بررسی سرعت اینترنت در کشورهای همسایه
سلیمانی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در گفتگو با
خبرنگار خبرگزاری فارس سخنانی گفت که بهانه نگارش این مطلب شد. وی که از کوتاهی
برخی شرکت های اینترنتی در ارائه پهنای باند به مشتریان گلایه داشت تصریح کرد: در
حال حاضر پهنای باند ۱۲۸ کیلوبیت یا ۵۶ کیلوبیت مشکل اینترنت کشور نیست، بلکه نحوه
ارائه این میزان از سوی شرکت های ارائه دهنده اینترنت بحث است.
وی گفت: پهنای
باند ۱۲۸ کیلوبیت اکنون برای بسیاری از سازمان ها بدون مشتری است و این میزان را
شرکت ها حتی نمی توانند به مشتریان عرضه کنند. سلیمانی افزود: پهنای باند ۵۶
کیلوبیت برای مصارف و کاربران اینترنتی خانگی و دانشگاه ها برای دانلود کتاب های
۵۰۰ صفحه ای هم مناسب است.
وی تاکید کرد: در برخی مواقع پهنای باند ارائه شده از
سوی برخی شرکت ها حتی ۲ کیلوبیت نیز نمی شود.
این اظهارات واکنش های مختلفی را
در میان برخی مسوولان، روزنامه نگاران و فعالان دنیای مجازی برانگیخت. از جمله این
واکنش ها، می توان به گفتگوی رمضانعلی صادق زاده، رئیس کمیسیون مخابرات مجلس هفتم
با روزنامه همشهری اشاره کرد: اگر هدف از واگذاری اینترنت این باشد که فقط تا ۵۶
کیلوبیت سرعت داشته باشد که دیگر نیازی به پیمانکاران و سرمایه گذاران نیست و در
واقع در این عرصه، سرمایه گذاری، توجیه اقتصادی خود را از دست می دهد.
او افزود:
این سرعت برای استفاده کاربران خانگی، از نظر حجم شاید توجیه پذیر باشد ولی از نظر
سرعت نمی تواند کافی باشد و این در حالی است که اینترنت پرسرعت یا ADSL با قرارداد
پیمانکاران عمدتاً برای مصارف خانگی بوده است.
رئیس کمیسیون مخابرات مجلس هفتم،
با بیان این که متأسفانه وزارت ارتباطات حتی در جایی که می توانسته اینترنت پر سرعت
ارائه کند آن را محدود کرده اظهار داشت:مسوولان وزارت ICT با منفی بافی هایشان
کاربران را محدود می کنند. ما نباید تعیین کنیم که چه کسی، چقدر مصرف کند و در واقع
نباید به خاطر حواشی، اصل موضوع را فراموش کنیم.
محمد حسین محبی، رئیس سندیکای
تولیدکنندگان فناوری اطلاعات هم در این مورد چنین اظهارنظر کرد: من نمی دانم آقای
وزیر با چه محاسباتی این جملات را گفته و البته بستگی دارد که وی ما را با چه کشوری
مقایسه کرده است. تا وقتی که تمام عوامل در انحصار مخابرات باشد ما به تعادل نمی
رسیم و تمامی حرف ها در حد شعار باقی می ماند.
محبی با بیان این که با توجه به
گفته وزیر که مصارف خانگی و دانشگاه ها را یکی دانسته، دیگر احتیاجی نیست که کار
تخصصی را از مصارف خانگی تفکیک کنیم، گفت: ۵۶ کیلوبیت برای شرکت های نسبتاً کوچک و
مصارف خانگی شاید مناسب باشد، تازه به شرطی که از تمام پهنای باند ۵۶ کیلو بیتی
بتوانند استفاده کنند، اما شکی نیست که دانشگاه ها و شرکت های تخصصی باید پهنای
باند بالایی داشته باشند تا جوابگوی نیازهایشان باشد.
● مشکلات دسترسی به
اینترنت ADSL در ایران
اگر بخشی از حدودا ۱۰۰هزار مشترک حقیقی و حقوقی اینترنت
پرسرعت در ایران با استفاده از فناوری ADSL باشید، حتما می دانید که استفاده از این
خدمات برای کاربران خانگی با حداکثر سرعت ۱۲۸ کیلوبیت در ثانیه ممکن است. این سرعت
دو تا سه برابر بیشتر از سرعت اتصال تلفنی یا dial-up است و تنها مزیت آن عدم اشغال
خط تلفن است، وگرنه ثبات و همیشگی بودن دسترسی به اینترنت از طریق این خطوط هم
افسانه ای بیش نیست. هر حادثه کوچکی اعم از برخورد لنگر به کابل، ساییده شدن کابل
های زیردریایی در اثر برخورد با هر مانع و موجود جاندار و غیرجاندار، برخی شیطنت ها
از طرف سرویس دهنده های خارجی، بی توجهی و مشکلات فنی تمام نشدنی ISPها و وزارت
مخابرات و مرکز مخابرات محل، کابل برگردان بی خبر، برخورد کلنگ کارگران شهرداری به
خطوط تلفن و هزار و یک مشکل دیگر ممکن است دسترسی شما به اینترنت را مختل
کند.
