فعال حقوق بشر کیست؟
فعال حقوق بشر کیست؟ اسماعیل اسدی دارستانی کارشناس و فعال حقوق بشر و محیط زیست
بحث حقوق بشر ..قرن بیستم خاصه بعد از جنگ جهانی دوم بسیار مورد توجه قرار گرفت به گونه ای که یکی از اهداف سازمان ملل متحد پیشبرد و تشویق احترام به حقوق بشر و آزادیهای اساسی برای همگان بدون تمایز از حیث ن‍ژاد، جنس، زبان مذهب و … اعلام شد.
آستارا نیوز اسماعیل اسدی دارستانی کارشناس حقوق بشر : اگرچه تبعات ناگوار دو جنگ جهانی و هراس از تکرار آن ملل متحد را به دور هم گرد آورد تا اهرمهایی هرچند ضعیف برای پیشگیری از جنگ طراحی کنند، اما دغدغه ای که از آن زمان به بعد و حتی قبل از آن هم همواره وجود داشته و دارد، تنها توسل به زور و قدرت نمایی دولتها در قبال یکدیگر نبود، بلکه گردنکشی حاکمیت ها در قبال افراد تحت حاکمیتشان نیز مهم می نمود. از اینرو دولتها با اکراه برای تضمین حقوق افراد تحت حاکمیتشان ناگزیر به پذیرش حداقل هایی تحت عنوان حقوق مدنی و سیاسی و یا حقوق اجتماعی و اقتصادی و بعدها منع شکنجه، حقوق زنان و یا حقوق کودکان و امثالهم طی کنوانسیونهای متعدد بین المللی شدند. این سازوکارها برای آن بود که دولتها ملزم به تایید حقوق طبیعی افراد تحت حاکمیتشان شوند به گونه ای که نتوانند هرطور که خواستند با آنها رفتار کنند. هرچند دولتهایی که اساسا اعتقادی به این مهم نداشتند، به این تعهدات تن نداده و به کنوانسیون مربوطه نپیوستند و یا بیکار ننشسته و تا جایی که در توان داشتند، در زمان تدوین و تنظیم این حداقل ها به بهانه هایی چون شرایط متفاوت مذهبی و فرهنگی برای کاهش تعهداتشان در قبال افراد تحت حاکمیتشان تلاش کردند و یا با اعمال حق شرط عدم تعهد خود را نسبت به ماده و موادی پیشاپیش اعلام کردند. نهایتاً اینکه در مواردی برای جلوگیری از شکایت سایر دول و یا اتباع خود، تن به سازوکارهای اجرایی مثل پروتکل اول میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، ندادند.
این رویه را به خوبی می توان در پذیرش و قبولی اعلامیه جهانی حقوق بشر و سپس در پیوستن و تصویب کنوانسیون بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و پروتکل اول آن و نیز حق شرط هایی که به این کنوانسیون و یا سایر کنوانسیونها از جمله کنوانسیون حقوق کودک وارد شده است، به خوبی مشاهده کرد. میزان گرایش دولتها از پذیرش اعلامیه جهانی حقوق بشر تا سایر کنوانسیونها که جنبه الزام آوری داشتند، رفته رفته کاهش می یابد. هرچند اعلامیه هزاره به عنوان معیار مشترک به طور رسمی مورد تاکید قرار می گیرد و با اقبال و پذیرش تمامی کشورها همراه است اما به واقع و در عمل، وقتی اصول آن، جنبه لازم الاجرایی پیدا می کند، نه تنها دولتهای غیرمردمی، تن به آن نمی دهند بلکه در مناسبات سیاسی نیز دولتها هرگز دوستان خود را متهم به نقض حقوق بشر نمی کنند و بیشتر ترجیح می دهند نقض حقوق بشر را در کشورهای غیردوست خود رصد کرده و جار بزنند.
