متن خداحافظی با همکارانم

به نام خداوند بخشنده و مهربان

همکاران بزرگوارم:

سلام

اینک که تقدیر الهی بر آن بود که پس از گذشت 900 روز خدمت و تلاش بی وقفه در پست .....از حضورتان مرخص شوم بسی دلگیر و بسی خوشحالم، دلگیر از این جهت که از لطف و محبت شما سروران ارجمندم بی نصیب خواهم شد و خوشحال از آن جهت که این بار امانت و مسئولیت سخت و سنگین از دوشم برداشته می شود.

وقتی در نهم اردیبهشت سال 1391 علی رغم میل باطنی ام این مسئولیت به اینجانب سپرده شد، نمی دانستم که چه کار سختی در پیش دارم اما من با بهره گیری از همه ی تجاربم و همت و پیگیری امور و کسب تجربه از دیگران سعی کردم مسئولی باشم که درست، عادلانه و منطقی کار را پیش ببرم و تا حد ظرفیت و توانم همه ی امور محوله را به نحو احسن به سرانجام برسانم اگر چه عده ای از همان ابتدا سعی داشتند مرا نا امید و دلسرد نمایند اما لطف و عنایت خدای مهربان و تشویق ها و دلگرمی های شما عزیزان مرا به ادامه کارم دلگرمتر و امیدوارتر می نمود.

همکاران ارجمندم: من در طول روزهایی که به عنوان خادم کوچک شما در حوزه آموزش بودم تلاشم این بود که از رفتارها و تجربیات شما درس بگیرم و دوست داشتم بیشتر در محضر شما شاگردی کنم تا آنکه خواسته باشم چیزی به شما بیاموزم. من برای هر روز و هر لحظه ای که در این سمت بودم ارزش قائل می شدم وسعی داشتم از فرصت ها نهایت استفاده را ببرم تا بتوانم در انجام وظایفم موفق تر باشم. انجام سه سال سازماندهی نیروی انسانی با وجود حذف یک پایه آزمایشی گران بها برایم بود و البته با همکاری و تلاش شما توانستیم بر همه ی چالش ها و مشکلات آن پیروز سربلند شویم. مشکلاتی که بر سر راهم بود نتوانست حتی ذره ای از اراده ی من در در انجام عادلانه ی کارها بکاهد. من در طول این روزها سعی داشتم برای همه و به نفع همه کار کنم و نه برای فرد و گروهی خاصی. در همه ی برنامه هایم سعی داشتم تنها ملاک شایستی و لیاقت افراد جلوه گر باشد و نظر بر این بود که دانش آموزان مدیران و معلمانی دلسوز، فداکار را می خواهند و می شناسند و نه گروه گرایی را. به نظر من عقاید و افکارمان هر چه باشد نبایستی در جایی که پای منافع دیگران به خصوص دانش آموزان در میان است جلوه نمایی کند. همواره نگرانی من این بود که مبادا صلاحیت ها و کارآمدی ها اولویت دوم ما باشد و مبادا روزی برسد که ما بدون توجه به استعداد و خواست دانش آموزانمان به دنبال اعمال نظر و گرایش های به هر عنوان باشیم .من از این موارد هراس داشتم و همواره سعی می کردم بر مدار حق و حقیقتی که از آموزه های دینی آموخته بودم حرکت کنم و در محیط کار هر انگیزه و سلیقه ی شخصی خودم را سرکوب می کردم و فقط به دنبال این بودم که اعمال و رفتارهایم تا حد ممکن آسیب زا نباشد و بیشتر مثمر ثمر باشم تا آنکه بخواهم چوبی لای چرخ حرکت و پیشرفت دیگران باشم . من از موفقیت های شما و دیگر همکاران عزیزم لذت می بردم و می خواستم که همه در مسابقه ی خدمت به دانش آموزان برنده بوده و بازنده ای در کار نداشته باشیم.

