امداد در کوهستان(3) - امداد و نجات وجایگاه آن در کشور ما
امداد و نجات و جایگاه آن در کشور ما
مقدمه
انسانها در طول حیات خود همواره در معرض خطرات و حوادث بوده اند.گسترش شهرنشینی ، پیشرفت علم و صنعت گرچه باعث افزایش حوادث شده اما توانایی انسان را در پیشگیری و رویارویی با حوادث نیزافزایش داده است. حوادثی که سالیانه جان هزاران نفر را در دنیا می گیرند ، به چندین هزار نفر آسیب وارد می کنند و هزینه های بسیاری را به جامعه ها وارد می کنند .
حوادث چون دشمنی قهار تمامیت ارضی و کیان ملی کشورها را تهدید می کنند و جان انسانها را می گیرند . لذا همه دولتها برای حفظ امنیت و سلامت شهروندان و جامعه می کوشند تا توان خود را در برخورد با حوادث افزایش دهند، تا هنگام حادثه بتوانند از جامعه و کشورشان دفاع کنند.کمک به آسیب دیدگان و بازماندگان حوادث جدای وظیفه انسانی که بر عهده همه (هم دولت و هم ملت) می باشد،نقش به سزایی در تامین امنیت و سلامت جامعه دارد . ضمن اینکه کمک رسانی به موقع و اصولی نقش مهمی در کاهش تلفات و عوارض این حوادث و نقش به سزایی در کاهش هزینه های بعدی دارد .
حوادث و کشور ما
کشور ما یکی از کشورهای حادثه خیز دنیا است . هر بیست و پنج دقیقه یک نفر در اثر تصادف در ایران می میرد . روزانه صدها نفر در تصادفات شهری و جاده ای گرفتار می شوند . هر سال صدها نفر در آبهای کشور غرق می شوند . مرتب اخبار مشکلات و مرگ ومیر کوهنوردان شنیده می شود . قرار گرفتن ایران روی خط زلزله باعث شده تا هر از گاهی زلزله ای میهب بخشی از کشور را بلرزاند . همه ساله روستاها و شهر های بسیاری از کشورما در معرض سیل قرار دارد.به این همه باید ماشینها و جاده های غیر استاندارد و نا ایمن ، ساختمانهای غیر مقاوم ٬ ساخت و ساز های غیر اصولی و... را نیز اضافه کرد.
امداد و نجات چیست
یاری رساندن به کسانی که در اثر حادثه نیازمند کمک هستند را امداد گویند. مثل دادن غذا و اسکان بازماندگان زلزله .
به مجموعه اقداماتی که برای رهایی و خروج یک مصدوم از صحنه حادثه انجام می شود ، نجات می گویند . مثل خارج کردن مصدوم از میان لاشه ماشینهای تصادفی ،نجات یک نفر از زیر آوار،نجات یک غریق در دریا ، پیدا کردن کسی در کوه . همه و همه مثالهایی از امداد و نجات هستند.
امداد ونجات شاخه های مختلفی دارد از جمله : آب و سیلاب – آوار – جاده – کوه.
اهمیت امداد و نجات در حوادث
هنگام بروز حادثه تعدادی از افراد دردم جان می دهند اما عده ای نیز زنده می مانند،اما در صحنه حادثه درگیر می شوند. مانند کسانی که بعد از زلزله زیر آوار می مانند ،یا کسانی که زیر بهمن مدفون می شوند و ... . مهم ترین کار بعد از حادثه دسترسی به این افراد و خروج آنها از صحنه حادثه است . قبل از اینکه جانشان را از دست بدهند و بدون اینکه آسیب جدیدی ایجاد شود . و این وظیفه نیروهای امدادی است . همانگونه که می بینید زمان در انجام این وظیفه نقش مهمی دارد . نیروهای آموزش دیده و مجهز در کاهش تلفات و عوارض حوادث نقش به سزایی دارند و بسیار تاثیر گذارند.