اما صرفنظر از عملکرد دولتها در مورد مقوله حقوق بشر که هم مخاطب آنند و هم ناقض آن،امروزه به نظر می رسد دفاع از حقوق بشر بیش از آنکه مورد حمایت و یا ترویج قرار بگیرد، اغلب به یک ژست بدل گشته است. امروزه همه دولتمردان دم از حقوق بشر می زنند – البته به مفهومی که خود می خواهند و قبول دارند- و اساساً اکنون هیچ حکومتی نمی تواند صراحتاً حقوق بشری افراد تحت حاکمیت خود را به رسمیت نشناسد بلکه با دستاویزهایی چون نسبت گرایی و شرایط خاص مذهبی و قومی و فرهنگی، نقض این حقوق را توجیه می کنند. به زعم آنها حقوق بشر محدوده جغرافیایی دارد، در حالی که در حقوق بشر، فرد به عنوان جهان شمول بودن مورد نظر قرار می گیرد. با این وصف، نقض حق حیات همان اندازه برای یک کودک مسلمان افغانستانی نارواست که برای یک کودک مسیحی یا یهودی در فلسطین و سرزمینهای اشغالی نارواست. به عبارت دیگر، حقوق بنیادین بشری که ملهم از حقوق طبیعی است یعنی فطرت بشر ایجاب می کند، فارغ از درج در معاهدات و یا فارغ از پذیرش دولت یا دولتهایی لازم الاتباع هستند.
از عملکرد دولتها که بگذریم نوبت به افرادی می رسد که حقوق بشر برایشان ابزاری شده جهت شناساندن خود به جامعه داخلی و جهانی. این اقلیت حظ بسیاری از مطرح شدن به عنوان فعال حقوق بشر می برند. اینان بی آنکه عملکرد یک مدافع حقوق بشر را داشته باشند، به صرف شرکت در کارگاه های آموزشی در مورد حقوق بشر، کنفرانس ها و همایش و یا حتی تحصیل در این رشته، خود را فعال حقوق بشر نامیده و بهتر بگوییم دوست دارند با این وصف نامیده شوند. بعضاً عضویت در گروه، دسته و یا اجزای سازمانی صنفی که متعلق به آنند را حق خود دانسته و گاه با استفاده از منابع مالی صنف، خود در چندین کارگاه آموزشی و امثالهم نیز شرکت می کنند، بی آنکه مفاهیم آموخته شده را در مقام یک فعال حقوق بشر آموزش داده یا ترویج کنند.
این در حالیست که عده ای دیگر در لباس وکیل، دانشجو، استاد و حتی کارگر به خاطر دغدغه هایی که برای ترویج و احقاق حقوق بشری دارند، همواره به عنوان یک فرد مخالف و یا به زبان امروزی برهم زننده امنیت و امثالهم تحت فشارند. هرچند بسیار تکرار شده که حقوق بشر سیاسی نیست و نباید آنرا سیاسی کرد اما به واقع مگر می شود مطالباتی که افراد از حاکمیت دارند و نسبت به نقض آن معترضند مثل حقوق برابر زن و مرد، انتخابات آزاد و امثالهم از نظر هر حاکمیتی، سیاسی تلقی نشود؟ اقدامات این افراد بی آنکه خود بخواهند و به واقع چنین باشد، «امنیتی» تلقی شده و با همین انگ در تعقیب و به کیفر رساندن آنها حداقل حقوق مندرج در دادرسی عادلانه که برای متهم اعلام شده است نسبت به این عده نقض می شود. شاید از اینروست که در سال ۱۹۹۸ سازمان ملل ناگزیر برای شناساندن و تفکیک «مدافع حقوق بشر» از «مخالف سیاسی» مبادرت به صدور قطعنامه کرد.
سازمان ملل متحد طی این اعلامیه عبارت «مدافع حقوق بشر» را در مورد کسانی که برای حمایت و اجرای حقوق بشر کمک می کنند، به کار برد؛ به گونه ای که حقوق بشر تماماً برای همگی آحاد بشر محقق شود. این افراد می توانند از اقشار مختلف جامعه و با سطح معلومات متفاوتی از قبیل کارمند، محصل، پزشک، معلم، کارگر، وکیل دادگستری، کاسب، قاضی و امثالهم باشند. مطابق این اعلامیه، هرکس که بخواهد می تواند مدافع حقوق بشر باشد. بدیهی است که ذکر هرکس که می خواهد به منزله آن نیست که فقط بخواهد بلکه عملکرد و اقداماتش نیز باید در جهت ترویج حقوق بشر باشد و این اقدامات می تواند در مورد کلیه مصادیق مندرج در هر چهار نسل حقوق بشر باشد.