همکاران عزیزم: از بابت همه ی قصورات و کوتاهی هایی که در رفتارهایم داشتم در کمال خضوع عذر خواهی می کنم و اگر نظر و خواسته ای داشتم مربوط به شرایط کاری بوده و در جهت انجام صحیح امور بوده ولا غیر. و مطمئن باشید که من از آن دسته آدمهایی نبودم که بخواهم عامدانه باعث رنجش دیگران شوم و بابت همه ی لطف و محبتی که در حقم داشتید صمیمانه سپاسگذارم.

بزرگواران: ارزش و اهمیت اینگونه مسئولیت ها خدمت خالصانه به دیگران است و فرصتی برای آزمایش ظرفیت و ادعای ما آدمهاست وگرنه من برای این گونه سمت ها پشیزی ارزشی قائل نبودم که بخواهم وابسته ی آن باشم و تنها وابستگی من محبت ها و همکاری های مشفقانه توام با احترام شما خوبان بود و آنچه برایم ارزشمند بود این که بتوانم سربازی شایسته و لایق برای این سنگر باشم و علی رغم همه ی افترا های نابخردانه کینه توزان من به دنبال تامین مطامع شخصی خود نبودم و حقوق همکارانم مهمترین اولویت من بود و اگر پای منفعتی هم در میان بود خودم اولویت آخر بودم اما خوشحالم که حقی را از هیچ فردی پایمال نکردم.

من معلم ساده ای هستم که هر جا خواست و اراده خداوند متعال باشد و در هر سنگری از سنگرهای تعلیم و تربیت که باشم نهایت سعی و تلاشم را خواهم کرد و اینگونه تغییرات ذره ای از اراده ی من در خدمت به دانش آموزان عزیزم نخواهد کاست. برخلاف تصور عده ای دنیا طلب، ما در میدان آموزش و پرورش فراز و فرودی نداریم و معتقدم هرچه به دانش آموزانمان نزدیکتر باشیم بر فراز و سرفراز خواهیم بود.

سروران ارجمند: از اینکه برای مدتی خللی در امور آموزشی پیش آمد عذر خواهی میکنم من نمی خواستم این وضع به وجود بیاید اما همه چیز دست من نبود و مدتی بود که تلاش هایم ثمری نداشت و هر چه داد زدم به جایی نرسید و من در این سنگر تنهای تنها شدم و عده ای در این چند ماه اخیر وصله هایی به تنم دوختند که بسی ناجوانمردانه و سبکسرانه بود و من به هر شکل ممکن تخریب شدم و فریاد های خیر خواهانه ی من جور دیگری تفسیر می شد و عده ای آن شور و حرارتی را که در انجام وظایفم داشتم را با سیلاب کینه و نفرت خود خاموش کردند و من خاموش شدم. من منتی بر کسی ندارم و هر کاری کردم وظیفه ام بوده و باید هم با جان و دل و تحت هر شرایطی به وظیفه ام عمل می کردم اما گاهی شرایطی به وجود می آید که دوست داری خودت را از جایی شرایط نا امن است و همواره بوی تخریب می آید خلاص کنی. با وجود همه ی مسائل من حداقل مستحق اینگونه بی مهری ها هم نبودم. چاره نبود من باید میدان را خالی می کردم و اینک برای مدعیانی که بر بال ایده آل ها سوارند و فکر می کنند منجی فقط آنانند و پیشینیان هر چه کردند باطل و اشتباه بوده، دعا می کنم.

کاش آنانکه عیب من جستندی روی این دلستان بدیدندی

تا بجای ترنج در نظرت بی خبر دست ها را بریدندی

همکاران عزیزم: خاطرات با شما بودن را برای همیشه به یادگار خواهم داشت و قدر دان تلاش های ارزشمند و خالصانه شما هستم و بسیار از کرامت و بزرگواری شما آموختم و خداوند را شاکرم که اینک فرصتی فراهم شد تا بتوانم در راه تحصیل و کسب علم و دانش قدم بردارم و در این راه محتاج دعای خیر شما هستم و برایتان از درگاه آن ایزد متعال آرزوی سلامتی ، سربلندی و سرافرازی دارم. خدا نگه دار

عباس میرزاده 19/8/93

مطالب مشابه :