در کنار این مسائل حاشیه ای، مخابرات به خاطر استفاده از شیوه ای موسوم به
PCM (Pulse Code Modulation) برای توسعه ظرفیت تلفن ثابت کشور باعث شده که نه تنها
استفاده از فناوری ADSL در بسیاری از نقاط و به خصوص مناطق مرکزی شهرتهران غیرممکن
شود، بلکه کاربران نتوانند حتی از طریق Dial up به راحتی به اینترنت متصل
شوند.
اگرچه استفاده از این شیوه توان پاسخگویی به نیاز گفتگو از طریق تلفن و
انتقال صدا را برای مشترکان فراهم می کند، اما به دلیل تقسیم ظرفیت یک کابل بین چند
مشترک امکان استفاده و اشتراک اینترنت ADSL برای مشترکانی که خطوط تلفن آنها با این
شیوه فراهم شده، وجود نخواهد شد. همچنین این خطوط در اتصال Dial up به شبکه های
اینترنت نیز مشکلاتی را برای مشترکان ایجاد می کنند و عموما سرعت اتصال مشترکان این
گونه خطوط پایین تر از ۶/۳۳ کیلو بیت در ثانیه است.
● هزینه های دسترسی به
اینترنت ADSL در ایران
با توجه به حق انتخاب های محدود برای کاربران ایرانی
تعرفه های دسترسی به اینترنت هم از طریق ISPهای گوناگون تفاوت چندانی با یکدیگر
ندارد. هر چند توجه به برخی جزییات توسط تعدادی از ISPها هزینه های کاربران را تا
حدی کاهش می دهد.
تعدادی از شرکت ها بدون درنظر گرفتن محدودیت ترافیکی و زمانی
مبلغ ثابتی را بابت هر ماه اشتراک از مشترک دریافت می کنند. این رقم برای سرعت
۱۲۸کیلوبیت در ثانیه در اکثر شرکت های ISP با احتساب آبونمان مخابرات و مالیات حدود
۲۰ هزار تومان در ماه است.
تعداد دیگری از خدمات دهندگان اینترنت نیز محدودیت
های حجمی برای کاربرانشان در نظر می گیرند. به عنوان مثال به ازای ترافیک ۲
گیگابایت در ماه و همان سرعت ۱۲۸ کیلوبیت در ثانیه مبلغی در حدود ۱۴هزار تومان و به
ازای ترافیک ۵ گیگابایت در ماه حدود ۲۰هزار تومان از مشتریان گرفته می شود. این
ارقام نیز با احتساب آبونمان مخابرات و مالیات درج شده است.
در کنار هزینه های
اشتراک ماهیانه هزینه هایی نیز بابت خرید مودم ویژه ADSL (حدود ۴۰ هزار تومان)،
Splitter (وسیله کوچکی برای امکان پذیر کردن تماس بدون نویز از طریق تلفن در زمان
اتصال به اینترنت ADSL)، نصب و راه اندازی تجهیزات و... از مشترکان گرفته می
شود.
لازم به ذکر است که تعرفه دسترسی به خدمات مشابه در دیگر نقاط کشور به علت
محدودیت زیرساخت ها و مشتریان کمتر، از این هم گران تر بوده و در برخی موارد تا دو
برابر افزایش می یابد.
پس چنانچه مشاهده کردید دسترسی به اینترنت پرسرعت برای یک
شهروند عادی از طبقه متوسط ایران، در صورت عدم وجود مشکلات فنی و سکونت در منطقه ای
که چنین خدماتی در آن ارائه شود، باز هم مستلزم صرف هزینه و وقت قابل توجه است. اما
وضعیت در کشورهای همجوار و همسایه چگونه است؟
● عراق
این روزها هر کس نام
عراق را می شنود، اولین چیزی که در ذهنش تداعی می شود، کشتار و جنگ و خونریزی است.