یک سازمان امداد و نجات چه خصوصیاتی باید داشته باشد
یک سازمان امداد و نجات باید چه خصوصیاتی را داشته باشد تا بتواند به وظایف خود به خوبی عمل کند؟
1- در دسترس بودن : یعنی یک ارتباط آسان با شهروندان که منبع اصلی اطلاع دهنده حادثه هستند مثل اورژانس ،آتش نشانی یا پلیس که باگرفتن یک شماره چند رقمی یکسان در تمام کشور می توان با آنها ارتباط برقرار کرد.
2- شبانه روزی بودن : حادثه خبر نمی کند.وجود تیم امداد و نجاتی که فقط در ساعات اداری فعال است، یا روزهای خاصی حضور دارد عملا مانند نبودن است . مثل اینکه تنها بیمارستان یک شهر شبها تعطیل باشد . تیم امداد و نجات باید در تمام روزها و در تمام ساعات شبانه روز به طور کامل در دسترس باشد .
3- آماده بودن : تیم امداد در تمام ساعات شبانه روز بدون توجه به وجود یا عدم وجود حادثه باید آماده باشد.مثل آتشنشانی که ممکن است چند روز هم آتش سوزی نباشد . اما این دلیل نمی شود که نیروهایش به خانه بروند .
4- نیروی انسانی : وقتی قرار است تیمی به طور کامل همواره آماده باشد باید نیروی لازم را تامین کند. مثلا اگر تیم آتشنشانی یک پایگاه نیاز به سه نفر نیرو در هر شیفت دارد برای شبانه روزی بودن باید حداقل دوازده نفر نیرو داشته باشد.
5- حرفه ای بودن : امداد گر باید حرفه ای باشد و شغلش امداد گری باشد تا اول حضور دائم داشته باشد دوم قابل برنامه ریزی و آموزش باشد . سوم پاسخگو باشد . امروزه تمام ارکان جامعه حتی ورزش هم حرفه ای شده است و کسانی می توانند در ورزش پیشرفت کرده موفق باشند که شغلشان ورزشکاری باشد . پس نمی توان مسئولیت امداد و نجات یک شهر و کشور را به نیروی داوطلبی سپرد که امداد گری اولویت زندگیش نیست .
6- آموزش : نیروهای امداد باید توان کار و امداد رسانی در آب ،کوه ،جاده و هر جای دیگری را داشته باشند . پس باید نیروهای توانمند و آموزش دیده ای باشند در تمام دنیا کوهنوردان زبده ، شناگران و نجات غریقان حرفه ای به استخدام تیم های امداد در می آیند.سازمان امداد باید دارای تیم های تخصصی برای اجرای عملیات در کوه ، دریا ،جاده و شهرها باشد .
7- تجهیزات کامل و تخصصی امداد و ایاب و ذهاب : امروزه دیگر 
بدون تجهیزات نمی توان به مبارزه با حوادث رفت . آوارهای آسمان خراشها را نمی توان با بیل جابجا کرد . گستره یک کشور با کوهها و دشتها را نمی توان با پای پیاده تحت پوشش قرار داد . امروزه برای رسیدن تیم امداد به دور افتاده ترین نقاط هر کشور فقط چند دقیقه زمان لازم است .
8- قانون و شرح وظایف شفاف : تیم امداد باید به طور شفاف وظیفه امداد رسانی به تمامی شهروندانی که جان و یا مالشان در هر نقطه کشور در معرض خطر است را داشته باشد.
9- حضور در همه نقاط و کنترل مناطق حادثه خیز : تیم های امدا باید در نقاطی که بیم حادثه می
رود حضور داشته باشند . مثل دریاها،جاده ها و کوهها . و همچنین باید دارای پایگاه های مختلف در سطح شهرها و روستاها باشند . همین تیمها هستند که با اختیارات خود سعی می کنند تا مانع بوجود آمدن حادثه شوند . زیرا عملا همین تیمها در صورت بروز حادثه درگیر می شوند . همانگونه که مثلا آتش نشانی برای ایمنی تبلیغ می کند .
