معماری مدرن

معماری مدرن

معماری مدرن یا معماری نوگرا نام جنبشی در معماری است.در معماری مدرن، کارکرد با ایده‌هایی ترکیب می‌شود که مفاهیم و فرم‌های تاریخی از آن حذف شده‌اند.از شیوه‌های این نوع معماری می‌توان سبک بین‌المللی، آرت دکو، معماری آلی، و سبک چمنزار را نام برد. از نخستين معماران مدرن بايد به آدولف لوس اشاره كرد كه با استفاده از هر گونه عنص تزئيني بي جا و بي فايده را در .ساخت بنا ممنوع اعلام كرد و ساخته هايش از جمله خانه ي اشتاينردر وين ( 1909) از نمونه هايي هستند كه سبك منزه و پالوده ي آغاز مدرنيسم را به بهترين وگجه به نمايش مي گذارند . خانه ي اشتاينر از نخستين خانه خصوصي است كه تماما از بتن مسلح ساخته شده است . پس از او پتر برنوس كه با اولبريش . و هافمن آشنايي داشت در سال 1907به مشاور هنرزي كمپاني معظم آاگ منصوب شد و براي اين كمپاني سالن عظيم توربين را در برلين ساخت (1909) . برنوس بر سه نسل پياپي از معماران پس از خود تاثير به جاي گذاشت ، بر كساني همچون والتر ، گروپيوس ، لوكوربوزيه ، گروپيوس در آلمان از رويكردي مكتنيستي پيروي مي كرد . نمونه هايي كه در فاصله ي سال اي 1910 تا 1920 ساخت از جمله بهترين نمونه هاي معماري مدرن صنعتي در سالهاي پيش از جنگ جهاني دوم به شمار مي آيند .

معماری مدرن با كاربرد فلز و بتن مشخص مي شود و كل عمارت در پوسته اي از شيشه يا فلز يا باز هم بتن محصور مي شد . هيچ تاثيري از محيط پيرامون بنا در معما ري مدرن روا داشته نمي شد . هر بناي مدرن هويتي مستقل و از آن خود داشت كه به هيچ رو متاثر از اطرافيان خود نبو د سنت در اين معماري بي معناست . معماري مدرن مي كوشيد نا از هر آنچه نامش را سنت نهاده اند فاصله بگيرد مصالح به كار رفته در معمار ي مدرن هم با مصالح معماري هاي پيشين تفاوت يافتند

گرو پيوس در سال 1919 در مدرسه ي هنر و صنايع و ايمار جانشين وان ده ولده شد . اين مدرسه بعدها به نام باوهاوس شناخته شد و در يكي دو دهه ي پس از تاسيس به عنوان يكي از مهمترين مراكز طراحي مدرن به شمار مي آيد .

دو استايل در سال 1917 در ليدن هلند توسط پيت موندريان و تئو فان دويسبورگ نقاش و معماران ياكوبوس يوهانس اودو گريت توماس ريت فلد شكل گرفت . اينان در كاربرد دقيق خطوط و زوايا و اشكال حساسيت فراوان نشان مي دادند ، و فرم هايي كه مي ساختند تا سر حد امكان ساده و بي پيرايه بودند . خانهي شرودر اثر ريت فلد كه در سال 1924 در اترخت ساخته شده ، همتاي سه بعدي نقاشي هاي موندريان در همان دوران به شمار مي آيد .

شارل- ادوآرژانره كه امروزه بيشتر به نام لوكوربوزيه شناخته مي شود . معماري سوئيسي – فرانسوي بود كه معماري مدرن را به سبكي بين المللي بدل كرد . كتاب او با عنوان مسير يك معمار ي نوين ( يا : به سوي يك معماري نوين ) در سال 1923 منتشر شد .