اما در همین فضای خشونت زده هم رقابت برای ارائه خدمات اینترنت پرسرعت در عراق به
شدت ادامه دارد.
اولین کافی نت عراق به نام کافی نت زکریا چهار ماه پس از
سرنگونی رژیم صدام در بغداد و توسط دو مهندس الکترونیک عراقی افتتاح شد. در حالی که
تمامی زیرساخت های ارتباطی و مخابراتی این کشور نابود شده بود این دو مهندس با
استفاده از لینک های ماهواره ای اینمارست از کشور اردن و سرویسی موسوم به Regional
BGAN سرویس دهی به مشتریان علاقمند را آغاز کردند.
سرعت دسترسی به اینترنت در
این کافی نت ۱۴۴ کیلوبیت در ثانیه بود که چناچه می بینید از سرعت فعلی دسترسی به
اینترنت خانگی در ایران اندکی بیشتر است. محاسبه هزینه ها نیز بر مبنای حجم ترافیک
رد وبدل شده و نه مدت زمان استفاده از خدمات انجام می شد. در حال حاضر بیش از ۱۷۰
کافی نت در عراق وجود دارد و دسترسی به اینترنت بیشتر از این طریق انجام می شود.
هزینه استفاده از خدمات این کافی نت ها در هر ساعت حدود ۸۰۰ تا هزار تومان است.
دسترسی به خدمات DSL در این کشور به علت ضعف زیرساخت های ارتباطی چندان متداول نیست
و بیشتر از سرویس های بی سیم برای استفاده از اینترنت استفاده می شود.
●
پاکستان
در پاکستان دهها شرکت سرویس دهنده اینترنت در حال فعالیت هستند که البته
کیفیت و تنوع خدمات آنها با یکدیگر متفاوت است. اولین نکته جالب توجه در این کشور
آن است که حداقل سرعت خطوط DSL در این کشور ۵۱۲ کیلوبیت در ثانیه است و علاوه بر
این سرویس، سرویس های یک، دو و سه مگابیت در ثانیه نیز برای کاربران خانگی در دسترس
هستند. از سوی دیگر بسیاری از ISP های این کشور بابت نصب مودم و دیگر تجهیزات فنی
پولی از مشتری دریافت نمی کنند یا این کار را با هزینه بسیار پایینی انجام می دهند.
نکته جالب توجه دیگر، تفاوت قیمت بسیار ناچیز خدمات اینترنت پرسرعت خانگی DSL در
این کشور است. به گونه ای که هزینه یک ماه استفاده از اینترنت پرسرعت ۵۱۲ مگابیت در
ثانیه در این کشور حدود ۱۹ دلار یا تقریبا ۱۸ هزار تومان است. همان طور که مشخص است
این مبلغ معادل دسترسی به اینترنت ۱۲۸کیلوبیت در ثانیه در ایران است. بنابراین یک
کاربر ایرانی با پرداخت مبلغی به اندازه یک پاکستانی سرویسی با کیفیت یک چهارم
دریافت می کند.
لازم به ذکر است که قیمت خدمات یک، دو و سه مگابیت خانگی در این
کشور به ترتیب حدود ۳۳، ۶۵ و ۸۰ دلار است.
● افغانستان
افغانستان جنگ زده طی
چند سال اخیر و پس از سقوط طالبان موفق شده گام های بلندی را در جهت ارائه خدمات
اینترنتی بردارد. با این حال افغانستان در سطح منطقه، از پایین ترین امکانات دسترسی
به اینترنت برخوردار است. اینترنت برای نخستین بار، در بهار سال ۲۰۰۱ وارد
افغانستان شد. در آن زمان فقط ادارات خارجی و دفاتر مربوط به سازمان ملل متحد از
امکانات اتصال به شبکه جهانی از راه ماهواره برخوردار بودند.
با توجه به نبود
زیرساخت های مخابراتی کابلی در افغانستان برای دسترسی به وب در این کشور عمدتا از
ارتباطات بی سیم و ماهواره استفاده می شود و بنا بر اعلام وزارت مقامات افغانستان
با فعال شدن تلفن های دیجیتال وزارت مخابرات در کابل و دوازده ولایت دیگر، شبکه
اینترنت در سراسر افغانستان گسترش می یابد. هم اکنون خدمات تلفن های دیجیتال بی سیم
تنها در ۱۲ ولایت افغانستان محدود است و قرار است فعالیت این دستگاه تا دو ماه
دیگر، به یازده ولایت دیگر افغانستان گسترش یابد.