امداد ونجات در دنیا 
در تمام دنیا وظیفه امداد و نجات به یک ارگان مشخص واگذار شده است. مثلا در کشورهای عربی سازمانی به نام "دفاع مدنی"وجود دارد که هم آتشنشانی است و هم وظیفه امداد و نجات را انجام میدهد . یا در بعضی کشورها پلیس امداد این وظیفه را به عهده دارد . در بعضی از کشورها هم سازمانی جداگانه برای این کار و جود دارد . مثل کشور ما که قبل از پیروزی انقلاب سازمانی بنام سازمان دفاع غیر نظامی داشت . در هر صورت در تمام دنیا یک سازمان مشخص با نیرو های حرفه ای و آموزش دیده متولی امداد و نجات است .
امداد و نجات در کشور ما
همگی شاهد سرنشینان خونین و آسیب دیده خودروها بوده ایم که توسط مردم بدون توجه به هیچ اصولی از خودرو های تصادفی خارج شده اند . کم نیستند کسانی که در تصادف در ماشینهایشان گرفنار شده اند و آنقدر کسی به دادشان نرسیده تا ماشینهایشان آتش گرفته است و سوخته اند . بسیارند کسانی که هنگام خروج از صحنه حادثه آسیب های جدی دیده اند و تا آخر عمر از آن آسیب رنج می برند .
کوهنوردان و رو ستاییان بسیاری در کوه گرفتار شده اند و کسی به فریادشان نرسیده تا مرده اند .
بسیارند کسانی که با یک شنای ساده تفریحی در آب غرق شده اند و هیچکس به دنبال زنده و مرده آنها نرفته است .
همه ما تجربه حادثه را داریم یا دچار آن شده ایم یا در جریان آن قرار گرفته ایم و بسیار این جمله را در مراجعات به نهادها و سازمانهای مختلف هنگام درخواست کمک شنیده ایم :"این کار در حیطه وظایف ما نیست" . و بطور مثال دیده ایم که هماهنگی برای برخواستن یک بالگرد در کشور ما گاه روزها طول می کشد و گاه اصلا به نتیجه نمی رسد . به راستی تاکی باید هموطنان ما لای آهن پاره های ماشینها ، زیر آوار ساختمانها ، درون آب رو دخانه و دریاها ، در محاصره سیلابها و سرگردان میان کوهها ، نیازمند اندکی کمک باشند و هیچ فریاد رسی نداشته باشند . تا کی باید شاهد جان دادن و جان کندن مظلومانه و غریبانه هموطنانمان باشیم ؟ چرا و ضعیت امداد و نجات در کشور ما به وضع اسفبار فعلی رسیده است ؟ به راستی اشکال در کجاست ؟ آیا ما متولی امداد و نجات در کشور نداریم ؟ کمبود بودجه داریم ؟ نیروی انسانی نداریم ؟ خلا قانونی داریم ؟ کوتاهی مسولین عامل اصلی است ؟ اشکال در کجاست و چه کسانی باید آن را حل کنند ؟
متولی امداد و نجات در کشور ما کیست؟
اگر شما یک روز صبح به استانداری یا فرمانداری استان محل سکونتتان بروید و بگوید که می خواهید دو میلیارد تومان پول به ارگانهای درگیر و مسئول در امداد ونجات کمک کنید، و از آنها بخواهید تا
نام این ارگانها رادر اختیار شما قرار دهند ٬ لیستی بلند بالا در اختیار شما قرار خواهد گرفت که در آن به احتمال زیاد این نام ها را خواهید دید : جمعیت هلال احمر ، ستاد حوادث غیر مترقبه ، شهرداری ، آتش نشانی ، هیات کوهنوردی ، اورژانس ، نیروی انتظامی و نظامی ،هوانیروز ٬ راهداری و ... . اما اگر یک روز دیگر به همه آن ارگانها بروید و برای حادثه ای درخواست کمک کنید ، همان جمله معروف را خواهید شنید "این کار در حوزه وظائف ما نیست" . اگر در صحنه تصادف هم با تک تک این ارگانها تماس بگیرید و احیانا در وقت اداری باشد و جواب شما را هم بدهند باز همان جمله را خواهید شنید ! و نکته جالب این داستان این است که در هر دو صورت حق با آنان است ! یعنی اینکه تمام این ارگانها به نوعی با امداد و نجات درگیر هستند یا شده اند ؛ اما در واقع هیچکدام هم نه مسئولیت واقعی آن را برعهده دارند و نه در برابر آن پاسخگو هستند .