او در اين كتاب به فرم هاي نويني اشاره كرده است . اين فرم ها ديگر سرستون هاي كلاسيك يا قوسيهاي باروك و رمانتيك نيستند ؛ عناصري كه بيش از 25 سده دوام آورده بودند و در هر سبك معماري هيئتي تازه به خود مي پذيرفتند به تدريج كنار مي رفتند و جاي خود را به اشكال عجيب و غريبي همچون كشتي توربين آسانسور هواپيما و توليدات ماشيني مي دادند كه لوكوربوزيه عاشق همگي آنها بود او عقيده داشت اين فرم هاي جديد سرانجام بر همه معماري و هنرهاي قرن بيستم مسلط خواهد شد .

عشق او به ماشين با باوري كه به مرجعيت عامه به عنوان بهترين عامل براي تحولات اجتماعي داشت تركيب شد و اين تركيب او را قادر مي كرد تا نظر بديع خود را درباره ي خانه سازي و الگوهاي شهري را تئوريزه كند . او براي شكل دهي به تحولي كه خود در ذهن داشت به يورشي معمارانه به همه عناصر موجود مي انديشيد .

تحولات اجتماعي مورد نظر لوكوربوزيه سرانجام خود را در اثر كوبيستي خانه دومينگو (1916) نشان دادند ؛

اولويت هايي كه به لحاظ زيبا شناسي بر مي شمرد سرانجام به شكلي از كوبيسم افراطي منجر شد كه برخي آن را پيوريسم ( منزه طلبي ، خلوص گرايي ) ناميدند .

لوكوربوزيه باهوشتر از آن بود كه دوري از معماري و نزديكي به نقاشي را در كار خود متوجه نشود ؛ از سال 1921 ديگر بار به سوي معماري ناب تري بازگشت و يك ويلا در ووكرسون ، فرانسه(1922) طراحي كرد كه در زمره ي بهترين كارهاي اوست ؛ او خود سطوح انتزاعي و پنجره هاي لخت و عور آن را به عنوان عناصري براي ورود به خانه اي ماشيني توصيف كرده است . پس از اين دو ران ، لوكوربوزيه به كارهاي نوآورانه و بديع خود ادامه داد ، اما اثارش را در كل مي توان به عنوان حواشي و تعليقات بر رؤياي مدرنيستي يك شهر تماما م درن به شمار آورد . لوكوربوزيه يك شهر تماما مدرن به شمار آورد . لوكوربوزيه در دهه 1930 به ساخت مجتمع مسكوني دانشجويان سوييسي در شهر دانشگاهه پاريس اقدام كرد .

سبك هاي معماري مدرن اروپايي در دهه 1930 به اوج شكوفايي خود رسيدند .

رايت كار خود را در دهه هاي 1880 و 1890با فضاهاي روستايي تحت تثير مدرسه ي بوزآ ر آغاز كرد و با تغيير مستمر و تدريجي ايده هايي كه از جواني در سر داشت در سال 1909 به ايده ي خانه روبي رسيد كه اكنون در اؤك پارك شيكاگو واقع است .

رايت در روزگار خود توسط جمعي از خواص و نخبگان آمريكايي درك نشد و كارهايش حداقل تا يك دهه بعد مهجور ماندند . در حول و حوش همين سالها ، يعني دهه ي 1930 ، رايت چهار شاهكار جاودان خود را عرضه كرد :

خانه ي آبشار ( 1936) براي ادگار كافمن ؛ ساختمان اداري اس .سي . جانسن و پسر ( 1936) ؛ خانه يجانسن (1937) و موسوم وينگ سپرد ؛ تاليه سين وست در دره ي پارادايز ، نزديكي فينيكس ، آريزونا (1938) .

با افزايش حساسيت پديدآمده نسبت به محيط زيست رايت به مضامين پيچيده تري در مقايسه با مدرنيستهاي اروپايي روي آورد . اروپاييها به ندرت طرح هاي كلان خود را براي ساخت و پرداخت يك محيط منسجم معماري به كار مي گرفتند . اروپا درگير مشكلاتي شده بود – از جمله جنگ و سركوب – كه اجازه ي چنين نوآوري ها و دغدغه هايي را به معمارانش نمي داد .

