ماجرای بندر رفتن 2 تا چوک مال بالاشهر
این ماجرا را یکی از بچه های بالاشهر برای یکی از گزارشگران
ما تعریف کرده که عین آن ماجرا را برایتان تعریف می نمایم
چند سال پیش بخاطر خریدن ترکّه قصد رفتن به بندرعباس کردیم
چک و چوکن واما شوگو مری به بندر که دخه همیجا دگه ترقه گیر شما
میکه نخه رمکن یکنفر هستر که از خصب میاره و میفروشه . انواع و
اکسام ترقه ایشه . ولی مه گوشوم بدهکار نوو و چون فرداش چارشمبه
صوری هسته زنگ به رفیک خو اومزه اومگو بندر میای ؟ اگو یالا حرکت .
ما دگه دو نفری رفتیم بندر به هوای خریدن ترقه . اَفتاد هزار تومان پول
واگر خو موسه تا داخه ساحل سیمین کم نیاریم. رسیدیم اسکله
آلا وا رفیک خو نگوتِنَم چه بکنیم آلا ؟ کیا بریم؟ از کیا ترقه بخریم؟
رفیک مه هم گاته از مه اگو نافهمم. خلاصه داخه لِین مال بازار همیتو
چرخیدیم که یکتا معتاد شاگو : سیدی پاستور سیدی پاستور .....
اومگو ترقّه کجا گیرمان می آید؟ پاسخ داد من خود بسی ترقه دارم
گفتیم ما خالو ترقّه صد تمنی دویس تمنی نامبوه . یک چیز واتو بگوم نه
ما هفتاد تومان ترقّه میخایم . ترقه مرگی . معتاد با حالت نیشخند به ما
گفت خار به خود نکنید که ترقه گیر شما نمیاد فکت من ترقه دارم
همانا در پس من بیایید و به دنبالم بشتابید تا ترقه ها را نیشیمتان دهم
ما هم گنوغ. موکرده جیمه نو ٬ نعلین نو سر خو ژل بزن عینک آفتابی کاپی
به کده بُن گلاس عسلی٬ عطر موزده که دوختُن آلا ول به ما نین بکنن.
(وصی به شمان به بندر که اَری جیمه هر چه کهنه ته و پول مول زیاد واگرخو
نبوری.) خا . معتاد به جلو ما به دیمبالی حرکت . رفت رفت . نه به جا نارسیم
مه کم کم آلا ماترسی که نکه غدر اَشه بکن پولون ما بسه . به یکتا کُنچیل
رسیدیم تقریبا بین بازار مَشی و هموجا که میوه اَفروشن . اگو همینجا
صبر پیشه کنید که من میروم و نمونه یه ترقه ها را برایتان می آورم
شاید در نظرتان خوشایند شود و از من بستانید . رفت و ما ک.ن پهن
موکه نیشتیم به تِزاری. خیله طول ایدا که ما دل ما به سر هون ماخاص
گوره سری بکنیم برم که ناگهان رسید . یک نفر غیر هم همراهش آورده بود
ترقه ها را نیشیممان داد . که به مه آلا از کیا اَتاری 
اِیواده ترقه
چه واشما بگوم . همو که یک بسته هزار تمنن. تایه ۵۰ تمن دگه در نمیاد
همه ترقه الکی و چوکلکی. یکتا که یک کم جونته هسته دویس تمنی هستر
که داخه شهر کووتن برو به خو بیچین . همیطور که مسخره ماکه
و ماگفت که به درده ما نمیخوره اینا چیه آووردی و فلان . غیزی وو
اگو مارو .... کردی مارو سر کار میذاری . اومگو سر کار چیه ما اصلا
اینجور ترقه ها رو نمیخوایم . وا رفیک خو اومگو بریم . نه سریشون نرفت
اگو اصلا باید بخری ما نمی وَهلیم که برید مگه ما نوکرتونیم یک سعت
مارو معتل کردید . ای به ایراه برو به اون راه برو . نه ول ناکنن . چه بکنیم آلا
رفیک مه اگو خوب باشه اینا که دستته میخریم دانه ای چند اگو هرکدام
۲ هزار تومان 
درده به چم تو نهنا داخه شهر خودمان ۲۰۰ تومانه چه جور
میگی ۲ تمن اگو همینی که هست باید بخرید . ک.چیل هم خلوت نبود
بعضی از بندری ها رد میشدند اما بگو یک نفر بیاد بگه چه خبره . اصلن
کسه به کسه نین اونجا . نه مسه پهلی خومونن که یک کم صداخو
بلند بکنی هَیَّک شهر اَتَن که چه خورن؟ . خلاصه دعوا بالا گرفت
هر چند خودش معتاد بود ولی همو یکتا که واگرش اومده بود
به کده گاشیری .چاخ و زورمند .