اکنون به نظر شما کدامیک از ارگانهای ذکر شده خصوصیات یک سازمان امداد و نجات را که در بالا گفته شد دارد ؟
وظیفه اورژانس انجام اقدامات درمانی اولیه و انتقال مصدوم به مراکز درمانی است . وظیفه نیروهای نظامی و انتظامی مشخص است . حضور نیروهای اورژانس و انتظامی در صحنه حادثه برای رسیدگی به مصدومان و برقراری نظم و امنیت ضروری است ؛ اما این ارگانها برای امداد و نجات نه آموزش دیده اند نه نیرو و امکانات لازم را دارند . ضمن اینکه درگیر شدن این واحدها با امداد و نجات آنها را از وظیفه اصلیشان باز می دارد .
هیات ها و فدراسیونهای ورزشی متولی ورزش کشور هستند . هیچگاه مثلا فدراسیون اتومبیل رانی متولی امنیت جاده های کشور نیست ، همینطور فدراسیون کوهنوردی و شنا ارتباطی به امنیت کوهها و دریا های ما ندارند . همینطور سایر ارگانهای ذکر شده هیچکدام سنخیتی با امداد و نجات ندارند .
شاید مرتبط ترین ارگان با امداد و نجات در کشور سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر است ؛
که به هیچ عنوان نه توان آن را دارد نه ساختارش برای این کار طراحی شده است . جمعیت هلال احمر گرجه در کشور ما به صورت یک ارگان نیمه دولتی اداره می شود اما در واقع یک NGO و سازمان غیر دولتی است . و هیچگاه نمی توان مدیریت امداد و نجات یک کشور را به یک انجمن غیر دولتی که طبعا آنگونه که باید قابل کنترل و پاسخگو نیست سپرد . ضمن اینکه اساس کار جمعیت هلال احمر بر کار داوطلبانه است و همانگونه که می دانید این جمعیت فاقد نیرو های شبانه روزی آماده است ؛ و هیچ پل ارتباطی دایمی هم با مردم ندارد . شاید هلال احمر در جمع آوری و ساماندهی نیروهای داوطلب و برای شرایط خاص که بتوانند به نیروهای امدادی کمک کنند موفق باشد؛ اما همانگونه که نمی توان ارتش یک کشور را به یک سازمان غیر دو لتی و داوطلبانه سپرد دفاع از مردم در برابر حوادث را هم نمی توان به چنین سازمانی سپرد . ضمن اینکه سازمان امداد و نجات زیر مجموعه ای از ساختار گسترده جمعیت هلال احمر است و یک سازمان مستقل نیست که گاه توان و نیروهایش صرف سایر قسمتهای جمعیت می شود در حالیکه برای اداره امداد و نجات یک کشور نیاز به سازمانی با بودجه و مدیریت مستقل می باشد.
سازمان آتشنشانی از امکانات و وظایف تصریح شده قانونی در تمام کشور برخوردار نیست و علی رغم داشتن پل ارتباطی با مردم و نیروهای نسبتا حرفه ای و سازمان یافته در تمام کشور حضور ندارد و برای خدمت رسانی در جادهها ، کو هها و دریا ها آماده نش
ده است و عملا یک سازمان شهری است .
اینکه بسیاری از نهادهای کشور خواسته و نا خواسته درگیر ماجرای امداد و نجات شده اند نشان دهنده این است که عملا هیچ سازمانی و جود ندارد که پاسخگوی امداد و نجات در کشور باشد و هیچ کس این کار را به طور کامل انجام نمی دهد . اینچنین است که وقتی حادثه ای پیش می آید در زمان طلایی که هنوز امید به نجات مصدومین میرود بخصوص در مناطق غیر شهری عملا هیچ تیم امدادی نیست و وقتی هم تیم های امداد در صحنه می رسند نیرو های همه ارگانها را در صحنه حادثه می بینید بدون اینکه وظیفه هر کس مشخص باشد.
