به ویژه کشورهای عربی منطقه همراه با رژیم صدام بودند، سوریه از کشورهایی بود که در مجامع رسمی بین‌المللی و عربی، به دفاع از ایران می‌پرداخت و تلاش می‌کرد که خصومت کشورهای عربی را نسبت به ایران کاهش دهد و مواضع آنان را ملایم‌تر کند.

رابعا! شنیده ها و دیده ها حکایت از آن دارد که دولت بشار اسد گاها به شکل حکومت های آل سعود، قذافی و ... با مخالفین خودش برخورد می کند که متاسفانه شاهدیم این اقدامات ناصواب، بعضا توسط برخی تندروهای داخلی با استدلال هایی غیر عقلایی - همچون حمایت دولت سوریه از مردم غزه!! – توجیه می شوند.

حقیقت این است که دفاع از مردم غزه و همه ی مظلومان جهان، عملی پسندیده است اما توجیهی برای سرکوب مخالفین داخلی محسوب نمی شود.

بناراین با توجه به موارد فوق استدلال می شود که اسرائیل و امریکا از یک سو موافق انتقال قدرت در سوریه هستند و از سوی دیگر نگران روی کار آمدن اخوان المسلمین می باشند.چرا که آنها به خوبی می دانند روی کار آمدن یک دولت تندرو در سوریه به شدت مواضع اسرائیل را تهدید خواهد کرد.

از دیگرسو مسائلی همچون دوره ی حساس حمایتی – جنگ 8 ساله – و ... باعث شده تا سیاست دولت ایران در قبال تحولات سوریه، سکوت! و بعضا تائید ضمنی باشد.

تحولات سوریه و استراتژی ایران‏!‏؟‏‎!‎

مطالب مشابه :

دلخراش‌ترین جنایت در سوریه + عکس

صحنه های دلخراش از کشتار مردم سوریه + فیلم

پشت پرده حوادث سوریه

تحولات سوریه و استراتژی ایران‏!‏؟‏‎!‎

اوباما بر طبل جنگ علیه سوریه کوبید

بازسازی عکاس «تایم» از جنایت تروریست‌های سوریه + تصاویر

دکتر منصوری: نمی توان جنگ در سوریه را منتفی دانست

استاد رائفی پور - فتنه شام و تحولات اخیر سوریه

آخرین اخبار از وضعیت حملات ارتش سوریه فروردین ماه ۹۴