این اعلامیه، حقوقی نیز برای مدافعان حقوق بشر برشمرده است که می توان به حق دسترسی به اطلاعات مربوط به حقوق بشر، انتقاد و ارائه پیشنهاد به سازمان ها و ارگانهای مربوطه، حضور در محاکم، حق ارتباط با سازمانهای غیردولتی و امثالهم اشاره کرد.
مدافعان حقوق بشر در کشورهای ناقض این حقوق، تحت فشار حاکمیت اند. آنها در قالب فعالین سیاسی و یا امنیتی تحت تعقیب قرار می گیرند و گاه ارتباط با یک رسانه خارجی و حتی سازمانهای غیردولتی خارجی، گزگی به دست حاکمیت داده تا آزادی و امنیت آنها سلب شود. از اینرو آنهایی که جان سالم به در می برند، گاه جلای وطن کرده و برای آزادی عمل خود در مکانی غیر از کشور خود اقامت می کنند.
صرفنظر از آنکه عمل و شغل وکیل دادگستری خواسته و ناخواسته به عنوان مدافع حقوق مردم و یکی از تضمینات دادرسی منصفانه و چه بسا عادلانه، نوعی فعالیت حقوق بشری محسوب می شود، قابل ذکر است که در میان این صنف، بعضاً این تفکر و تصور وجود دارد که حتماً باید برای گرفتن حق موکل به ابزارهای رسانه ای متوسل شد. شکی نیست که گاهی نقض دادرسی عادلانه به قدری مشهود و زننده می نماید که وکیل ناگزیر از توسل به این ابزارهاست، با این وجود، در برخی موارد که لزومی به استفاده از این ابزار، ضروری به نظر نمی رسد، نه تنها زحمات یک وکیل را تحت الشعاع قرار می دهد بلکه برعکس به ضرر موکل نیز منتهی می شود. این در حالیست که عده ای دیگر از همین صنف، داوطلبانه بدون جاروجنجال و تبلیغات و با تجربه ای که کسب کرده اند، تنها به منافع موکل خود فکر کرده و برای حصول آن، لحظه ای دست از کار نکشیده اند. این عده با آنکه کار و تلاششان کاملاً مصداق فعال حقوق بشر است، نه حظی از مطرح شدن به عنوان حقوق بشر می برند و نه از اینکه به این عنوان شناخته نشوند، نگرانند. اما چه مردم عادی و چه حتی اقلیتی در این صنف، «فعال حقوق بشر» بودن را به شناخته شدن در رسانه ها، آن هم به واسطه پیگیری های پرونده هایی خاص موسوم به امنیتی و یا هر پرونده ای که مجال مطرح شدن آنها را داشته باشند، می دانند. شاید از اینروست که اگر با وصف فعال حقوق بشر مورد خطاب و توجه قرار نگیرند، ناراضی خواهند بود.
