اینترنت در ایران
بر اساس برخی آمارهای موجود، ایران با حدود هفتاد میلیون نفر جمعیت، سی و دومیلیون و پانصدو نود هزار نفر کاربر اینترنت دارد که بالغ بر ۴۷ درصد کل جمعیت است. سهم ایران از تعداد کاربران اینترنت در خاورمیانه بیش از ۵۰ درصد است و میزان رشد اینترنت در آن ۹٬۱۰۰ درصد است که بالاترین سهم و میزان رشد را در خاورمیانه دارد زیرا تنها در فاصله هفت سال از دسامبر ۲۰۰۰ که میزان کاربران اینترنت ۲۵۰ هزار نفر بود تا ۲۰۰۸ رشدی چشمگیر داشته‌است. رتبه ایران به لحاظ سرعت اینترنت خانگی، در بین ۱۵۲ کشور در جایگاه ۱۴۴ قرار گرفته‌است. بر اساس آماری دیگر به نقل از گاردین، ایران زمانی با داشتن نزدیک به هفت میلیون و ۵۰۰ هزار مصرف کننده اینترنت بعد از اسرائیل بالاترین میزان استفاده از اینترنت را در خاورمیانه داشته‌است.
پیشینهٔ اینترنت در ایران
بی‌بی‌اس‌ها
ندا رایانه نخستین بی بی اس راه اندازی شده در ایران بود. این بی‌بی‌اس اولین فضای مجازی کامپیوتری در ایران بود که کاربران در آن به تبادل اطلاعات، در انجمن‌های گوناگون، و فایل می‌پرداختند. عضویت در این بی‌بی‌اس مستلزم حضور در محل شرکت و پر کردن فرم‌های مربوطه بود. روزنامه همشهری نیز به صورت متنی (بدون تصویر) بر روی این بی‌بی‌اس، نخستین نشر الکترونیکی در ایران بود.
کاربران ایرانی برای نخستین بار محیط وب را با اینترانت روزنامه همشهری تجربه کردند. این اینترانت به اینترنت متصل نبود و کاربران که مودم به ندارایانه متصل می‌شدند و تنها امکان مشاهده این روزنامه را داشتند و کاربران خارج از کشور نیز امکان مشاهده روزنامه را از طریق اینترنت نداشتند.
اینترنت
پیشینه اینترنت در ایران به دقت روشن نیست. به گفته دکتر شهشهانی پس از جنگ بجز مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات، نهادهای دیگری از طریق تماس تلفنی به شبکه وصل می‌شدند اما به سایرین خدمات نمی‌دادند. اینترنت بصورت عمومی از حدود سالهای 1993 (معادل ۱۳۷۲ خورشیدی) برای استفاده‌های دانشگاهی وارد ایران شد. در سال 1368 پس از افتتاح مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات، بنا بر درخواست استادهای دانشگاه که در خارج از ایران با پست الکترونیکی آشنا شده بودند، فکر برقراری این ارتباط شکل گرفت. طی تماس‌های محمد جواد لاریجانی با عبدالاسلام، رئیس مرکز تحقیقات فیزیک نظری ایتالیا، مرکز مشابه در ایران به مرکز آکادمیک و تحقیقات اروپا (EARN) معرفی شد تا دسترسی به شبکهٔ بیت نت برای این مرکز فراهم شود. شبکهٔ بیت‌نت با شبکهٔ اینترنتی که امروز استفاده می‌شود تفاوت‌های بسیار داشت. استفادهٔ اصلی که از آن می‌شد دریافت و ارسال نامه‌های الکترونیکی بود. سیاوش شهشهانی، قائم مقام آن زمان مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات ایران، در مصاحبه‌ای می‌گوید: «وقتی عضویت ما را تصویب کردند یک بند جدید هم به تعهدات اعضا اضافه کردند و آن اینکه از شبکه برای تبلیغات مذهبی استفاده نشود!» یکی دیگر از تعهدات این بود که هیج عضوی نباید جلوی عبور اطلاعات از کشوری به کشور دیگر را بگیرد. محمد جواد لاریجانی فردی بود که تعهدات لازم برای برقراری این اتصال را پذیرفت و توافق‌نامه را امضا کرد. مرکز در ابتدا از طریق اتصال با شماره‌گیری (dial-up) و با استفاده از خط تلفن به دانشگاهی در اتریش متصل شد. پس از آن یک خط استیجاری (leased line) با دانشگاه وین برقرار شد. این اتصال از سال 1993 به شکل رسمی در آمد. شبکهٔ بیت‌نت تنها از طریق سیستم‌عامل‌های آی پی ام و بر روی کامپیوترهای VAX قابل استفاده بود. پس از آگاهی از پروتکل اینترنتی TCP/IP، مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات ایران به سمت استفاده از اینترنت گام برداشت و از طریق همان دانشگاه وین به اینترنت نیز متصل شد. پس از برقراری اتصال با اینترنت از طریق مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات خدمات فقط به کاربران دانشگاهی داده می‌شد و ندا رایانه بود که برای نخستین بار امکان استفاده از پست الکترونیکی اینترنتی را برای عموم فراهم آورد.
کارشکنی مخابرات
به گفته دکتر سیاوش شهشهانی بجز آمریکا دولت ایران (وزارت مخابرات) از مخالفان ارائه دامنه IR به ایران و گسترش شبکه اینترنت در ایران بود. به گفته وی مخابرات اینترنت را موضوعی موقت و مد روز می‌دانست و در پی گسترش شبکه X۲۵ در ایران بود. این مخالفت‌ها مدت‌ها ادامه یافت و تا حدودی گسترش اینترنت در ایران را در سالهای اول کند کرد:
برای اتصال دانشگاه به شبکه، در مرکز تحقیقات ۲ دیدگاه مختلف وجود داشت؛ یکی اینکه اینترنت را به عنوان یک امتیاز ویژه برای مرکز حفظ کنیم. دوم اینکه آنها را در دانشگاه‌ها توزیع کنیم. بالاخره بعد از بحث‌های متوالی، نظریه دوم پیروز شد و دانشگاه‌ها به نوبت به اینترنت وصل شدند. با توجه به اینکه در آغاز اتصال از طریق خط استیجاری بود، به طور طبیعی محدودیت‌هایی در دانشگاه‌ها به وجود آمد. برای استفاده از اتصال ماهواره‌ای، مذاکراتی طولانی با مخابرات را پشت سر گذاشتیم و تا پای عقد قرارداد هم رفتیم. ولی تصادفاً در همان روزی که بنا بود قرارداد امضا شود، رئیس مخابرات عوض شد. رئیس بعدی هم از امضای قرارداد خودداری کرد. به همین دلیل حدود ۳ سال طول کشید تا اولین ارتباط ماهواره‌ای با سرعت ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه از طریق یک شرکت ایتالیایی برقرار شود. پیش از آن به ترتیب دانشگاه‌های شریف و صنعتی اصفهان، مرکز تحقیقات ژنتیک و مرکز زلزله‌شناسی به اینترنت وصل شده بودند. اتصال ۱۲۸ که برقرار شد وضع اینترنت در دانشگاه‌ها کمی بهتر شد. البته ۲ تا ۳ ماه بعد ظرفیت این اتصال به نقطه اشباع رسید برای همین ۸ ماه بعد یعنی اوایل سال ۱۹۹۷ آن را به اتصال ۵۱۲ کیلوبیت در ثانیه ارتقا دادیم.رشد اینترنت در ایران با سرعت قابل توجهی اتفاق افتاده‌است و در حال حاضر بر اساس آمار ژوئن ۲۰۰۸، ضریب نفوذ اینترنت در ایران حدود ۳۴٫۹ درصد برآورد می‌شد که ایران را در خاورمیانه در رتبهٔ چهارم قرار می‌داد . همین آمار تعداد کاربران اینترنت در ایران را ۲۳ میلیون نفر قلمداد می‌کرد (ضریب رشد از ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸ برابر با ۹٬۱۰۰ درصد) که به این معنی بود که بیش از نیمی از کاربران اینترنت در خاورمیانه، در ایران هستند. آمار منتشر شده توسط مخابرات ایران در فوریه ۲۰۱۱، با تاکید بر این که ضریب نفوذ اینترنت باید بر اساس نفوذ اینترنت پرسرعت محاسبه شود، تعداد کاربران اینترنت پرسرعت ایران را ۷۰۰٫۰۰۰ نفر مشخص می‌کند.
