تقديم به رئيس جمهور قلبها براي عرض تسليت

محمد جوادي/مادر، منبع جوشش مهر الهي است. مادر نقطه آغاز و اتصال محبت خداوند به نوزاد است. مادر پس از خدا، خود را تنها حامي و نگهدار فرزند مي‌يابد. لذا همه هستي خود را فداي او مي‌كند. هرچه اين فرزند، بزرگ و بزرگتر مي‌شود، مادر، او را بيشتر نيازمند توجه و مراقبت خود مي‌داند. مادر، پس از آنكه مادر شد تا زمان مرگ، همه دغدغه‌اش مي‌شود فرزندانش.

مادر كه دنيا را ترك مي‌كند، فرزند، يتيم مي‌شود. فرزند آن پشتوانه عظيم عشق و محبت خالص الهي را از دست مي‌دهد. قبر مادر، خانه برزخ او، محل جدايي فرزند از آن پشتوانه عظيم عشق است. تا لحظه آخر، مادر، در راه دين و انقلاب بود. فرزندش مي‌گفت، او مي‌خواست در روز فجر ملت، پا به پاي آنها، براي سي و ششمين بار، با امامش بيعت كند؛ اما، فرشته مرگ، مهلتش نداد تا چشم از جهان گشوده و بار سفر ببندد. مادر پس از مرگ، شاهد است فرزندش وظيفه‌ي شرعي، ملي و ديني‌اش را فراموش نمي‌كند. فرزندي كه قرار بود با مادر، به خيل ملت بپيوندد، با غم جدايي او، در ميان جمعيت حاضر مي‌شود.

روح مادر نظاره‌گر آخرين لحظات ديدار با فرزنداني است كه از نوزادي غمخوارشان بوده. مادر، همچنان نگران، فرزندان خود را نظاره مي‌كند. مادر، فرزند عزيز خود را در خانه برزخي‌ خود مي‌يابد. مي‌بيند كه دنيا را به هيچ انگاشته، لحظاتي در قبر مادر، آرام گرفته، ذكر خدا مي‌گويد. آرامِ آرام بدون كوچكترين دغدغه دنيايي، به نجوا با پروردگارش مشغول است. به همه عناوين اكتسابي و اعتباري پشت كرده، عظمت خداوند را درمي‌يابد. مادر لبخند رضايتي مي‌زند كه آفرين به او، چه خوب تربيت شده است. فرزندش هماني است كه روزي، بالاترين عناوين دنيايي را داشت ولي آن عناوين نتوانست او را از خدا جدا كند. فرزندش طعم لذت همه امكانات دنيايي را در‌كاخ‌هاي مجلل، در سفرهاي خارجي‌ چشيده، ولي فراموش نكرد كه در عالم امتحان قرار داشته و اين زيور دنيا نبايد او را بفريبد.

مادر نظاره‌گر فرزند خود در خانه برزخي‌ مادر است. او فرزندش را دعا مي‌كند و فرزند نيز در قبر مادر، براي عشق پاكش دعا مي‌خواند. او كه هيچگاه براي لباس دنيا ارزشي قائل نبود، در قبر مادر آرميده و لباسش خاك آلود مي‌شود. خاكي كه ديگر قرار است بالين استراحت ابدي مادر شود. لحظه جدايي مادر و فرزند فرا مي‌رسد. پنجاه و هشت سال و يكصد و ده روز از اولين ديدار مادر و فرزند گذشته، لحظه جدايي فرا رسيده است. اشك بر پهناي صورت فرزند، جاري مي‌شود همچون روز اول. مادر را آرام در قبر مي‌خواباند و سنگ‌ها، يك به يك، مرز جدايي آنها را پُر مي‌كنند. درود بر چنين مادري، چه خوب به فرزندش آموخته كه چگونه زندگي كند. درود و سلام خداوند و همه خوبان او بر چنين مادري، كه چنين فرزند خودساخته‌اي را تربيت كرد. فرزند صالح، گلي است از گلهاي بهشت. مادر به پايان غم و اندوه ده سال طوفاني رسيد. مادري كه ده سال آماج تيرهاي تهمت و دروغ را بر پيكر فرزند دلبرش ديد و هيچگاه سخني بر زبان نراند، چه آرام خوابيده است. صبر او ستودني است. صبري كه فرزند عزيزش دارد، گويا ارثي از آن سيده‌ي نجيب است.

مادر فرزند زهراي مرضيه است و پسري تقديم جامعه كرد كه خادم ملت بود. بالاترين ثواب مادر، شايد نوكري ملت توسط فرزندش باشد. بالاترين عبادت خداوند، خدمت خلق است. خادمي ملت بهترين موقعيت است. او زماني عرصه‌اي گسترده براي خدمت داشت، تمام تلاشش را كرد كه در جاي جاي ايران، براي بي‌خانمان‌ها، مسكن بسازد و بخشي از پول نفت ملت را به جيب آنها، خصوصاً مستضعفان و روستائيان سرازير كند. ايران را بسازد و اكنون كه عرصه خدمت بر او تنگ شده؛ صبح‌ها روبروي خانه‌اش نامه‌هاي مردم را مي‌گيرد و براي مشكلاتشان تا آنجايي كه از دستش بر مي‌آيد، تلاش مي‌كند.

بالاترين عبادت خداوند خدمت خلق است. او همه لحظاتش را به خدمت خلق اختصاص داد. او در ظاهر مثل ما و شبيه ماست ولي به واقع، او متفاوت است. از نشانه‌هاي مؤمنين مقرب الهي آن است كه ظاهر زندگي‌شان همچون ساير مردم است ولي باطن زندگي‌شان در اوج است. خداوند آنها را در اوج خواسته و آنها در اوج انسانيت قرار مي‌گيرند.

او ظاهرا شبيه مردم است. ولي باطني دارد در اوج. اي كاش ما هم مي‌توانستيم شبيه او باشيم.

تقديم به رئيس جمهور قلبها براي عرض تسليت

مطالب مشابه :

شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) تسليت باد

پیام تسلیت به مناسبت مرگ مادر شیر محمد بزرگر

فاطمه‌ي زهرا(س) بهترين مادر ...

پيام تسليت به مناسبت یاد بود از زنده یاد دکتورس اناهیتا راتب زاد

اس ام اس تسليت فوت رفتگان

متن پيام تسليت

تقديم به رئيس جمهور قلبها براي عرض تسليت

چند بيت شعر به مناسبت شهادت حضرت فاطمه‌ زهرا(س)