حقی که استاد امراله احمدجو بر گردن میمه دارد

احمدرضا ایراندوست – حقی که استاد امراله احمدجو بر گردن میمه دارد

استاد امرالله احمد جو به حق یکی از افرادی است که حق بزرگی بر گردن منطقه میمه و خصوصا شهر میمه و بالااخص روستای زادگاهش زیادآباد دارد به برکت وجود چنین فرد فرهیخته ای بود که مدتها نام شهر و منطقه امان از رسانه ملی به نمایش در می آمد.افکار و بینش فکری استاد احمدجو به نحوی است که ایشان بیش از همه چیز به زبان و فرهنگ منطقه میمه دلبستگی و وابستگی دارد.وقتی با ایشان تماس تلفنی میگیرم بدون استثنا اولین کلمه ای که بر زبانشان جاری میشود ، تمثیل ها و ضرب المثل های بومی منطقه خودمان میباشد.استاد احمدجو افکار بلندی برای اعتلای میمه داشته و همیشه در این فکر هستند که کار بعدی خودشان را نیز در لوکیشن های میمه به انجام برسانند.

اولین باری که پای هنرپیشه های طراز اول کشور به میمه باز شد به همت همین بزرگمرد همشهری خودمان بود.در مدت زمانی که این پرو‍ژه های بزرگ هنری در منطقه میمه در دست تهیه بود ، تعدادی از جوانان آن روز میمه به خاطر علایقی که به عالم هنر و سینما داشتند توانستند خودی نشان بدهند و به دنبال همان حرفه و کار هم رفتند که اکنون نیز در فیلمها و سریالهای مختلف بعضا اسامی اشان را میبینیم و میشنویم .سیستم سریال سازی برای شبکه های تلویزیونی ایران چنان پیچیده و دارای برنامه ریزی خاصی است که کمتر اتفاق می افتد کارگردانی موفق شود عوامل و دست اندر کاران یک سریال بزرگ تلویزیونی را برای مدت زیادی به منطقه ای که خودش دوست دارد ببرد.

استاد احمدجو با علاقه ای که به زادگاه خودشان دارند، توانسته اند در چندین نوبت مدیران صدا و سیما را قانع نمایند که پروژه مزبور در لوکیشن های میمه فیلم برداری گردد.ایشان حتی یک بار پای آقای لاریجانی رئیس وقت صدا و سیمای ایران را نیز به میمه باز کرده و در پشت صحنه سریال پر طرفدار و دوست داشتنی روزی روزگاری حضور یافتند.چون اکثر هنرپیشه ها و عوامل تولید فیلمهای سینمایی و سریالهای تلویزیونی در تهران سکونت دارند ، زود به زود زیر بار تعهد قراردادهایی اینچنین که برای مدت زمان طولانی از محل سکونتشان به دور باشند ، نمیروند.بلکه همیشه دوست دارند در فیلمها و سریالهایی حاضر شوند که بعد از اتمام کار به سر خانه و زندگی خودشان بروند.بعد مسافت تهران تا میمه و نبود امکانات آنچنانی برای هنرپیشه ها کار را برای استاد احمد جو سخت میکرد ، اما ایشان هیچ گاه از خواسته قلبی خودشان پا پس نکشیدند و با شیوه های خاص خودشان آنها را راضی کردند که بر خلاف میل خود به میمه آمده و برای مدتی طولانی در این منطقه زندگی و کار کنند.در این چند پروژه ای که آقای احمدجو هدایت نویسندگی و کارگردانی آن را بر عهده داشتند ، بودجه و منابع مالی چشمگیری به منطقه میمه سرازیر شد. ، مرحوم رضا کرم رضایی ، مرحوم عزت الله مقبلی ، مرحوم هادی اسلامی ، مرحوم جمشید لایق ، مرحوم خسرو شکیبایی ، مرحوم عباس امیری و بازیگران توانمند دیگری همچون استاد جمشید مشایخی و سرکار خانم ژاله علو ، فردوس کاویانی ، حسن اکلیلی ، محمود پاک نیت ، آتش تقی پور ، محبوبه بیات ، صدرالدین حجازی ، مصطفی طاری ، انوشیروان ارجمند ، فتحعلی اویسی و تعداد بسیار زیادی از هنرمندان نام آشنای کشورمان شاید برای اولین باری بود که نام میمه را میشنیدند ، ولی به برکت وجود استاد امرالله احمد جو ، مجبور بودند که برای گذران زندگی و دریافت دستمزد به همین میمه بیایند و هم به کار بازیگری خود برسند و هم در میمه به طور موقت زندگی کنند.استاد احمد جو که بعد از آخرین کارشان که سریال پشت کوههای بلند بود ، فعالیت دیگری نداشته اند ، مدام در حال نوشتن فیلم نامه هستند تا هر وقت که امکانات و شرایط را مناسب دیدند ، به عرصه فیلم سازی و کارگردانی برگردند.

البته در دوره ضرغامی بسیاری از کارگردانان عطای کارکردن را به لقایش بخشیده و خانه نشین شده اند که با آمدن آقای پورمحمدی معاون آقای سرفراز امیدهای این هنرمندان پر رنگ تر شده و شاید در آینده ای نه چندان دور باز شاهد عبور و مرور هنرپیشه های مطرح سینما و تلویزیون در خیابانها و کوچه پس کوچه های میمه باشیم . باید از افراد تا زمانی که در قید حیات هستند تقدیرو تشکر کرد ، وگرنه زمانی که این عزیزان را که جزو نوادر منطقه هستند ، از دست دادیم ، هر کاری بکنیم به حال آنها فایده ای نخواهد داشت .

پیشنهاد من به شورای شهر میمه و شهرداری و همچنین دهیاری زیاد آباد این است که خیابانی را به نام استاد آحمد جو نام گذاری نمایند .کما این که شهرها و روستاهایی در کشور وجود دارد که همیشه قدر هنرمندانشان را دانسته و آنها را بر صدر مینشانند .گرچه فکر کنم این پیشنهاد من در حد همین نوشته باقی خواهد ماند زیرا تجربه ثابت کرده که هیچ گاه قدر زند گان را نداشته ایم ، کاری که قرار بود برای استاد عبدالوهاب شهیدی ، چهره نامدار آواز و موسیقی سنتی ایران در حد حرف ماند و هیچ گاه به عمل در نیامد ، نمونه بارز همین قدر شناسی هاست .رادیو آوا در طول شبانه روز شاید در سه و یا چهار نوبت از آهنگهای استاد شهیدی را پخش نماید ، اما فیلترهای میمه از فیلتر و صافی رسانه ملی هم تنگ تر و غیر قابل نفوذتر است .امیدوارم هر چه زودتر مسئولین فرهنگی میمه به این مسئله ورود کرده و به طور شایسته از این دو هنرمند گرانقدر تقدیر به عمل بیاورند.تا مطلبی دیگر ایام به کامتان باد.

حقی که استاد امراله احمدجو بر گردن میمه دارد

احمدرضا ایراندوست – حقی که استاد امراله احمدجو بر گردن میمه دارد

مطالب مشابه :

خانم دکتر وحیده چگینی افتخاری دیگر برای لرهای قزوین

آنچه مدیران و کارکنان باید از خود بپرسند و به آن عمل نمایند

افتتاح گنیجینه پژوهشی فاطمه الزهرا(س) شهیدیه

مراسم تودیع و معارفه مدیر آموزش و پرورش شهرستان بهشهر

حقی که استاد امراله احمدجو بر گردن میمه دارد

گزارش عملکرد سه ماهه کتابخانه

ده ژست آسان برای خوشحال نمودن همسر