به عنوان یک وکیل دادگستری، شخصاً شاهد نقض حقوق زیادی در پرونده های خانوادگی، ثبتی، حقوقی های ساده و دشوار و حتی چک بلامحل و امثالهم در دادگاه ها و غیردادگاهها بوده ام که هر کدام می توانست به اندازه هر پرونده امنیتی حرفی برای گفتن داشته باشد. حال باید پرسید تا چه اندازه با نگاه نقادانه به این قبیل پرونده ها نیز نگریسته ایم؟! آیا کرامت ذاتی انسان، تنها در آن محاکم نقض می شود؟ آیا حق دفاع به واسطه تبصره ماده ۱۲۸ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری نقض شده و یا در دادگاههای انتظامی و اداری نیز چنین است؟ آیا آزادی بیان را برای هر رسانه ای قبول داریم و یا تنها برای رسانه های همسو با تفکرات و عقاید خودمان؟ به عنوان یک وکیل دادگستری که خواسته و ناخواسته حداقل در حیطه دادرسی عادلانه، کاری حقوق بشری انجام می دهیم، تا چه اندازه در معرفی و شناساندن نسل های حقوق بشری به مردم کوشا بوده ایم؟ آیا به جز حق حیات، آزادی بیان و عقیده و مذهب و امثالهم، از حق بر محیط زیست سالم، حق بر صلح و توسعه نیز سخنی به میان آورده ایم؟ شاید بگویید که وکیل هستیم و تنها از دستمان همین قسم حوزه دادرسی عادلانه بر می آید. آری، چه اگر غیر از آن بود و یا جامعه به رشدی که برآمده از آگاهی نسبت به حقوق خود باشد، رسیده بود نسبت به حقمان بر محیط زیست هم همان اندازه صدایمان در می آمد که نسبت به سایر حقوق بشری مدعی هستیم. به عنوان فعال حقوق بشر، نباید تک بعدی به آن پرداخت، بلکه اصولاً باید همه جانبه و نسبت به تمامی مردم دنیا، همه حقوق را خواهان باشیم.
تعدادی از وکلای دادگستری با تمامی دشواریهایی که پرونده های امنیتی برایشان در پی خواهد داشت، دلسوزانه پیگیر دفاع از حقوق موکلین خود در این قبیل پرونده ها هستند. عده ای از آنها بی آنکه ادعایی داشته باشند، نه تنها چنین پرونده هایی را قبول می کنند بلکه در مقام یک وکیل که کارش دفاع از حقوق موکلش است، هرجا که حقوق متهمی را در معرض خطر ببینند به میدان آمده و برای دفاع از آن تلاش وافری می کنند. برای این عده، تفاوتی هم نمی کند که فرد متهم به ارتکاب جرایم امنیتی باشد یا کلاهبرداری و یا مواد مخدر و یا قتل عمد، آنها به رسالت خود به عنوان یک وکیل دادگستری می اندیشند .
به هر حال، همانطور که پیشتر دیدیم، از روند پیوستن حاکمیتها به کنوانسیونهای حقوق بشری، چنین بر می آید که اساساً آنها روی خوشی به حقوق بشر و تعهداتشان نسبت به افراد تحت حاکمیتشان نشان نمی دهند. همین امر است که فعالین حقوق بشر را وادار می کند که برای احقاق آن، همواره هشیار بوده و متذکر آن باشند. اگرچه فعالین حقوق بشر به موجب قطعنامه سازمان ملل حق دارند که با سازمانهای مختلف حقوق بشری غیردولتی در ارتباط بوده، برای انجام رسالتشان به هر نوع اطلاعاتی دسترسی داشته باشند، اما این امر به دشواری صورت می گیرد؛ خاصه در حکومتهای خودکامه، فعالین حقوق بشر بهای سنگینی برای اهداف متعالی خود باید بپردازند.
در این وانفسا، وکلا چون رزمنده ای که در میدان مین گرفتار آمده اند، برای حفظ حقوق موکلینشان چنان باید سنجیده گام بردارند که نه به خود آسیب برسانند و نه موجبات تضییع حقوق موکلینشان را فراهم آورند. آری، می دانم که دست کم در سازوکارهای قضایی کشور ما، این مهم، بعضاً تکلیفی مالایطاق است. در کشور ما وکیل از مصونیت لازمه برخوردار نیست، هر لحظه که می خواهد برای حقوق موکل خود فریاد بزند، باید نیم نگاهی هم به آینده شغلی خود داشته باشد وگرنه سالم از میدان مین بیرون نخواهد آمد. از اینرو وکلایی که به واقع بدون ادعایی و جار و جنجالی حتی حاضرند آینده شغلی خود را نیز به خطر بیندازند که حقی از موکلشان تضییع نشود را باید ستود.