پهنای باند
پهنای باند ورودی به ایران از دو منبع عمده تامین می‌شود: یکی ماهواه ها (از طریق ماهواره‌های W5، W6 و اینمارست) و دیگری فیبر نوری (از ترکیه، فجیره و کویت). پهنای باند ورودی به ایران توسط شرکت ارتباطات زیرساخت تهیه می‌شود و قیمت فروش آن به شرکتهای ارائه کننده خدمات اینترنتی یکی از دلایل قیمت بالای دسترسی به اینترنت در ایران دانسته می‌شود. در اکتبر ۲۰۰۸ رئیس انجمن شرکتهای اینترنتی ایران اعلام کرد که کل پهنای باند وارد شده به ایران برابر با مجموع پهنای باند دو دانشگاه در سوئد است و برخی کارشناسان مشکلات شبکهٔ داخلی در ایران را در حدی می‌دانند که حداکثر سرعت مجاز برای دسترسی خانگی به اینترنت (که توسط سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی برابر با ۱۲۸ کیلوبیت در ثانیه معادل ۱۶ کیلوبایت در ثانیه تعیین شده‌است) را در درجهٔ کمتری از اهمیت در مورد محدودیت سرعت دسترسی قرار می‌دهند. در تاریخ ۲۷ تیرماه ۸۹ کشور ایران از لحاظ آپلود در مکان ۱۷۰ وازلحاظ دانلود در مکان ۱۷۲ در جهان قرار داشت. در شش ماهه نخست سال ۲۰۱۰ از میان ۱۵۲ کشور بررسی شده، ایران پس از کشورهایی چون ونزوئلا، نیجریه، بولیوی، عراق، پاراگوئه و جزایر ترک و کایکاس با سرعتی برابر ۰٫۶۱ مگابیت بر ثانیه در رتبه ۱۴۴ قرار گرفت. آمار منتشر شده در مرداد ۱۳۹۰ توسط شرکت آکامای نیز حاکی از آن بود که از نظر متوسط سرعت اتصال کاربران به اینترنت، ایران در بین کشورها جهان رتبه پنجم از آخر را داراست.
در بهمن ۱۳۸۹ مخابرات ایران اعلام کرد که از ۲۸ میلیون کاربر اینترنت در کشور، تنها ۷۰۰٫۰۰۰ نفر از اینترنت پرسرعت استفاده می‌کنند و مابقی (۹۸٪) از اینترنت دایل آپ استفاده می‌کنند. همچنین در بهمن ۱۳۸۹ نمایندگان مجلس شورای اسلامی اعلام کردند که محدودیت سرعت اینترنت برای کاربرد خانگی برداشته نخواهد شد.
روش‌های دسترسی به اینترنت در ایران
در ایران بیش از ۶۰۰ شرکت ارائه‌کنندهٔ خدمات اینترنت (ISP) فعال هستند که دسترسی کاربران به اینترنت را به شکل‌های مختلفی فراهم می‌کنند. مهم‌ترین روش دسترسی به اینترنت در ایران دسترسی از طریق شماره‌گیری تلفنی (dial-up) است. کاربران می‌توانند از شرکتهای ارائه کنندهٔ خدمات اینترنتی اشتراک مدت‌دار (بر حسب ساعات استفاده از اینترنت یا بر حسب روزهای مجاز برای دسترسی به اینترنت) خریداری کنند، یا این که از کارت اینترنتی استفاده کنند. کارت‌های اینترنت در ایران فقط به صورت چاپی در دسترس است. این کارت‌ها را می‌توان از مغازه‌ها، دکه‌ها و دست فروش‌ها تهیه کرد.