وضعیت بودجه
در کشور ما سالانه میلیاردها ریال هزینه امداد و نجات می شود . اما اکثر این مبالغ در نبود برنامه و
متولی مشخص و موازی کاری ارگانهای ذی ربط هدر می رود و نتیجه ای هم عا ید نمی شود. به همین دلیل است که معتقدم مشکلات امداد ونجات در کشور ما به هیچ عنوان بودجه و کمبود آن نیست . مثالهای این مسئله زیاد است اما به چند نمونه عینی (که بعضی را خود درگیر و شاهد آن بوده ام ) جهت روشن شدن موضوع اشاره می کنم.
مثال اول : یک روز متوجه شدیم که دانشگاه علوم پزشکی قصد احداث یک پایگاه امداد جاده ای در چند صد متری پایگاه امداد جاده ای هلال احمر دارد . مکاتبات و مذاکرات مفید فایده نشد و آن پایگاه ساخته شد حتی قبول نکردند که پایگاه را در جاده دیگری که هیچ پایگاه امدادی نداشت بسازند . هزینه ملیونی ساخت و نگهداری یک پایگاه را در نظر بگیرید و اینکه در آن زمان قسمت عمده جاده های آن منطقه هیچ پایگاه امداد جاده ای نداشت. هم اینک در تمام جاده های کشور پایگاه های امدا د جاده ای اورژانس و هلال احمر فعالیت می کنند، هردو هم فقط کار انتقال بیمار را انجام می دهند و هیچکدام به کار امداد و نجات مشغول نیستند. نیروهای هلال احمر امداد گران داوطلبی هستند که از درمان و انتقال بیمار در حد کمک های اولیه اطلاع دارند .
مثال دوم (یاد داشت یک خلبان هلیکوپتر های امداد هلال احمر ) : ...من به مدت دو سال خلبان هلیکوپتر امداد بودم و جالب اینکه طی آن دو سال هیچگاه پروازی با عنوان امداد انجام ندادم ...نه اینکه نخواسته باشم...هیچگاه پیش نیامد... و مطمئنا طی این دو سال هزاران نفر در سراسر کشور در اثر دیر رسیدن نیروهای امدادی و نا کارامدی سایرین در انجام حد اقل کمکهای اولیه جان خود را از دست داده و میدهند
مثال سوم : از سالهای دور همه اتاقی را که در مسیر شیرپلا بر روی آن نوشته شده بود واحد امداد و نجات هلال احمر به یاد دارید.چند وقت قبل هم در خبرها خواندم که سازمان آتشنشانی قصد احداث یک پایگاه امداد کوهستان در مسیر قله توچال دارد که ظاهرا فعال هم شده است. مدتی پیش در گزارش آقای منصوری ( وبلاگ کوه فلسفه) دیدم که باز در همان مسیر چادری برقرار است که متعلق به تیم امدا و نجات هیات کوهنوردی تهران است.
نکته دیگر در باره بودجه این است که حتی اگر فقط از دید مادی به امداد و نجات بنگریم حتی نجات جان یک نفر یا جلوگیری از فلج شدن کسی در انتقال و نجات اصولی از هزینه های درمانی و سرباری هنگفتی در آینده جلوگیری می کند(یک بیمار قطع نخاع جدای هزینه های سرباری ماهانه 400 تا 500 هزار تومان هزینه نگهداری دارد) که بسیار بیشتر از هزینه ای است که برای امداد و نجات صرف شده است.
کوتاهی مسئولین
وقتی قانون به طور مشخص کسی را مسئول کمک رسانی به مصدومان نکرده است و به طبع ردیف بودجه مشخصی هم برای آن در نظر گرفته نشده است ؛ بدیهی است شاهد برخوردهای سلیقه ای مدیران در این زمینه خواهیم بود . هرکس بسته به صلاحدید خود در این مسئله عمل می کند . و عملا هیچکس هم نمی داند چه باید بکند . نه مردم نه مسئولین .و این مسئله آنگاه بحرانی می شود که مشکل بزرگی بوجود بیاید که برای کنترل آن نیاز به مدیریت و امکانات بیشتر باشد . چون زلزله بم ،زلزله رودبار و ...که شرح ناهماهنگی ها و مشکلات امداد و نجات و مدیریت بحران در آن حوادث را همه می دانند و توضیح آن در این گفتار نمی گنجد .