اسماعیل اسدی دارستانی کارشناس حقوق بشر
+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و سوم مرداد 1393ساعت 8:51 توسط آستارا / آذربايجان دياري | نظر بدهید معاون سازمان حفاظت محیط زیست: نبود تجهیزات اطفای حریق از معضلات سازمان محیط زیست است معاون سازمان حفاظت محیط زیست: نبود تجهیزات اطفای حریق از معضلات سازمان محیط زیست استمعاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: نبود امکانات و تجهیزات در حد استاندارد اطفای حریق از معضلات سازمان محیط زیست است.
پروین فرشچی ظهر امروز در حاشیه مراسم کلنگ‌زنی آزمایشگاه دریایی غرب گیلان در این شهرستان در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار فارس اظهار کرد: این پایگاه به متراژ 3 هزار متر مربع با امکاناتی مانند اتاق نگهبانی، تأسیسات آزمایشگاهی و اسکله شناور برای پهلوگیری قایقهای موتوری گشت محیط زیست در جوار پل سفیر امید و دهانه رودخانه مرداب آستارا احداث می‌شود.
وی تصریح کرد: آزمایشگاه این پایگاه پس از استقرار کارشناسان آزمایشگاهی وظیفه بررسی آلودگی زیست‌محیطی دریا و رودخانه را عهده‌دار شده و در آینده به آزمایشگاه دریایی بین‌المللی تبدیل می‌شود.
معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست کشور افزود: آزمایشگاه این پایگاه پس از استقرار کارشناسان آزمایشگاهی وظیفه بررسی آلودگی زیست‌محیطی دریا و رودخانه را انجام می‌دهد.
وی درباره دلیل استفاده از اسکله شناور گفت: به دلیل تغییر ارتفاع آب رودخانه مرداب و موج‌گیر بودن منطقه، احداث این نوع اسکله بهترین روش است.
فرشچی با بیان اینکه از سال‌ها قبل مطالعاتی درباره فاز دوم همکاری منطقه‌ای ایران برای سنجش آلودگی‌های شناگاه‌های استان‌های ساحلی شمالی و جنوبی انجام شد، ادامه داد: میزان و نوع آلودگی‌های میکروبی شناگاه‌ها مورد بررسی قرارگرفت.
وی گفت: اکنون نیز از تمام استان‌های ساحلی در شمال و جنوب کشور خواستیم تا شناگاه‌های مناطق ساحلی را از نظر میکروبی مطالعه کنند.
به گفته معاون رئیس سازمان محیط زیست، این پایگاه آزمایشگاهی برای غرب گیلان در نظر گرفته شده است که با احداث و راه‌اندازی به یک پایگاه و آزمایشگاه بین‌المللی تبدیل می‌شود.
*درباره آلودگی دریای خزر به دنبال مقصر نیستیم/فاضلاب؛ مشکل آلودگی سواحل ایران
وی درباره موضوع آلودگی دریای خزر تصریح کرد: در این زمینه به دنبال کشور مقصر نمی‌گردیم و ما باید به جای اینکه میزان نقش کشورهای مختلف را در آلودگی‌ها بسنجیم به مطالعه علمی در این زمینه بپردازیم و نوع آلودگی کشورها را مشخص کنیم.
فرشچی اضافه کرد: به طور مثال آلودگی در ساحل آذربایجان ماهیت نفتی دارد اما در سواحل ایران مشکلات آلودگی ناشی از کشاورزی، زباله و فاضلاب‌ها است.
معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت از محیط زیست گفت: دریای خزر به طول یک‌هزار و 200 کیلومتر و به عرض متوسط 330 کیلومتر در بین پنج کشور ایران، جمهوری آذربایجان، روسیه، قزاقستان و ترکمنستان واقع شده و بیشترین عمق آن یک‌هزار و 25 متر است.
وی با بیان اینکه وسعت دریای خزر حدود 400 هزار کیلومتر مربع و وسعت حوضه آبگیر آن 3 میلیون و 770 هزار کیلومتر مربع است، خاطرنشان کرد: طول خط ساحلی کل دریای خزر با جزایر حدود 7 هزار کیلومتر، طول خط ساحلی کشورمان در سه استان گیلان، مازندران و گلستان حدود 860 کیلومتر است.