رايت در ادامه ي تفكرات فلسفي اش درباره ي فضا و تاثير آن ب معماري ، در سال هاي 1942 تا 1943 درگير طراحي معماري عظيم ديگري شد كه برخي آن را از شاهكارهاي معماري در قرن بيستم قلمداد مي كند . موزه ي گوگنهايم در نيويورك سيتي موزه به شمار مي آيد .

بيننده ي موزه در مسيري مارپيچي به سمت بالا و بيرون در فضايي از جنس بتن بي- هيچ پيرايه اي حركت مي كند . فضاي نمايش داخلي عبارتند از يك رمپ مارپيچي كه حول يك فضاي باز مركزي كه از بالا نور مي گيرد در دوران است . نقاشي هاي اين موزه از ديوار شيبدار بيروني روي بازوهاي پنهاني فلزي آويخته اند .

مدرن با در نظر گرفتن سکونتگاه به عنوان نقطه عطف، سلسله مراتب سنتی کارهای ساختمانی را دگرگون کرد. کلیسا و قصر، به عنوان مهم‌ترین کارهای گذشته، اهمیت خود رااز دست دادند، و از آن زمان به بعد موسسات عمومی دولتی، «توسعه» خانه را مورد توجه قرار دادند. به موجب همین امر نوعی نگرش دموکراتیک جدید، بر پایهٔ ساختار دنیای نوین پدید آمد.

بارها پیشگامان معماری مدرن سازگی جهان مدرن را یادآور شدند، و تأکید کردند که اکنون معماری نمی‌تواند با فرم‌های گذشته به کار رود. در این باره، شعار لو کوربوزیه بسیار شناخته شده‌است: «عصر مهمی آغاز شده‌است. روحیه جدیدی به وجود آمده... سنت‌ها و رسوم باعث سرکوب معماری شده‌اند. «سبک‌ها» دروغ اند... عصر متعلق به ما، و سبک متعلق به آن، روز به روز معین می‌شوند.» و میس ون در روهه می‌افزاید:«نه دیروز، نه فردا، بلکه فرم را تنها در همین اامروز می‌توان معین ساخت.» این عقیده که بیان شد بی‌توجه به عقاید سیاسی بود، گرچه هر دو با نگرشی ریشه‌ای با یکدیگر پیش می‌رفتند. هانس مه یر مارکسیست در مقاله‌ای با عنوان «دنیای نوین» نوشت: «هر عصری فرم جدید خود را می‌طلبد. هدف ماست که به دنیای جدید، شکلی جدید با معانی امروز بدهیم. اما دانش ما از گذشته باری است که بردوش ما سنگینی می‌کند...» نتیجه آنکه، معماری باید از نو دست به‌کار شود «انگار هرگز پیش از این نبوده‌است»، و این هدفی است که پیش از این درباره آغاز قرن مطرح نشده بود.

سکرتریات چاندیگار، هند، لو‌کربوزیه، ۱۹۵۳

نگاهی به چند اثر برتر معماری مدرن

معماری کتابخانه ملی اتریش

معماری به نام chris precht نقشه کتابخانه ملی اتریش را که در شهر وین قرار دارد طراحی کرده است. این کتابخانه در حاشیه یک پارک قرار دارد، این پروژه به شکل یک مارپیچ است و سالن نمایشگاه آن در زیرزمین واقع شده است.

میدان عمومی رو باز
بدنه ی این بنای زیبا با موزاییک های کریستالی نما شده است و این باعث می شود که روشنایی روز به داخل ساختمان وارد شود. این بنا مزاحمتی برای تردد عمومی در خیابان ها ایجاد نمی کند. روی بام هلالی شکل این امارت یک باغ زیبا احداث شده است. خیابانی برای تردد اضطراری اتومبیل ها در زیر این ساختمان قرار دارد که دسترسی کاربران را به ورودی بنا امکان پذیر می کند.

این بنا دارای امکانات فرهنگی از جمله یک سالن نمایشگاهی 1200 متر مربعی، یک سالن چند منظوره 600 متر مربعی، استودیوهای ابتکاری، رستوران و چند فروشگاه می باشد.