مدیریت زنان

طبق آمار سازمان بین المللی کار، زنان جزایر 8 درصد کمترین و زنان فنلادی با 47 درصد بیشترین سهم اشتغال را دارند.

جامعه پذیری زنان طوری است که آنان را فاقد اعتماد به نفس و تصمیم گیری برای رقابت با مردان در فعالیتهای اجتماعی تربیت می کند .

یک مانع پیشرفت زنان،فقدان فرصت برای کسب تجربه های لازم در محیط کار است.

نگرشهای منفی و قالبی یکی دیگر از موانعیاست که زنان را از پیشرفت باز داشته است.

برای بهبود وضع شغلی زنان، استفاده ازمشاوران خردمند، بهره گیری از مدلهای نقش، ایجاد شبکه های ارتباطی و تغییر در سبک رهبری راه گشاست.

چکیده:

اخیراً حضور زنان در رده های مدیریت چشمگیر شده است. ورود آنان به رده های بالا سازمانی مسائل بسیاری را با خود به همراه داشته است. با وجود اینکه تعداد زنان در نیروی کار رو به افزایش است اما پیشرفت آنها در مشاغل مدیریتی محسوس نبوده است و این در حالی است که تحقیقات انجام شده برای شناخت برتری مردان در مدیریت وجه تمایزی را برای مدیر بودن انحصاری مردان قائل نیست. پژوهشها نشان می دهد مدیریت آینده نیازمند استفاده بیشتر و کارآمد از نیروی باالقوه زنان در مدیریت است. این مقاله برخی از موضوعهایی را مورد بحث قرار می دهدکه در ارتباط با زنان در مدیریت است. به عللی که باعث عدم استفاده زنان در رده های بالای سازمانی می شود. همچنین توصیه ها، رهنمودها و پاسخ های سازمانی و فردی برای استفاده مناسب تر از تنوع مهارتها و تخصصهایی که در نیروی کار زنان وجود دارد، از بحثهای مورد نظر این مقاله است.

مقدمه

طبق آمار سازمان بین المللی کار (ilo) زنان الجزلیری با 8 درصد کمترین و زنان فنلاندی با47 درصد بیشترین اشتغال را دارند. بیش از 45% از زنان جهان که بین 15تا64 سال سن دارند در فعالیتهای اقتصادی مشغول هستند. نرخ مشارکت زنان به عنوان نیروی کار در ایران بر طبق آمار سال 1375، 1/9 درصد است. زنان مدیر و کارکنان رده بالای سازمانی در سال 1533،1370 نفر بود که در سال 1375به 41420 نفر رسیده است. هر چند این رقم نشان دهنده افزایش تعداد زنان در پستهای مدیریتی است اما در مقایسه با تعداد شاغلان زن رقم ناچیزی است.

در ایالات متحده امریکا در سال 1970 تنها 15 درصد از کل نیروی کار، زنان بودند. تاسال 1989 این رقم به بیش از 40% رسید. تا سال 1995 زنان بیش از 45% کل نیروی کار در امریکا تشکیل می دادند. با وجود این، تنها 6 درصد زنان در رده مدیران هستند. اخیراً تنها سه مورد از هر صد شغل رده بالا در بزرگترین شرکتهای آمریکا در اختیار زنان است که این رقم مانند رقم دهه گذشته است. از میان شرکتهای بزرگ آمریکایی مانند فورچون 50(FORTUNE50 )تنها 3/1% از مقامات بالای سازمانی زنان و شرکتهای فورچون 500(500FORTUNE) 7/1% از مقامات عالی رتبه سازمان زنان هستند. در میان 200 شرکت بزرگ آمریکائی زنان کمتر از یک چهارم شغلهای مدیریت اجرائی را در اختیار دارند و کمتر از پنج درصد معاونان روسا زنان هستند. برخی از متخصصان اشاره می کنند برابری در پستهای مدیریت ارشد بین جنسیت های مختلف تا چندین دهه دیگر نیز موازنه برقرار نمی گردد.

مسئله نابرابری بین زن و مرد در تصدی مشاغل مدیریتی دارای ریشه های تاریخی است. برای مثال، ارسطو زنان را به عنوان موجوداتی که جایی در سیاست ندارند معرفی کرد. او عقیده داشت خداوند آنها را فقط برای جنبه های پست زندگی آفریده است. با توجه به اینکه در نیمه دوم قرن بیستم توجه به زنان به عنوان نیروی کار، مدیر و سیاستمدار هم درتئوری و هم در عمل تغییر یافته است ولی باز هم زنان حق اندکی در انتخاب شدن به عنوان مقامات عالی رتبه مدیریتی و سیاسی داشته اند. به طوری که در سال 1997 زنان به طور میانگین حدود 7/11 درصد و 10 درصد به ترتیب از قانونگذاران ملی و پستهی مدیریتی را در سراسر جهان تشکیل می دادند. پژوهشهای بسیاری موید این است که مدیریت آینده نیازمند به کارگیری هر چه بیشتر نیروی باالقوه زنان در مدیریت است.

مدیریت زنان

مطالب مشابه :

نامه های اداری

مدیریت استراتژیک

مبانی سازمان و مدیریت

فرم انتقال نامه ها

مبانی مدیریت:

مدیریت زنان

مبانی سازمان و مدیریت

مدیریت چیست و گروه مدیریت کجاست؟