فرشچی دریای خزر را دارای بیش از 50 جزیره دانست که مساحت آنها 350 کیلومتر مربع برآورد شده و رودخانه‌های مهم منتهی به خزر شامل ولگا، اورال، اترک، سولاک، سمور، کورا و سفیدرود است.
وی عمده مسایل و مشکلات دریای خزر را شامل نوسانات آب دریای خزر، استفاده بی‌رویه از منابع زیر بستر دریا و آلودگی‌های آلی ناشی از آن، کاهش ذخایر ماهیان خاویاری و تهدیدهای تنوع زیستی، فقدان تبادل آمار و اطلاعات و همکاری‌های علمی بین کشورهای حاشیه دریای خزر برشمرد.
این مسئول با بیان اینکه ارزیابی خطرات زیست‌محیطی تنها یک ابزار کوچک مدیریتی است، خاطرنشان کرد: اگر تنها بر این موضوع متمرکز شویم و تصور کنیم که طرحی در صورت داشتن ارزیابی زیست‌محیطی قابل قبول است، کافی نیست.
*ضرورت اجرای طرح جامع مدیریت سواحل ایران
وی گفت: باید طرح جامع مدیریت سواحل به همراه قوانین و مقررات مرتبط با ساحل و دریا داشته باشیم.
فرشچی توجه دولت به طرح جامع مدیریت سواحل با توجه به پهنه آبی کشور تاکید کرد و درباره دلیل اجرا نشدن کامل طرح مدیریت یکپارچه سواحل (ICZM) متذکر شد: این طرح دچار اشکالاتی بود.
وی اضافه کرد: ما باید به دنبال طرح مدیریت جامع سواحل باشیم و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست به شدت به دنبال تحقق طرح آمایش سرزمین و طرح مدیریت جامع سواحل است.
معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست، نقش سازمانهای مردم نهاد در حفاظت از محیط زیست را مهم دانست و یادآور شد: سمن‌ها می‌توانند یاریگران اصلی سازمان حفاظت محیط زیست باشند.
*سازمان محیط زیست تجهیزات اطفای حریق ندارد
وی درباره آتش‌سوزی‌های اخیر جنگل و به موقع خاموش نشدن آتش در حیات وحش‌های گیلان به‌ویژه آستارا اظهار کرد: امکانات و تجهیزات لازم در اختیار اداره محیط زیست نیست و زمانی که جایی آتش می‌گیرد نیاز به دستگاه خاموش کننده حریق و لباس مخصوص آتش‌سوزی و ماشین‌آلات مورد نیاز است.
فرشچی با اشاره به اینکه آستارا چنین امکاناتی را ندارد، افزود: این از معضلات حفاظت محیط زیست است که امکانات و نیرو و تجهیزات به حد استاندار ندارد و نیروهای محلی با کمترین امکانات و حتی ماشین حمل افراد آتش را خاموش می‌کنند.
معاون رئیس سازمان حفاظت محیط زیست اطلاع‌رسانی را به نفع این سازمان دانست و یادآور شد: ما از حضور خبرنگاران در جلسات و برنامه‌ها استقبال می‌کنیم و از رئیس اداره حفاظت محیط زیست آستارا می‌خواهیم در جلسات خود تمام خبرنگاران را دعوت کند.
`
نظرات(0)
مراسم تجلیل از خبر نگاران استارا در فرمانداری
نویسنده :روز نامه الكترونیكی درد نیوز – 1377 مدیر مسئول و سردبیر : ااد تاریخ:پنجشنبه 23 مرداد 1393-08:29 ق.ظlمهندس سیروس شفقی روز چهارشنبه در آیین تجلیل از خبرنگاران شهرستان آستارا گفت : ارزش و جایگاه قلم و صاحبان قلم و اندیشه تا آنجاست که خداوند به قلم سوگند یاد کرده است و تصریح كرد ك خبرنگاران بازرسان ویژه فرمانداردر ادارات هستند
ریس شورای اداری شهرستان استارا با اشاره به تزریق آگاهی ، بصیرت و دانایی به جامعه توسط قلم خبرنگاران بیان کرد: با آگاهی و بصیرت مردم و جامعه ، تحول و رشد ایجاد می شود.