گفتنی است اگرچه خدمات
اینترنتی در حال حاضر به طور محدود از سوی چند شرکت خصوصی در شهر کابل فراهم می
شود، ولی اکثریت نیازمندان بنابر گرانی نرخ آن از دسترسی به اینترنت
محرومند.
بیشتر مردم در این کشور برای دسترسی به اینترنت از کافی نت ها یا به
قول خودشان اینترنت کافه ها استفاده می کنند. هزینه یک ساعت استفاده از خدمات
اینترنت در این کافه ها تنها یک دلار است.
هم اکنون بیش از ده شرکت خدمات
اینترنتی (ISP) در افغانستان فعالیت می کنند که بیشتر آنها از سوی افغان ها و با
همکاری شرکت های خارجی اداره می شوند.
اولین و مهم ترین ISP در این کشور شرکت
نداست که از شهریور گذشته ارائه خدمات بی سیم Wimax را نیز آغاز کرده است. این شرکت
در کنار سرویس های بی سیم خدمات اینترنت dial – up نیز ارائه می کند. برای استفاده
از این خدمات باید کارت هایی را خریداری کرد. ارزان ترین این کارت ها دو دلار قیمت
دارد که با استفاده از آن می توان یک ساعت به اینترنت متصل شد. بنا بر ادعای این
شرکت متوسط سرعت اتصال از طریق این کارت ها ۴۸کیلوبیت در ثانیه خواهد بود.
گفتنی
است که از طریق شبکه های بی سیم سرعت اتصال به اینترنت در این کشور به ۸مگابیت در
ثانیه نیز می رسد. البته هزینه استفاده از این خدمات در افغانستان بسیار
بالاست.
در مجموع تعداد مشترکان ثابت خدمات اینترنتی ISP ها در افغنستان از چند
هزار نفر فراتر نمی رود.
● آذربایجان
جمهوری آذربایجان از جمله دیگر همسایگان
ماست که علی رغم هزینه نسبتا بالای دسترسی به خدمات اینترنت در آن نسبت به ایران،
دامنه گسترده تری از خدمات را به علاقه مندان ارائه می دهد. البته تعداد ISP های
این کشور از انگشتان دو دست فراتر نمی رود. سرعت خدمات DSL در این کشور از ۶۴
کیلوبیت در ثانیه تا ۶ مگابیت در ثانیه در نوسان است که البته سرویس های ۳ مگابیت
در ثانیه به بالا در این کشور نسبتا نوپا هستند.
هزینه دسترسی به سرویس ۶۴
کیلوبیت در ثانیه در این کشور (بدون محدودیت ترافیکی) از ۳۰ تا ۴۰ منات در نوسان
است. گفتنی است که هر منات جمهوری آذربایجان معادل با ۱۱۵۰ تومان است. با این حساب
قیمت سرویس ۶۴ کیلوبیتی به پول ایران معادل با ۳۴۵۰۰ تومان است. این رقم در مورد
سرویس های ۱۲۸، ۲۵۶، ۵۱۲ و یک مگابیت در ثانیه به ترتیب به طور متوسط به حدود ۶۵،
۱۴۰، ۳۳۰ و ۶۸۰ منات می رسد. گفتنی است که در اکثر موارد به این ارقام مبالغی به
عنوان مالیات اضافه شده و خریدار باید هزینه خرید و نصب مودم و تجهیزات را نیز
بپردازد. تعداد محدودی از ISPها هم هزینه نصب را دریافت نمی کنند.
●
ترکیه
ISP های کشور ترکیه از نظر تنوع، کیفیت و انواع خدماتی که به مشترکان خود
ارائه می دهند در سطح قابل قبولی هستند، هر چند استخراج اطلاعات از سایت های
اینترنتی ISP های این کشور به علت آنکه در اکثر آنها بخش انگلیسی زبان وجود ندارد
کار دشواری است. در این کشور هزینه خدمات اینترنت پرسرعت در شرکت های مختلف با
یکدیگر تقریبا یکسان است. البته بسیاری از ISP های ترکیه برای تشویق کاربران به
اشتراک خدماتشان انواع هدایا، جوایز و تخفیف ها را برای آنان در نظر می گیرند. یکی
از نکات مهمی که در مورد خدمات اینترنت پرسرعت در این کشور به چشم می خورد آن است
که در این کشور سرعت سرویس های DSL از یک مگابیت در ثانیه آغاز می شود و به حداکثر
۴مگابیت در ثانیه ختم می شود. این سرویس ها نیز به سرویس های نامحدود و سرویس های
دارای محدودیت ترافیکی تقسیم می شوند که قیمت سرویس های یک مگابیتی بدون محدودیت در
اکثر ISP ها ۴۹ لیر ترکیه (حدود ۳۵هزار تومان) است. قیمت همین سرویس در صورت اعمال
محدودیت ترافیکی ۴ و ۶ گیگابایتی به ترتیب به ۲۹ و ۳۹ لیر (حدود ۲۰ و ۲۸ هزار
تومان) کاهش می یابد. برای مقایسه بد نیست بدانید در تهران با پرداخت مبلغ ۲۰ هزار
تومان در بهترین حالت می توانید از اینترنت پرسرعت بدون محدودیت ۱۲۸ کیلوبیتی
استفاده کنید.