نیروی انسانی
جمعیت هلال احمر تعداد کثیری امداد گر داوطلب آموزش دیده در اختیار دارد که سخت ترین کارها ی امدادی را بدون هیچ چشمداشت مادی انجام می دهند . دهها کوهنورد و هیمالیا نورد داریم که از شغل مناسب برخوردار نیستند . شناگران بسیاری داریم که با پایان دوران قهرمانی فراموش می شوند . آیا وقت آن نرسیده است که این نیرو ها سازمان دهی و بکارگرفته شوند ؟
چه باید کرد
بر این باورم که امداد ونجات در کشور ما فقط و فقط به دلیل خلا قانونی و نبود متولی و مسئول مشخص به وضعیت نا بسامان فعلی در آمده است ؛ و تا این خلا قانونی برطرف نشود نه بودجه و نه نیروی انسانی و نه هیچ چیز دیگری مشکل را حل نخواهد کرد . معنی این سخن آن نیست که با تشکیل تیم امداد و نجات یا تعیین متولی برای آن مشکل به طور کلی حل می شود . ما تا رسیدن به تیمهای امداد و نجات توانمند و حرفه ای راه درازی در پیش رو داریم اما نخستین گام در این راه تعیین متولی برای امداد و نجات است که در غیر این صورت تمام تلاشها آب در هاون کوبیدن است و از جای خود تکان نخواهیم خورد و اوضاع روز به روز بدتر خواهد شد.
با وضعیت فعلی کماکان هم میهنانمان بی پناه رها میشوند تا بمیرند یا اتفاقی آنها را از چنگ حادثه برهاند. و باز همچنان بودجه ها هدر میروند و نیرو ها هم همچنین .
اولین گام برای سامان دهی امداد و نجات در کشور واگذاری مسئولیت امداد و نجات به یک تشکیلات دولتی حرفه ای و تمام وقت است .
کوتاهی نمایندگان مجلس و دولت مردان به هیچ عنوان پذیرفته نیست
بر دولتمردان و بخصوص نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی فرض است که هرچه زودتر نسبت
به رفع این خلا قانونی اقدام کنند تا مشکلی که سالهاست گریبان ملت را گرفته و روز به روز پیچیده تر می شود را با همکاری کارشناسان و اهل فن حل کنند . بدیهی است هر قدم اشتباه در این زمینه باعث خواهد شد که باز سالها بودجه و وقت کشور هدر رود.پس این مسئله باید به دقت و با استفاده از خرد جمعی و بررسی کلیه جوانب انجام شود.کوتاهی در این مسئله نه تنها به هیچ عنوان پذیرفته نیست، بلکه جای هیچ تعللی هم ندارد .توجه کنید ما در حوادث کوچک و نه چندان پیچیده چون یک تصادف ، حادثه ای در کوه و... نا توانیم حال اگر مشکلی بزرگ چون زلزله پیش بیاید ، چه خواهیم کرد؟
مردم هم نباید کوتاهی کنند
مردم با شناخت حقوق خود و دانستن کاستی ها باید مطالبات به حق خود را به گوش مسئولین برسانند و حق خود را مطالبه کنند. این درخواست باید همواره مطرح شود و به یک خواست ملی تبدیل شود تا مسئولین هم برای آن فکری بکنند.به طور مثال مطالبه جامعه کوهنوردی به عنوان بخشی از جامعه که همواره با مسئله امداد و نجات و مشکلات آن دست به گریبان است باید تعیین متولی واقعی برای امداد و نجات در کشور باشد. درخواست به حقی که باید مطرح شود، تکرار شود و به گوش مسئولان رسانده شود.
یک پیشنهاد
با توجه به مشکلات موجود و وضعیت کشور ما بر این باورم که بهترین و کم هزینه ترین راه حل برای این مشکل ادغام سازمان های امداد ونجات هلال احمر و آتشنشانی و تشکیل سازمانی کارآمد با توان و نیروی کافی است. مزیتهای این طرح بسیار است که از آن جمله می توان به چند مورد اشاره کرد:
1- سازمان جدیدی تشکیل نمی شود تا دولت بر خلاف قانون بزرگ تر شود و هزینه های اضافی بوجود آید.