مهندس سیروس شفقی ایجاد امیدواری و نشاط را رسالت کاری خبرنگاران دانست و اظهار کرد: در مقابل یاس و ناامیدی هم از طریق فعالیت خبرنگاران ممکن است ولی همه باید مواظب باشیم که موهبت امید و نشاط را از جامعه نگیریم و افزود مستندسازی و تشریح نشاط و شادابی حضور مردم در صحنه ها ، ایجاد حس مسوولیت اجتماعی و تعلق و وفاداری را لازمه کار روزنامه نگاری و خبرنگاری ذکر کرد.
مهندس سیروس شفقی تاكید كرد : اعتقاد دارم که خبرنگاران بهترین یاوران مسوولان هستند چرا که این افراد دلسوزترین اشخاص برای توسعه و تعالی هر منطقه و به شهرستان آستارا به شمار می روند.
فرماندارآستارا گفت: خبرنگاران همیشه به مسوولان برای انجام کار بیشتر روحیه داده اند و بدون اجر و مواجب تلاش می کنند و موجب قوت قلب مسوولان برای خدمت بیشتر هستند.
وی افزود: خبرنگاران شهروندان مسوولی هستند که موجب ارتقاء و تعالی جامعه می شوند و یار و یاور ما و بازرسان در ادارات دولتی هستند.
وی تاکید کرد: دیدگاه مسوولان و ادارات باید نسبت به خبرنگاران اصلاح شود و خیلی ها باید خبرنگاران را باور کرده و با آنها نهایت همکاری را بکنند.
شفقی خبرنگاران را حلقه اتصال مردم و مسوولان خواند و گفت: ارتباط متقابل مردم و مسوولان و انتقال پیام مردم به مسوولان و مسوولان به مردم توسط این قشر انجام می شود و مسوولان اگر نتوانند تعامل خوبی با خبرنگاران ایجاد کرده و فعالیت خود را به مردم بازگو کنند ، این ارتباط دوسویه قطع خواهد شد که نتیجه آن به زیان همه خواهد بود.
وی تاکید کرد: برخی ها دنبال پاسخگویی به مردم نیستند و برخی از مسوولان ، اداره محل خدمت خود را به حیاط خلوتی تبدیل کرده اند و حضور خبرنگاران را سم و خطرناک می بینند که باید این افراد سنگر خدمت را به افراد صاحب صلاحیت بسپارند.
وی ادامه داد: انتظار من از خبرنگاران این است که در انتشار مطالب دقت کنند و مطالب موثق را منتشر کنند تا مردم و مسوولان قلم شما را باور کنند.
وی اضافه کرد: من برای همکاری همه جانبه با خبرنگاران اماده ام و از همه مسوولان هم می خواهم که تعامل مثبت دو طرفه با خبرنگاران داشته باشند چرا که شغل خبرنگاری لازمه و مکمل کار خادمان مردم و مسوولان است.
شفقی اضافه کرد: خبرنگاران به خصوص در شهرستان آستارا افکار و ایده های بکر و ارزشمندی دارند که در کمتر جایی به چشم می خورد و همه دارای روحیه خلاقانه و فکر تازه ای هستند که باید از این ظرفیت فرهنگی به نحو احسن استفاده شودو تصریح كرد هم اکنون خبرنگارانی در شهرستان آستارا فعالیت می کنند که حتی می توانند در صحنه های کشوری و بین المللی هم قلم زده و خوش بدرخشند.
وی با اشاره به تجلیل حدود 30 نفر از خبرنگاران و فعالان رسانه ای شهرستان آستارا به مناسبت روز خبرنگار بیان کرد: یک روز تجلیل کافی نیست چرا که معتقدیم جایگاه خبرنگاران بالاتر از اینهاست و تاکید بر ضرورت برگزاری جشنواره های فرهنگی در این شهرستان ، خواستار تشکیل مجمع خبرنگاران شهرستان شد و گفت: از همه ظرفیت های قانونی استفاده خواهیم کرد تا این تشکل شکل بگیرد.