گونهٔ دیگری از دسترسی با شماره‌گیری در ایران وجود دارد که به اینترنت هوشمند معروف است. در این روش کاربر با تماس با شماره‌هایی ۱۰ رقمی که همگی با ۹۰۹ آغاز می‌شوند، بدون وارد کردن نام کاربری و گذرواژه به اینترنت متصل می‌شود. اینترنت هوشمند جزو خدمات شبکه هوشمند مخابرات ایران به حساب می‌آید و هزینهٔ ارتباط با اینترنت از این طریق طبق تعرفهٔ مخابرات ایران (دقیقه‌ای ۵۰ ریال) به صورت حساب مشترک خط تلفن افزوده می‌شود.
در سالهای اخیر دسترسی به ای دی اس ال نیز در ایران فراهم شده اگر چه استفاده از آن برای همهٔ کاربرها مقدور نیست. به طور ویژه، استفاده از تکنولوژی پی سی ام (یا Pairgain) که با هدف افزایش ضریب نفوذ تلفن در ایران انجام شده باعث شده که عدهٔ قابل توجهی از مشترکین تلفن نتوانند از خط تلفن خود برای ارتباط ای دی اس ال استفاده کنند. گذشته از این، طبق مصوبات اخیر «کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی» در ایران، اشتراک گذاری با نسبت ۱ به ۱۰ در ایران عملاً مجاز شناخته شده که باعث افت کیفیت خطوط ای‌دی‌اس‌ال می‌شود.
برخی شرکتهای اینترنتی اقدام به ارائهٔ خدمات اینترنت بی‌سیم نیز کرده‌اند (به شکل Wimax، اتصال نقطه به نقطه (دید مستقیم)، اتصال ماهواره ای (Vsat)) اما هزینهٔ این خدمات معمولاً برای کاربران خانگی مناسب نیست.
محدودیت دسترسی
محدودیت دسترسی به برخی پایگاه‌های اینترنتی که در ایران با اصطلاح «فیلترینگ» از آن یاد می‌شود، به طور جدی در ایران دنبال می‌شود. اصلی‌ترین مرجع مسئول در این رابطه شورای عالی انقلاب فرهنگی و پس از ان شورای عالی اطلاع رسانی است. به گفتهٔ گاردین، ایران از نظر تعداد وبگاه‌هایی که در آن فیلتر شده‌اند، در دنیا پس از چین در رتبهٔ دوم قرار دارد. همچنین وزیر ارتباطات ایران وعده داده‌است که در سال ۱۳۹۰ اینترنت پاک را برای مردم فراهم می‌کند.
از سوی دیگر، محدودیت دسترسی گاهی به شکل معکوس نیز ارائه می‌شود به این معنی که برخی وبگاه‌های اینترنتی به دلیل الزامشان به تبعیت از قوانین کشوری خاص (به طور خاص ایالات متحده) مجبور به محدود کردن خدماتی که به کاربران ایرانی ارائه می‌شود هستند.
براساس آمارهای سایت NetIndex از میان ۱۷۰ کشور جهان در سال ۲۰۱۲، کشور ایران در رتبه ۱۶۴ میانگین سرعت اینترنت قرار گرفته‌است که برخی از کشورهایی که از ایران جلوتر هستند شامل: افغانستان هشت رتبه بالاتر از ایران، عراق ۱۰ رتبه بالاتر از ایران، مغولستان ۱۲۰ رتبه بالاتر از ایران و قرقیزستان ۱۱۵ رتبه بالاتر از ایران هستند.