2- از تجربه و امکانت سازمان امداد و نجات هلال احمر که سالها ست متولی نیمه رسمی امداد کشور است استفاده می شود.
3- پل ارتباطی با مردم همان تلفن های آتشنشانی است و نیاز به ایجاد یک ساختار جدید نیست.
4- پایگاههای سازمان جدید همان محلهای فعلی آتشنشنای است بدیهی است ایجاد و ساخت پایگاههای جدید در تمام کشور هم هزینه گزافی دارد و هم سالها زمان می خواهد .
5- جلوی موازی کاری ها ی دستگاههای اجرایی گرفته می شود.
6- مدیریت امداد ونجات به وزارت کشور سپرده می شود که مسئولیت اداره کشور و شهرها ، حوادث غیر مترقبه ، شهرداریها و نیروی انتظامی را هم به عهده دارد و این تمرکز مدیریت عملا جلوی مشکلات عدیده آینده را در ارتباطات بین بخشی و در سیستم اداری نه چندان کارآمد ما را می گیرد.
البته این ادغام هم مشکلات خاص خود را دارد و نیاز به کار دقیق و مطالعه بیشتر دارد . اما واقعیتی که باید بپذیریم این است که سازمان امداد ونجات هلال احمر نمی تواند متولی اصلی امداد ونجات در کشور باشد و هرچه بودجه صرف آن شود اتلاف منابع است و بر کارایی آن افزوده نمی شود . این ادغام نه تنها بودجه اضافه ای به کشور تحمیل نمی کند بلکه جلوی بسیاری از حیف و میلها و موازی کاری ها راهم می گیرد . و مشکلات آن در برابر مزایایش بسیار اندک است .
سخن آخر
برای سامان دهی وضعیت نابسامان فعلی امداد و نجات در کشور، تنها راه تعیین متولی برای این کار است . هر لحظه درنگ در این زمینه جان انسانی است که به خطر می افتد و یا از دست می رود. این درخواست یک مطالبه ملی است و برآوردن این درخواست وظیفه دولتمردان و نمایندگان محترم مجلس است. این خواسته باید توسط جامعه مطرح شود وبه گوش مسئولین رسانده شود. و مسولین نیز باید هرچه زودتر چاره ای بیندیشند .
|
امروز مهمترین مطالبه همه ما به عنوان شهروند و کوهنورد از مسئولین دوچیز است: تشکیل سازمان ملی امداد و نجات - واگذاری مسئولیت پایگاههای امدادونجات کوهستانی به کوهنوردان با تجربه و آشنا با همان منطقه |
لطفا پس از خواندن مطلب نظراتتان را از ما دریغ نفرمایید
انتقاد کنیدتا اشکالات برطرف شود
مطالب مشابه :
امداد در کوهستان(3) - امداد و نجات وجایگاه آن در کشور ما
(شهریار ایزدی قبل هم در خبرها خواندم که سازمان آتشنشانی قصد احداث یک پایگاه امداد
استخدام کارشناس HSE در یک شرکت معتبر خودرو سازی جهت کار در شهریار
استخدام کارشناس hse در یک شرکت معتبر خودرو سازی جهت کار در شهریار, آتشنشانی سازمان بین
عید نوروز را در تبریز مهمان ما باشید
( استاد شهریار ) که طبق اعلام سازمان میراث فرهنگی و آذربایجان، برج آتشنشانی و
اطفاء حریق
سازمان جوانان جمعیت هلال احمر جمهوری وبلاگ اقای شهریار مزید دانلود کتاب آموزش آتشنشانی.
عید نوروز را در تبریز مهمان ما باشید
( استاد شهریار ) عمومی سازمان میراث فرهنگی آذربایجان، برج آتشنشانی و موزه
دانلود کتاب راهنمای عمليات بلند كردن بار و قوانین تجهیزات حمل بار (LOLER)
استخدام کارشناس hse در یک شرکت معتبر خودرو سازی جهت کار در شهریار آتشنشانی سازمان بین
برچسب :
سازمان اتشنشانی شهریار