آگاهی از قیمت بهره مندی از دیگر سرویس های اینترنت پرسرعت در این
کشور هم خالی از لطف نیست. هزینه سرویس های بدون محدودیت ترافیکی ۲ و ۴ مگابیتی در
ترکیه حداکثر به ۶۹ و ۸۹ لیر می رسد که البته در صورت اعمال محدودیت های ترافیکی
بین ۱۰ تا ۲۰ لیر قابل کاهش است.
در مجموع می توان گفت شهروندان ایرانی در
بهترین حالت به پرداخت رقمی معادل با شهروندان ترک خدمات اینترنت پرسرعتی با یک
هشتم کیفیت دریافت می کنند!
● کویت
کویت آخرین کشور همسایه است که قصد داریم
کیفیت و نحوه ارائه خدمات DSL در آن را بررسی کنیم. در این کشور نیز تعداد زیادی از
ISP ها طیف گسترده ای از خدمات اینترنتی را عرضه می کنند و کاربرد سرویس های بی سیم
برای استفاده از اینترنت در این کشور روز به روز در حال افزایش است.
سرعت خدمات
اینترنتی در این کشور از ۶۴ کیلوبیت در ثانیه تا حداکثر ۸مگابیت در ثانیه در نوسان
است. با توجه به آنکه قیمت خدمات ارائه شده توسط ISP های مختلف در کویت تفاوت
چندانی با هم ندارد، جدول تعرفه سرویس های شرکت Fasttel Co را به عنوان نمونه با هم
مرور می کنیم. گفتنی ست که قیمت ها به دینار کویت است و هر دینار کویت معادل ۳۴۰۰
تومان است.
گفتنی است هزینه استفاده ماهانه از اینترنت ۸مگابیت در این کشور ۴۵۰
دینار است. اگر چه این ارقام در تبدیل به ریال ایرانی تا حدی گران جلوه می کنند،
ولی این هزینه ها در قیاس با درآمد سالانه مردم کویت رقم زیادی به حساب نمی
آید.
مقایسه وضعیت اینترنت در کشور های همسایه که هیچ کدام از جهات مختلف
اقتصادی، فرهنگی، آموزشی و اجتماعی مزیتی بر کشور ایران ندارند، گویای حقایقی است
که امیدواریم مدیران و تصمیم گیران مباحث کلان کشور در حوزه ICT به آنها توجه کافی
داشته باشند.
نویسنده: احسان موحدیان
ماهنامه تحلیلگران عصر اطلاعات
نقل از
آفتاب
مطالب مشابه :
روش افزایش سرعت و پهنای باند اینترنت
روش افزایش سرعت و پهنای روش افزایش سرعت و پهنای باند اینترنت. افزایش سرعت adsl با
مقدمه
روشهای اتصال به اینترنت - مقدمه - راههای سخت اما سرعت به اینترنت Dial-up و Broadbandو ADSL
ADSL چیست؟
روشهای اتصال به اینترنت - adsl بالاترین سرعت ممکن در باعث افزایش سرعت ارتباط و
ترفند جالب بالابردن 100درصدی سرعت اینترنت دیال آپ یا همون (DialUp) در وبلاگ محمد غلامی
ترفند جالب بالابردن 100درصدی سرعت اینترنت چون که از adsl یه ترفند باحال برای افزایش سرعت
اینترنت چیست ؟
اینترنت چیست ؟ - راههای سخت این خطوط افزایش یافت تا خدمات adsl با سرعت خط
بررسی سرعت اینترنت در کشورهای همسایه
مشکلات دسترسی به اینترنت adsl روز در حال افزایش است. سرعت خدمات راههای افزایش
مرجع کامل خطاهای مودم ، اینترنت ، دیال آپ dial up adsl
بردن سرعت اینترنت، Dial-up ،ADSL راههای افزایش قد، شکل
برچسب :
راههای افزایش سرعت اینترنت adsl