یعنی مثل ماهی هوور که صور درست میکنن
اگر بخواید باهاش صور درست کنی شاید یک دُرام صور در بیاد
خلاصه داشتیم جر و بحث میکردیم موبایل رفیکم زنگ خورد .
همین که موبایلش را از جیبش بیرون آوُرد
همو مردکا چاخو موبایلشو از دستش چاپ کرد و برداشت
گذاشت تو جیب شلوار کُردیش
اگو مارو علاف میکنین حالا شما بیایید دونبالم . سر خو زیر ایکردی
و رفت . مه اومگو ووست خواهشتِن تو نگاه خدا بکن . موبایل ما نِسَه
ثواب اِتَه
اگو چهار تومان پول بدید تا موبایل شما بدیم . مه وا دل
خو گفتم : اشتباه موکه که موگوفت هفتاد تمن پول بار مان اگه نه ایکارون
پیش نشاهون . مه اومگو پول به خاته چه؟ یالا کمو موبایل بیا
دس نه جیب خو ایکه اگو : چاقو در میارم از بالا تا پایین
مثله خیار تَلِت میکنم مه چُپ 
.
به یک گاش چند نفر هوندن (مسکه مال خومو هستن)
شوگو چه بوده چه خبرن؟ موگو بیی کا که موبایل ما شوسیده و نادَن
اگو چه ؟ موبایل شوسیده درگیر شدند و موبایل را گرفتند و
ما از محل متواری شدیم . خدا خیرشان دهد که شانس هوندن
اگه نه شاکُشت به ما . بعد زنگ موزه به یکتا چوکن مال بندر .
ترقه به ما پیدا ایکه و برگشتیم به شهر . شب هم رفتیم پلاج سیمین
و پلاج به تیز خو موکشی
جملات نامفهوم و کنایه ها
کاپی به کده بُن گلاس عسلی: کنایه از بزرگ بودن شیشه
مال عینک آفتابی
ک.ن پهن موکه نیشتیم به تِزاری: کنایه از منتظر ماندن
دل ما به سر هون: کنایه از خسته شدن
کووتن برو به خو بیچین: کنایه از زیاد و فراوان بودن
هَیَّک شهر: کنایه از کل مردم شهر
تو نگاه خدا بکن: کنایه از رحم کردن . یعنه به ما رحم بکن
به یک گاش : یعنه یهو . ناگهان . به حدّه سرعت
مطالب مشابه :
برخی نظرات دوستانی که سال قبل در مصاحبه بین الملل شیراز.تهران.شهید بهشتی. آبادان.کرمان.یزد. بندرعباس
امیدوارم این به سال بعدیا کمک بکنه من فعلا فقط مال بندرعباس رو رفتم!
ماجرای بندر رفتن 2 تا چوک مال بالاشهر
بالا شهر - ماجرای بندر رفتن 2 تا چوک مال بالاشهر - خبرهای روستای رمکان_ توریان_کوشه و کاروان
تهران مال
تهران مال. مجتمع اتوبوس های دوکابین بی آر تی با طی مسیر 1518 کیلومتری بندرعباس تا تهران
بندرعباس
بندرعباس، دیرینه ای بر شاید مال شرجی هوا باشد.در و پنجره ها هم دارد زنگ می زند.اکنون در
برچسب :
بندرعباس مال