هک وبگاه‌های دولتی
وبگاه‌های اینترنتی دولتی در ایران تاکنون چندین بار مورد حمله هکرها قرار گرفته‌است. به عنوان نمونه در ۲۹ شهریور 1386 وبگاه رسمی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایرن مورد حمله هکرها قرار گرفت وبه مدت نیم ساعت پیامی علیه محمود احمدی نژاد رئیس جمهور وقت ایران جایگزین متن اصلی این وبگاه شد. وبگاه وزارت ارتباطات و فن آوری اطلاعات ایران و وبگاه شبکه چهار سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز در فروردین 1386 مورد حمله هکرها قرار گرفت در مردادماه سال 1385 نیز سایت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری مورد حمله هکرها قرار گرفت.
قیمت اینترنت در ایران
قیمت اینترنت دایل‌آپ در ایران در حدود سالهای ۱۳۸۹ از طریق شبکه هوشمند ساعتی ۳۰۰ تومان است. قیمت اینترنت پرسرعت بر اساس سرعت اتصال و پهنای باند معمولا به صورت ماهانه از حدود ۱۰ هزارتومان برای سرعت ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه با ترافیک ۳ گیگابایت تا حدود ۴۵ هزارتومان برای همین سرعت و ترافیک نامحدود متغیر است. علی رغم ابلاغیه سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیوئی مبنی بر غیرقانونی بودن فروش حجمی اینترنت تا این زمان (اسفند ۱۳۹۰) همچنان شرکت‌ها به فروش حجمی اینترنت مبادرت می‌ورزند.
قیمت اینترنت در ایران گران‌ترین قیمت ممکن در دنیا به نسبت سرعت و کیفیت و حجم دانلود است.
محتوای استفاده از اینترنت
در حالی که در کشورهایی نظیر آمریکا، کانادا و انگلیس موضوعاتی همچون نقشه آن کشورها، کاریابی، بانک‌ها، سازمان‌ها و ادارات دولتی، پرچم و... بیشتر جستجو شده‌است، ولی در ایران اوضاع به گونه‌ای دیگر است. قرار گرفتن عباراتی نظیر «chat», «music» و کلمات پورنو در صدر کلمات جستجو شده، دغدغه کاربران ایرانی را نشان می‌دهد. این کلمات همچنین نشان می‌دهند که بیشتر وقت کاربران ایرانی در سایت‌های گروه تفریح و سرگرمی سپری می‌شود و بسیاری از آنها سایت های زرد هستند.مطالب مشابه :
اینترنت پرسرعت تعرفه adsl (ای دی اس ال اینترنت پرسرعت)
(ای دی اس ال اينترنت كه توسط شركت ارتباطات زيرساخت در قالب stm1 به شركت‌هاي مخابرات
آشنایی با عملکرد ای دی اس ال ADSL
لیست قیمت و فروش قطعات کامپیوتر(رایان صبا) آشنایی با عملکرد ای دی اس ال adsl.
راهنمای تنظیمات مودم ای دی اس ال
لیست قیمت لپ حل ان میبایست این شناسه و پسورد در داخل مودم ای دی اس ال مخابرات ضبط
جدول بازیهای پرسپولیس و استقلال در نیم فصل اول لیگ برتر 93-92
شارژ ای دی اس ال (مخابرات استان لرستان) استعلام تخلفات رانندگی(خلافی) قیمت خودرو دسته
اینترنت در ایران
می‌شود و قیمت فروش آن طبق تعرفهٔ مخابرات ایران (دقیقه‌ای ارتباط ای دی اس ال
تفاوت‌های تلویزیون‌های ال سی دی و ال ای دی و پلاسما را بدانید!
تفاوت‌های تلویزیون‌های ال سی دی و ال ای دی و به ال سی دی و ال ای دی قیمت مناسب اس ام اس
برچسب :
قیمت ای دی اس ال مخابرات