مهندس سیروس شفقی: خبرنگاران آستارا را به تشکیل تعاونی برای انجام فعالیت اقتصادی مفید توصیه کرد و افزود: با این کار بخشی از نارسایی های اقتصادی موجود در حرفه خبرنگاری جبران می شود.
به مناسبت بزرگداشت روز خبرنگار صورت گرفت تجلیل رئیس ارشاد آستارا از خبرنگاران
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی آستارا از خبرنگاران این شهرستان تجلیل کرد.
به گزارش خبرگزاری فارس از آستارا، ابراهیم مسئلتی عصر امروز در جمع خبرنگاران نقش خبرنگاران در ایجاد آرامش روانی شهروندان را بسیار مهم دانست و اظهار کرد: خبرنگاران بازوان توانمند مدیران هستند و نقش ممتازی در اطلاع‌رسانی دارند.
وی با بیان اینکه وجدان بیدار خبرنگار او را مقید به رعایت سلامت حرفه‌ای می‌کند، افزود: خبرنگاران همسنگران عرصه اطلاع‌رسانی هستند و خرسندیم از اینکه امسال برای نخستین بار همزمان با تجلیل خبرنگاران از همسران و مادران خبرنگار نیز در این مراسم تجلیل می‌شود.
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی آستارا از حضور رسانه‌های فعال در این شهرستان ابراز رضایت کرد و یادآور شد: خبرنگاران در عرصه اطلاع‌رسانی خدمت می‌کنند.
به گزارش فارس، در برنامه‌های متنوعی در حاشیه مراسم مذکور برای خبرنگاران و خانواده‌های آنها از جمله برگزاری مسابقه اجرا و هدایایی اهدا شد.
مطالب مشابه :
دوباره مي آئيم
تات‌نيوز دوباره فعاليت خود را از سر مي‌گيرد. به گزارش تات‌نيوز، طي دو ماه اخير و پس از
فعال حقوق بشر کیست؟
رشت نيوز - فعال حقوق پیگیری های پرونده هایی خاص موسوم به امنیتی و یا هر پرونده ای که مجال
فعال حقوق بشر کیست؟
اردبيل نيوز - فعال حقوق بشر کیست؟ - به آروزي اردبيلی / همراه باپيشرفت و اباداني سرزمين سبلان
همه چيز درباره "امامزاده بي غيرت"
به گزارش تات نيوز، مقبره دست اندرکاران این خبرگزاری محیط محقر وبلاگ را مجال مناسبی
حمايت پرشور مردم شريف آباد از احمدي‌نژاد در سخنراني حامي موسوي
به گزارش خبرنگار تات‌نيوز شيخ دست اندرکاران این خبرگزاری محیط محقر وبلاگ را مجال
بررسي جاده حصارخروان-تنكابن در استانداري قزوين
به گزارش تات‌نيوز دست اندرکاران این خبرگزاری محیط محقر وبلاگ را مجال مناسبی برای پاسخ
«علي رضائيان» عضو شوراي حصار خروان «رئيس شوراي بخش محمديه» شد
به گزارش «خروان نيوز» در دست اندرکاران این خبرگزاری محیط محقر وبلاگ را مجال مناسبی
بازديد معاون وزير راه از جاده حصارخروان-تنكابن
به گزارش تات نيوز، به نقل دست اندرکاران این خبرگزاری محیط محقر وبلاگ را مجال مناسبی
شوراها خود را مسئول اداره شهرها بدانند.
ملاثاني نيوز - شوراها خود را مسئول اداره شهرها بدانند. - تاریخچه، مفاخر ، دستاوردهای علمی
محمد رحمانیان و روزهای بعد از «روز حسین»
ترانه نيوز - محمد رحمانیان و روزهای بعد از «روز حسین» - ضميمه ی اطلاع رسانی وبلاگ خبری ترانه
برچسب :
مجال نيوز