شعر مدح امام رضا (ع)

ای كه چون من هزارها داری

آسمانی پُر از دعا داری

دست هایم دخیلتان هستند

بس كه دستِ گره گشا داری

از گدا هم كریم می سازی

بس كه اعجاز كیمیا داری

من هوای تو را به سر دارم

تو هوای دلِ مرا داری

هر چه بیمار هم بیاید باز

تو برایِ همه دوا داری

دل شكسته كسی به من می گفت:

خوش به حالت امام رضا داری

در ِ این خانه را زدم عشق است

كفتر جلدِ مشهدم عشق است

آمدی مستجابمان كردی

یك پیاله شرابمان كردی

چقدر خوب شد برای سفر

یا رضا انتخابمان كردی

شب به دنبالمان فرستادی

از خجالت كه آبمان كردی

سنگ كم قیمت و كمی بودم

واقعاً دُرّ نابمان كردی

این همه خوب دورتان بود و

باز ما را حسابمان كردی

ذره بودیم و هیچ بودیم و

آمدی آفتابمان كردی

نور شمس شموس نور شماست

یا رضا ارض طوس طور شماست

زلف آشفته ی پریشان را

حالِ این بلبل غزل خوان را

تو ببین و برام خالی كن

حجره ی رو به روی ایوان را

پایتخت رفیع سلطنتَت

بنده كرده دو صد سلیمان را

تا نقاب از رُخت كنار زدی

شیعه كردی تمام ایران را

ناقه ات تا رسید نیشابور

سجده كردند جام سلطان را

مرد سلمانی ِ شما دارد

همه ی رتبه های سلمان را

نجف و كربلای ما كردند

جنت مشهد خراسان را

به حرم پر زدم خدا را شكر

زائر مشهدم خدا را شكر

ما ندیدیم بام از این بهتر

هیچ جا احترام از این بهتر

آهوی دام ِ آهویت هستم

نیست صیاد و دام از این بهتر

از تهِ دل سلام همسایه

ای سلام اَلْسلام از این بهتر

با جُزامی ، غلام ، همسفره

من ندیدم مرام از این بهتر

برتر از حاكمی، سلیمانی ست

تو بگو كه كدام از این بهتر

نوكر خانه ی تو باشم من

كه نباشد مقام از این بهتر

غیر نوكر شدن چه می خواهم؟

جز كبوتر شدن چه می خواهم؟

باز دارم به سر هوای ضریح

دل من تنگ شد برای ضریح

دوست دارم رها شوم از خود

در میان سر و صدای ضریح

چقدر دل شكستگی خوب است

در حریم پر از دعای ضریح

دست هایِ پر از تمنایی

می خورد رویِ حلقه های ضریح

می شود خوبتر خدا را دید

در همان یا رضا رضای ضریح

واجب است به هر عاشق

سجده ی شكر عشق پای ضریح

حرم ثامن الحجج رفتم

میلیون مرتبه به حج رفتم

اشك با من سرود غم با تو

نوحه ی گریه دار و دَم با تو

گفتن شعر ِ روضه ها با من

جلوه دادن به محتشم با تو

ناله از دل زدن فقط با من

كربلا كردن دلم با تو

گذری كن شبی به روضه ی ما

چشم با این گدا، قدم با تو

دست با من ، به سر زدن با من

زدنِ خیمه و علم با تو

روضه خواندن برای تو با من

گریه های مُحَرمم با تو

روضه خواندی تو ای امام غریب

جَدِّ ما تشنه بود یَابنَ شبیب

جَدِّ ما را سوارها كشتند

بین گودال بارها كشتند

جَدِّ ما یك نفر ولی او را

لشگری از هزارها كشتند

اعتبار تمام عالم را

جمع بی اعتبارها كشتند

نعل ها گرد و خاك می كردند

جَدِّ ما را غبارها كشتند

خواهرش را پس از بریدن سر

خنده ی نیزه دارها كشتند

وای از داغ عصر ِ روز ِ دهم

وای از ضربه ی دوازدهم


مطالب مشابه :


سلام ضامن آهو- شعر امام رضا (ع)

شهر امام رضا (ع) - کنون که سایه شمس الشموس بر سر ماست سزد که بر سر خورشید سایه اندازیم



باز هم چند شعر زیبا در باره امام رضا(ع)

دوستان من - باز هم چند شعر زیبا در باره امام رضا(ع) - دوستان من از صمیمیت امام رضا



امام رضا (شعر)

سرزمین آرزوها - امام رضا (شعر) - طلب. کن طلب ای آنکه حق راضی ز تو. در دلم بنگر بوَد رازی ز تو



شعر صابر خراسانی درباره امام رضا

متن صلوات خاصه امام رضا علیه السلام : اللهّمَ صَلّ عَلي عَلي بنْ موسَي الرّضا المرتَضي



شعر ولادت امام رضا (ع)

عطش - شعر ولادت امام رضا (ع) - اللهم العن الجبت و الطاغوت



شعر مدح امام رضا (ع)

عطش - شعر مدح امام رضا (ع) - اللهم العن الجبت و الطاغوت



شعر ولادت امام رضا(ع) - سازگار

سینقان حرم - شعر ولادت امام رضا(ع) - سازگار - شعر و مدیحه سرایی اهل بیت



شعر امام رضا علیه السلام

مجید لشکری قال الصّادق علیه السّلام: مَن قالَ فینا بَیتَ شِعر بَنَی اللهُ لَهُ بَیتًا فِی



شعر مدح امام رضا (ع) _ علیرضا خاکساری

کانون روضه :::.:. - شعر مدح امام رضا (ع) _ علیرضا خاکساری - ارائه ی مسائل و مصائب حقه ی آل الله - .:.:::



برچسب :