چشم معشوق

در شعر و ادب فارسی همواره شاعران درتوصیف چشم معشوق به رنگ سیه آن اشاره داشته اند که به عنوان نمونه ابیاتی از حضرت حافظ را آورده ایم. اما در ادبیات مغرب زمین در اشعار شعرا از رنگ آبی چشم معشوق سخن می رود که دلیل بارز آن آبی چشم بودن آنان است بر خلاف مردم شرق که اغلب سیه چشم و یا قهوه ای چشمند که واضح است که این چشم سیه است که شایسته ستودن است نه قهوه ای و امثال آن.

از آشنایان به شعر و ادبیات غرب در آوردن نمونه هایی از این وصف مدد خواهیم. و اینک چند نمونه از شعر حافظ که در آن به رنگ سیه چشم معشوق اشارت رفته است:

شرم از آن چشم سیه بادش و مژگان دراز هر که دل بردن او دید و در انکار من است

آن آهوی سیه چشم از دام ما برون شد یاران چه چاره سازم با این دل رمیده

دردا که از آن آهوی مشکین سیه چشم چون نافه بسی خون دلم در جگر افتاد

ندانم از چه سبب رنگ آشنایی نیست سهی قدان سیه چشم ماه سیما را

بر آن چشم سیه صد آفرین باد که در عاشق کشی سحر آفرین است

دیدم و آن چشم دل سیه که تو داری جانب هیچ آشنا نگاه ندارد

چشم معشوق

مطالب مشابه :

شعری زیبا از مهرداد اوستا در وصف معشوق

شعر «معشوق من» از فروغ فرخزاد با تحلیل

بخش ۲ - در وصف معشوق

معشوق در اشعار حافظ

شعر حرام، شعر حلال؛ نصرالله پورجوادی

سیر معشوق در ادب پارسی

چشم معشوق

معشوق در شعر فروغ/قسمت دوم

انتخاب شاعر مردمی در جشنواره شعر فجر و انتقادها